Renault–Nissan-Mitsubishi Alliance

pojazdy Bezemisyjneedytuj

Carlos Ghosn ładuje Nissana LEAF, jeden z sześciu bezemisyjnych pojazdów opracowanych przez Sojusz Renault-Nissan w grudniu 2016 roku.

Sojusz przeznaczył 4 mld euro (ok.2 mld) w swoje programy rozwoju pojazdów elektrycznych i akumulatorów w celu stania się liderem w transporcie bezemisyjnym. Carlos Ghosn, prezes i dyrektor generalny Sojuszu Renault–Nissan przewidział, że do 2020 roku co dziesiąty nowy samochód będzie pojazdem elektrycznym. Pierwszym samochodem elektrycznym opartym na tej inwestycji był Nissan Leaf, wprowadzony na rynek w grudniu 2010 roku w Stanach Zjednoczonych i Japonii. W latach 2011-2013 Renault wprowadziło na rynek cztery bezemisyjne pojazdy elektryczne (Bev), Renault Kangoo Z. E. utility van, Renault Fluence Z. E., Renault Zoe i Renault Twizy urban quadricycle. Zerowa emisja odnosi się do braku emisji CO
2 i nie ma regulowanych zanieczyszczeń spalin podczas jazdy, czyli nie ma zanieczyszczeń z rury wydechowej. Drugi w pełni elektryczny pojazd Nissana, Nissan e-NV200, został wydany w Europie w czerwcu 2014 roku, a następnie w Japonii w październiku 2014 roku. Nissan planuje uruchomić dwa dodatkowe akumulatorowe pojazdy elektryczne do marca 2017 roku. Początkowo Carlos Ghosn przewidywał, że obie firmy sprzedadzą łącznie 1,5 miliona samochodów elektrycznych już w 2016 roku. Ponieważ sprzedaż była wolniejsza niż oczekiwano, w 2013 roku Sojusz zmienił swój cel sprzedaży na 1.5 milionów pojazdów elektrycznych do 2020 roku.

w maju 2008 r., w ramach strategii zerowej emisji Sojuszu, Nissan i NEC utworzyli spółkę joint-venture, Automotive Energy Supply Corporation (AESC), aby skupić się na rozwoju i masowej produkcji zaawansowanych akumulatorów litowo-jonowych do szerokiej gamy zastosowań motoryzacyjnych, od hybryd, pojazdów elektrycznych po pojazdy z ogniwami paliwowymi. AESC rozpoczął produkcję w 2009 roku w zakładzie Nissana Zama w prefekturze Kanagawa, gdzie roczna wydajność wynosi 65 000 sztuk. Globalnie przewiduje się, że do końca 2013 r.zdolność produkcyjna Alliance battery wyniesie 500 000 sztuk rocznie. Inne zakłady produkcyjne Alliance battery, ogłoszone w 2009 roku, obejmują Francję, Portugalię, Wielką Brytanię i USA.

Sojusz nawiązał współpracę z ponad 100 organizacjami publicznymi i prywatnymi w celu stworzenia zachęt zakupowych dla konsumentów i Inwestycji w infrastrukturę EV. Sojusz nawiązał również współpracę z Better Place. Po wdrożeniu pierwszego nowoczesnego komercyjnego wdrożenia modelu wymiany baterii w Izraelu i Danii, Better Place złożył wniosek o bankructwo w Izraelu w maju 2013 roku.

globalna sprzedaż

odznaka zerowej emisji Renault (Z. E.)

łączna sprzedaż modeli Renault i Nissan osiągnęła kamień milowy w sprzedaży 400 000 pojazdów całkowicie elektrycznych dostarczonych na całym świecie w styczniu 2017. We wrześniu 2016 roku globalna sprzedaż pojazdów elektrycznych grupy Renault przekroczyła kamień milowy w wysokości 100 000 sztuk, przy czym sprzedaż Zoe stanowiła 54%, Kangoo Z. E. 24%, A Twizy 18%.

globalna sprzedaż pojazdów elektrycznych Nissana przekroczyła 275 000 sztuk w grudniu 2016 roku. Do końca grudnia 2017 r. Sojusz osiągnął kamień milowy w sprzedaży ponad 500 000 pojazdów elektrycznych dostarczonych na całym świecie, w tym tych produkowanych przez Mitsubishi Motors, obecnie część Sojuszu, i sklasyfikowanych jako najlepiej sprzedający się producent pojazdów elektrycznych na świecie.

