Sayings of Jesus on the cross

poniższa tabela porównawcza opiera się przede wszystkim na nowej wersji międzynarodowej (NIV) angielskiego tłumaczenia Nowego Testamentu .

23:34

siedem powiedzeń jest częścią medytacji chrześcijańskiej, która jest często używana podczas Wielkiego Postu, Wielkiego Tygodnia i Wielkiego Piątku. Tradycyjna kolejność powiedzeń jest (według wersji Króla Jakuba):

1. Łukasza 23: 34: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
2. Łukasz 23: 43: Zaprawdę, powiadam wam dzisiaj, będziesz ze mną w raju.
4. Jan 19: 26-27: Niewiasto, oto syn twój. Oto matka Twoja.
5. Mateusza 27:46 i Marka 15:34: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
6. Jan 19: 28: Pragnę.
7. Jan 19: 30: jest skończone.
8. Łukasz 23: 46: Ojcze, w twoje ręce oddaję ducha mego.

tradycyjnie te siedem powiedzeń nazywa się słowami 1. Przebaczenie, 2. Zbawienie, 3. Związek, 4. Porzucenie, 5. Distress, 6. Triumf i 7. Zjazd.

jak zaznaczono na powyższej liście, nie wszystkie Siedem słów można znaleźć w jednym opisie ukrzyżowania Jezusa. Kolejność jest harmonizacją tekstów z każdej z czterech Ewangelii kanonicznych. W Ewangeliach Mateusza i Marka Jezus jest cytowany po aramejsku, wykrzykując czwartą frazę.. W Ewangelii Łukasza pojawiają się pierwsze, drugie i siódme powiedzenia. Trzecie, piąte i szóste słowa można znaleźć tylko w Ewangelii Jana. Innymi słowy:

• w Ewangelii Mateusza i Marka:
  • „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?”
• w Łukaszu:
  • „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”
  • „Zaprawdę, powiadam ci, Dziś będziesz ze mną w raju (w odpowiedzi na jednego z dwóch ukrzyżowanych obok niego złodziei)
  • „Ojcze, w twoje ręce oddaję ducha mego” (ostatnie słowa)
• w Janie:
  • „Niewiasto, oto syn twój: Oto matka Twoja ” (skierowane do Maryi, Matki Jezusa, albo jako odniesienie do siebie, albo jako odniesienie do umiłowanego ucznia i pouczenie do samego ucznia)
  • „Pragnę” (tuż przed zwilżoną gąbką, wspomnianą przez wszystkie Ewangelie kanoniczne, jest ofiarowana)
  • „skończone” (ostatnie słowa)

1. Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.

Łukasza 23:34

Wtedy Jezus powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.

to pierwsze powiedzenie Jezusa na krzyżu tradycyjnie nazywa się „Słowem przebaczenia”. Jest to teologicznie interpretowane jako modlitwa Jezusa o przebaczenie dla rzymskich żołnierzy, którzy go krzyżowali i wszystkich innych, którzy byli zaangażowani w jego ukrzyżowanie.

niektóre wczesne Rękopisy nie zawierają tego zdania w Łukasza 23:34.

2. Dzisiaj będziesz ze mną w raju edytuj

Łukasza 23:43

„I rzekł do niego: Zaprawdę, powiadam ci, Dziś będziesz ze mną w raju”.”

to powiedzenie tradycyjnie nazywa się”Słowem zbawienia”. Według Ewangelii Łukasza, Jezus został ukrzyżowany pomiędzy dwoma złodziejami (tradycyjnie nazywanymi Dismas i Gestas), z których jeden wspiera niewinność Jezusa i prosi go, aby pamiętał o nim, gdy wejdzie do jego królestwa. Jezus odpowiada: „Zaprawdę, powiadam wam…”(ἀμήν λέγω σοί, amēn legō soi), a następnie z jedynym pojawieniem się słowa ” raj ” w Ewangeliach (παραδείσω, paradeisō, pierwotnie z perskiego pairidaeza „rajski ogród”).

pozornie prosta zmiana interpunkcji w tym powiedzeniu była przedmiotem różnic doktrynalnych między grupami Chrześcijańskimi, ze względu na brak interpunkcji w oryginalnych tekstach greckich. Katolicy i większość protestanckich chrześcijan zwykle używają wersji, która brzmi: „dziś będziesz ze mną w Raju”. Czytanie to zakłada bezpośrednią podróż do nieba i nie ma wpływu na czyściec. Z drugiej strony, niektórzy protestanci, którzy wierzą w sen duszy, użyli czytania, które podkreśla „mówię wam dzisiaj”, pozostawiając otwartą możliwość, że oświadczenie zostało złożone dzisiaj, ale przybycie do nieba może nastąpić później.

