dyskusja
CCCA jest stanem, dla którego istnieje kilka skutecznych opcji leczenia. Obecne standardowe terapie mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego; jednak w przeciwieństwie do innych form pierwotnego łysienia bliznowatego, takich jak liszaj planopilaris i toczeń tarczowaty, które charakteryzują się jawnym zapaleniem, zwłóknienie jest dominującą odpowiedzią w CCCA. Przypomina to FPDs, takie jak mięśniaki macicy, twardzina układowa i bliznowce. Wcześniej opublikowaliśmy wyniki, które wykazały 5-krotny wzrost występowania mięśniaków macicy u kobiet z CCCA w porównaniu z osobami kontrolnymi dopasowanymi do wieku, rasy i płci.4 ponadto badania wykazały preferencyjną ekspresję genów fibroproliferacyjnych u pacjentów z CCCA. W badaniu mikromacierzy PRKAA2, gen kodujący AMPK, okazał się niedoekspresowany przez jedną trzecią w próbkach skóry głowy CCCA.Zmniejszona aktywność AMPK jest związana z patogenezą zwłóknienia wątroby i idiopatycznego zwłóknienia płuc.
metformina wywiera działanie głównie poprzez aktywację AMPK i wykazuje szereg dalszych działań hormonalnych, które obejmują poprawę wrażliwości na insulinę poprzez zwiększenie wychwytu glukozy i zmniejszenie krążących lipidów i androgenów.Wiadomo, że 7,8 androgenów sprzyja przemianie końcowych włosków w włoski typu vellus; stąd leki zmniejszające krążenie androgenów, takie jak metformina, mogą wpływać na postęp łysienia androgenowego.W mysim modelu idiopatycznego zwłóknienia płuc metformina odwracała i przyspieszała przemijanie procesu zwłóknienia poprzez dezaktywację i apoptozę miofibroblastów.Z tego względu w CCCA może występować rola metforminy.
nasi 2 pacjenci doświadczyli widocznego odrastania włosów po zastosowaniu miejscowo metforminy 10% w kremie LipoDerm (PCCA, Houston, TX), który optymalizuje wchłanianie przez skórę. Żaden z nich nie doświadczył wysięku telogenu poprzedzającego odrastanie włosów. Konwersja pęcherzyków vellus do pęcherzyków końcowych jest ważna dla odrastania włosów; nie oceniano tego jednak za pomocą trichoskopii. Działania niepożądane ogólnoustrojowej metforminy obejmują objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wzdęcia, biegunka, zmniejszony apetyt i, rzadko, kwasica mleczanowa i hipoglikemia. Żaden pacjent nie przyjmował doustnie metforminy. Nie zgłaszano ogólnoustrojowych działań niepożądanych podczas stosowania miejscowego. Pacjenci doświadczyli suchości skóry głowy i podrażnień, które poprawiły się przy użyciu miejscowego środka nawilżającego lub zmiękczającego. Dawka metforminy, 10%, została wybrana na podstawie zaleceń farmaceutów w celu zminimalizowania wchłaniania ogólnoustrojowego przy zachowaniu efektu terapeutycznego. Istnieje możliwość zwiększenia dawki,jeśli pacjent reaguje na leczenie miejscowe i toleruje je. Przyszłe badania będą miały na celu określenie ilościowego stosunku vellus-do-terminala włosów za pomocą trichoskopii, aby zrozumieć potencjał trwałej poprawy. Potrzebne są duże randomizowane, kontrolowane badania, aby w pełni zrozumieć potencjalne korzyści z miejscowego stosowania metforminy w CCCA. Zachęcamy do dalszych badań nad jego stosowaniem u pacjentów z zaawansowaną CCCA, którzy nie zareagowali na standardowe terapie.