możliwe długoterminowe powikłania w Lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami wywołanej przez Sonoluminescencję, Sonochemię i efekt termiczny

lipoplastyka wspomagana ultradźwiękami stała się powszechną procedurą ekstrakcji tłuszczu wraz z konwencjonalną liposukcją próżniową. Istnieje tendencja do utożsamiania lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami z liposukcją próżniową, jednak ważne jest, aby podkreślić, że każda z nich wykorzystuje zupełnie inne tryby fizyczne i techniki ekstrakcji tłuszczu. Badania porównujące skuteczność lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami z liposukcją próżniową zostały zgłoszone i są nadal oceniane.

od wczesnego użycia przez Zocchi1–3 i Maillard et al., 4 wiele doświadczenia i wiedzy zostały zdobyte w zakresie skutków ubocznych i powikłań. Chociaż krótkotrwałe działania niepożądane, takie jak oparzenia, infekcja, zwłóknienie, seroma i koagulacja naczyń krwionośnych i nerwów zostały już zauważone i zgłoszone, możliwe są długoterminowe powikłania.

ostatnie badania donoszą o zastosowaniu lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami na piersi4 i ekstrakcji dużych ilości tłuszczu. Należy położyć nacisk na długoterminowe efekty lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami u młodych pacjentów, gdy leczone są wrażliwe obszary, takie jak głowa, szyja i pierś oraz gdy energia ultradźwiękowa o wysokiej intensywności jest stosowana w pobliżu głównych naczyń krwionośnych i nerwów.

powszechnie przyjęte zrozumienie fizyki energii ultradźwiękowej wpływającej na otaczającą tkankę obejmuje efekty termiczne, kawitacyjne i mechaniczne. Dokładny przegląd literatury dotyczącej chemii i fizyki energii ultradźwiękowej ujawnia jednak bardziej szczegółowy i kompleksowy mechanizm, który może przyczynić się do niekorzystnego wpływu energii ultradźwiękowej w systemach biologicznych. Mechanizm ten obejmuje trzy główne czynniki, które mogą powodować długotrwałe powikłania związane z lipoplastyką wspomaganą ultradźwiękami:

• Sonoluminescencja lub Konwersja dźwięku w światło, które może wytwarzać promieniowanie ultrafioletowe i możliwe miękkie promieniowanie rentgenowskie

• Sonochemia, co powoduje różne produkty uboczne wolnych rodników

• efekt termiczny na głębokie tkanki miękkie, które mogą mieć późny efekt następczy, taki jak zjawisko podobne do wrzodu Marjolina

opinia, że zastosowanie USG nie ma istotnego ryzyka jest powszechnie utrzymywane. Badanie to analizuje potencjalne ryzyko związane z transformacją energii ultradźwiękowej o wysokiej intensywności i jej możliwy długoterminowy niebezpieczny wpływ na tkanki miękkie.

Fizyka Sonoluminescencji

energia ultradźwiękowa jest wytwarzana przez konwersję energii elektrycznej przez kryształ piezoelektryczny znajdujący się w rękojeści kaniuli. Energia ultradźwiękowa emitowana przez przetwornik może powodować kawitację-ekspansję i szybkie zapadanie się maleńkiej bańki w roztworze – z energią wystarczającą do wytworzenia zjawiska sonoluminescencji. Bąbelki, które są tworzone i podtrzymywane falami dźwiękowymi w cieczy, kawitują w polu dźwiękowym i emitują Czarne promieniowanie ciała, ujawniając niestrukturalne widmo, które w wodzie rozciąga się od obszaru podczerwonego, osiągając wartość około 190 nm. Przy tej długości fali wykrywane jest najwyższe natężenie emisji. Ta długość fali odpowiada 25 000 K. jednak nie jest to bynajmniej rzeczywista temperatura osiągnięta podczas zapadania się bańki, ponieważ cząsteczki wody zaczynają absorbować światło przy tej długości fali. Sonoluminescencja obserwowana z cieczy organicznych wiąże się ze znacznie niższą temperaturą, jednak wprowadzenie roztworu tumescent do tkanki napromieniowanej energią ultradźwięków tworzy wodne podłoże do kawitacji o wyższej energii. W badaniach eksperymentalnych in vitro bombardowanie pęcherzyka powietrza energią ultradźwiękową w środowisku wodnym w zakresie od 20 KHz do 1 MHz powoduje jego rozszerzenie z powodu spadku ciśnienia akustycznego, co skutkuje około 25-krotnym wzrostem średnicy do średnicy 100 µm. Ponieważ fala dźwiękowa osiąga połowę swojego cyklu, wnętrze bańki jest praktycznie próżnią, ponieważ gaz jest znacznie rozproszony. Po osiągnięciu maksymalnej średnicy ciśnienie akustyczne zaczyna wzrastać, a wynikająca z tego różnica ciśnień między wnętrzem a zewnętrzem prowadzi do szybkiego zapadania się bańki. W miarę kompresji bańki temperatura rdzenia może wzrosnąć do 72 000° K, a nawet do 10 milionów stopni Kelvina, a sonoluminescencja-emisja światła w widzialnym, ultrafioletowym, a nawet miękkim spektrum promieniowania rentgenowskiego-może wystąpić. Średnica bańki odbija się w górę iw dół na krótki okres czasu, a następnie nowy wybuch dźwięku może stworzyć efekt na nowo. Blask światła wydaje się być ciągły, chociaż w rzeczywistości miga w bardzo szybkich cyklach w czasie około 50 psec.5 istnieje kilka innych wyjaśnień dotyczących mechanizmu emitującego światło, ale powyższe jest najłatwiej akceptowane.

