urodzony w 1902 roku w rodzinie czechosłowackich imigrantów, Ray Kroc rozwinął się od skromnych początków, w tym jako sprzedawca kubków papierowych i muzyk jazzowy, aby stać się jednym z „najważniejszych ludzi wieku”, budując McDonald ’ s W najsłynniejszą i najbardziej udaną restaurację fast-food na świecie.
sprzedawca sprzętu
w 1954 roku, w wieku 52 lat, Kroc pracował jako sprzedawca wielu mikserów Prince Castle, gdy natknął się na mały sklep z hamburgerami Richarda i Maurice 'a McDonald’ s W San Bernardino w Kalifornii. Lokal był prosty, serwował tylko kilka rzeczy: hamburgery, frytki, napoje bezalkoholowe i koktajle mleczne. Ci dwaj bracia stali się jednym z najlepszych klientów Kroca, kiedy kupili kilka jego maszyn z jego umierającego biznesu.
Kroc, ciekawy dlaczego Bracia McDonald kupowali tyle mikserów, dalej badał zakład. Z wyczuciem tego, czego amerykańscy konsumenci szukali, gdy jedli na mieście, Kroc zasugerował, aby bracia rozszerzyli swoją obecność. Zapytali, jak mogą to zrobić, a on zaoferował swoje usługi i został krajowym agentem McDonald ’ s, rozpoczynając nową erę w franchisingu. Tak zaczęła się mała restauracja hamburgerowa z jasnożółtymi łukami.
pierwszy McDonald ’ s
pierwszy sklep został otwarty w 1955 roku w Des Plaines w stanie Illinois. Sześć lat później Kroc wykupił braci założycieli za 2,7 miliona dolarów. Do 1965 r. w Stanach Zjednoczonych istniało ponad 700 placówek, zgodnie z innowacyjnym modelem franczyzy firmy Kroc, który przyznawał franczyzobiorcy prawo do tylko jednej lokalizacji sklepu naraz, zachowując w ten sposób możliwość sprawowania kontroli nad franczyzą i utrzymania jednolitości usług i jakości.
Kroc ustanowił ściśle standardowe operacje dla wszystkich franczyz McDonald ’ s, które obejmowały wielkość porcji i przygotowanie żywności, pakowanie i składniki. Wysokie były również standardy obsługi klienta, chociaż franczyzobiorcy mogli decydować o tym, jak promować swoją działalność.
wkrótce McDonald ’ s zaczął działać w innych krajach, a do 2003 roku korporacja posiadała ponad 31 000 placówek w 119 krajach na całym świecie. Każdego dnia obsługiwano około 47 milionów ludzi, a sprzedaż wyniosła 17 miliardów dolarów.
chociaż Kroc nie stworzył koncepcji sieciowej restauracji, zobaczył niszę i opracował plan przekształcenia hamburgerów, frytek i koktajli w ogromne imperium. Kroc był zwolennikiem spójności i czystości we wszystkich swoich zakładach. I zrobił wszystko, co mógł, aby obniżyć koszty, aby nawet osoby o niskich dochodach mogły sobie pozwolić na posiłek w McDonald ’ s.
ulepszenie systemu gotowania
wiedza Kroc dotycząca standaryzacji procedur gotowania i serwowania sprawiła, że wszystkie procesy były wydajne i łatwe do nauczenia, nawet przez nowych i niewykwalifikowanych pracowników. Ponieważ nastoletni pracownicy przychodzili i odchodzili, było to ważne dla operacji, aby klienci nadal otrzymywali oczekiwane jedzenie w odpowiednim czasie. Zwrot został zlecony każdemu klientowi, który musiał czekać dłużej niż 5 minut na zamówienie.
Kroc zawarł umowę z franczyzobiorcą, aby mógł zwiększyć swoją obecność. Zastosował metodę pobierania 1,9 proc. prowizji od sprzedaży franczyzobiorcy, zamiast pobierania dużej opłaty startowej.
kupując San Diego Padres
w 1974 roku Kroc przeszedł na emeryturę jako dyrektor generalny MacDonald ’ s i, podążając za swoją życiową pasją do baseballu, kupił drużynę baseballową San Diego Padres. Mimo, że Padres nie radzili sobie zbyt dobrze, Kroc był bardzo lubianą obecnością na igrzyskach, poprawiając swój poprzedni rekord frekwencji o ponad 350 000 w 1974 roku.
Po jednym słynnym meczu z Houston Astros, użył systemu nagłośnienia stadionu, aby powiedzieć fanom drużyny: „cierpię z tobą; nigdy w życiu nie widziałem tak głupiego grania w piłkę.”W 1979 roku Kroc przekazał działalność zespołową Ballardowi Smithowi, swojemu zięciowi, ale pozostał właścicielem zespołu aż do śmierci w 1984 roku.
gdy McDonald ’ s stał się największą firmą restauracyjną na świecie, doświadczony sprzedawca Kroc nadal żył zgodnie ze swoim mottem dostarczania klientom tego, czego chcieli.
Kroc był prezesem McDonald ’ s Corporation od 1968 roku do śmierci w 1984 roku. Wielu dyrektorów McDonald ’ s wciąż zdobi swoje biura zwojami z ulubionym inspirującym cytatem Kroca:
„nic na świecie nie może zastąpić wytrwałości. Talent nie będzie; nic nie jest bardziej powszechne niż nieudanych mężczyzn z talentem. Geniusz nie będzie; geniusz jest prawie przysłowie. Edukacja nie będzie; świat jest pełen wykształconych zaniedbań. Sam upór i determinacja są wszechmocne.”