od grudnia 2019 r.Sojusz Renault–Nissan–Mitsubishi nadal jest jednym z wiodących na świecie producentów pojazdów w pełni elektrycznych, a sprzedaż pojazdów w pełni elektrycznych wyniosła ponad 800 000 pojazdów dostarczonych na całym świecie do 2019 r., w tym tych produkowanych przez Mitsubishi. Sojusz wymieniony jako wiodący na świecie producent pojazdów w pełni elektrycznych, aż do przekroczenia na początku 2020 roku przez Teslę, z około 900 000 samochodów elektrycznych.

Nissan Leaf to najlepiej sprzedający się samochód elektryczny sojuszu, z globalną sprzedażą ponad 470 000 sztuk do maja 2020 roku i wymieniony jako najlepiej sprzedający się samochód elektryczny w historii do 2019 roku.

Nissan prowadzi globalną sprzedaż w ramach Sojuszu, sprzedając około 500 000 samochodów osobowych i dostawczych do kwietnia 2020 r., a następnie Groupe Renault z ponad 273 550 pojazdami elektrycznymi sprzedanymi na całym świecie do grudnia 2019 r. Jedynym pojazdem Mitsubishi w pełni elektrycznym jest i-MiEV, z globalną sprzedażą ponad 50 000 sztuk do marca 2015 r., obejmującą wszystkie warianty i-MiEV, w tym dwie wersje Minicab MiEV sprzedawane w Japonii.

najlepiej sprzedający się Nissan Leaf był najlepiej sprzedającym się samochodem elektrycznym typu plug-in na świecie w 2013 i 2014 roku. Do 2019 r. Nissan Leaf był najlepiej sprzedającym się legalnym samochodem elektrycznym na świecie z globalną sprzedażą prawie 450 000 sztuk do końca 2019 r. Tesla Model 3 przekroczył liść na początku 2020 roku, aby stać się najlepiej sprzedającym się samochodem elektrycznym w historii, z ponad 500 000 sprzedanymi do marca 2020 roku. Przez dwa lata z rzędu, w 2015 i 2016 roku, Zoe znalazła się na liście najlepiej sprzedających się samochodów elektrycznych w Europie. Renault Kangoo Z. E. utility van jest europejskim liderem w segmencie lekkich samochodów dostawczych, z globalną sprzedażą 50 836 sztuk do marca 2020 roku.

w grudniu 2019 r.globalna sprzedaż Renault była prowadzona przez Renault Zoe z 181 893 jednostkami Zoe, a następnie Kangoo Z. E. electric utility van z 48 821 jednostkami, Twitzy heavy quadricycle z 29 118 oraz Fluence Z. E. i jego Koreański wariant, Samsung SM3 Z. E., Z 10 600 samochodami, Wszystkie, od momentu powstania.

współpraca strategiczna Daimleruedytuj

Sojusz ogłosił 7 kwietnia 2010 r.szeroką współpracę strategiczną z Daimlerem, o wartości 2 mld euro w ciągu pięciu lat. Do spółek dołącza Giełda akcji, która daje daimlerowi łącznie 3.1% W Renault i Nissanie.

bezpośrednio po ogłoszeniu, Renault i Daimler rozpoczęli współpracę nad połączonymi małymi samochodami nowej generacji: Renault Twingo i Smart Fortwo, w tym wersjami elektrycznymi, a także rozszerzyli zakres obu modeli. Uruchomienie wspólnie opracowanych modeli małych samochodów planowane jest na rok 2013.

fabryka smart w Hambach we Francji będzie miejscem produkcji wersji dwumiejscowych, natomiast fabryka Renault w Novo Mesto w Słowenii będzie miejscem produkcji wersji czteromiejscowych. Przyszłe modele będą również dostępne z napędem elektrycznym od premiery. Podział układu napędowego skupi się na paliwooszczędnych, wysokoprężnych i benzynowych silnikach. Sojusz dostarczy Daimlerowi 3-i 4-cylindrowe silniki benzynowe i diesla.

