Melissa McCarthy na Making It in Hollywood

postacie McCarthy ’ ego są ekstremalne, a nigdy nie czują się wręcz niewiarygodne; często wcielają w życie satysfakcjonującą fantazję kobiety, która daje pełny upust swojej tożsamości. To zaskakujące, a nawet trochę rozbrajające spotkać McCarthy ’ ego osobiście i znaleźć kogoś zupełnie innego niż postacie, które gra. Chyba nie spodziewasz się, że spotkasz jedną z jej gadających i pijących śmieci bohaterek. Ale może dlatego, że McCarthy jest tak radosnym, utalentowanym komikiem-kto może zapomnieć o niej jako bezsensownej Megan w „Druhnach”, przechwalającej się robieniem „męskiej sałatki”i przychodzącej na lotnisko w połowie lotu?- spodziewasz się, że osobiście przejawi tę anarchiczną dzikość. Zamiast tego, prawdziwy McCarthy, z jej uderzającymi dołeczkami i zielonymi oczami w wodzie morskiej, jest bardziej miękki i delikatniejszy niż sugerowałyby jej odpowiedniki filmowe. „Jestem z pewnością o wiele bardziej zuchwały, jak inni ludzie”, mówi McCarthy o jej personach na ekranie, gdy osiada na tylnym siedzeniu czarnego SUV – a w drodze do baru w pobliżu jej domu w Los Angeles. „Możesz krzyczeć na ludzi lub mówić szalone rzeczy i nie zastanawiać się dwa razy. Podczas gdy ja nigdy bym tego nie zrobił w moim prawdziwym życiu.”

w prawdziwym życiu McCarthy jest uprzejmy, opanowany i schludnie samowystarczalny. Kiedy mówi, jasne jest, że nie jest rodzajem bezlitośnie ” na ” komika, który zmienia ekosystem każdego pomieszczenia, do którego wchodzi. „Jest szokująco normalna i przyziemna”, mówi Elisabeth Moss, która wraz z Tiffany Haddish zagrała w dramacie McCarthy 'ego w kuchni, opowiadającym o trójce kobiet, które przejmują irlandzką mafię w Hell’ S Kitchen z Lat 70.w sierpniu w kinach. „Czuję, że tak mówi się o wielu sławnych ludziach. Ale Melissa jest w jej rdzeniu.”

humor osobisty McCarthy ’ ego jest subtelny, wynikający z dziwnej intonacji, nieoczekiwanego wyboru słów, zwariowanych głosów, które robi lub czarująco dziwacznych anegdot, które opowiada. Jest strasznie zabawna, a my spędzamy ze sobą dużo czasu śmiejąc się. Jednak w swoich płynnych białych spodniach, czarno-brązowej jedwabnej bluzce i brązowych skórzanych Birkenstockach wygląda mniej jak ukochany hollywoodzki komik, a bardziej jak szykowna podmiejska mama ubrana na poranną linię przejazdu lub kreatywny dyrektor w drodze na spotkanie śniadaniowe.

dyrektor jest dokładnie tym, czym jest. W wieku 48 lat McCarthy nakręciła ponad 25 filmów (z których pięć wyprodukowała) i zagrała w dwóch przebojowych programach telewizyjnych, Gilmore Girls i Mike & Molly. Była nominowana do ośmiu nagród Emmy (wygrała w 2011 za Mike ’ a & Molly, a w 2017 za prowadzenie Saturday Night Live); dwóch Złotych Globów (za Spy I Can you Ever Forgive me?); oraz dwa Oscary, w tym nominacja dla Najlepszej Aktorki za rolę dramatyczną w zeszłorocznym Can you Ever Forgive me? (drugi był dla druhny 2011). Regularnie plasuje się na liście najlepiej opłacanych aktorek na świecie Forbesa. w zeszłym roku znalazła się na 9.miejscu, z szacowanym dochodem w wysokości 12 milionów dolarów. Jej filmy, choć nie zawsze krytyczne, są często komercyjnymi hitami w kasie. Identity Thief, The Heat, Spy i Ghostbusters przyniosły odpowiednio 174 miliony dolarów, 229,9 miliona dolarów, 235,7 miliona dolarów i 229,1 miliona dolarów. Wraz z mężem i częstym współpracownikiem, Benem Falcone, prowadzi firmę produkcyjną o nazwie On The Day. (Nazwa, sugerowana przez jej Mike ’ a & współgra z Molly, Billy Gardell, opisuje częstą obietnicę McCarthy ’ ego, że pójdzie na całość w dniu kręcenia filmu. „W dniu, zrobię to dobrze,” często mówi. „W dniu, będzie tam.”) Razem z Falcone nakręciła trzy filmy: Tammy (2014), The Boss (2016) I Life Of The Party (2018), z dwoma kolejnymi—Super Intelligence i Thunder Force—jeszcze przed premierą.

