istnieje wiele sposobów reagowania na konflikty. Możemy stawić temu czoła i powiedzieć to, co czujemy, lub możemy obejść problem i zatrzymać nasze uczucia.
moją reakcją przez większość mojego życia było utrzymywanie moich prawdziwych uczuć w środku. Nie zadziałało zbyt dobrze. Nieuchronnie ujawniłam, jak naprawdę się czuję w jakiś niedoręczny sposób, jak sarkazm, przewracanie oczami lub po prostu mówienie: Nieee, oczywiście, że nic się nie stało, jestem w porządku tonem, który jasno pokazał, że nic nie jest w porządku. Brzmi paskudnie, prawda?
Jody E. Long, Nicholas J. Long i Signe Whitson badali bierną agresję. W swojej książce The Angry Smile: The Psychology of Passive-Aggressive Behavior in Families, Schools, and Workplaces z 2008 roku określają ją jako celowy i zamaskowany sposób wyrażania ukrytych uczuć gniewu. NYU Medical Center definiuje pasywno-agresywną osobę jako kogoś, kto ” może wydawać się zgodny lub działać odpowiednio, ale faktycznie zachowuje się negatywnie i pasywnie opiera się.”
chociaż istnieją różne poziomy pasywnej agresji, jest prawdopodobne, że albo byliśmy na przyjmującym końcu pasywnej agresywnej osoby, albo że sami wykazaliśmy to zachowanie w pewnym momencie lub innym. I wiemy, że jest to bezproduktywne i niewygodne dla wszystkich zaangażowanych stron. Jak więc osoby mające skłonność do biernej agresji mogą nauczyć się inaczej reagować na konflikty? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.
Rozpoznaj zachowanie
najlepszym sposobem na zduszenie tego zachowania w zarodku jest uświadomienie sobie, kiedy reagujesz pasywnie agresywnie. Zwykle tego rodzaju zachowanie wynika z chęci zadowolenia innych ludzi. Starasz się unikać konfliktów, nie bałagan, i pojawiają się pewni siebie, lub boisz się być odrzucony lub krytykowany. Więc zamiast szczerze komunikować swoje nieporozumienie lub niezadowolenie, przekazujesz je poprzez wspólne pasywne agresywne zachowania, w tym sarkazm, plotki, dawanie komuś cichego traktowania, przeciąganie na zwłokę lub rzucanie palenia. W tej chwili takie podejście wydaje się łatwiejsze niż bycie z góry, ale często sprawia, że spotykasz się jako zgorzkniały, zimny, trudny, manipulacyjny i/lub niewrażliwy. „Bycie bezpośrednim jest mniej mylące i pozwala na stymulujący dialog, a nie frustrujące rozłączenia” -powiedziała przez telefon psychoterapeutka Susan Solomon z Nowego Jorku.
zwróć uwagę na to, jak reagujesz w określonych sytuacjach i zapisz, które scenariusze wydają się prowadzić do pasywnego agresywnego zachowania.
Zidentyfikuj swoje wyzwalacze
gdy masz listę czasów i sytuacji, gdy zareagowałeś w pasywnie agresywny sposób, możesz zacząć sprawdzać, czy istnieją jakieś wzorce. Co może wywołać taką reakcję? Zadawanie pytań, na czym skończyłem? Z kim byłem? O czym rozmawialiśmy? lub określenie momentu rozpoczęcia reakcji ułatwi zatrzymanie się następnym razem, gdy będziesz w tej samej sytuacji.
„reaktywność może łatwo wpakować nas w kłopoty”, mówi Salomon. „Najlepiej pamiętać o wyzwalaczach, poświęć dziesięć sekund, zanim odpowiesz i przyjdź z miejsca jasnego i mądrego.”
Słuchaj i obserwuj
Czy kiedykolwiek zatrzymałeś się i słuchałeś siebie podczas rozmowy? Kiedy uczysz się, jak być mniej pasywnym agresywnym, może to być szczególnie pomocne. Obserwuj język, którego używasz, gdy jesteś w trybie pasywno-agresywnym.
w artykule na temat Psychology Today, Signe Whitson, licencjonowany pracownik socjalny i współautor gniewnego uśmiechu, identyfikuje 10 najczęstszych pasywnie agresywnych zwrotów. Niektóre z nich to: „dobrze.””Nieważne. Myślałem, że wiesz.””Tylko żartowałem. Dlaczego się tak denerwujesz?”
Jeśli nauczysz się rozpoznawać, kiedy twoje frazowanie jest pasywnie agresywne, możesz złapać się i zmienić melodię.
Uwierz w swoje słowa
jedno z badań przeprowadzonych na temat pasywnej agresywności wykazało, że ludzie, których rodzice byli bardziej kontrolujący, prawdopodobnie stali się zamknięci, wycofani i zimni w swoich dorosłych związkach. Jednym z efektów życia w kontrolowanym środowisku jest to, że nasze głosy mogą się zgubić.
jeśli wierzymy w siebie i w to, co mamy do powiedzenia i szanujemy siebie na tyle, aby pokazać, jak się czujemy, łatwiej jest nam stać się bardziej asertywnymi w tym, jak reagujemy na innych.
traktuj siebie jako priorytet
im bardziej wierzysz, że masz prawo wyrażać swoje pragnienia i potrzeby, tym mniej prawdopodobne jest, że będziesz się obawiał, że zostaniesz oszukany przez opinie innych lub odrzucony za wyrażanie tego, czego chcesz. A im mniej się tego boisz,tym bardziej bezpośredni będziesz.
więc jak nauczysz się, że Twoje potrzeby są tak samo ważne jak inne? Ustal sobie priorytety. Ćwicz słuchanie tego, co chcesz i dawanie sobie tego, zamiast robić to, co uważasz, że powinieneś zrobić i podążać za tym, czego uważasz, że powinieneś chcieć. Jeśli zaczniesz traktować swoje pragnienia jako ważne i doświadczyć, jak dobre to uczucie, zaczniesz wierzyć, że zasługujesz na podobne traktowanie od innych ludzi.
czyniąc siebie priorytetem, nauczysz się szanować, że możesz zaspokoić swoje potrzeby, komunikując się jasno.
Image: Ana Blazic Pavlović / Fotolia.com