3. Kobieto, oto twój syn! Oto matka Twoja!Edit

Ukrzyżowanie przedstawiane jako Stabat Mater z Matką Boską, Porto Alegre, Brazylia, XIX wiek.

Jan 19:26-27

Gdy Jezus ujrzał matkę i stojącego obok niego ucznia, którego miłował, rzekł do matki: „Niewiasto, oto syn twój! Potem rzekł do ucznia: Synu, Oto matka Twoja!”I od tej godziny uczeń zabrał ją do swego domu.

to stwierdzenie jest tradycyjnie nazywane „słowem relacji” i w nim Jezus powierza Maryję, swoją matkę, pod opiekę „ucznia, którego Jezus miłował”.

Metodystyczna interpretacja Ministra Adama Hamiltona z 2009 roku: „Jezus spojrzał z krzyża w dół, aby zobaczyć swoją matkę stojącą w pobliżu. O ile nam wiadomo, u stóp krzyża był tylko jeden z Dwunastu Apostołów: „uczeń, którego Jezus miłował”, zwykle określany jako Jan. Nagi i w strasznym bólu, nie myślał o sobie, ale troszczył się o dobro matki po jego śmierci. Pokazuje to człowieczeństwo Jezusa i głębię miłości, jaką miał do swojej matki i ucznia, któremu ją powierzył.”

4. Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?Edit

Mateusza 27: 46

i około dziewiątej godziny Jezus zawołał donośnym głosem: „Eli, Eli, lama sabachthani?”to jest,” mój Boże, mój Boże, dlaczego mnie opuściłeś?”

marek 15: 34

A o godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: „Eloi Eloi lama sabachthani?”co oznacza:” mój Boże, mój Boże, dlaczego mnie opuściłeś?”

jest to jedyne powiedzenie, które pojawia się w więcej niż jednej Ewangelii i jest cytatem z Psalmu 22:1 (lub prawdopodobnie Psalmu 42:9). To powiedzenie jest przez niektórych traktowane jako porzucenie syna przez Ojca. Inna interpretacja głosi, że w momencie, gdy Jezus wziął na siebie grzechy ludzkości, ojciec musiał odwrócić się od syna, ponieważ „ojciec ma oczy czystsze niż widzieć zło i nie może patrzeć na zło” (Habakuk 1:13). Inni teologowie rozumieją wołanie jako wołanie tego, który był naprawdę człowiekiem i który czuł się opuszczony. Zabity przez swoich wrogów, w dużej mierze opuszczony przez swoich przyjaciół, mógł też czuć się opuszczony przez Boga.

inni wskazują na to jako pierwsze słowa Psalmu 22 i sugerują, że Jezus recytował te słowa, Być może nawet cały psalm, „aby mógł pokazać siebie samego jako istotę, do której odnoszą się te słowa; Aby żydowscy uczeni w Piśmie i ludzie mogli zbadać i zobaczyć przyczynę, dla której nie zstąpił z krzyża; mianowicie, ponieważ ten właśnie psalm pokazał, że było naznaczone, aby cierpiał te rzeczy.”

teolog Frank Stagg wskazuje na to, co nazywa „tajemnicą wcielenia Jezusa: „…ten, który umarł na Golgocie (Kalwarii), jest jednym z ojcem, że Bóg był w Chrystusie, a jednocześnie wołał do Ojca”.

w języku aramejskim wyrażenie było / jest przetłumaczone: „אלי אלילמה שבלתני”.

podczas gdy „paznokcie w nadgarstkach wywierają nacisk na duży nerw środkowy, a poważnie uszkodzony nerw powoduje rozdzierający ból”, Baranek Boży doświadcza opuszczenia duszy przez Boga, głęboko rozdzierającego bólu, który „jest esencją wiecznego potępienia w piekle”.