McCarthy, który studiował odzież i Tekstylia na Southern Illinois University, również jakoś znajduje czas na projektowanie odzieży. W 2015 roku uruchomiła swoją pierwszą wytwórnię Melissa McCarthy Seven7, która oferowała rozmiary od 4 do 28, ponieważ kocha modę, ale nie mogła znaleźć nic do noszenia. „Byłem w każdym kształcie i rozmiarze, który jest tam, i po prostu coraz trudniej było znaleźć rzeczy”, mówi. „Pomyślałem, że jestem nowoczesny i młody i chcę nosić to, co wszyscy inni. Dlaczego to taka dziwna Prośba?”(Melissa McCarthy Seven7 nie jest już w produkcji, ale McCarthy pracuje nad nową wytwórnią. „Chciałem tylko, aby był nieco mniejszy i bardziej dostępny”, mówi. „Chciałem pracować nad utrzymaniem niskich cen i dla wszystkich.”)

ona i Falcone mają dwie córki, Vivian (12 lat) i Georgette (9 lat). I tak, jako zapracowana pracująca matka, wstaje o 4 rano („jestem jak dziwny staruszek”, mówi), przygotowuje śniadanie, wyjmuje dwa psy rodziny, przygotowuje dziewczynki na dzień, a następnie ona lub jej mąż odwozi je do szkoły. „To normalne: praca domowa i ktoś zapomina o skrzypcach”, mówi, opisując ich życie. Dziś wieczorem pójdzie na recital skrzypcowy, pierwszy dla najmłodszej córki.

biorąc to wszystko pod uwagę, nie można nie zastanawiać się nad McCarthy ’ m, który jest tak rozrzutny, niesforny i oryginalny na ekranie, że nawet gdy jej filmy flopują-i ryzykują, że jest, czasami robią—Nadal kradnie film. Z jakiego wewnętrznego źródła czerpie całą tę zapętloną, bezprawną energię? Słynna linia Flauberta przychodzi na myśl: „Bądź regularny i uporządkowany w swoim życiu, abyś mógł być gwałtowny i oryginalny w swojej pracy.”

około godziny 16: 30, gdy dojeżdżamy do baru, kierowca pyta, czy jest Tylne Wejście, co byłoby zwykle preferowane przez celebrytów. „Musisz iść z przodu”, mówi McCarthy, nie przejmując się. W środku jest witana przez kilku barmanów, którzy ją znają („cześć, ślicznotko”, mówi jeden). McCarthy, który jest oczywiście regularny, zamawia bujną IPA na kranach. Wystrój, ze skórzanymi kanapami, drewnianymi boazeriami i kolekcją kufli piwa zawieszonych na suficie, przywołuje piwnicę w środkowo-zachodnim domu.

ustawienie wydaje się trafne. McCarthy dorastał na Środkowym Zachodzie, na farmie kukurydzy i soi w Plainfield, Illinois, małym miasteczku około 38 mil na południowy zachód od Chicago. „Ona jest bardzo Środkowo-Zachodnia”, mówi jej mąż, który jest również z Illinois. Jak wie każdy, kto zna tę część kraju, ma na myśli, że jest optymistyczna, dobrze wychowana, punktualna, wdzięczna, pracowita, skromna. Matka McCarthy ’ ego pracowała dla World Book Encyclopedia, a później w First Midwest Bank. Jej ojciec był arbitrem dla Belt Railway Company of Chicago i jest wielkim gawędziarzem, który może, mówi McCarthy, „opowiedzieć 15-minutową historię, która zniszczy pokój.”Jako młoda dziewczyna była narażona na komedie dzięki oglądaniu telewizji przez rodziców. Zawisała za drzwiami sali telewizyjnej, aby rzucić okiem na Carol Burnett Show lub Gildę Radner, Jane Curtin i Laraine Newman w Saturday Night Live. Była zafascynowana tymi kobietami, które nie wspierały graczy, ale, według jej słów, same „generowały Zabawne”.

w szkole McCarthy był przyzwoitym, ale nie wybitnym uczniem. Była jednak zaangażowana: cheerleaderką, tenisistką i członkinią Samorządu Uczniowskiego. (Zagrała w jednej sztuce w liceum, ale nudziła się grając cheerleaderkę.) W połowie szkoły średniej, stała się niespokojna i zaczęła chodzić do barów i klubów w Chicago. Zaczęła farbować włosy na niebiesko-czarne („wierzę, że to był kolor Clairol”) i ubierać Gotyckie. „Jeśli Siouxsie Sioux i Robert Smith z The Cure mieli dziecko, to byłem ja”, mówi ze śmiechem. „W pewnym sensie, to był mój pierwszy raz w roli.”

