Patti LuPone

kim jest Patti LuPone ?

z nagrodami Tony dla Evity i Gypsy oraz pięcioma dodatkowymi nominacjami dla broadwayowskich musicali, jest samą definicją broadwayowskiej divy. „Słowo” diva „dla mnie oznacza robienie czegoś nadprzyrodzonego z czymś naturalnym” – powiedziała. I: „krytycy i producenci uważają, że widzowie chcą aktorów, którzy tylko prezentują sylwetkę i uderzają w punkty w sylwetce. To co robię jest zbyt niebezpieczne.”

Wczesna kariera

mieszkaniec Long Island (Nowy Jork) był w pierwszej klasie absolwentów słynnego Wydziału Dramatycznego Julliard School w 1972 roku. Po ukończeniu studiów dołączyła do The Acting Company, Narodowej grupy koncertowej założonej w tym samym roku przez aktora i producenta Johna Housemana. Spędziła cztery lata w firmie i (wraz z innymi absolwentami Kevinem Kline i Davidem Ogdenem Stiersem) zadebiutowała na Broadwayu w produkcji trzech sióstr Czechowa w 1973 roku. LuPone ma długi związek z dramatopisarzem Davidem Mametem, począwszy od jego sztuki The Woods (1977) wystawionej w Chicago, a ostatnio broadwayowskiej produkcji the Anarchist (2012), naprzeciwko Debry Winger.

broadwayowskie Musicale

„Evita”

Musicale LuPone są tym, co postawiło krytyków i publiczność na nogi, począwszy od komiksowej opowieści ludowej The Robber Bridegroom (1975), za którą otrzymała swoją pierwszą nominację do Nagrody Tony. Jej namiętny występ jako Eva Peron w przeboju Andrew Lloyda Webbera „Evita” (1979) katapultował ją do sławy i nadał LuPone swój sztandar, ” Don ’ t Cry For me Argentina.”

wygrała swój pierwszy występ, ale porównała swoje walki za kulisami do ” Beirut, and I walczyłem jak banshee.”Jej spór z Lloydem Webberem nasilił się, gdy zagrała w londyńskiej produkcji Sunset Boulevard (1993) — zakontraktowanej na Broadwayu, zobaczyła rolę samotnej gwiazdy filmowej normy Desmond, która trafiła do Glenna Close’ a (który wygrał za to Tony ’ ego) i otrzymała zgłoszoną ugodę w wysokości miliona dolarów, gdy pozwała ją do sądu.

z dochodów zbudowała coś, co nazwała „The Andrew Lloyd Webber Memorial Pool” na podwórku swojego domu w Connecticut. Ale w 2018 roku, kiedy przygotowywała się do zaśpiewania ” Don 't Cry for Me Argentina” na rozdaniu nagród Grammy (coś, co wcześniej zrobiła w 1981 roku), ogłosiła zakończenie starcia i mówi się, że śmiała się, gdy powiedział, że powinni ożywić Evitę.

„Gypsy”

w 2008 roku dla LuPone pojawiła się druga nagroda Tony za odrodzenie „Gypsy”, grającej „Mama Rose”, the ultimate stage mother.

Off Broadway w 2015 roku znalazła się na pierwszych stronach gazet, kiedy to odebrała telefon kobiecie, która przez cały pierwszy akt serialu przez kilka dni pisała SMS-y. (Zirytowana przez widownię, która robiła zdjęcia, wcześniej przestała śpiewać podczas występu Gypsy.)

Filmy i programy telewizyjne

role filmowe LuPone, w tym w filmach świadek (1985), Wożąc panią Daisy (1989) i Mamet ’ s Heist (2001), miały tendencję do wspierania. Telewizja nadała jej szerszy zasięg, zwłaszcza w serialu dramatycznym Life Goes On (1989-1993), gdzie zagrała mamę z trójką dzieci, jedno z zespołem Downa.

gościnnie wystąpili Law & Order, Will & Grace, Brzydula Betty, Oz, 30 Rock, dziewczyny (jako ona sama), dwie role w gotyckim thrillerze Penny Dreadful (one a witch), American Horror Story: Sabat, szalona Była dziewczyna, BoJack Horseman i drugoplanowa rola w Hollywood Ryana Murphy ’ ego.

nagrody

dwa inne wznowienia przyniosły również nominacje LuPone Tony, Cole Porter 'S Anything Goes (1987) i Stephen Sondheim’ s Sweeney Todd: Demoniczny fryzjer z Fleet Street (2005), dla którego grała również tubę, coś, co robiła w liceum. Otrzymała również nominacje do oryginalnych musicali kobiety Na skraju załamania nerwowego (2010) i farba wojenna (2017), w których zagrała królową kosmetyków Helenę Rubinstein.

w 2009 roku zdobyła dwie nagrody Grammy w kategorii Best Opera Recording I Best Classical Album za Weill: Rise and Fall of the City of Mahagonny. LuPone jest dwukrotną nominowaną do Emmy, za daytime children ’ s special (the Song Spinner, 1996) i gościnny występ w programie Frasier (1998).

mąż

LuPone ożenił się z Matthew Johnstonem w 1988 roku. Poznali się, gdy Johnston był kamerzystą na planie filmu telewizyjnego LBJ, w którym LuPone zagrał Lady Bird Johnson. Para ma syna, Joshuę, urodzonego w 1990 roku.

Autobiografia

Patti LuPone: A Memoir została wydana w 2010 roku. Nie miesza słów o jej zawodowych wzlotach i upadkach. „Mam bardzo wysoki standard” „Oczekuję, że wszyscy wokół mnie będą pracować równie ciężko, ponieważ ludzie płacą dużo pieniędzy za bilety. Żądają tego, co najlepsze.”