w sonoluminescencji, jak nazywa się proces przekształcania dźwięku w światło, bańka koncentruje energię drgań akustycznych o współczynnik 1 biliona. Oznacza to, że długość fali dźwięku, która napędza bańkę, jest centymetrowa, ale światło jest emitowane z regionu o wymiarach atomowych. Kawitacja spowodowana energią ultradźwiękową emitowaną przez przetwornik w procesie lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami może stworzyć podobne zjawisko generujące sonoluminescencję.

biologiczne efekty Sonoluminescencji

oczekuje się, że efekty biologiczne będą skomplikowane i wielozmienne zależne. Chociaż warunki fizyczne do tworzenia sonoluminescencji można przewidzieć z ultradźwiękami wspomaganych lipoplastyki maszyn, sonoluminescencja oczekuje się ledwo wykrywalne w emulsji utworzonej przez rozpad tkanki i komórki podczas kawitacji o wysokiej intensywności utworzone przez ultradźwięki na tkankach miękkich.

6 wykazały sonoluminescencję bliskiej emisji ultrafioletowej około 250 nm i marginalne wsparcie dla produkcji fotonów o wyższej energii, prawdopodobnie w tym biologicznie niszczące Dalekie emisje ultrafioletowe i miękkie promieniowanie rentgenowskie w pozaustrojowym litotryptorze fali uderzeniowej, powodując kawitację w obszarze ogniskowej pozaustrojowej fali uderzeniowej. Carstensen et al.7 wykazały, że energia ultradźwiękowa nie jest specyficzna tylko dla tkanki tłuszczowej. Autorzy wykazują lizy erytrocytów przez ekspozycję na ciągłe fale 1 MHz fal ultradźwiękowych. „Obserwacje sonoluminescencji są zgodne z hipotezą, że komórki są lizowane przez inercyjną (przejściową) kawitację akustyczną. „7

większość literatury dotyczącej tego zjawiska, chociaż obserwowana w różnych warunkach laboratoryjnych, może wskazywać na ilość i poziom energii w końcówce kaniuli stosowanej w standardowych maszynach do lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami . Jest to zwykle w zakresie od 50 do 150 W/cm2, przy częstotliwości około 20 KHz.

Sonochemia

propagacja fal ultradźwiękowych przez medium składa się z cykli kompresji i rozrzedzenia. Bańka zapada się podczas części kompresji, a ze względu na wysoką temperaturę powstałą podczas tego zapadania, wiązania chemiczne cząsteczek uwięzionych w pęknięciu jamy. Sugeruje się zatem, że naukowcy zainteresowani reakcją sonochemiczną wybierają rozpuszczalniki o niskim ciśnieniu pary i roztwory o wysokim ciśnieniu pary. Mechanizmy sugerowane dla reakcji sonochemicznych zawsze obejmują wolne rodniki. Te wolne rodniki są produktem ubocznym krótkiej wysokiej temperatury związanej z adiabatyczną kompresją pęcherzyków w procesie kawitacji. Jednak inne interpretacje reakcji sonochemicznej obejmują jony; teorie te opierają się na ogromnych gradientach elektrycznych, które rozwijają się wraz z upadkiem bańki.

