Rodzeństwo dzielące sypialnię: 10 wskazówek, jak to działa

jako Dzieci, moja siostra bliźniaczka i ja mieliśmy własne oddzielne sypialnie w naszym przestronnym podmiejskim domu—jej dywan był w latach 80—tych różowy, Moja w Królewskim niebieskim-ale nadal spaliśmy w tym samym łóżku co noc. Nasi rodzice mówią, że lepiej spaliśmy w tym samym łóżeczku. Mój bliźniak przewracał się i trzymał butelkę przy ustach, gdy mieliśmy zaledwie kilka miesięcy. Jako małe dzieci, bełkotaliśmy bełkot po zgaszeniu świateł. Przez całe dzieciństwo spędzaliśmy razem czas do późna, gadając i zwijając się pod kołdrą

Kiedy urodziły się Moje córki—dwie dziewczynki, które są w odstępie zaledwie 22 miesięcy—dzielenie ich sypialni miało sens. Po pierwsze, nie mieliśmy innego wyboru w domu z dwiema sypialniami. I jak wspaniale byłoby, gdyby byli tak blisko jak moja siostra i ja do dziś? Przenieśliśmy je razem, gdy najmłodszy był jeden, a najstarszy prawie trzy.

cała idea posiadania osobnej sypialni dla każdego dziecka jest stosunkowo niedawnym zjawiskiem Klasy średniej i wyższej w Ameryce Północnej, gdzie na gospodarstwo domowe przypada średnio mniej niż dwoje dzieci, ale domy należą do największych na świecie. Ale spójrz na różne kultury i kraje, w których koszty mieszkań są wyższe, a przestrzeń bardziej ograniczona, a dzielenie się pokojami—a nawet łóżkami—Jest po prostu pewne.

oczywiście są plusy i minusy obu konfiguracji. Podczas gdy niektórzy z nas zrobią wszystko, aby dać dzieciom własne pokoje ze względu na większą prywatność i dłuższe okresy snu, inni decydują się na ich udostępnianie nawet wtedy, gdy jest miejsce. Wolne pokoje są wykorzystywane dla gości, biur i placów zabaw, a rodziny widzą korzyści płynące z tego, że dzieci uczą się negocjować i nawiązywać więź z rodzeństwem.

zapytaliśmy Laurę Markham, autorkę Spokojnego rodzica, Szczęśliwego rodzeństwa: Jak przestać walczyć i wychować przyjaciół na całe życie, a Pam Edwards, konsultantka ds. snu pediatrycznego, o zaletach i wadach sprawiania, że dzielenie pokoju działa dla Twojej rodziny.

kto się z kim buja

niektóre rodziny nie mają wyboru, ale inne mają. Co zrobić, jeśli masz więcej niż dwoje dzieci, lub dzieci z dużą różnicą wieku, lub różnych płci lub osobowości? Chociaż nie ma prawidłowej odpowiedzi, oto kilka kwestii do rozważenia.

wiek

teoretycznie rodzeństwo w każdym wieku może dzielić pokój, ale dobrym momentem na wykonanie ruchu jest czas, gdy młodsze dziecko śpi w nocy, aby nie przeszkadzać drugiemu dziecku, mówi Edwards, który prowadzi Wee Bee Dreaming Pediatric Sleep Consulting w Kamloops, BC. Jeśli masz więcej niż dwoje dzieci, ich wiek może również mieć wpływ na sposób ich podziału.

Angela Lecompte Mieszka z mężem i ich trzema dziewczynkami, w wieku 11, 8 i 5 lat, w typowym domu z trzema sypialniami w bliźniaku w Toronto. Lecompte początkowo miała dwoje starszych dzieci dzielących pokój (co zwykle zaleca Edwards), ale teraz, gdy jej najstarsza córka chce więcej prywatności, zamieniła go, więc dwie młodsze dziewczyny dzielą pokój.