chciała studiować w Fashion Institute of Technology, ale jej rodzice uznali ją za zbyt dziką jak na Nowy Jork, więc zapisała się na Southern Illinois University w Carbondale. „Chodziłeś na te lekcje szycia, a oni mówili:” zrobimy uchwyt do garnków ” – wspomina. Niecierpliwa, rzuciła po prawie dwóch latach i dołączyła do swojej starszej siostry, Margie, w Boulder, Colorado, gdzie pracowała szereg dorywczych prac, w tym telemarketingu z pokoju w motelu. Brian Atwood, przyjaciel z dzieciństwa (który później stał się znanym projektantem butów) z pobliskiego miasta Joliet w stanie Illinois, przyjechał ją odwiedzić. „Powiedział:” Co ty tu robisz? Dlaczego nie jesteś w Nowym Jorku? Powiedziałem: „Nie wiem.”A trzy dni później przeprowadziłam się” – wyjaśnia. „Powiedziałem,” Przestań marnować swój czas”, wspomina Atwood.

Atwood mieszkał w Hell ’ S Kitchen, na 46.ulicy, w maleńkim, czwartym piętrze nad restauracją Orso. „Spaliśmy w salonie na materacu, który wyciągnęliśmy” – mówi. Atwood zrozumiał, że McCarthy miał prawdziwy komediowy dar („była dosłownie najzabawniejszą osobą, jaką znałem”) i że musiała coś z tym zrobić. McCarthy pierwszej nocy w Nowym Jorku, byli w kolejce w sklepie spożywczym, a Atwood wziął kopię The Village Voice i powiedział jej, ” robisz stand-up jutro.”Zaczął rezerwować ją na koncerty open mic w różnych klubach. Pamięta jeden z jej wczesnych występów w Duplex: „ona zburzyła Dom. Miałam dreszcze, bo byliśmy świadkami czegoś wyjątkowego.”

McCarthy kontynuował występy stand-up w Nowym Jorku przez osiem lub dziewięć miesięcy, ale krzyk—i fakt, że jedynym sposobem, aby go zatrzymać, było wypatroszenie krzykacza—zaczął ją nosić. Zapisała się na lekcje aktorstwa i grała w sztukach „bardzo, bardzo, bardzo daleko od Broadwayu”, pamięta. Ale nie płacili jej rachunków. Zdecydowała, że jeśli chce działać, musi działać jako biznes. Na początku lat 90. przeniosła się do Los Angeles i dostała pracę w Starbucks i w YMCA, ponieważ oboje byli w odległości spaceru od Kawalerki, którą zaproponował jej przyjaciel w Santa Monica.

wkrótce po przyjeździe McCarthy wsiadła do autobusu, aby zobaczyć pokaz improwizacji Groundlings w nocy, w którym wystąpili Kathy Griffin, Patrick Bristow, Michael McDonald i Jennifer Coolidge. Miesiąc później wystąpiła na przesłuchaniu. „Jak już trafiłam do Groundlings, to było chyba następne 10 lat mojego życia” – mówi. Poznała Falcone, swojego przyszłego męża, częstego współscenarzystę, reżysera i współscenarzystę. Wykształciła wyznawców kultu. „W chwili, gdy weszła na scenę, wszyscy chichotaliśmy w oczekiwaniu. Była taka kochana. Linie były zawsze za rogiem”, wspomina Octavia Spencer, która chodziła na wiele wczesnych koncertów McCarthy ’ ego i przyjaźniła się z nią od 20 lat. (Spencer zagra u boku McCarthy ’ ego w Thunder Force, komedii superbohaterów na Netflixie w reżyserii Falcone, która rozpocznie Zdjęcia tej jesieni.) McCarthy poznał również Kristen Wiig, która wraz z Juddem Apatowem i Paulem Feigem obsadzała ją w roli druhen.

McCarthy pamięta, że podczas tego przesłuchania zaczęła improwizować na temat „dolphin hand play”, Jak to ujęła. „Przez całą drogę do domu, myślałem,’ och, głupku, głupku.”Ale wszystkim podobała się jej interpretacja Megan jako ludojad z niezachwianą pewnością siebie i dziwaczną intensywnością trenera. Mówi Feig: „nie wiedziała, że kiedy wyszła wszyscy przybijaliśmy piątki.”

sprawiła, że jej Komediowe role nabrały ulgi, co wyraźnie pokazało, że jest ogromnym talentem, jakkolwiek naturalne mogą się wydawać jej występy. „Problem z byciem w komedii polega na tym, że wszyscy odrzucają to, co robisz” – mówi Feig, który wyreżyserował McCarthy ’ ego w czterech filmach, w tym druhny, upał, szpieg i Pogromcy Duchów. „Oni na to:” Oh, po prostu się pokazujesz i jesteś zabawny.”Nie mają pojęcia, jak trudno jest to zrobić.”Mówi Falcone:” ona może robić dramat i może robić fizyczną komedię—jest taka szerokość w tym, co może zrobić.”

