Porfiriato

porfiriato trwało 35 lat, kiedy Meksyk był rządzony przez generała Porfirio Diaza w latach 1876-1911. Filozofia generała opierała się na pozytywizmie, promującym postęp, porządek i pokój.
Pokój narzucony w Porfiriato zapewnił żyzne grunty dla rozwoju gospodarczego, naukowego i kulturalnego kraju. Porfirio Diaz nakazał budowę ponad 19 000 kilometrów linii kolejowych; sieć telegraficzna do komunikacji w całym kraju; wielkie inwestycje kapitału zagranicznego i wielki impuls przemysłowy oraz organizacja systemu bankowego. W tym okresie rozkwitły również Sztuki piękne i powstały instytuty, biblioteki, towarzystwa naukowe i Stowarzyszenia kulturalne.
z bycia wojskowym ukształtowanym na polach bitew, charakteryzującym się szorstkim językiem, który zdobył posłuszeństwo swoich żołnierzy i z całkowitym lekceważeniem form społecznych, w 1881 roku poślubił Carmen Romero Rubio i była oddana przekształceniu go w wyrafinowanego mężczyznę. Jego żona nauczyła go angielskiego i francuskiego, manier społecznych, WŁAŚCIWEGO słownictwa i cechy, która określała politykę jego rządu, sztuki pojednania.
oprócz wielkiego wzrostu gospodarczego zapewnianego wewnętrznie przez Porfiriato, rząd generała Diaza dążył do przekształcenia “barbarzyńskiego” wizerunku, który utożsamiał Meksyk na całym świecie, w jeden z “cywilizowanych narodów”. Współpracownicy Diaza osiągnęli wielką międzynarodową obecność, prezentując wiele zasobów kraju na Międzynarodowych Targach, z myślą o interesujących zagranicznych inwestorach.
największym symbolem postępu gospodarczego, jaki Porfiriato dostarczyło Meksykowi, była kolej. Porfirio Diaz poświęcił się budowie sieci kolejowych na wielką skalę, przy pomocy inwestycji zagranicznych. Spowodowało to konflikt między Amerykanami i Anglikami, którzy opracowali i kontrolowali koncesje kolejowe do 1909 roku, kiedy zostały znacjonalizowane. Kiedy Diaz został prezydentem w 1876 roku, w kraju było 800 kilometrów linii kolejowych; pod koniec swojej kadencji w 1911 roku opuścił kraj z ponad 20 000 kilometrów linii kolejowych.
podczas Porfiriato zbudowano pierwsze elektrownie wodne, wykorzystując uprzywilejowaną orografię kraju do wytwarzania energii elektrycznej przez turbiny i odkryto rezerwy ropy naftowej w Veracruz, zapewniając bezprecedensowy boom w przemyśle kraju. Jeśli chodzi o górnictwo, Meksyk zajął pierwsze miejsce w produkcji srebra na całym świecie, miejsce, które nadal posiada. Ten rozwój metali i paliw zachęcił do inwestycji zagranicznych oraz tworzenia fabryk tekstyliów, papieru, obuwia, chemikaliów, szkła i cementu. Produkcja ta była przeznaczona na eksport, zaspokajając rolnicze i przemysłowe potrzeby handlu zagranicznego złotem, srebrem, henequenem, gumą, cukrem, skórą i tarcicą.
największy wyraz oddania sztuce podczas Porfiriato można docenić w Palacio de Bellas Artes, zbudowanym w 1904 roku z okazji 100.rocznicy niepodległości Meksyku. Pozytywistyczna filozofia Porfiriato nadała wielkie znaczenie studiom historii, które Diaz wykorzystał do osiągnięcia jedności narodowej poprzez Ministerstwo Nauki publicznej, kierowane przez Justo Sierra. Szczególny nacisk kładziono na drugą interwencję francuską i zrezygnowano z uczucia odrzucenia wobec Hiszpanów, które propagowano od czasu uzyskania przez Meksyk niepodległości.
Porfirio Diaz i jego współpracownicy drukowali tożsamość narodową z humanizmem, postęp futurystyczny wykazywał głęboki szacunek i zainteresowanie dumnym wychwalaniem korzeni przodków własnej historii. Porfiriato skupił swoje zasoby na nadaniu szczególnego miejsca kulturom przedhiszpańskim, tworząc Muzeum Archeologii i meksykańską szkołę archeologii, historii i Etnografii w celu eksponowania głównych dzieł meksykańskich grup etnicznych.
Porfiriato przywiązywał również szczególną wagę do edukacji, przy wsparciu liberalnych intelektualistów. W 1891 r. promowano i nadal obowiązuje ustawowa ustawa oświatowa, ustalająca, że edukacja jest świecka, bezpłatna i obowiązkowa w całym kraju. Powstało ponad dwieście szkół dla nauczycieli. Justo Sierra przedstawił projekt utworzenia Narodowego Uniwersytetu Meksyku, zainaugurowanego w 1910 roku.
w 1906 roku wybuchło poważne niezadowolenie przeciwko generałowi Diazowi i jego rządowi, wywołane światowym kryzysem gospodarczym i suszą. Niedobór żywności i wzrost bezrobocia zdetonowały mobilizację meksykańskich robotników, którzy zainspirowali powstający w USA ruch robotniczy do domagania się praw pracowniczych, rozpoczęli serię demonstracji, których zwieńczeniem były strajki stłumione przez armię. To nadużycie władzy sprzyjało kampanii zdyskredytowania Diaza wśród liberalnych i radykalnych anarchistycznych sektorów społeczeństwa, dając głos żądaniom ludu.
w 1909 roku Francisco I. Madero rozpoczął swoją kampanię polityczną w poszukiwaniu demokratycznie wybranego prezydenta i tym samym obalenia Diaza. Tak rozpoczęła się rewolucja meksykańska, w wyniku której 5 maja 1911 roku Porfirio Diaz złożył dymisję, kładąc kres kapitule Porfiriato.
artykuł wyprodukowany przez zespół redakcyjny Explorando Mexico.
Copyright: Explorando Mexico. Wszelkie Prawa Zastrzeżone.
fot. Wikipedia