produkty generowane przez działanie ultradźwięków przez kawitację i sonoluminescencję oraz promieniowanie jonizujące na różne cząsteczki łańcucha węglowego są znacznie podobne.8 technika elektronowego rezonansu spinowego służy do określenia właściwości różnych wolnych rodników utworzonych w mediach biologicznych poprzez analizę spektrum elektronowego rezonansu spinowego adduktu.9

fale akustyczne odpowiadające około 110 dB są wymagane do generowania charakterystycznego ruchu pęcherzyków sonoluminescencji.

energia z upadku jest wystarczająco silna, aby rozbić cząsteczki w pęcherzykach. Dysocjowane cząsteczki emitują światło podczas rekombinacji. Efekt ten, określany jako chemiluminescencja, został po raz pierwszy opisany przez Virginię F. W 1952 ukończył Uniwersytet Katolicki. Towarzyszy przejściowej kawitacji i został wykorzystany do inicjowania nietypowych procesów chemicznych.5

biologiczne efekty Sonochemii

selektywne efekty sonochemii nie zostały ustalone. Aktywność sonochemiczna została zgłoszona jako przyczyna niepożądanych skutków biologicznych ekspozycji na ultradźwięki in vitro i In vivo. Rodniki hydroksylowe i wodorowe powstałe w procesie reakcji chemicznej w środowisku wodnym mogą reagować z RNA i DNA i powodować zmianę sekwencji nukleinowej.10 Liebeskind et al.11 wykazały, że fale ultradźwiękowe intensywności diagnostyczne mogą wpływać na DNA komórek zwierzęcych. Wolne rodniki mogą niszczyć komórki poprzez bezpośrednią reakcję z DNA lub powodując peroksydację błon komórkowych i organellowych, zaburzenie macierzy wewnątrzkomórkowej i zmianę ważnych procesów enzymatycznych białek.Wykazano, że 12 niskich intensywności ultradźwięków tworzy sonoreakcje kwasu nukleinowego przez rodniki wodorowe i hydroksylowe w roztworach wodnych przy poziomach tak niskich, jak 1,7 W / cm2.13 stwierdzono, że tymina i uracyl są najbardziej reaktywnymi kwasami nukleinowymi dla wolnych rodników w sonoreakcjach o natężeniu progowym około 0,5 W/cm2.14 Kinetyka sonoreakcji tyminy jest pierwsza i zerowa zależna od temperatury. Degradacja tyminy za pomocą fal ultradźwiękowych polega na dodaniu rodnika hydroksylowego do 5-6 wiązania podwójnego tyminy, z późniejszą degradacją do glikolu cis i glikolu trans. Szybkość chemiczna reakcji tyminy może być wystarczająco duża, aby wytworzyć ” znaczną zmianę chemiczną podczas długotrwałej sonikacji żywych systemów.”13 efekty Sonoluminescencyjne i sonochemiczne odnotowano w połączeniu z urządzeniami fakoemulsi-fixation, prawdopodobnie powodując tworzenie wolnych rodników prowadzących do uszkodzenia śródbłonka rogówki w chirurgii.15

„terapia Sonodynamiczna jest obiecującym nowym sposobem leczenia raka, opartym na synergicznym działaniu na zabijanie komórek nowotworowych przez połączenie leku (zazwyczaj fotouczulacza) i ultradźwięków.”16 Miyoshi et al.16 wykazały ” mechanizm działania sonodynamicznego, który polegał na fotoeksploatacji sensybilizatora przez światło sonoluminescencyjne, z późniejszym tworzeniem tlenu singletowego.”

Riesz i in.17 zaobserwowano wytwarzanie rodników metylowych przez sonolizę 50 KHz acetonu wodnego nasyconego argonem i mieszanin acetonitrylu wodnego. Harrison et al.18 zbadano wpływ fal ultradźwiękowych typu tone-burst na leki cytotoksyczne i wykazano nasilenie cytotoksyczności klonogennej doksorubicyny hydrochlo-ride (Adriamycyny) i diazikwonu oraz wytwarzanie rodników hydroksylowych w środowisku wodnym przy intensywności tak niskiej jak 0,4 W/cm2.

wolne rodniki są substancjami wysoce reaktywnymi i oczekuje się natychmiastowej reakcji z otaczającymi tkankami. Pozostałe produkty rozkładu, w tym wolne rodniki wytwarzane przy użyciu stałej kaniuli w lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami, są tylko częściowo zasysane z organizmu i mogą stanowić większy problem, ponieważ większa ilość reaktywnego materiału pozostaje w podpowierzchni skóry przez dłuższy czas.

