w czasie próby ważne jest, abyśmy prosili o mądrość. Księga Jakuba dotyka tego, jak powinniśmy się modlić, prosić o mądrość i aby on był wierny w dawaniu jej nam. Przeczytaj ten fragment biblijnego komentarza z kamieniem węgielnym, aby dogłębnie poznać tę lekcję.
Jeśli potrzebujesz mądrości, poproś naszego wspaniałomyślnego Boga, a on ci ją da. On nie będzie Cię strofować za proszenie. Ale kiedy go zapytacie, upewnijcie się, że wasza wiara jest tylko w Boga. Nie wahaj się, dla osoby z podzielonej lojalności jest tak niespokojny jak fala morza, który jest dmuchany i miotany przez wiatr. Tacy ludzie nie powinni spodziewać się niczego od Pana. Ich lojalność jest podzielona między Boga i świata, i są niestabilne we wszystkim, co robią. -Jakuba 1:5-8
PROBLEM prób
James używa „argumentu łańcuchowego”, wykorzystując słowa kluczowe („potrzeba” 1:4B, 5A; „wiara” 1:3, 6), aby połączyć problem prób i ich rozwiązanie (mądrość i modlitwa). Kiedy wiara jest testowana przez czasy utrapienia i cierpienia, chrześcijanin musi zwrócić się do Boga w modlitwie i znaleźć mądrość, aby zmienić sytuację próby w czas rosnącej wiary i ciągłej wytrwałości. Ponieważ lud Boży zdaje sobie sprawę, że brakuje mu mądrości, aby poradzić sobie z ich próbami, musi znaleźć to istotne źródło, zwracając się do Boga i przyjmując tę mądrość jako dar od niego.
Twój poradnik przetrwania prób
James zaczyna od wyrażenia jednej potrzeby, jaką każdy ma w trudnych czasach: mądrości, aby przetrwać próby. Słowo ” if „(ei ) w zdaniu ” If you need wisdom „jest warunkiem pierwszorzędnym, zakładającym realność sytuacji-praktycznie,” ponieważ potrzebujesz mądrości.”W Starym Testamencie mądrość jest atrybutem Boga (Dan 2,20-23) danym wybranym przywódcom, takim jak Salomon (1kg 10,23-24); była również dostępna dla tych, którzy się boją Boga (por. 1:7; 9:10; 15:33). W literaturze mądrości (Hiob, Przysłowia, Księga Koheleta, mądrość Salomona, Syrach) mądrość oznacza życie w świecie Bożym według jego reguł, z dwoma ogniskami, z praktycznym ukierunkowaniem (obejmującym każdą dziedzinę życia i postępowania) i z zależnością od Boga (szacunek i poddanie się jego nakazom).
często mądrość była personifikowana jako życiodajna siła w tym świecie (patrz Osborne 2006:242-254; Patzia 2000:1200-1203). Jezus był nauczycielem mądrości eschatologicznej (Matt 11:2-19, 25-30; 23:34-39; i in.), A Paweł mówi o „bogactwie Bożym, mądrości i wiedzy” (Rz 11:33), a także „mądrość w swej bogatej różnorodności” (EF 3, 10).
żydowskie rozumienie mądrości
James, opierając się na żydowskim zrozumieniu mądrości, widział to przede wszystkim jako dar od Boga (1:6-8) dostępny tylko dla tych, którzy go o to proszą (1:5; Zobacz Gowan 1993, który wskazuje na 4 Machabeusze jako przykład tego tematu).
W 3:13-18 nazywa się to „mądrością z góry”, która zakotwicza cnoty chrześcijańskie, które kontrolują język. Większość uznaje, że w Jakubie mądrość działa w sposób podobny do Ducha Świętego. Jednak jednocześnie tych dwóch „nie można całkowicie zrównać, ponieważ wierzącym nie mogło zabraknąć Ducha Świętego”, podczas gdy im brakowało mądrości (Blomberg and Kamell 2008:51). Najlepiej jest widzieć Ducha jako pośrednika w tym darze od Boga.
ponieważ w rzeczywistości każdemu brakuje tej mądrości, istnieje tylko jedna odpowiedź. Trzeba zwrócić się do Boga i „prosić” (obecny imperatyw wskazujący na trwającą modlitwę) o to. Następnie rozpoczyna się niesamowita medytacja nad rodzajem Boga, jakiego mamy-Boga, który w miłości odpowiada na nasze modlitwy.
grecko-Rzymianie mieli kapryśnych bogów, którzy nie byli zainteresowani losem ludzkości i których zaangażowanie w życie ludzi często musiało być wykupione (lub wykupione). Stary Testament maluje zupełnie inny obraz; widzimy tam Boga Przymierza, który kochał swój lud i był stale zaangażowany w ich potrzeby, który nawet w swoim osądzie o ich głupich wędrówkach od niego działał odkupieńczo, aby sprowadzić ich z powrotem do siebie.
