japońscy imigranci rozpoczęli podróż do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu pokoju i dobrobytu, pozostawiając niestabilną ojczyznę dla życia pełnego ciężkiej pracy i szansy na zapewnienie lepszej przyszłości dla swoich dzieci. Zanim jednak pierwsze pokolenie imigrantów mogło cieszyć się owocami swojej pracy, musiało pokonać wrogich sąsiadów, trudne warunki pracy i powtarzające się ataki legislacyjne na ich obecność w kraju. Akceptacja przyszła dopiero po tym, jak imigranci i ich dzieci zostali zmuszeni do zniesienia jednej z najgorszych zbrodni XX wieku przeciwko wolnościom obywatelskim i z tego tygla walczyli o swoje miejsce w życiu narodu.
Otwarte Drzwi
w 1853 roku Komodor Matthew Perry z Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych popłynął do portu w Tokio, zmuszając naród odludny do otwarcia się na handel z USA i przypadkowo zapewniając mieszkańcom Japonii bezprecedensowy wgląd w obcą kulturę.
od 1639 roku Japonia prowadziła oficjalną politykę izolacji od Europy i większości jej kolonii, a emigracja była ściśle kontrolowana. Jednak w następnych latach Japonia przeszła ogromną transformację społeczną, a dla wielu Japończyków USA coraz częściej stawały się wzorem nie tylko nowoczesnej potęgi militarnej, ale także pożądanego stylu życia.
po odbudowie Meiji w 1868 r.szybka urbanizacja i industrializacja Japonii spowodowały wielkie zakłócenia społeczne i upadek rolnictwa. Ponieważ rolnicy byli zmuszani do opuszczenia swojej ziemi, a pracownicy pozostawali bez pracy przez zagraniczną konkurencję, coraz bardziej szukali lepszego życia poza Wyspami swojej ojczyzny. W miarę jak Japońskie płace spadały, a wieść o rozkwicie gospodarki amerykańskiej rozprzestrzeniała się, przynęta Stanów Zjednoczonych stała się trudna do oparcia.
niektóre z najwcześniejszych Japońskich imigracji na ziemie, które później stały się częścią Stanów Zjednoczonych, były nielegalne. W 1868 roku hawajski Konsul Generalny potajemnie zatrudnił i przetransportował na Hawaje 148 robotników kontraktowych. Od 1880 roku zaczęły jednak spadać bariery prawne w emigracji, a wkrótce nastąpiła duża emigracja. Rząd japoński wykazywał duże zainteresowanie tym procesem, często wybierając emigrantów z puli kandydatów, faworyzując ambitnych młodych mężczyzn o dobrych kontaktach. Wielu potencjalnych emigrantów skorzystało z pomocy wybitnych obywateli, aby zapewnić sobie kosztowną podróż do USA. początkowo większość emigrantów planowała ostatecznie wrócić do domu i postrzegała swój pobyt jako szybką drogę do bogactwa i szacunku.
w latach 1886-1911 ponad 400 000 mężczyzn i kobiet wyjechało z Japonii do USA.- kontrolowane ziemie, a znaczna emigracja trwała co najmniej dziesięć lat później. Dwa najbardziej popularne miejsca to archipelag Hawajów i amerykańskie wybrzeże Pacyfiku. W obu miejscach imigranci odkrywali nowy i radykalnie inny sposób życia, ale oba miejsca odpowiadały i były kształtowane przez przybyszów w wyjątkowy i charakterystyczny sposób.