efekt termiczny

ekspozycja środowiska wodnego lub tkanki na promieniowanie ultradźwiękowe generuje różne stopnie ciepła w zależności od ilości energii ultradźwiękowej pochłoniętej w dotkniętym podłożu. Wiązka ultradźwiękowa przechodząca przez tkankę jest częściowo absorbowana, tworząc gradient wzrostu temperatury wzdłuż głębokości tkanki na osi wiązki. Wysoka temperatura powstająca w wyniku zapadania się pęcherzyków jest ograniczona do lokalizacji pęcherzyków, których rozmiar szacuje się na 100 µm. Większość napromieniowanej cieczy jest również podgrzewana, jednak gdy promieniowanie ultradźwiękowe 100 W/cm2 przechodzi przez 50 ml roztworu przechowywanego w temperaturze acetonu suchego lodu -78° C. zmierzona temperatura pod koniec 3 godzin napromieniowania wynosi około -10° C. Wzrost temperatury koreluje z intensywnością ultradźwięków, jak wykazano w TER Haar i Hopewell, 19, chociaż mierzono go tylko w zakresie niskiej intensywności od 1,5 do 3 W/cm2. Wzrost temperatury tkanki jest funkcją przewodnictwa i konwekcji, o różnym stopniu znaczenia perfuzji krwi w tkance, osiągając równowagę po początkowym liniowym wzroście temperatury lub spadku temperatury po wzroście perfuzji tkankowej.

lipoplastyka wspomagana ultradźwiękami to zabieg, który naraża tkankę podskórną na energię ultradźwięków o wysokiej intensywności, generując wysokie temperatury, zwłaszcza gdy używane są maszyny wysokoenergetyczne. Zastosowanie ultradźwiękowej hipertermii wywołanej energią spowodowało uszkodzenie śródbłonka naczyń krwionośnych w modelu świńskim.20 oczekuje się, że efekt termiczny sondy nie będzie ograniczony do jej średnicy, ale wykracza poza jej krawędzie.21 zewnętrzne zastosowanie energii ultradźwiękowej w zakresie od 1,5 do 3 W/cm2 przy 0.75 MHz na skórze prowadzi do maksymalnego wzrostu temperatury w różnych odległościach pod skórą, z pęcherzykami powietrza między przetwornikiem a skórą lub pęcherzykami w warstwie podskórnej, co może prowadzić do nadmiernego zlokalizowanego ogrzewania. Im niższa częstotliwość ultradźwięków, tym mniejsza intensywność wymagana do wygenerowania spontanicznego tworzenia się pęcherzyków.

efekt termiczny nie powoduje wykrywalnych zmian morfologicznych w tkance mózgowej ssaków w temperaturach poniżej 43° C i przy niskiej intensywności energii ultradźwiękowej, gdy jest utrzymywany przez mniej niż 10 minut.22 przy niskim zakresie energii, gdy temperatura jest niska, kawitacja jest główną przyczyną uszkodzenia tkanek, a tym samym ma większe znaczenie niż efekt termiczny (który powoduje uszkodzenie tkanek w wyższych temperaturach). Oczekuje się, że wzrost temperatury będzie znacznie wyższy po wystawieniu na lipoplastykę wspomaganą ultradźwiękami o wysokiej energii, co pociąga za sobą znaczny szkodliwy wpływ na napromieniowane tkanki. Początkowe zdjęcia endoskopowe pokazujące to, co wydaje się być nienaruszone nerw i naczynia krwionośne, mogą reprezentować zdegenerowane termicznie włókna nerwowe i skoagulowane naczynia krwionośne.

efekt termiczny lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami koreluje z ilością zastosowanej energii, poziomem nawodnienia przez płyn tumescencyjny i czasem ekspozycji. Chociaż efekt termiczny może prowadzić do zwłóknienia i napinania skóry, długotrwały wpływ na głębokie tkanki miękkie nie został jeszcze zbadany. W głębokiej bliźnie poparzeniowej może rozwinąć się tzw.

„efekt wrzodopodobny Marjolina”.

zwiększenie czynników ryzyka lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami

• Czas trwania zabiegu-im dłuższy zabieg, tym większa potencjalna ekspozycja na szkodliwe działanie promieniowania ultrafioletowego i miękkiego promieniowania rentgenowskiego, wolnych rodników i efektu termicznego.

• intensywność energii—chociaż maszyny o wyższej energii są bardziej wydajne, odpowiadają one większemu ryzyku uszkodzenia.