5. I thirstEdit

Jan 19:28

„powiedział: „Pragnę”.”

to stwierdzenie jest tradycyjnie nazywane” słowem utrapienia ” i jest porównywane i kontrastowane ze spotkaniem Jezusa z Samarytanką przy studni w Ew.Jana 4.4-26.

podobnie jak w innych relacjach, Ewangelia Jana mówi, że Jezusowi zaproponowano napój z kwaśnego wina, dodając, że osoba ta położyła gąbkę zanurzoną w winie na gałęzi hizopu i przytrzymała ją do ust Jezusa. Gałęzie hizopu znalazły się znacznie w Starym Testamencie i są one wymienione w liście Nowego Testamentu do Hebrajczyków.

to stwierdzenie Jezusa jest interpretowane przez Jana jako wypełnienie proroctwa podanego w Psalmie 69:21 „… a dla mojego pragnienia dali mi ocet do picia, stąd cytat z Ewangelii Jana zawiera komentarz „aby wypełnić Pismo Święte”. Odsyłacze Biblii Jerozolimskiej Psalm 22: 15: moje podniebienie jest bardziej suche niż garnek, a mój język jest przyklejony do mojej szczęki.

6. Jest skończone

Jan 19:30

„Jezus powiedział: 'skończone'” (τετέλεσται lub tetelestai po grecku).

to stwierdzenie jest tradycyjnie nazywane „słowem triumfu” i jest teologicznie interpretowane jako zapowiedź końca ziemskiego życia Jezusa, w oczekiwaniu na Zmartwychwstanie.

Adam Hamilton pisze: „te ostatnie słowa są postrzegane jako krzyk zwycięstwa, a nie zaniedbania. Jezus zakończył teraz to, po co przyszedł. Plan się wypełnił, zbawienie stało się możliwe, miłość okazana. Zajął nasze miejsce. Zademonstrował zarówno złamanie ludzkości, jak i miłość Boga. Ofiarował się w pełni Bogu jako ofiara w imieniu ludzkości. Gdy umarł, było po wszystkim. Tymi słowami najszlachetniejsza osoba, która kiedykolwiek kroczyła po twarzy tej planety, Bóg w ciele, tchnął swój ostatni oddech.”: 112

werset został również przetłumaczony jako ” jest skonsumowany.”Na dokumentach biznesowych lub paragonach użyto określenia „dług jest spłacony w całości”.

wypowiedź po spożyciu napoju i bezpośrednio przed śmiercią jest wspomniana, ale nie jest wyraźnie cytowana w Marka 15:37 i Mateusza 27:50 (z których oba stwierdzają, że „zawołał donośnym głosem i oddał ducha”).

7. Ojcze, w twoje ręce polecam mojego ducha

Łukasz 23:46

” A gdy Jezus zawołał donośnym głosem, rzekł: Ojcze, w ręce twoje polecam ducha mego”:

z Psalmu 31: 5 to powiedzenie, które jest zapowiedzią, a nie prośbą, jest tradycyjnie nazywane” słowem Zjednoczenia ” i jest teologicznie interpretowane jako Proklamacja Jezusa przyłączającego się do Boga Ojca w niebie.

Hamilton napisał, że „kiedy wydaje się, że w życiu panuje ciemność, potrzeba wiary nawet, aby rozmawiać z Bogiem, nawet jeśli jest to narzekanie na niego. Te ostatnie słowa Jezusa z krzyża pokazują jego absolutną ufność w Bogu: „Ojcze, w twoje ręce polecam ducha mego …”Zostało to nazwane wzorem modlitwy za wszystkich, gdy są przestraszeni, chorzy lub stoją w obliczu własnej śmierci. W efekcie jest napisane:

oddaję się Tobie, o Boże. W moim życiu i umieraniu, w dobrych i złych czasach, cokolwiek jestem i mam, składam w twoje ręce, Boże, dla Twojego bezpieczeństwa.:112