przegląd kliniczny nadpobudliwość i bezsenność: stan nauki

w ciągu ostatnich kilku lat stało się coraz bardziej jasne, że bezsenność jest chorobą przewlekłą, która współdziała z wieloma innymi schorzeniami. Ponieważ nasza zdolność do badania złożonej aktywności fizjologicznej podczas snu wzrosła, dodatkowe dowody nadal sugerują, że bezsenność jest związana z niewłaściwym podnieceniem fizjologicznym. Obecnie wiadomo, że pacjenci z pierwotną bezsennością mają zwiększoną aktywację EEG o wysokiej częstotliwości, nieprawidłowe wydzielanie hormonów, zwiększoną aktywację metaboliczną całego ciała i mózgu oraz zwiększoną częstość akcji serca i aktywację współczulnego układu nerwowego podczas snu. Aktywacja ta może być mierzona w ciągu dnia i nocy i ma charakter przewlekły. Inne badania sugerują, że bezsenność, prawdopodobnie w oparciu o związane z nią przewlekłe pobudzenie fizjologiczne, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń medycznych, takich jak depresja, nadciśnienie tętnicze lub choroby serca. Model zwierzęcy, który wykorzystał stres zapachowy do produkcji złego snu u szczurów, zidentyfikował specyficzne aktywowane miejsca w mózgu podobne do tych, które znaleziono w badaniach metabolicznych mózgu człowieka, aby zasugerować, że bezsenność jest stanem, w którym systemy snu i pobudzenia są jednocześnie aktywne. Badania na zwierzętach wykazały również, że niewłaściwe pobudzenie może być zablokowane przez zmiany w układach limbicznych i pobudzenia. Oczekuje się, że wyniki te można rozszerzyć w celu zidentyfikowania nowych związków, które poprawiają bezsenność poprzez działanie w tych miejscach nieprawidłowej aktywacji mózgu.