reaktywacja wirusa Epsteina-Barr u kobiet w ciąży: czynniki społeczne i kompetencje immunologiczne jako wyznaczniki chorób limfoproliferacyjnych–hipoteza

u normalnych kobiet w ciąży często występuje reaktywacja wirusa Epsteina-Barr (EBV). Komórkowe odpowiedzi immunologiczne są najwyraźniej tłumione, ale wysokie miana swoistych przeciwciał EBV klasy IgG mogą kompensować. Przeciwciała przenikają przez łożysko i chronią niemowlę przed pierwotną infekcją przez wiele miesięcy. Reaktywacja EBV w ciąży i doustne wydalanie wirusa przez normalne kobiety w ciąży może być jednym z wyjaśnień, dlaczego małe dzieci z dużych rodzeństwa (wśród rodzin o niskich klasach społecznych) zakażają się we wczesnym okresie życia. Niemowlęta są prawdopodobnie zakażone przez EBV od swoich ciężarnych matek, które wylały wirusa w ślinie. Ponadto wyjaśniono naturalną ochronę przez kilka miesięcy w okresie okołoporodowym przed chłoniakiem Burkitta i śmiertelnymi chorobami limfoproliferacyjnymi wywołanymi przez EBV u dzieci z wrodzonym niedoborem odporności. Dojrzałość i immunokompetencja układu odpornościowego w momencie pierwotnego zakażenia EBV oraz wielkość sibship zdają się decydować o tym, czy zachodzi mononukleoza zakaźna. Gammaglobulina pochodząca z ludzkiej krwi pępowinowej może być cennym źródłem przeciwciał swoistych dla wirusa do seroterapii u pacjentów z niedoborem odporności.