firmy zgodziły się na wspólne prace nad zespołem napędowym i pracami rozwojowymi nad przyszłymi projektami zarówno w SAMOCHODACH OSOBOWYCH, jak i lekkich pojazdach użytkowych. Umowa pozwoli na dzielenie układu napędowego między pojazdami Infiniti i Mercedes-Benz oraz regionalną współpracę w Stanach Zjednoczonych, Chinach i Japonii między Nissanem, Infiniti i Daimler. Daimler dostarczy do Infiniti aktualne 4-i 6-cylindrowe silniki benzynowe i diesla.

w styczniu 2012 roku firmy ogłosiły, że będą wspólnie produkować silniki w fabryce Nissana w Decherd w stanie Tennessee. Współpraca ta oznacza pierwszą produkcję silników Mercedes-Benz w regionie Wolnego Handlu Ameryki Północnej. Strategiczna lokalizacja zakładu w Tennessee i połączenia logistyczne zapewniają bezpośrednią dostawę silników do Mercedes-Benz klasy C, zbudowanego w Fabryce Pojazdów Daimler w Tuscaloosa, Ala, począwszy od 2014 roku. Po raz pierwszy Daimler zbudował silniki w Ameryce Północnej. Firmy będą wspólnie produkować w fabryce 250 000 czterocylindrowych silników benzynowych.

w styczniu 2013 roku Renault-Nissan, Daimler i trzeci partner, Ford Motor Co., ogłosił TRÓJSTRONNY rozwój” niedrogich, masowych ” pojazdów z wodorowymi ogniwami paliwowymi do 2017 roku. Firmy zadeklarowały, że zainwestują w ten wysiłek równe kwoty. Współpracując na stosie ogniw paliwowych i innych elementów systemu, Ford, Daimler I Renault-Nissan nadzieję na poprawę technologii i produkcji na dużą skalę. Przy wyższej wielkości produkcji, ci producenci samochodów oczekują generowania korzyści skali i oferowania bardziej przystępnych cenowo samochodów.

w czerwcu 2014 r.Alliance i Daimler AG ogłosiły, że wspólnie opracują kompaktowe Pojazdy klasy premium i wspólnie wyprodukują je w Aguascalientes w Meksyku, gdzie Nissan ma już istniejący kompleks produkcyjny. Umowa jest wspólnym przedsięwzięciem 50: 50, a nowy zakład będzie miał roczną zdolność produkcyjną 300 000 pojazdów. Przedsięwzięcie o wartości 1,36 mld USD będzie produkować modele Infiniti do 2017 roku, a Mercedes-Benz compacts do następnego roku.

Stany Zjednoczonedytuj

chociaż Nissan jest głównym graczem w Stanach Zjednoczonych, a Mitsubishi ma również niewielką obecność, Renault NIE SPRZEDAJE samochodów w kraju od sprzedaży amerykańskich silników Chryslerowi w 1987 roku. Oprócz bazy produkcyjnej Nissana skupionej głównie w Tennessee, Sojusz prowadzi Centrum Badawcze Doliny Krzemowej w Sunnyvale w Kalifornii, specjalizujące się w autonomicznej jeździe i połączonych samochodach. Biuro współpracuje z firmami technologicznymi z Doliny Krzemowej i współpracuje z centrami technicznymi Renault i Nissan we Francji i Japonii. Obszary badań obejmują: pojazdy autonomiczne; pojazdy podłączone do Internetu; oraz obszar interfejsu człowiek-maszyna.

BrazilEdit

w październiku 2011 roku Sojusz Renault–Nissan uruchomił „brazylijską ofensywę” o wartości 1,8 miliarda dolarów z dwoma zakładami i połączoną roczną wydajnością 580 000 pojazdów rocznie.

Nissan zainwestował 2,6 mld reais brazylijskich (1,5 mld USD lub 1,1 mld euro) w budowę zupełnie nowego zakładu produkcyjnego oraz opracowanie, uprzemysłowienie i wprowadzenie nowych produktów w Resende w Rio de Janeiro. Całkowicie nowa fabryka Nissana, która rozpoczęła produkcję w pierwszej połowie 2014 roku, ma zdolność produkcyjną do 200 000 sztuk rocznie i stworzy do 2000 miejsc pracy bezpośrednio związanych z zakładem.