w Can You Ever Forgive me? McCarthy wciela się w Lee Israela, biografa, który zaczyna fałszować i sprzedawać listy rzekomo napisane przez takich jak Noël Coward i Dorothy Parker. Film w reżyserii Marielle Heller oparty jest na prawdziwej historii, a McCarthy nie tyle przedstawia Izrael, co ją. Gra Izrael jako kobieta po pięćdziesiątce, która, podobnie jak inne postacie McCarthy 'ego, odmawia spełnienia tego, czego świat od niej wymaga—nie będzie pawia na imprezach książkowych ani pisać książki z komercyjnym apelem—ale kto jest tak powściągliwy, jak Komediowe postacie McCarthy’ ego są bezczelne. „Grałem tak wiele postaci, w których po prostu uruchamiam rzeczy w ludzi jako rodzaj mechanizmu obronnego”, mówi McCarthy, ” podczas gdy próbowała się położyć i nie być postrzegana tak bardzo.”

rola została zapowiedziana jako pierwsza rola dramatyczna McCarthy ’ ego, ale to nie do końca prawda. W cichym humorystycznym dramacie Theodore Melfi z 2014 roku, St. Vincent, dała ciepły i subtelny występ jako oszołomiona samotna matka, która, wbrew jej lepszemu osądowi, pozwala swojemu staremu sąsiadowi Vincentowi, granemu przez Billa Murraya, opiekować się swoim młodym synem, podczas gdy ona pracuje na dodatkowe zmiany jako technik radiologiczny. Również komedie McCarthy ’ ego zawsze troszczyły się od światła do ciemności, od wesołości do wzruszenia, a jej bohaterowie doświadczają chwil bólu serca i patosu. „Jeśli w pewnym momencie nie złamiesz swojej postaci i nie pokażesz jej na najniższym poziomie”, mówi McCarthy, ” po prostu nie sądzę, że to działa.”

McCarthy nie rysuje granicy między komedią a dramatem. („Coś się stało tam, gdzie powinieneś teraz wybrać stronę”, mówi.) Mówi czule o wyrafinowanych filmach dla dorosłych z Lat 70., 80. i 90.—Tootsie; od 9 do 5; samoloty, pociągi i samochody-kiedy zauważa, „komedie były po prostu dobrymi filmami, które okazały się Zabawne.”Czy kiedykolwiek mi wybaczysz? film, który znajduje ponury humor w nieprawdopodobnej przyjaźni, po prostu dlatego, że kochała postać. I podpisała się pod „the Kitchen” —ostrym i niedoskonałym filmem, który jako Kobieca fantazja o zemście z pewnością prezentuje swój humor-bo spodobał jej się scenariusz. „Chcę dobrej historii”, mówi. „Nie obchodzi mnie, w jakim formacie jest dostępny.”Moss rozwija:” najlepsze dzieło naprawdę łączy zarówno dramat, jak i komedię, ponieważ to jest prawdziwe życie; to jest życie.”

zdolność McCarthy ’ ego do przekazywania życia w całej jego dziwnej i zróżnicowanej złożoności może ostatecznie być powodem, dla którego przewyższa ona nie tylko film, w którym występuje, ale także opinię krytycznego establishmentu o nich. (Krytycy, nawet podczas oglądania jej filmów, rzadko mogą przywołać negatywne słowo na jej temat.) Jej występy są pełne współczucia i nigdy nie są wredne. „Wszyscy byliśmy jakąś wersją tej kobiety”, mówi o swoich wyzywających antybohaterach. „Jeśli potrafisz z miłością rzucić światło na ludzkie idiotyzmy, to sprawia, że zaczynamy:” wszyscy jesteśmy idiotami i wszystko jest w porządku.””

Kiedy mówi, zdajesz sobie sprawę, że pomijając powierzchowne różnice, są głębsze Rezonanse między McCarthy a jej postaciami. Wybory, których dokonuje są odważne. Gra kobiety po 40-tce i 50-tce, kobiety żyjące samotnie, pozostawione przez mężów, które nie spełniają społecznych oczekiwań. Ona i Falcone robią filmy o Ameryce Środkowej, pomijanym połaci kraju, i dobrze radzą sobie w kasie. Ich filmy często obalają tyranię dobrego smaku, ale prawdziwą radość daje oglądanie postaci kobiecych, które są często wulgarne, ale także wolne w czasach, gdy niewiele osób, zwłaszcza kobiet, czuje się w ten sposób. Niektóre z jej komedii mogą być wadliwe, ale są tak zabawne do oglądania. Planuje je dalej robić. „Byłbym załamany, gdybym przestał robić komedie” – mówi McCarthy. „To brzmi okropnie.”