„dla mojej starszej córki posiadanie miejsca jest teraz ważne. Zaczęła dojrzewać i potrzebuje własnej przestrzeni i czasu z dala od swoich małych sióstr, które czasami ją dręczą. Ale regularnie przypominamy jej, że jako jedyna w domu ma własną sypialnię.”Lecompte mówi, że ciekawie będzie zobaczyć, jak to się potoczy, gdy jej środkowe dziecko zacznie również domagać się Prywatności, ale na razie to działa. „Pytają mnie regularnie, kiedy będą mieli własne pokoje” – mówi. „Nigdy?”

osobowość

Jeśli masz luksus innej opcji, rodzice nie powinni naciskać na dziecko, które nie wydaje się gotowe do dzielenia pokoju w nowej aranżacji, mówi Markham, psycholog kliniczny specjalizujący się w dzieciach i rodzicach, z siedzibą w Nowym Jorku. Ale niektóre rodzeństwo są naturalnie bardzo troskliwe i chętnie witają młodszego brata lub siostrę w swojej przestrzeni. Sama Markham jest znacznie starsza od swojego rodzeństwa, ale dorastając, musiała dzielić pokój. „Kiedy miałam sześć lat, urodziła się moja siostra, a kiedy miałam 12 lat, urodził się mój brat” – mówi. „Byłem bardzo opiekuńczy w stosunku do nich obu—mój brat spał nawet w moim pokoju, gdy miałem 12 lat, i skończyło się na tym, że mi się podobało.”Ale oczywiście może być odwrotnie. „Można również wyobrazić sobie 12-latka, który jest naprawdę zagubiony we własnym świecie i nie chciałby się przejmować swoim młodszym bratem….Myślę, że wiele zależy od relacji między dziećmi.”

płeć

jeśli chodzi o dzielenie pokoju, tożsamość płciowa może nie być istotna dla młodszych dzieci, ale gdy dzieci są w wieku od 8 do 10 lat, mogą nie czuć się komfortowo zmieniając się przed sobą. Nawet dzieci, które identyfikują się jako osoby tej samej płci, chcą więcej prywatności niż młodzież, więc Markham zaleca bycie wrażliwym na to i robienie wszystkiego, co w twojej mocy, aby dać im więcej miejsca.

plusem

wymarzonym scenariuszem dla niektórych rodzin z większą liczbą dzieci niż dostępne sypialnie jest to, że wszystkie się dogadują i szczęśliwie dzielą pokój. To dlatego, że istnieje wiele korzyści—przyjaźń, odporność i rozwiązywanie problemów, nie wspominając o dodatkowej przestrzeni, która pozwoliłaby na inne rzeczy lub nawet więcej dzieci (jeśli to jest życzenie).

„wszystkie dzieci są inne, więc to, co działa na Twoją rodzinę, ale często dzieci naprawdę uwielbiają dzielić pokój, gdy są do tego przyzwyczajone”, mówi Markham. „A powodem, dla którego to kochają, jest to, że się zbliżają. Mają bratnią duszę, której mogą zdradzić swoje sekrety po zgaszeniu świateł ” – mówi. „Mam rodziny, które kładą swoje dzieci na podwójnym materacu. A dzieci to uwielbiają, bo wtedy są obok ciepłego ciała i lepiej zasypiają. W ten sposób nie budzą się przestraszeni w środku nocy—zawsze jest ich rodzeństwo, z którym można się przytulić.”

Nicole Jepsen, mama dwójki dzieci, która mieszka w Cambridge, Ont., ma sześcioletniego syna i trzyletnią córkę, która dzieli pokój od najmłodszego w wieku 10 miesięcy. Nawet po przeprowadzce z domu z trzema sypialniami w Toronto do domu z czterema sypialniami 90 minut na południowy zachód od miasta, planuje trzymać ich razem, dopóki nie usłyszy żadnych skarg. „Mam dużo flacka, ponieważ są przeciwne płci, ale nie widzę tego jako wielkiej sprawy” – mówi. „Lepiej sypiają ze sobą, i to jest moja (może niepopularna) opinia, że my, jako dorośli, wolimy spać z towarzyszem w pokoju, więc dlaczego nie pozwolilibyśmy na to samo dla naszych dzieci?”Jepsen kupił im nawet łóżko piętrowe z podwójnym materacem na dole, ponieważ czasami lubią dzielić łóżko.