• rodzaj tkanki—ostatnio opisano prace kliniczne z lipoplastyką wspomaganą ultradźwiękami na tkance piersi, co powinno budzić obawy dotyczące późniejszego rozwoju zmian rakotwórczych. Lipoplastyka głowy, szyi i tkanek w pobliżu głównych naczyń krwionośnych i nerwów powinna być oceniana za pomocą ultradźwięków ze względu na zastosowanie wysokiej energii w pobliżu wrażliwych struktur.

• wiek pacjenta—zastosowanie techniki lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami u młodych pacjentów może zwiększyć ich szanse na późniejsze powikłania, takie jak późne promieniowanie ultrafioletowe i rentgenowskie oraz efekt termiczny.

dyskusja

energia ultradźwiękowa została wykorzystana w różnych zastosowaniach medycznych, diagnostycznych i terapeutycznych. W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie jego zastosowaniem w estetycznej chirurgii plastycznej, w szczególności w jego zastosowaniu w wewnętrznej lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami, a ostatnio w zewnętrznej lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami. Złożone i niekorzystne zjawiska fizyczne, chemiczne i biologiczne mogą wynikać z energii ultradźwiękowej stosowanej do tkanek miękkich. Zewnętrzne wykorzystanie energii ultradźwięków w instrumentach terapeutycznych uznano za bezpieczne, bez znaczących efektów przy intensywności mniejszej niż 100 mW/cm2 piku przestrzennego, średniej intensywności czasowej w wolnym polu w wodzie.Zaobserwowano szkodliwy biologiczny wpływ promieniowania ultradźwiękowego o niskiej intensywności na rozwój prenatalny myszy.Zgłaszano zaburzenia wzrostu szkieletu związane z zastosowaniem terapeutycznej ekspozycji ultradźwiękowej na poziomie od 3 do 4 W/cm2 oraz zmiany w strukturze kości z ekspozycją na poziomie od 0, 5 do 1 W/cm2, dlatego przeciwwskazane było leczenie ultradźwiękami z udziałem innych określonych narządów docelowych i w innych określonych warunkach.25 energii ultradźwiękowej wykazano w pracach eksperymentalnych, aby mieć efekty sonoluminescencyjne, sonochemiczne i termiczne. Ze względu na złożoność procesu kawitacji i wiele zmiennych, które wpływają na jego wynik in vivo, ekspozycja ultradźwiękowa, która powoduje uszkodzenie biologiczne w jednej sytuacji, może nie powodować żadnej aktywności kawitacyjnej lub efektu w innej sytuacji.Niemniej jednak, energia ultradźwiękowa o wysokiej intensywności na tych poziomach powinna być stosowana ze szczególną ostrożnością w ekstrakcji tłuszczu o dużej objętości, w obszarach wrażliwych tkanek, takich jak pierś, głowa i szyja, w tkankach znajdujących się w pobliżu głównych naczyń krwionośnych i nerwów oraz w przypadku stosowania u młodych pacjentów.

w swoich badaniach Zocchi13 twierdzi, że w lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami tkanki tłuszczowe są selektywnie ukierunkowane przez działanie chirurgiczne ultradźwięków. Możemy prawidłowo utrzymać lipoplastyka wspomagana ultradźwiękami wpływa na tkankę tłuszczową, ale jeśli weźmiemy pod uwagę fizyczne, chemiczne i biologiczne efekty energii ultradźwiękowej o wysokiej intensywności, możemy spodziewać się, że wpłynie ona na znacznie szerszy zakres tkanek. Oczekuje się, że wolne rodniki, sonoluminescencja i wysoka temperatura będą nieselektywne w wpływaniu na tkanki miękkie i mogą być główną przyczyną długotrwałych działań niepożądanych promieniowania ultradźwiękowego o wysokiej intensywności na głębokich tkankach. Selektywność lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami może być określona przez siłę różnych typów tkanek i przejawia się szybkością aspiracji tkanek. Siła tkanki wyjaśnia również minimalną ilość krwawienia z aspiracją za pomocą lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami w porównaniu z konwencjonalnymi metodami.27 różnych publikacji świadczy o nieselektywności energii ultradźwiękowej na tkankę biologiczną. W kilku eksperymentach przeprowadzonych in vivo na myszach laboratoryjnych stwierdzono poważne uszkodzenie wątroby i tkanek jelitowych przy napromieniowaniu 800 KHz przy intensywności od 1 do 25 W/cm2. Uszkodzenie tkanek nastąpiło w głębi Obszaru docelowego, z obszarami skaczącymi, a czasami z dwoma równoległymi pasmami uszkodzeń skorelowanymi z 0,4 długości fali. W prawidłowej tkance znajdowały się guzki martwicy hemor-rhagicznej. Uszkodzenia po raz pierwszy zaobserwowano na progu 1.8 W / cm2, przy rosnących uszkodzeniach skorelowanych ze wzrostem intensywności energii i długości ekspozycji.

