co to jest Poikiloderma Civatte?
Poikiloderma Civatte jest łagodną, powszechną i przewlekłą chorobą, która należy do grupy melanoderm (pigmentowanych zaburzeń skóry). Termin „poikiloderma” odnosi się do zmiany skórnej z atrofią, w której zmiany hipopigmentacji/hiperpigmentacji i rozszerzenie drobnych naczyń krwionośnych (teleangiektazja) mogą być widoczne w dotkniętej skórze.
choroba została po raz pierwszy opisana w 1923 roku przez francuskiego dermatologa Civatte.
Poikiloderma Civatte
kto dostaje Poikiloderma Civatte?
Poikiloderma Civatte występuje najczęściej wśród osób w średnim wieku i starszych o jasnej karnacji, szczególnie wśród tych, które są znacznie narażone na słońce. Największą częstość występowania obserwuje się wśród kobiet po menopauzie. Częstość występowania jest nieznana, ponieważ wielu pacjentów ma łagodną postać choroby i może nie zasięgnąć porady lekarza.
jaka jest przyczyna poikilodermy Civatte?
dokładna przyczyna nie jest znana. Długoterminowa ekspozycja na słońce jest uważana za główny czynnik przyczyniający się. Inne czynniki to:
- jasna skóra (fototyp skóry Fitzpatricka I I II)
- fotouczulające składniki kosmetyków i kosmetyków, zwłaszcza perfum
- zmiany hormonalne związane z menopauzą lub niskim poziomem estrogenów
- genetyczna predyspozycja.
jakie są cechy kliniczne Poikiloderma Civatte?
Poikiloderma Civatte charakteryzuje się zbiegającymi się czerwonawo-brązowymi plamami z zanikiem, które symetrycznie obejmują odsłonięte przez słońce obszary, takie jak boki szyi i boczny aspekt policzków. Poikiloderma Civatte Zwykle oszczędza zacieniony obszar pod brodą.
jakie są powikłania poikiloderma Civatte?
Poikiloderma Civatte jest zwykle bezobjawowa, ale niektórzy pacjenci mogą odczuwać łagodne pieczenie, swędzenie, epizodyczne zaczerwienienie i wrażliwą skórę w dotkniętym obszarze. Z poikiloderma Civatte nie wiąże się układowy udział lub ciężkie powikłania.
Jak diagnozuje się Poikilodermę Civatte?
diagnoza poikiloderma Civatte jest wykonywana klinicznie. Biopsja uderzeniowa może wykazywać typową histologię z hiperkeratozą, atrofią naskórka, nietrzymaniem barwnika, teleangiektazją, zmiennym powierzchownym naciekiem limfohistiocytarnym skóry i elastozą słoneczną.
jaka jest diagnoza różnicowa poikiloderma Civatte?
diagnostyka różnicowa Poikiloderma Civatte obejmuje Melanozę Riehla, erythromelanosis follicularis faciei et colli oraz:
- skórny toczeń rumieniowaty
- zapalenie skórno-mięśniowe
- zespół Rothmunda-Thomsona.
jakie jest leczenie Poikilodermy Civatte?
leczenie tej choroby pozostaje trudne. Pacjent powinien być poinformowany o unikaniu ekspozycji na słońce i prawidłowym stosowaniu kremów z filtrem przeciwsłonecznym. Wyniki leczenia mogą być rozczarowujące.
- Ochrona Przed Słońcem w tym codzienny krem przeciwsłoneczny o szerokim spektrum SPF 50+
- unikaj wszystkich perfum na lub w pobliżu dotkniętego obszaru, w tym w mydle
- preparaty zawierające hydrochinon mogą pomóc w zaniku pigmentacji
- krem hydrokortyzonowy (łagodny miejscowy steryd) stosowany dwa razy dziennie przez 2-4 miesiące
- miejscowe retinoidy mogą być korzystne, jeśli są stosowane przez około rok.
- alfa-hydroksykwasy mogą zmniejszyć brązową pigmentację.
- pulsed dye laser treatment i intense pulsed light (IPL) są zgłaszane jako najlepszy sposób na zmniejszenie teleangiektazji i pigmentacji
- frakcyjne nieablacyjne leczenie laserowe może poprawić naczyniowe, pigmentowane i teksturalne składniki Poikiloderma Civatte.