półprzewodnik jest substancją, Zwykle stałym pierwiastkiem chemicznym lub związkiem, który może przewodzić energię elektryczną w niektórych warunkach, ale nie w innych, co czyni go dobrym medium do kontroli prądu elektrycznego. Jego przewodność zmienia się w zależności od prądu lub napięcia przyłożonego do elektrody sterującej lub od intensywności napromieniowania za pomocą podczerwieni (IR), światła widzialnego, ultrafioletu (UV) lub promieni X.
specyficzne właściwości półprzewodnika zależą od dodanych do niego zanieczyszczeń lub domieszek. Półprzewodnik typu N przenosi prąd głównie w postaci ujemnie naładowanych elektronów, w sposób podobny do przewodzenia prądu w przewodzie. Półprzewodnik typu P przenosi prąd głównie jako niedobory elektronów zwane dziurami. Dziura ma dodatni ładunek elektryczny, równy i przeciwny do ładunku elektronu. W materiale półprzewodnikowym przepływ dziur zachodzi w kierunku przeciwnym do przepływu elektronów.
Półprzewodniki elementarne obejmują antymon, arsen, Bor, węgiel, German, selen, krzem, siarkę i tellur. Krzem jest najbardziej znanym z nich, stanowiąc podstawę większości układów scalonych (ICs). Typowe związki półprzewodnikowe obejmują arsenek galu, antymonid indu i tlenki większości metali. Spośród nich arsenek galu (GaAs) jest szeroko stosowany w urządzeniach wzmacniających o niskim poziomie szumów, wysokim wzmocnieniu i słabym sygnale.
urządzenie półprzewodnikowe może pełnić funkcję rury próżniowej o setki razy większej objętości. Pojedynczy układ scalony (IC), taki jak mikroprocesor, może wykonywać pracę zestawu lamp próżniowych, które wypełniałyby duży budynek i wymagały własnej elektrowni.
Zobacz też: atom, tranzystor, tranzystor bipolarny i tranzystor polowy.