pozycje harmonijki i wybór właściwej harmonijki klawisze są prawdopodobnie najbardziej mylącą częścią teorii harmonijki. W tym artykule omówimy najczęściej używane pozycje w grze na harmonijce, czym są i jak możemy zdecydować, którego z nich użyć. Omówimy również pokrótce takie tematy jak nadmuchiwanie i alternatywne strojenia harmonijki diatonicznej.
pozycje harmonijkowe
zawsze usłyszysz, jak harmonijkarze mówią dziwne rzeczy, takie jak „prosta harfa”, „piąta pozycja”, „harfa krzyżowa” itp. Brzmi zabawnie, prawda? Cóż, te terminy odnoszą się do różnych pozycji gry na harmonijce. Harmonijkowe pozycje są w zasadzie jak harmonijkarze opisują sposób, w jaki grają różne skale na harmonijce.
„pozycja” jest użytecznym terminem, ponieważ harfy diatoniczne występują w kilku klawiszach harmonijkowych. Względny układ nut dla każdego klawisza jest taki sam. Oznacza to, że gdy już poznasz melodię na harfie w określonym klawiszu, możesz z łatwością zagrać ją na dowolnym innym klawiszu używając tych samych otworów.
tak więc, to sprawia, że termin ten jest przydatny do komunikowania się z innymi graczami harfy. Termin ten jest jednak rzadko (jeśli w ogóle) omawiany z innymi instrumentami. Jeśli powiesz muzykowi, który gra na jakimś innym instrumencie, że grasz na harfie krzyżowej na harmonijce C, nie będą mieli pojęcia, co mówisz!
w każdym razie spójrzmy na układ nut na standardowej harmonijce C:
na harmonijce C najniższa nuta to nuta C (otwór 1). Nuta C jest tonem centralnym, naturalnym tonikiem. Dlatego można powiedzieć, że harmonijka ta jest strojona w C-dur. Mogą istnieć również inne sposoby określenia klucza harmonijki. Rozważmy ten nowy typ harmonijki:
zauważ, że nuty, które zwykle znajdują się na dołku 1, są teraz na dołku 2 i są dwie nowe nuty na dołku 1. Takie harmonijki zostały wykonane. Czy powinniśmy powiedzieć, że ta harmonijka jest dostrojona w tonacji G, ponieważ najniższy dźwięk (cios dziury 1) jest teraz dźwiękiem G? Akord uderzeniowy nadal jest w C, a skala nadal jest w skali C-dur. Tak więc nadal możemy nazwać to harmonijką C, a dodatkowy otwór robi bardzo małą różnicę.
różne pozycje gry pozwalają nam grać w różnych klawiszach na jednej harmonijce. Ponieważ istnieje 12 klawiszy (G, A, Bb, B, C, itp.), Istnieje (teoretycznie) 12 różnych pozycji na harmonijce. Aby grać w tonacji C na harmonijce C (prostej harfie), trzeba tylko zacząć i zakończyć wszystkie skale na nucie C.
patrząc na układ nut powyżej, możemy powiedzieć, że do gry w skali C, możemy zacząć od 1 uderzenia, 4 uderzenia lub 7 uderzenia. Nuta C byłaby centralnym punktem naszej muzyki – tonikiem. Aby grać w różnych klawiszy na harmonijce, po prostu trzeba zrobić jakąś inną nutę jako tonik. Aby zagrać w tonacji G na harmonijce C (harfa krzyżowa), musielibyśmy zaczynać i kończyć wszystkie skale na nucie G i grać akordy G. (Narysuj nuty 1, 2, 3, 4 tworzą akord G!)
więc nuta G byłaby nowym tonikiem. Każdy klawisz tworzy inny tryb lub efekt.
Harfa prosta lub pierwsza pozycja
niektóre inne popularne pozycje gry to:
Harfa Krzyżowa lub druga pozycja
(gra w tonacji G na harfie C),
trzecia pozycja
(gra w tonacji D na harfie C),
czwarta pozycja
(gra w tonacji G na harfie C),
klawisz a na harfie C). Stosowane są również inne pozycje, ale znacznie rzadziej.
pierwsza pozycja (harfa prosta)
granie na harfie prostej oznacza granie w klawiaturze właściwej oznaczonej na harmonijce. W tej pozycji ekspresyjny górny rejestr wykorzystywany jest do odtwarzania melodii ludowych, ragtime i wielu innych rodzajów melodii. Czarodziejka harmonijki Gwen Foster nagrała kilka naprawdę niesamowitych utworów pierwszej pozycji w latach 20. i 30. jego nagrania są naprawdę warte słuchania i studiowania. Innymi ważnymi harfistami, których warto posłuchać, są Rhythm Willie i Jimmy Reed.
