oznaczanie przesunięcia leukocytów w lewo
najwcześniejsze morfologicznie rozpoznawalne typy neutrofili to mieloblast, promyelocyt i mielocyt. Komórki te dojrzewają w metamielocyty, następnie zespoły i wreszcie segmentowane neutrofile (Fig. 7.4). Mieloblasty, promielocyty i mielocyty są zdolne do podziału komórek, o czym świadczy włączenie tritowanej tymidyny do ich jądrowego DNA i zweryfikowane przez bezpośrednią obserwację w hodowli.22,23 te trzy wczesne stadia neutrofili są zbiorczo określane jako kompartment mitotyczny neutrofili lub Pula proliferacyjna neutrofili. Podczas infekcji mitotyczny przedział neutrofilów zazwyczaj dodaje jeden lub dwa dodatkowe podziały komórkowe, zwiększając w ten sposób wielkość puli proliferacyjnej.23 dodanie jeszcze jednego podziału podwaja liczbę wytworzonych dojrzałych neutrofili. Podczas infekcji liczba promielocytów i mielocytów w szpiku kostnym zazwyczaj wzrasta z powodu dodanych podziałów komórkowych.
przesunięcie w lewo granulocytów obojętnochłonnych jest wyrażeniem wskazującym na nieprawidłowy wzrost liczby niedojrzałych granulocytów obojętnochłonnych w krążeniu.25-27 jedną z metod określania ilościowego przesunięcia w lewo, szczególnie w hematologii noworodków, jest stosunek liczby neutrofili niedojrzałych do całkowitej (I/t).25-30 mechanizmem dostarczania większej liczby neutrofili do zakażonych tkanek jest przedwczesne uwalnianie niedojrzałych neutrofili postmitotycznych (metamielocytów i pasm) ze szpiku do krążenia. Prowadzi to do wzrostu wskaźnika.26,31-35
stosunek I/T neutrofilów wymaga ręcznego zróżnicowania liczby komórek; technolog Hematologii mikroskopowo bada 100 leukocytów na zabarwionej folii krwi, wyliczając każdą komórkę zgodnie z cechami morfologicznymi. Stosunek I / T jest zazwyczaj obliczany jako procent zespołu neutrofile plus metamielocyty podzielone przez procent segmentowane neutrofile plus zespół neutrofile plus metamielocyty. Drugą popularną metodą kwantyfikacji przesunięcia w lewo jest bezwzględna liczba pasm, która również wymaga ręcznego różnicowania. Procent leukocytów zidentyfikowanych jako pasma jest mnożony przez liczbę leukocytów i wartość wyrażoną jako pasma / µL krwi.Na wiarygodność stosunku I / t mają wpływ duże różnice międzyobszarowe w klasyfikacji neutrofilów jako zespołów lub postaci segmentowanych.29
zautomatyzowana różnicowa liczba komórek leukocytów jest stosunkowo nową innowacją w klinicznej Hematologii laboratoryjnej; duża liczba leukocytów jest klasyfikowana za pomocą technik cytometrycznych przepływowych w zależności od ich wielkości oraz cech cytoplazmatycznych i jądrowych.4,28,37 niewielka część promielocytów, mielocytów i metamielocytów ucieka ze szpiku i znajduje się we krwi, a te mogą być mierzone za pomocą niektórych analizatorów hematologicznych. W zautomatyzowanej różniczkowej liczbie komórek na niektórych modelach analizatorów hematologicznych Sysmex przesunięcie w lewo jest oznaczane ilościowo przez niedojrzałe granulocyty (IGs). Wyniki te mogą być zgłaszane jako procent niedojrzałych granulocytów (IG%) lub bezwzględna liczba niedojrzałych granulocytów (ig / µL). IG% i ig / µL są w pewnym stopniu analogiczne do stosunku I / T neutrofilów i bezwzględnej liczby pasm, ale technicznie różne. Zautomatyzowane różnice mają tę zaletę, że nie wymagają rozmazu krwi ani czasu technika Na wykonanie analizy mikroskopowej.4,5 ponadto, na podstawie znacznie większej próbki liczących się leukocytów, stwierdzono zwiększoną skuteczność zautomatyzowanych metod różnicowania w stosunku do metod ręcznych. Ponadto, błąd ludzki jest usuwany w rozróżnianiu między typami komórek, ponieważ przypisanie typu komórki jest ustalane automatycznie przez zaprogramowane techniki bramkowania.38 rys. 7.5 pokazuje kanał różnicowy białych krwinek (WDF) wytwarzany przez analizatory Sysmex.6
w wielu laboratoriach klinicznych zautomatyzowane liczniki różnicowe zastąpiły liczniki ręczne u dorosłych pacjentów.Barierą w przyjmowaniu automatycznych różnic leukocytów w neonatologii był brak odstępów referencyjnych dla IG% i IG / µL w populacjach noworodków.Ponadto, przydatność IG % i IG / µL jako biomarkerów infekcji nie została porównana bezpośrednio ze współczynnikiem I / T neutrofilów i bezwzględną liczbą pasm u zakażonych i niezakażonych noworodków.
