metaliczny i niemetaliczny charakter

zbyt często spotykasz się z tym pytaniem: Dlaczego niektóre metale są bardziej metaliczne? Jednak prawdopodobnie zawsze unikałeś tego pytania. Prawda? Koniec z tym! Udzielimy Ci wszystkich odpowiedzi w tym rozdziale. W tym rozdziale omówimy okresowe trendy metalicznego i niemetalicznego charakteru pierwiastków.

Suggested Videos

Metallic and Non-Metallic Character

We know that elements can either be metals or non-metals. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, czy jeden metal jest bardziej metalowy niż drugi? Tak. Stal, która jest stopem żelaza, jest bardziej metaliczna niż żelazo. Dlaczego? Wynika to z metalicznego i niemetalicznego charakteru elementów. Przyjrzyjmy się metalicznemu i niemetalicznemu charakterowi metali indywidualnie.

Przeglądaj więcej tematów w klasyfikacji pierwiastków i okresowości we właściwościach

• promień atomowy
• elektroujemność i stan utleniania
• Entalpia wzmocnienia elektronów
• pierwiastki
• historyczny rozwój układu okresowego
• Entalpia jonizacji i Walencja
• nowoczesny układ okresowy
• okresowe właściwości pierwiastków

metaliczny charakter metalu

metaliczny charakter odnosi się do poziomu reaktywności metalu. Metale mają tendencję do utraty elektronów w reakcjach chemicznych, na co wskazują ich niskie Energie jonizacji. W związku Atomy metali mają stosunkowo niską atrakcyjność dla elektronów. Wskazuje na to ich niska elektroujemność.

postępując zgodnie z podsumowaniem trendu na poniższym rysunku, możesz zobaczyć, że najbardziej reaktywne metale będą znajdować się w lewej dolnej części układu okresowego. Najbardziej reaktywnym metalem jest CEZ, który nie występuje w przyrodzie jako wolny pierwiastek. Reaguje wybuchowo z wodą i zapala się samoistnie w powietrzu.

Francium znajduje się poniżej cezu w grupie metali alkalicznych. Jest jednak tak rzadki, że większość jego właściwości nigdy nie została zaobserwowana.

niemetaliczny charakter metalu

niemetale mają tendencję do uzyskiwania elektronów w reakcjach chemicznych i mają wysoką atrakcyjność dla elektronów w związku. Najbardziej reaktywne niemetale znajdują się w prawej górnej części układu okresowego. Gazy szlachetne stanowią specjalną grupę ze względu na brak reaktywności. Jednak pierwiastek fluor jest najbardziej reaktywnym niemetalem. Nie występuje w naturze jako wolny element.

fluor reaguje wybuchowo z wieloma innymi pierwiastkami i związkami i jest uważany za jedną z najbardziej niebezpiecznych znanych substancji.

zauważ, że nie ma wyraźnego podziału na metaliczny i niemetaliczny charakter. Gdy poruszamy się po układzie okresowym, istnieje rosnąca tendencja do akceptowania elektronów (niemetalicznych) i zmniejszenie możliwości, że atom zrezygnuje z jednego lub więcej elektronów(metalicznych).

możesz pobrać arkusz znaków metalicznych i niemetalicznych, klikając przycisk Pobierz poniżej

• reaktywność metali opiera się na procesach takich jak tworzenie związków halogenków z halogenkami. Możemy go również określić na podstawie tego, jak łatwo metal wypiera wodór z rozcieńczonych kwasów.
• metaliczny znak wzrasta wraz z opuszczeniem grupy. Ponieważ energia jonizacji zmniejsza się w dół grupy (lub zwiększa się w górę grupy), zwiększona zdolność metali niższych w grupie do utraty elektronów czyni je bardziej reaktywnymi.
• w dodatku promień atomowy wzrasta idąc w dół grupy, umieszczając zewnętrzne elektrony dalej od jądra i czyniąc ten elektron mniej przyciąganym przez jądro. W ten sposób metale stają się bardziej reaktywne, gdy schodzimy w dół grupy.

Dowiedz się więcej o historycznym rozwoju układu okresowego tutaj.

rozwiązany przykład dla ciebie

Q: zwróć uwagę na niemetaliczne trendy znaków w układzie okresowym.

Ans: pierwiastki, które mają tendencję do uzyskiwania elektronów, są znane jako niemetale. Tendencja do przyrostu elektronów wzrasta podczas poruszania się w danym okresie z powodu wzrostu ładunku jądrowego i spadku wielkości atomowej. W związku z tym charakter niemetaliczny zwiększa się w danym okresie. W miarę przesuwania się w dół grupy, niemetaliczny charakter maleje ze względu na wzrost wielkości atomowej.