Renault zainwestowało dodatkowe 500 milionów reais (285 milionów dolarów lub 212 milionów euro) w celu rozbudowy istniejącej fabryki w São José dos Pinhais. Rozbudowany zakład będzie miał roczną zdolność produkcyjną 380 000 pojazdów rocznie, począwszy od 2013 roku. Podczas cyklu produkcyjnego obejmującego lata 2010-2015 Renault zainwestowało dodatkowy miliard reali Brazylijskich (571 mln USD lub 423 mln EUR) na opracowanie, uprzemysłowienie i wprowadzenie na rynek nowych pojazdów dla brazylijskich konsumentów.

Zakupy dla Renault i Nissana w Brazylii działają za pośrednictwem wspólnej organizacji zakupów Renault-Nissan, która ściśle współpracuje z dostawcami w całej Brazylii, aby zapewnić, że wszystkie strony maksymalizują korzyści skali. Oprócz zakupów, firmy ściśle współpracują również w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw i kwestii produkcyjnych.

Rosjaedit

12 grudnia 2012 roku Sojusz Renault–Nissan stał się długofalowym udziałowcem kontrolującym AvtoVAZ, największego rosyjskiego koncernu samochodowego i właściciela największej w kraju marki, Łady. Zgodnie z warunkami umowy, Renault-Nissan zainwestuje 23 mld USD (742 mln USD) za 67,13% joint venture do połowy 2014 roku. W ramach umowy, Renault – Nissan prezes i CEO Carlos Ghosn zostanie przewodniczącym zarządu joint venture, o nazwie Alliance Rostec Auto BV. Celem Sojuszu w Rosji jest zwiększenie udziału w rynku z 33 do 40% do 2015 roku z AvtoVAZ.

z AvtoVAZ, Sojusz Renault–Nissan buduje modele Renault, Nissan i Lada w swoim zakładzie w Togliatti, który premier Rosji Władimir Putin zainaugurował w kwietniu 2012 roku. Linia montażowa ma maksymalną wydajność 350 000 samochodów rocznie. Sojusz posiada również zakłady w Moskwie, Petersburgu i Iżewsku. Dzięki ulepszeniom Togliatti i planowanym w innych kompleksach produkcyjnych, Renault-Nissan i AVTOVAZ będą miały rosyjską pojemność co najmniej 1.7 milionów samochodów rocznie począwszy od 2016 roku. Inwestycja w Rosji rozpoczęła się w lutym 2008 roku, kiedy Renault nabyło 25% udziałów w AVTOVAZ.

w dniu 18 września 2013 r.Sojusz i AvtoVAZ ogłosiły utworzenie wspólnej firmy zajmującej się zakupem części, „Common Purchasing Organization”. Jest w równym stopniu własnością Rnpo Sojuszu i rosyjskiego producenta.

IndiaEdit

w lipcu 2013 roku dyrektor generalny Renault-Nissan Carlos Ghosn potwierdził rozwój całkowicie nowej platformy samochodowej w Indiach, aby sprostać wymaganiom nabywców nowych samochodów w najszybciej rozwijających się gospodarkach świata. Platforma o nazwie CMF-a (Common Module Family-Affordable) jest projektowana i projektowana w Indiach i jest pierwszą całkowicie nową platformą samochodową zaprojektowaną wspólnie od podstaw przez zespoły Renault i Nissan. Pierwsze samochody na platformie pojawią się w 2015 roku.

samochody CMF-a będą pochodzić z fabryki i centrum technicznego Sojuszu Renault–Nissan w Chennai, które zostało otwarte w 2010 roku. Pierwszym wyprodukowanym pojazdem był Nissan Micra. Od 2011 roku zakład rozpoczął budowę Renault Koleos i Fluence. Fabryka znajduje się w ramach programu rozbudowy Oragadam i stanowi inwestycję w wysokości około 800 milionów euro w ciągu siedmiu lat od lutego 2008 do 2015 roku. Zakład-który ma pełne tłoczenie, nadwozie,lakier, plastikowe, wykończenia i podwozia sklepy z dwoma torami testowymi – będzie miał zdolność do produkcji 400,000 pojazdów rocznie przy pełnym podjeździe.

zakład może wyprodukować cztery oddzielne platformy i osiem stylów nadwozia w losowej kolejności produkcji. Zarówno podzespół, jak i dostawa części do linii są całkowicie elastyczne. Wydajność jest zwiększona dzięki produkcji listwy zderzaka i plastiku na miejscu, podczas gdy linia montażowa może pochwalić się wysoce wydajnym układem logistycznym ze 100% systemem dostarczania zestawu do linii, co oszczędza operatorom konieczność wybierania części z więcej niż jednego miejsca, zmniejszając potrzebę chodzenia w celu odbioru części. Jest to rozwinięcie tego, co Nissan robi w swoich zakładach w Oppama w Japonii i Sunderland w Wielkiej Brytanii. Zespół Renault wspiera rozwój układu napędowego, inżynierię pojazdów, systemy informatyczne, a także stylizację i specjalne wsparcie projektowe dla studia projektowego Renault z siedzibą w Bombaju.