przedziały odniesienia (dolna i górna granica 5.I 95. percentyla) dla IG% i ig/µL opracowano przy użyciu CBC noworodków bez dowodów zakażenia. Fig. 7.6 dostarcza wzorcowe wykresy interwałów dla IG% i ig / µL dla pierwszego tygodnia po urodzeniu.
cztery metody kwantyfikacji przesunięcia w lewo miały podobną statystyczną skuteczność w sugerowaniu rozpoznania zakażenia (tabela 7.1). Dla każdego z czterech czułość była słaba (12% -15%), podczas gdy swoistość była silna (90% -95%), a dodatnia wartość prognostyczna (PPV) i ujemna wartość prognostyczna (NPV) były zwykle w niskim do połowy 60s%. Kombinacje czterech miały tendencję do zmniejszania czułości, ale zwiększały PPV.
Współczynnik i/T neutrofilów nie jest wrażliwą metodą identyfikacji zakażenia, ale wysoka wartość jest dość specyficzna dla zakażenia. IG / µL i liczba pasm przebiegały podobnie do stosunku I / T i IG%. Te ustalenia doprowadziły nas do wniosku, że dla większości celów automatyczny mechanizm różnicowy powinien służyć, jak również ręczny mechanizm różnicowy, podobny do wniosków wyciągniętych z CBC uzyskanych od dorosłych.39,42 ponadto znaleźliśmy trzy ręczne liczenia różnicowe, które miały, jak przypuszczaliśmy, błędy transpozycji (pasma umieszczone w kolumnie seg i odwrotnie). Te przypadki miały wyjątkowo wysoki współczynnik I / t (>0,8), ale pacjenci wyglądali dobrze, a po natychmiastowym powtórzeniu CBC wskaźniki I/t były normalne (<0,2). Takie błędy nie występują przy automatycznych liczbach różnicowych.
morfologia z różnicą leukocytów jest jednym z najczęstszych badań laboratoryjnych zlecanych noworodkom i małym niemowlętom. Wnioskujemy, że jako sposób na określenie ilościowego przesunięcia leukocytów w lewo, IG% i ig/µL z automatycznego liczenia różnicowego na analizatorze hematologicznym Sysmex są porównywalne do stosunku I/T i bezwzględnej liczby pasm w oparciu o ręczną liczbę różnicową, chociaż wartości IG i I / T słabo się korelują. Automatyczne różnicowanie leukocytów przy użyciu innych typów liczników komórkowych należy również porównać do ręcznych różnicowania liczeń. Wnioskujemy, że automatyczna liczba różnicowa powinna wystarczyć do leczenia noworodków. W przypadku wybranych noworodków, u których identyfikacja infekcji jest celem morfologii, dodanie ręcznej liczby różnicowej może nieznacznie zwiększyć wydajność testu.