Bóg, który daje…
tutaj w Jakubie jest opisany jako „Bóg dający” (tou didontos theou), z imiesłowem czasu teraźniejszego odnoszącym się do kochającego Boga”, który nigdy nie przestaje dawać.”W Mateusza 7: 7 Jezus mówi:
„pytaj dalej, a otrzymasz to, o co prosisz.”
oba aspekty tego wyzwania znajdują się również tutaj. Naszym obowiązkiem jest skierowanie naszych potrzeb do Boga, a jego obietnicą jest, że on odpowie. Tak jest jak jest napisane w 1 Piotra 5:7,
„oddaj wszystkie swoje troski i troski Bogu, bo on troszczy się o Ciebie.”
wolne i ciągłe dawanie Boga ma dwie cechy. Po pierwsze, jest to” wielkoduszny ” (haplōs), słowo, którego Jakub używa dynamicznie (zob. notatka na 1:5), aby wyrazić nie tylko łaskawy zakres jego liberalizmu, ale także jego skupienie i niespokojny charakter jego odpowiedzi na potrzeby jego dzieci. Kiedy brakuje nam podstawowej mądrości, aby poradzić sobie z naszymi próbami i przezwyciężyć je, możemy oddać się w ręce Ojca, którego stała czujność nad nami i umacniająca obecność w naszym życiu oznaczają, że możemy znaleźć siłę i zrozumienie, aby wytrzymać wszystkie trudności.
Po drugie, Bóg „nie upomni cię za proszenie”, co oznacza, że Bóg nie daje niechęci ani z wielkim wyrzutem za niedoskonałości swoich dzieci i brak mądrości. Nie ma potrzeby wahania się w modlitwie, tak jakby skończony, grzeszny stan człowieka spowodował jedynie gniew i oskarżenie od Boga. Bóg nie umniejsza swego ludu za ich niepowodzenia, lecz przebacza im, kiedy przychodzą do niego w nawróceniu. on natychmiast odpowiada na ich modlitwy. Jakub mówi po prostu, że zamiast szydzić i potępiać, „da ci to” (zdanie to występuje jako ostatnie w zdaniu dla podkreślenia).
prosząc o mądrość
ważne jest, aby zauważyć, czego to nie mówi: nie obiecuje, że wierzący mogą dostać od Boga wszystko, czego chcą. Zostanie to omówione w 4:3; Kiedy prosimy o „tylko to, co sprawi przyjemność”, nie otrzymamy tego. Jan 14:13 obietnic: „możesz prosić o wszystko w moim imieniu, a ja to zrobię”, ale” w moim imieniu „oznacza” w jedności ze mną i moimi celami ” (Osborne 2007:214). Bóg nie da nam tego, czego chcemy, ale to, co jest dla nas najlepsze. Tutaj modlitwa jest o mądrość i zawsze będzie dana. Martin (1988:19) ma piękne podsumowanie:
„Jakub namalował w niektórych odważnych pociągnięciach zakres takiej modlitwy: jest ona powszechna (Bóg daje wszystkim, którzy go proszą), jest dobroczynna, jest bez względu na zasługi i jest odpowiedzią bez sprzeczności.”
wiara nad zwątpieniem
reszta tego fragmentu (1:6-8) skupia się na znaczeniu wiary nad zwątpieniem, gdy przychodzi do Boga w modlitwie. Prośby do Boga muszą być wykonywane „w wierze”, to znaczy z całkowitym zaufaniem i zależnością od Boga, biorąc go za Jego Słowo. Wielu komentatorów (Adamson, Dibelius, Martin) postrzega to jako całkowitą pewność i pewność, że Bóg odpowie. Zgadza się, ale Zgadzam się również z tymi uczonymi (Blomberg i Kamell, Lines), którzy twierdzą, że pchnięcie jest szersze, odnosząc się do podstawowego polegania na Bogu w każdej dziedzinie życia, boskości, która określa chrześcijański spacer.
przede wszystkim ta pewność nie oznacza, że jesteśmy pewni, że otrzymamy to, o co poprosimy, ale raczej, że Bóg będzie postępował w sposób, który jest najlepszy w każdej sytuacji. To nie naucza teologii „nazwij ją i domagaj się jej”; jest to całkowicie błędne, ponieważ naucza, że kontrolujemy boga, podczas gdy w rzeczywistości tylko Bóg jest suwerenny nad każdą sytuacją!
co to jest wahanie?
