próbując wyróżnić się w branży rozrywkowej, Adkins pracował pod profesjonalnym nazwiskiem Sindbad, które wybrał z podziwu dla Sindbada Żeglarza. Karierę komiczną rozpoczął pojawiając się w Star Search. Sindbad wygrał swoją rundę z innym komikiem Dennisem Millerem i dotarł do finału, przegrywając z Johnem Kassirem.
wkrótce został obsadzony w serialu Redd Foxx, krótkotrwałym sitcomie, grając Byrona Lightfoota.
A Different WorldEdit
w 1987 roku Sindbad wylądował w roli w innym świecie, spin off serialu Cosby zbudowanego wokół postaci Lisy Bonet Denise Huxtable. Wcześniej Sindbad pojawił się w jednorazowej roli w serialu Cosby, jako sprzedawca samochodów Davis Sarrette. Podczas gdy Bonet pozostał w programie tylko przez sezon, Sindbad pozostał w obsadzie od 1988 do 1991 jako trener Walter Oakes.
W Innym Świecie Walter zakochał się w dziewczynie o imieniu Jaleesa granej przez Dawnna Lewisa. Spotykali się i ostatecznie zaręczyli, ale zdecydowali się odwołać ślub z powodu różnych poglądów na życie.
The Sindbad ShowEdit
na początku lat 90.jego popularność wzrosła na tyle, że Fox zapalił światło dzienne Sindbad Show, którego premiera odbyła się 16 września 1993 roku. W tytułowej serii Sindbad zagrał 35-letniego Davida Bryana, kawalera, który postanawia zostać przybranym rodzicem dwójki dzieci po emocjonalnym przywiązaniu do nich.
mniej więcej w tym czasie Sindbad otrzymał wspólną opiekę nad dwójką swoich dzieci: Royce, w wieku 4 lat; a Paige, lat 7, i powiedział prasie, że te doświadczenia poinformowały go o samotnym rodzicielstwie.
Czarni już są odpowiedzialni, już zajmują się naszymi obowiązkami, ale nikt tego nie podkreśla. Słyszę te wszystkie złe gadki przeciwko mężczyznom i ich dzieciom. Zmęczyło mnie to. Bardziej niż cokolwiek innego, pokazuję, że życie się zmieniło, świat się zmienił. A teraz kluczem nie będzie tylko rodzicielstwo, ale mentoring, gdzie ludzie, którzy nawet nie są w twojej rodzinie, będą musieli pomóc. I przyjmiemy tę odpowiedzialność, którą wykonywaliśmy w naszej kulturze.
program Sindbad został odwołany, a ostatni odcinek wyemitowano 21 kwietnia 1994 roku. Rola przyniosła mu nominację do Kids 'Choice Awards w 1995 roku dla „ulubionego aktora telewizyjnego”.
Filmy i inne projektyedytuj
w 1990 roku, Sindbad zrobił swój pierwszy stand up comedy special dla HBO o nazwie Sindbad: Uszkodzony Mózg. Utwór został nagrany w Morehouse College w Atlancie w stanie Georgia. W 1993 roku Sindbad wykonał swój kolejny stand up special w nowojorskim Paramount Theater w Madison Square Garden pod tytułem Sinbad-Afros and Bellbottoms, za który zdobył Nagrodę Image Award w 1995 roku. Powrócił w 1996 roku do Sindbad-Son of a Preacher Man i ponownie w 1998 roku do Sindbad-Nothin ’ but the Funk. Wszystkie te programy zostały wydane na VHS i DVD.
Sindbad ponownie zdobył Nagrodę NAACP Image Award w 1998 roku za rolę w Sindbad 's Summer Jam III:’ 70s Soul Music Festival. W 1995 roku Sindbad założył firmę „David & Goliath Productions”, która mieściła się w Studio City.
w latach 1989-1991 Sindbad był gospodarzem It 's Showtime w Apollo i powrócił w 2005 roku, podczas gdy zwykły gospodarz Mo’ Nique był na urlopie macierzyńskim. Był gospodarzem odcinka Soul Train, który został wyemitowany 14 stycznia 1995; pojawił się jako zawodnik w odcinku Celebrity Jeopardy! w 1998; i była uczestniczką konkursu Miss Universe w maju 2000.
w latach 90.Sindbad wystąpił gościnnie w odcinku Nickelodeon ’ s All That. W jednym ze skeczy zagrał ojca powracającej postaci Ishboo, nazywanej „Sinboo”. Pojawił się również w filmie komediowym dobry Burger, z Kenanem & Kel, jako „Pan pszenica”, porywczy nauczyciel. Jego postać wzorowana była na Gough Wheat, byłym Nauczycielu producenta filmu, danie Schneiderze, w White Station High School w Memphis w stanie Tennessee.
wraz z Philem Hartmanem zagrał w filmie komediowym „Houseguest”, gdzie gra Kevina Franklina, mieszkańca Pittsburgha, który jest winien 50 000 dolarów mafii. Hartman, jako Gary Young, komentuje swoim dzieciom, że czekają, aby odebrać jego dawnego kolegę ze studiów, który jest czarny i nie widział go od dwudziestu lat. Rodzina Younga jest stabilizowana przez niestabilną naturę Franklina. Wydany 6 stycznia 1995 roku film zarobił 26 milionów dolarów w Ameryce Północnej.
role filmowe Sindbada obejmują również pierwsze dziecko, w którym zagrał, i Jingle All the Way (1996). Za „Jingle All the Way” Sindbad zdobył Nagrodę Blockbuster Entertainment Award dla „ulubionego aktora drugoplanowego-rodziny”. Wystąpił także w komedii HBO „Son of a Preacher Man” w Paramount Theatre w Denver w stanie Kolorado.