dzielenie pokoju przez dzieci może być również bezpieczniejsze dla rodziców. Helena Stones, matka pięciorga dzieci w Victorii, BC, wszystkie jej dzieci śpią w tym samym pokoju, mimo że mieszkają w domu z czterema sypialniami. Wiek dzieci waha się od dwóch do dziewięciu, ale ponieważ na górze są dwie sypialnie i dwie na dole, Stones i jej mąż czują się bardziej komfortowo z dziećmi na tym samym piętrze, co oni. (Doszli do tego wniosku z konieczności—kiedy najstarszy miał sześć lat, opuścił swoją sypialnię, a następnie w piwnicy i wyszedł z domu w środku nocy.) Mają dopasować trzyosobowe łóżko piętrowe, łóżko dla malucha i łóżeczko dziecięce w jednym pokoju. Przechowywanie jest ciasne, więc mają mniej ubrań i robią dużo prania, a zabawki są przechowywane gdzie indziej. „Sypialnia staje się siłownią w dżungli—pomysł dzielenia się jest naprawdę obchodzony wśród dzieci, więc widzą to jako pozytywną rzecz” – mówi Stones. „Dzieci to uwielbiają. Chcą, żebyśmy mieli więcej dzieci, ale mówię im, że następne będzie wnukiem.”

potencjalne problemy

oczywiście dzielenie pokoju to nie tylko słoneczne i słodkie sesje Przytulania. Dynamika rodzeństwa może być trudna w nawigacji i dodawać więcej chaosu do życia z dziećmi. Co, jeśli mają inny czas do spania? Nie obudzą się w środku nocy? Będą mieli więcej problemów z zasypianiem? A jeśli nie lubią dzielić pokoju?

czasami Moje córki na zmianę śpiewają sobie do snu, a to topi moje serce. Ale w drugiej połowie czasu gaszenie świateł jest wyzwaniem. Moja pięciolatka jest często zdesperowana, aby zasnąć po długim dniu w przedszkolu, ale stara się złagodzić wybryki swojej trzyletniej siostry, która nie jest tak zmęczona, ponieważ nadal drzemie przez dwie godziny w przedszkolu.

„To może być trudne, jeśli ich harmonogramy snu są różne” – mówi Edwards. Na przykład, jeśli jedno z Twoich dzieci jest głośne lub dużo płacze, nawet jeśli myślisz, że drugie jest do tego przyzwyczajone i nie budzi się w pełni, jakość ich snu jest obniżona, co może być szkodliwe w dłuższej perspektywie. Więc być może będziesz musiał nad tym popracować i rozważyć trening snu. Różnice osobowości i rywalizacja między rodzeństwem to także jedne z najtrudniejszych problemów do pokonania, dodaje Markham. Jeśli związek jest problematyczny, a dwoje rodzeństwa po prostu się nie dogaduje, dzielenie pokoju nie pomaga w tej sytuacji.

Jak to działa

więc jak najlepiej wykorzystać dzielenie pokoju, negocjując granice i rozwiązując spory?

Jeśli masz starsze dziecko, które nie dostosowuje się do dziecka i już czuje, że musi dzielić się wszystkim—na przykład swoją miłością i czasem—możesz chcieć się wstrzymać, mówi Markham. Jeśli masz trzecie dziecko i planujesz połączyć starszą dwójkę dzieci, zrób to zanim urodzi się dziecko, aby było mniej urazy do nowego dodatku do rodziny.

nie używaj dzielenia się, aby rozwiązać problemy ze snem.

dla dziecka, które ma regularne nocne pobudki, komfortem może być współlokator lub kumpel do łóżka, ale Edwards twierdzi, że prawdopodobnie nie pomoże to istniejącym problemom ze snem i może wprowadzić nowe. Dzieci powinny nauczyć się samo uspokajać i spać samodzielnie. „Nigdy nie polecam dzielenia pokoju z zamiarem rozwiązania problemów ze snem” – mówi Edwards. „Najpierw spróbowałbym rozwiązać ten problem i wykorzystać dzielenie pokoju jako nagrodę za dobry sen, a nie rozwiązanie dla słabego snu.”

tworzenie przestrzeni osobistych.

każde dziecko czasami potrzebuje prywatności, ale introwertycy szczególnie jej pragną. „Wiele introwertycznych dzieci naprawdę tego potrzebuje. Czerpią energię z samotności” – mówi Markham. „A jeśli są zawsze w środku rodziny i zawsze mają rodzeństwo w pobliżu, nigdy nie są sami, aby naładować swoje baterie.”Zamiast własnego pokoju można dostać namiot lub baldachim, a dla starszych dzieci duży regał na środku pokoju może pomóc podzielić przestrzeń. Wyznacz specjalne miejsca na rzeczy każdego dziecka i daj starszym dzieciom bezpieczne miejsce, takie jak pudełko z zamkiem, aby chronić swoje skarby z dala od wścibskich małych rączek.