druga pozycja (harfa krzyżowa)
Mały Walter był pierwszą osobą, która nagrała na trzeciej pozycji, kiedy zagrał na harfie E w klawiszu F# w grudniowym „samotnym dniu” Muddy ’ ego Watersa 1951.In w tej pozycji harmonijka jest odtwarzana w doskonałej piątce (7 półtonów) powyżej oznaczonego klawisza na harmonijce. Na harfie strojonej C, druga pozycja będzie w G. Jest to najczęściej używana pozycja do grania bluesa, rocka i country. Ta pozycja składa się głównie z nut na niskim końcu harmonijki (otwory 1 do 5) i ważne jest, aby opanować zginanie grać w tej pozycji.
trzecia pozycja (czasami określana jako „slant Harp”)
Henry Whitter był pierwszą osobą, która nagrała płytę na pozycji cross harp. Urodzony w Fries w Wirginii w 1892 roku, Whitter nagrał kilka utworów dla wytwórni Okeh na początku grudnia 1923 roku, z których pierwszym był jego klasyk crossowy „Rain Crow Bill Blues”.Na harfie C oznaczałoby to kolejne 7 półtonów z G-co prowadzi nas do D. Podczas gry na trzeciej pozycji D staje się centralnym punktem i gramy cały krok ponad klawiszem zapisanym na harfie. Mały Walter był mistrzem tej pozycji i wykorzystywał ją w wielu swoich utworach. W tej pozycji harmonijka jest grana o jeden ton powyżej jej prostego klawisza harfy, a twoim podstawowym miejscem rozpoczęcia lub zakończenia będzie 4 otwory. Główny nacisk w grze będzie otwory 4 do 6 remis. Trzecia pozycja ma niewielkie wyczucie, nadając jej nastrojowy charakter. Ten Klucz nadaje się do mniejszych kluczowych piosenek folkowych i bluesowych.
czwarta pozycja
na harfie C, czwarta pozycja byłaby w tonacji A. podobnie jak trzecia pozycja, czwarta pozycja również produkuje muzykę molową i może być używana do odtwarzania melodii molowych. Podstawowym miejscem startowym i końcowym na czwartej pozycji będzie 3 draw schylony w dół dwa półstopnie. Bardzo trudno jest zawsze trafiać w tę nutę, a to sprawia, że czwarta pozycja jest bardzo trudna.
gra w różnych pozycjach umożliwia grę na jednej harmonijce w różnych klawiszach. Nie oznacza to jednak, że należy po prostu trzymać się jednej harmonijki i nie próbować innych klawiszy. Dlaczego? Powiedzmy, że chcesz grać bluesa w tonacji C. mógłbyś wziąć harmonijkę C i zagrać ją na pierwszej pozycji, prawda? Mógłbyś. Jednak wielu wolałoby grać na drugiej pozycji na harfie F (harfa F na drugiej pozycji to C. Sprawdź wykres pozycji poniżej).
zaletą gry na drugiej pozycji jest to, że będziesz w stanie skorzystać z wysoce ekspresyjnych giętkich nut na dolnym rejestrze harmonijki, aby uzyskać prawdziwy bluesowy klimat. Nie mówię, że nie możesz grać bluesa na pierwszej pozycji. Usłyszysz wiele osób mówiących „jeśli nie grasz cross harp, nie grasz bluesa”. To nieprawda. Pierwsza pozycja jest ważną częścią tradycji bluesowej i nadaje się do wielu rzeczy, które nie są możliwe w innych pozycjach. Różne klawisze mają różne dźwięki, a różne pozycje mają swoje zalety i uczucia. Zachęcam więc do eksperymentowania ze wszystkimi rodzajami kluczy i pozycji.
jak sama nazwa wskazuje, harmonijka diatoniczna przeznaczona jest do odtwarzania dźwięków skali diatonicznej. Na harmonijce Richtera nastrojonej są to nuty skali durowej. Pełna skala diatoniczna może być grana w drugiej oktawie, ale w pierwszej i trzeciej oktawie brakuje niektórych dźwięków. Dzięki zastosowaniu takich technik gięcia możliwe jest uzyskanie wielu brakujących nut. Nie daje to jednak pełnej 12-nutowej skali chromatycznej stosowanej w kilku formach muzyki.
techniki overblow i overdraw umożliwiają uzyskanie wszystkich brakujących nut, których nie można uzyskać za pomocą normalnych zagięć rysowania i dmuchania, dając pełną skalę chromatyczną na trzy oktawy. Technika ta pozwala na granie harmonijki diatonicznej w sposób w pełni chromatyczny, podobny do harmonijki chromatycznej.
wiedziałeś?