W marcu 1996 roku Sindbad wraz z Pierwszą Damą Hillary Clinton i muzykiem Sheryl Crow odbył trasę koncertową po Bośni i Hercegowinie.
NAACP Image Awards doceniło jego rolę w Happily Ever After: Fairy Tales for Every Child (1996), nominując go w kategorii „Outstanding Performance in an Animated/Live-Action/Dramatic Youth or Children 's Series/Special”. Użyczył głosu Riley, zwierzęcej postaci, w Homeward Bound II: Zagubieni w San Francisco (1996), a później użyczyli głosu koniu „Hollywood Shuffle” w Ready to Run.
w 1997 roku Sindbad wydał Przewodnik Sindbad ’ s Guide to Life: because I Know Everything, książkę zawierającą krótkie eseje Komediowe. Został napisany wspólnie z Davidem Ritzem.
w sierpniu 1997 roku, VIBE Magazine uruchomił własny syndykat late night talk show, który był emitowany na UPN, prowadzony przez aktora Chrisa Spencera. Spencer został zwolniony w październiku i zastąpiony przez Sindbada; seria trwała do lata 1998 roku. W tym samym czasie Sindbad wystąpił w komedii HBO „Nothin’ But the Funk” w Arubie Guillermo P. Trinidad Memorial Stadium.
w 1998 i 1999 roku Sindbad połączył siły z Billem Cosbym i Carsey-Werner Productions i pojawił się w trzech odcinkach Cosby. W lutym 1999 roku pojawił się w reklamie Tae Bo, gdzie twierdził, że z powodzeniem używa systemu Tae Bo, aby stać się gwiazdą akcji.
w 2002 roku pojawił się w trzech odcinkach serialu Showtime Resurrection Blvd. W 2004 roku został uznany za Nr 78 najwspanialszego Stand-UPA wszech czasów w Comedy Central Presents: 100 Greatest Stand-Ups of All Time. W 2006 roku magazyn Maxim uznał Sindbada za ” najgorszy Komiks wszech czasów.”
w lutym 2007 roku aktor Mark Curry przypisał Sinbadowi i Billowi Cosby ’ emu pomoc w przekonaniu go, by nie popełnił samobójstwa. Sindbad był odpowiedzialny za odkrycie r&B trio 702, przekonując rodziców, aby pozwolili mu zabrać ich na konwent muzyczny/konkurs pod nazwą „Sweeta than Suga”; grupa ostatecznie została wysłuchana przez producenta muzycznego Michaela Bivinsa.
Sindbad pojawił się również w serialu telewizyjnym It ’ s Always Sunny in Philadelphia jako on sam w ośrodku odwykowym w odcinku „Dennis Reynolds: An Erotic Life”, który został wyemitowany 23 października 2008 roku. Jego występ spotkał się z pozytywnym przyjęciem ze strony fanów zarówno jego, jak i serii.
Sindbad był gospodarzem Thou shall Laugh 3. DVD zostało wydane 11 listopada 2008 roku.
wystąpił w programie Comedy Central TV special Where U Been? w klubie Nokia, który później został wydany na DVD do jeszcze większego sukcesu. 14 marca 2010 zadebiutował w Celebrity Apprentice i został zwolniony z drugiego odcinka (21 marca 2010) po przegranej w Kodak challenge jako project manager, zajmując 13.
Sindbad wystąpił w reality show w WE tv o nazwie Sindbad: It ’ s Just Family, który był emitowany we wtorki o 22: 00; serial został odwołany w 2011 roku.
w 2013 roku Sindbad użyczył głosu Roperowi w filmie animowanym Planes. W tym samym roku wystąpił gościnnie w serialu animowanym dla dorosłych American Dad! w odcinku „Lost in Space”, w odcinku „the Longest Distance Relationship” I w odcinku „Holy Shit, Jeff’ s Back!”
w kwietniu 2015 roku Sindbad pojawił się w programie USO w bazach lotniczych Bagram i Kandahar w Afganistanie.
w 2017 roku pojawił się w dwóch odcinkach serialu Disney Junior „Lwia Gwardia”, jako głos Uroho pawiana. W tym samym roku pojawił się w teledysku Prima Aprilis składającym się z nowo powstałego materiału pochodzącego rzekomo z filmu dżina z Lat 90.o nazwie Shazaam, który nigdy nie istniał. Komedia czerpała z internetowych plotek mylących Shazaama z filmem prawdziwych dżinów, zatytułowanym Kazaam (1996), z Shaquille ’em O’ Nealem w roli głównej. Fałszywe wspomnienia Shazaama zostały wyjaśnione jako konfabulacja wspomnień komika w kostiumie przypominającym dżina podczas telewizyjnej prezentacji filmów Sindbad The Sailor w 1994 roku, ponadto w latach 60. Hanna-Barbera miała serial animowany o dżinie o nazwie Shazzan.
AppleEdit
Sindbad ma długą historię używania i promowania produktów Apple, pracy z Apple i pojawiania się na wydarzeniach Apple. Przykłady obejmują liczne występy na pokazach Macworld i WWDC.
25 stycznia 2011 roku był celebrytą MacWorld Expo 2011.
MusicEdit
Sindbad jest również znany ze swoich umiejętności muzycznych, z doświadczeniem w grze na wielu instrumentach; z perkusją i perkusją jako podstawową, którą najczęściej wyświetla po każdym występie. Występował z wieloma artystami i muzykami pod szyldem „Memphis Red”, takimi jak Dawnn Lewis i Adult-Urban instrumentalista (saksofonista) Journell Henry”p/k/a. J. Henry”.