Podkręć głośność.

biały szum jest świetny do wyciszania dzieci i blokowania rozpraszających dźwięków, ale moja młodsza córka tego nie lubi. Rozmawia też ze sobą przed zaśnięciem, co doprowadza moją starszą córkę do szału. W takich przypadkach Markham sugeruje odtwarzanie relaksującej muzyki lub opowieści dźwiękowej, aby dzieci mogły skupić się na tym zamiast na własnych głosach, aby się uspokoić. To właśnie robiliśmy i to działa na obie dziewczyny.

kup łóżka piętrowe.

łóżka piętrowe są popularne, ponieważ nie tylko oszczędzają miejsce, ale także wizualnie oddzielają dzieci do snu, więc rzadziej przeszkadzają sobie nawzajem. Upewnij się tylko, że dziecko śpiące na górnej pryczy ma co najmniej sześć lat, a używane łóżko spełnia aktualne normy bezpieczeństwa. Zawsze korzystaj z drabiny, aby wsiadać i schodzić z góry, i graj tylko na dolnej pryczy, jeśli dolna przestrzeń została zaprojektowana przez producenta jako miejsce do zabawy.

niech pokój stanie się strefą ciszy.

zarezerwowanie pokoju na spokojne zajęcia, w tym czytanie i pracę domową, jest dobrym sposobem na zarządzanie kłótniami o sposób wykorzystania przestrzeni. Wszystkie hałaśliwe rzeczy, w tym zabawy, powinny się zdarzyć w częściach wspólnych domu, takich jak salon.

zarządzanie konfliktami.

Jeśli dzieci nie nauczą się rozwiązywać sporów, kiedy są młode, nigdy nie zrobią tego dobrze jako dorośli. „Dzieci z pewnością nie rodzą się wiedząc, jak to zrobić, więc musimy je nauczyć”, mówi Markham. Chociaż nie chcesz brać stron między rodzeństwem, nadal powinieneś pomóc im wypracować niezgodę, zwracając uwagę, gdy tylko się zacznie, mówi. Jedną z porad jest sporządzenie listy reguł, które można wskazać i egzekwować. Pisanie rzeczy to długa droga, nawet jeśli twoje dzieci jeszcze nie czytają, mówi Markham. Niektóre dobre na liście to „jesteśmy rodziną i zawsze wszystko załatwiamy”, „bez złośliwych głosów i krzyków” i ” zawsze sprzątamy własny bałagan.”

pomyśl o czasie snu.

Jeśli Twoje dzieci są w zbliżonym wieku i mają podobne potrzeby snu, wykonaj wspólnie czynności przed snem i historie. Daj starszym dzieciom krótki limit czasu na rozmowę, gdy będą w łóżku. W przeciwnym razie, czas snu powinien być oddzielony o co najmniej jedną godzinę, mówi Edwards. Ten czas może wydawać się więcej pracy, ale może być rozwiązaniem tych zmagań przed snem. Na przykład, być może trzeba pozwolić maluchowi, który nadal drzemie w ciągu dnia, zostać później niż dziecko w wieku szkolnym, mówi Edwards.

rozdziel je na drzemki.

ciężko jest mieć dwoje dzieci dzielących pokój, żeby się ustatkować pod koniec męczącego dnia, a jeszcze trudniej o popołudniowe drzemki. Jeśli oboje dzieci muszą spać, a przestrzeń na to pozwala, rozważ przeniesienie starszego do innego pokoju lub do własnego łóżka (aka „duże łóżko”), sugeruje Edwards (jeśli twój najstarszy jest na tyle dorosły, aby bezpiecznie pozostać w łóżku dla dorosłych). Będzie im łatwiej się uspokoić.

bądź cierpliwy.

spodziewaj się okresu przejściowego od trzech do sześciu tygodni, aby dostosować się do wspólnego mieszkania i być cierpliwym, mówi Edwards. „To normalne—nie poddawaj się, jeśli nie działa od razu.”

6 porad, które pomogą zachować spokój między rodzeństwem
pokoje dla dzieci: słodkie pomysły na każdy wiek