Blues Birdhead (aka James Simon) jest uznawany za pierwszy nagrany overblow, w nagraniu z 1929 roku „Mean Low Blues”.
mimo, że pierwszy overblow został nagrany w 1929 roku, pełne wykorzystanie i doskonałość brzmień oczekiwały umiejętności i wytrwałości Howarda Levy ’ ego. Jego wirtuozeria i opanowanie overblowów otworzyły zupełnie nowy wymiar gry na harmonijce i wzniosły skromną harfę ustną na nowy poziom.
za pomocą overbends można grać w dowolnej pozycji i grać wszystkie 12 klawiszy na jednej harmonijce diatonicznej. W rzeczywistości jest harmonijkarz o imieniu Otavio Castro, który gra tylko Diatonikę C, we wszystkich 12 klawiszach!
terminy „overblow” i „overdraw” dają fałszywe wrażenie, że trzeba dmuchać lub rysować trudniej, aby nuty wyszły. Tak jednak nie jest. Jeśli harfa jest ustawiona w prawo, overbent nuty mogą być odtwarzane tak łagodnie, jak każdy inny dźwięk na instrumencie. To tylko kwestia odpowiedniego embouchure, techniki, i dużo praktyki. Wyjaśnienie, jak ta technika działa, wykracza poza zakres tego artykułu, więc nie będę się dalej w nią zagłębiać.
alternatywne strojenia
istnieje nieograniczona liczba sposobów strojenia harmonijki diatonicznej. Standardem jest tuning Richtera. Większość instrukcji i kompozycji harmonijkowych opiera się na założeniu, że to strojenie jest w użyciu. Podczas gdy Richter tuning jest najczęściej stosowanym strojeniem, niekoniecznie jest to najbardziej praktyczny układ do odtwarzania wszystkich rodzajów muzyki. Istnieje wiele zmienionych strojów, które mogą ułatwić granie niektórych rodzajów muzyki (np. irlandzkiej, Country lub Jazzu). Rzućmy okiem na niektóre z nich:
Country Tuning
jest to tradycyjny Tuning Richtera z 5 draw podniesionym o pół kroku. Oto układ tego strojenia na harfie C:
podniesione 5 draw pozwala na odtworzenie durowej 7 nuty bez konieczności przesłonięcia, a także daje durową 7 akord. W pozycji cross harp, to strojenie jest dobre dla melodii, które mają silny sub-dominujący akord. Remis 5 jest również gięty, a normalna Dominująca nuta 7 jest nadal dostępna za pomocą gięcia remisowego. Dodatkowa nuta zapewniona w tym strojeniu jest często wymagana w melodiach.
moll naturalny:
To jest ładne strojenie do odtwarzania minorowych utworów na pierwszej i drugiej pozycji:
akordy uderzenia i rysowania, które są główne w standardowym strojeniu, są niewielkie w tym strojeniu. Wiele mniejszych utworów można grać znacznie łatwiej na tym strojeniu niż na strojeniu Richtera.
zmniejszone strojenie
oto układ tego strojenia:
ten układ umożliwia odtwarzanie wszystkich nut chromatycznych za pomocą samej techniki gięcia. To bardzo wyraziste strojenie, a na każdym dołku dostępne są półtonowe zgięcia. Łatwo jest grać we wszystkich 12 klawiszach za pomocą jednej harmonijki przy użyciu tego strojenia. Koncepcja zmniejszonego tuningu jest genialna. Jednak, trzeba być dobrym graczem, aby zarządzać nim choć. Precyzyjne gięcie jest niezbędne do tego strojenia.
to tylko niektóre z nieskończonych możliwości strojenia harmonijki. Niesamowite badania Pat Missin nad alternatywnymi strojami dla harmonijki diatonicznej i chromatycznej są udokumentowane w jego publikacji Altered States, która jest prawdopodobnie najbardziej kompletnym katalogiem dostępnych strojów alternatywnych. Jest on dostępny do pobrania za darmo na jego stronie internetowej – http://www.patmissin.com.
Lee Oskar sprawia, że niektóre wspaniałe specjalne dostrojone diatoniki, które są dużo zabawy do gry. Harfy Hohnera występują również w naprzemiennych strojach. Sprawiają, że eksperymentowanie ze specjalnymi strojami jest bardzo łatwe i są świetnym sposobem na dodanie wielu nowych dźwięków i kolorów do muzyki.
wykres pozycji harmonijki
Jak korzystać z tego wykresu
1. Zdecyduj, na której pozycji chcesz grać.
2. Znajdź tę pozycję w najwyższym wierszu tego wykresu.
3. Przewiń kolumnę w dół, aż znajdziesz klucz, którym chcesz grać.
4. Spójrz na lewą kolumnę, aby znaleźć odpowiedni klawisz harfy.
nie musisz zapamiętywać tego wykresu, aby zdecydować, której harfy klawiszowej użyć do konkretnego utworu. Oto prosty sposób. Załóżmy, że masz harfę C i chcesz dowiedzieć się, która jest harfą krzyżową. Wystarczy policzyć 5 z klawisza harmonijki:
1 – C (klawisz harmonijki)
, 2 – D, 3 – E, 4 – F, 5 –
G (klawisz w 2.pozycji)
. Tak więc granie na harfie krzyżowej na harmonijce C byłoby kluczem G. trzecia pozycja byłaby kolejnym 5 kroków od G, czyli D, i tak dalej.
aby dowiedzieć się więcej o różnych pozycjach gry, naprawdę zachęcam do samodzielnego zbadania. Spróbuj wyszukać w Google lub YouTube. Istnieje kilka naprawdę pomocnych Filmów na YouTube, które są o wiele bardziej dogłębne na te tematy.