ChinaEdit

Nissan ma spółkę joint-venture z chińskim Dongfeng Motor Company do produkcji i sprzedaży samochodów w całych Chinach. W 2011 r.Nissan sprzedał 1,24 mln pojazdów w Chinach, co czyni z Nissana najlepszy rynek na świecie i czyni z Nissana czołowego azjatyckiego producenta samochodów w Chinach. Kierownictwo w Dongfeng powiedział, że powodem, dla którego wybrali Nissana, była udana integracja firmy z partnerem strategicznym Renault, która pozwoliła każdemu podmiotowi pozostać niezależnym i skoncentrowanym na marce, ale zyskując korzyści skali.

Renault planuje wejść na rynek chiński również z Dongfeng, podpisując memorandum of understanding w kwietniu 2012 roku. Renault przewiduje uruchomienie produkcji pojazdów w Chinach do 2016 roku. Rozpoczęcie produkcji Renault w Chinach miało zakończyć tzw. „złoty trójkąt” pomiędzy Renault, Nissanem i Dongfengiem, który zakładał podpisanie pierwszej umowy w 2000 roku.

bezpośrednio za pośrednictwem Sojuszu Renault weszło na największy na świecie rynek motoryzacyjny w 2009 roku, wprowadzając markę poprzez importowane samochody, w tym Laguna III, Koleos SUV i scenic multi-purpose van. W lutym 2011 roku Sojusz zainaugurował swój Chiński magazyn w Szanghaju, nawiązując współpracę między Renault, Nissanem i Dong Fengiem. Kompleks o powierzchni 8000 metrów kwadratowych zapewni pełną gamę części samochodowych, w tym 3000 części Renault i 10 000 części Nissana obejmujących prawie wszystkie importowane modele w Chinach. Opracuje również „najlepsze praktyki” w zakresie optymalizacji systemu i wspólnych platform technicznych.

Korea Południowaedit

Renault Samsung Motors

w lipcu 2012 roku Sojusz Renault–Nissan ogłosił, że zainwestował 170 miliardów wonów (US$ 160 mln) w Renault Samsung Motors, południowokoreańskiej firmie, którą Renault zakupiło w 2000 roku. Nowa inwestycja zwiększa możliwość produkcji do 80 000 pojazdów Nissan Rogue crossover sport-utility rocznie w fabryce Renault Samsung Motors w Busan, korzystając z umów o wolnym handlu Korei ze Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską, a także korzystnej wymiany walut. Zakład w Pusan produkuje już Renault Samsung SM3, SM5, SM6 i SM7 sedany, a także crossover QM5. Część produkcji jest eksportowana na inne rynki, pod nazwą Renault Koleos. Produkcja Nissana Rogue rozpoczęła się we wrześniu 2014 roku.

MoroccoEdit

Król Mohammed VI zainaugurował nową fabrykę Renault–Nissan Alliance w Tangerze w Maroku, podczas specjalnej ceremonii z udziałem Carlosa Ghosna, Prezesa Renault i Nissana.Nowy zakład Renault – Nissan w Tangerze to inwestycja w wysokości 1 mld euro, o rocznej zdolności produkcyjnej 400 000 pojazdów, przy szacowanej łącznej liczbie pracowników ponad 6 000 do 2015 roku.

w 2007 roku Sojusz ogłosił inwestycję w wysokości 600 milionów euro na budowę projektu przemysłowego Tangiers. Produkcja pojazdów opartych na platformie Dacia Logan ma rozpocząć się w 2012 roku od jednej linii produkcyjnej i początkowej rocznej zdolności produkcyjnej 170 000 pojazdów. Sojusz powiedział, że pojemność wzrośnie do 400 000 pojazdów rocznie, ale nie podał harmonogramu. Rozwój Tangeru jest jednym z największych kompleksów produkcyjnych w regionie Morza Śródziemnego.