Nataraja, (sanskryt: „Pan Tańca”) hinduski Bóg Śiwa w swojej formie jako kosmiczny tancerz, reprezentowany w metalu lub kamieniu w wielu świątyniach Szajwitów, szczególnie w południowych Indiach.
w najpopularniejszym typie obrazu, Shiva jest pokazany z czterema ramionami i latającymi zamkami tańczącymi na postaci karła, który jest czasami identyfikowany jako Apasmara (symbol ludzkiej ignorancji; apasmara oznacza „zapomnienie” lub „niedbałość”). Tylna prawa ręka Shiva trzyma damaru (bęben w kształcie klepsydry); przednia prawa ręka znajduje się w abhaya mudra (gest „nie strachu”, wykonywany przez trzymanie dłoni na zewnątrz palcami skierowanymi do góry); tylna lewa ręka nosi Agni (ogień) w naczyniu lub w dłoni; przednia lewa ręka trzymana jest przez klatkę piersiową w pozie gajahasta (słoń-pień), z utykającym nadgarstkiem i palcami skierowanymi w dół w kierunku uniesionej lewej stopy. Kosmyki włosów Śiwy wyróżniają się kilkoma pasmami przeplatanymi kwiatami, czaszką, półksiężycem i postacią Gangi (rzeki Ganges uosabianej jako bogini). Jego postać jest otoczona pierścieniem płomieni, prabhamandala. W klasycznych sanskryckich traktatach o tańcu ta forma, najczęstsza reprezentacja Nataraja, nazywana jest bhujungatrasa („drżenie węża”).
w rzeźbie Nataraja Śiwa jest pokazana jako źródło wszelkiego ruchu w kosmosie i jako Bóg, którego taniec dnia zagłady, reprezentowany przez łuk płomieni, towarzyszy rozpadowi wszechświata pod koniec eonu. Mówi się, że jego taniec stworzenia został wykonany w Chidambaram (ważnym centrum Szaiwy w południowych Indiach), miejscu, które jest identyfikowane zarówno z centrum wszechświata, jak i z ludzkim sercem. Gesty tańca reprezentują pięć czynności Śiwy (panchakritya): stworzenie (symbolizowane przez bęben), ochrona (przez pozę ręki” nie bój się”), zniszczenie (przez ogień), ucieleśnienie (przez stopę posadzoną na ziemi) i uwolnienie (przez stopę trzymaną w górze).
inne tańce Shivy widoczne w rzeźbie i malarstwie to dziki tandava, który wykonuje na terenie kremacji w towarzystwie swojej małżonki Devi, oraz pełna wdzięku lasya, wieczorny taniec wykonywany na górze Kailas przed Zgromadzeniem bogów, z których niektórzy towarzyszą mu na różnych instrumentach.