powszechnie akceptowanym mechanizmem fragmentacji tkanki w lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami jest kawitacja pęcherzyków gazu, które selektywnie eksplodują komórki tłuszczowe lub mechaniczne działanie energii ultradźwiękowej na tkankę.Procesy, które mogą zachodzić w żywym organizmie narażonym na efekt kawitacji energii ultradźwiękowej i dokładne skutki tych złożonych reakcji chemicznych, fizycznych i biologicznych, mogą być trudne do określenia, ze względu na fakt, że Warunki, w których występuje sonoluminenscencja i sonochemizm, a także wzrost temperatury, różnią się drastycznie z różną energią ultradźwięków, częstotliwością, amplitudą udaru i obszarem końcówki. Warunki otoczenia, takie jak ilość roztworu tumescent w przestrzeni międzykomórkowej, podstawowa temperatura ciała, gęstość, nasycenie gazem, fale stojące, przyłączenie komórkowe, perfuzja krwi, mieszanie roztworu i ciśnienie są również brane pod uwagę, gdy rozważa się wpływ energii ultradźwiękowej na żywy organizm.Nawadnianie tkanki roztworem tumescent i napromieniowanie energią ultradźwięków może być czynnikami predysponującymi do wywołania kawitacji w pobliżu dotkniętej tkanki, z późniejszym nasileniem efektów sonochemicznych i sonoluminescencyjnych. Ograniczenie powstawania wolnych rodników w tych warunkach można osiągnąć przez dodanie zmiataczy do roztworu tumescent. Przy niskiej ekspozycji na energię ultradźwięków ważny jest efekt kawitacji (sonoluminenscencja i sonochemiczny) ; jednak przy wyższej energii wzrost temperatury staje się dominującym czynnikiem, który dyktuje wpływ na układ biologiczny.29 należy zbadać odpowiednie wartości każdego mechanizmu.

przed ostatnią dekadą zastosowania technologii ultradźwiękowej w medycynie pozostawały w granicach celów diagnostycznych i terapeutycznych, dzięki zastosowaniu zakresu energii od 1 do 3 W/cm2. W lipoplastyce wspomaganej ultradźwiękami poziom wykorzystywanej energii ultradźwiękowej jest od 30 do 50 razy wyższy, przy zastosowaniu do 150 W / cm2 skierowanym na tkanki rdzeniowe i przy znacznie większej dawce energii pochłanianej w przestrzeni podskórnej.

wniosek

wysokoenergetyczna maszyna może być skuteczna do ekstrakcji tłuszczu, ale zwiększa ryzyko produktów sonochemicznych i efektów sonoluminescencyjnych i wysokotemperaturowych. Toksyczność energetyczna ultradźwięków i uszkodzenia DNA wykazano na poziomie molekularnym. Chociaż ilość promieniowania i wolnych rodników na czubku przetwornika nie została jeszcze określona, długa ekspozycja, podobnie jak w lipoplastyce o dużej objętości, może gromadzić się do niebezpiecznych poziomów. Biologicznie wrażliwe tkanki, takie jak piersi u kobiet i mężczyzn, nie powinny być narażone na te poziomy energii ultradźwiękowej w ogóle. Możliwe długotrwałe zmiany biologiczne wynikające z lipoplastyki wspomaganej ultradźwiękami u młodych pacjentów mogą wywoływać zmiany DNA i działanie rakotwórcze w dłuższej perspektywie.

zastosowanie nowych technologii w systemach biologicznych niesie ze sobą ryzyko wywołania nieprzewidzianych skutków ubocznych. Technika ultradźwiękowa może wydawać się doskonałym narzędziem do selektywnej ekstrakcji tłuszczu z przestrzeni podskórnych, ale możliwe konsekwencje powinny ograniczyć jej stosowanie w estetycznej chirurgii plastycznej do czasu dalszych prac eksperymentalnych, które zapewnią jej długotrwałe bezpieczeństwo.