„nie wahaj się” to dosłownie „nie wątpiący” (mēden diakrinomenos ). Czasownik tak naprawdę nie oznacza „zwątpienia” w to, że Bóg zamierza działać, ale raczej mieć podzielony umysł, który powstrzymuje przed zaufaniem Bogu w pierwszej kolejności. Moo (2000:60) mówi, że jego podstawowe znaczenie to „rozróżniać”, często używane w znaczeniu „tworzyć rozróżnienia” (2:4), „osądzać” (1 Kor 14:29; NLT, „Oceniać”) lub „dyskutować” (dz 11:2; NLT, „krytykować”).
w środkowym głosie, jak tutaj, to „wątpliwość” oznacza „spór z samym sobą.”Chodzi więc o to, że osoba jest wewnętrznie podzielona, „wahając się” między ufaniem Bogu a ufaniem sobie. Nystrom (1997: 61-62) zauważa, że dwulicowość lub nieuczciwe wątpliwości, o których mówi James, różni się od szczerej wątpliwości, która ma „zdrowe, a nawet pomocne skutki.”
zwracając uwagę na szczere emocje, a nawet gniew psalmistów skierowanych na Boga (np. Pss 13: 1; 39:1-3), wskazuje, że „w prasie życia, podobnie jak Psalmista, często zastanawiamy się, gdzie jest Bóg, czy naprawdę mu zależy i dlaczego czeka.”Takie wątpliwości zmuszają nas do przypomnienia sobie wiernego charakteru Boga i wszystkiego, co On uczynił. Co więcej, Bóg odpowiada na takie wątpliwości i spotyka nas pośród naszej ludzkiej słabości.
kto się waha?
w następnych wersetach (1:6b-8) Jakub opisuje tych, którzy „wahają się.”Ponieważ mają” podzieloną lojalność „między Bogiem a tym światem, są” niespokojni jak fala morza.”Dwa imiesłowy, ” dmuchane i rzucane”, są wirtualnymi synonimami zestawionymi dla efektu poetyckiego, a nie dla podkreślenia gwałtownej siły. Nie oznaczają więc tajfunu czy fal rozbijających się o brzeg, ale raczej niespokojne, nieustannie zmieniające się morze, napędzane przez wiatr. W jednej chwili tacy ludzie są w górze (skoncentrowani na Bogu), w następnej są w dół (skoncentrowani na tym świecie). Możesz ich duchowo nazwać „chorobą morską”!
nacisk kładzie się na niestabilność tego rodzaju życia chrześcijańskiego, które „oscyluje między wiarą a sceptycyzmem, nie chcąc raz na zawsze zaufać Chrystusowi i pozostać wiernym Jemu” (Blomberg and Kamell 2008:53). Potrzeba wytrwałości w wierze (1,3-4), stałej drogi, w której Bóg i Chrystus są zawsze na najwyższym poziomie w obliczu zmiennych losów życia. Żyjemy w upadłym świecie i na tym świecie złe rzeczy przytrafiają się dobrym ludziom. Co więcej, jako chrześcijanie musimy stawić czoła możliwości prześladowania, i jest to temat Jakuba, jak i 1 Piotra. Jest tylko jeden sposób radzenia sobie z takimi wzlotami i upadkami w życiu, a jest nim niezachwiana ufność w opatrznościową opiekę Boga.
Komentarz biblijny z kamieniem węgielnym
Ten fragment jest adaptacją komentarza biblijnego Z kamieniem węgielnym. Seria ta dostarcza aktualnych, ewangelicznych opracowań na temat Starego i Nowego Testamentu. Każdy tom ma na celu wyposażenie pastorów i przywódców chrześcijańskich w wiedzę egzegetyczną i teologiczną, aby lepiej zrozumieć i zastosować Słowo Boże.