rola kanalików proksymalnych w patogenezie choroby nerek

kanaliki proksymalne stanowią znaczną część nerek; komórki nabłonkowe kanalików proksymalnych są najbardziej zaludnionym typem komórek w nerce i pełnią różnorodne funkcje regulacyjne i endokrynologiczne, w których znajdują się liczne transportery. W normalnych warunkach ponad dwie trzecie przefiltrowanej soli i wody oraz cały przefiltrowany wodorowęglan jest wchłaniany ponownie w kanaliku proksymalnym. Wiele odziedziczonych i nabytych zaburzeń kwasowo-zasadowych i kanalików wiąże się z upośledzonymi transporterami w komórkach kanalików proksymalnych. Równie ważne są wewnętrzne cechy immunologiczne komórek kanalików proksymalnych, które dają im zdolność do funkcjonowania również jako odpowiedź immunologiczna na szeroki zakres urazów immunologicznych, niedokrwiennych lub toksycznych. Nic więc dziwnego, że zjawiska związane z kanalikami proksymalnymi są ściśle związane z patogenezą wielu chorób nerek. Wiele chorób nerek, ostrych i przewlekłych, objawia się najpierw zaburzeniami kanalików proksymalnych. Niedawny wgląd w molekularną charakterystykę funkcji transportowych w kanalikach proksymalnych i uznanie, że komórki kanalików proksymalnych posiadają wewnętrzną odpowiedź immunologiczną, przyczyniły się do lepszego zrozumienia ważnych obszarów w nefrologii, takich jak zespół Fanconiego, kwasica kanalików nerkowych, zespoły wyniszczenia fosforanów, choroba Denta, cystynuria i inne zaburzenia transportu aminokwasów, ostre uszkodzenie nerek i rola kanalików proksymalnych w postępującej chorobie nerek. Endocytoza mediowana przez megalinę / kubilinę przez komórki kanalików proksymalnych o zwiększonej ilości przefiltrowanych białek (przeciążenie białek) w chorobach kłębuszkowych wydaje się wywoływać komórkowe odpowiedzi stresowe, co prowadzi do zwiększenia liczby cytokin zapalnych prowadzących do zapalenia kanalików nerkowych i zwłóknienia. Wreszcie, kanaliki proksymalne mogą być miejscem zarówno aktywnej syntezy witaminy D poprzez działanie 1-α-hydroksylazy, jak i miejscem syntezy erytropoetyny. Tak więc uszkodzenie kanalika bliższego przyczynia się również do dwóch niepokojących konsekwencji przewlekłej choroby nerek: zaburzenia mineralno-kostne i niedokrwistość.