skurcz Przedsionkowyedit
skurcz przedsionka występuje późno w rozkurczu komory i stanowi skurcz mięśnia sercowego lewego i prawego przedsionka. Gwałtowny spadek ciśnienia komorowego, który występuje podczas rozkurczu komór pozwala zastawek przedsionkowo-komorowych (lub zastawek mitralnych i trójdzielnych), aby otworzyć i powoduje zawartość przedsionków opróżnić do komór. Zastawki przedsionkowo-komorowe pozostają otwarte, podczas gdy zastawki aortalne i płucne pozostają zamknięte, ponieważ gradient ciśnienia między przedsionkiem a komorą jest zachowany podczas późnego rozkurczu Komory. Skurcz przedsionków nadaje dodatek drobnej frakcji do wypełniania komór, ale staje się znaczący w przerost lewej komory, lub pogrubienie ściany serca, jak komora nie w pełni zrelaksować podczas jego rozkurczu. Utrata normalnego przewodnictwa elektrycznego w sercu-jak widać podczas migotania przedsionków, trzepotanie przedsionków, i kompletny blok serca – może całkowicie wyeliminować skurcz przedsionkowy.
skurcz przedsionków następuje po depolaryzacji, reprezentowanej przez falę P EKG. Jak obu komór przedsionkowych umowy – z regionu nadrzędnego przedsionków w kierunku przegrody przedsionkowo-komorowej-ciśnienie wzrasta w przedsionkach i krew jest pompowana do komór przez otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe. Na początku skurczu przedsionkowego, podczas rozkurczu komór, komory są zwykle wypełnione do około 70-80 procent pojemności przez napływ z przedsionków. Skurcz przedsionków zwany również „atrial kick,” przyczynia się do pozostałych 20-30 procent wypełniania komór. Skurcz przedsionkowy trwa około 100 ms i kończy się przed skurczem komorowym, gdy mięsień przedsionkowy powraca do rozkurczu.
dwie komory są izolowane elektrycznie i histologicznie (tkankowo) z dwóch komór przedsionkowych przez elektrycznie nieprzepuszczalne warstwy kolagenu tkanki łącznej znane jako szkielet serca. Szkielet serca wykonany jest z gęstej tkanki łącznej, która daje strukturę serca, tworząc przegrodę przedsionkowo-komorową-która oddziela przedsionki od komór-i pierścienie włókniste, które służą jako podstawy dla czterech zastawek serca. Rozszerzenia kolagenu z pierścieni zaworowych uszczelniają i ograniczają aktywność elektryczną przedsionków od wpływu na drogi elektryczne, które przecinają Komory. Te drogi elektryczne zawierają węzeł zatokowo-przedsionkowy, węzeł przedsionkowo-komorowy i włókna Purkinjego. (Wyjątki, takie jak dodatkowe ścieżki mogą występować w tej zaporze między przedsionkowym i komorowym wpływem elektrycznym, ale są rzadkie.)
Kontrola częstości akcji serca za pomocą farmakologii jest dziś powszechna; na przykład, terapeutyczne zastosowanie digoksyny, antagoniści beta adrenoceptor, lub blokery kanału wapniowego są ważne historyczne interwencje w tym stanie. Szczególnie, osoby podatne na nadkrzepliwość (zaburzenia krzepnięcia krwi) są na zdecydowane ryzyko krzepnięcia krwi, bardzo poważną patologią wymagającą terapii przez całe życie z antykoagulantem, jeśli nie można go skorygować.
układ przedsionkowy prawy i lewy
w komorze przedsionkowej każda zawiera jedną zastawkę: zastawka trójdzielna w prawym przedsionku otwiera się do prawej komory, i mitralnej (lub bicuspid) zastawka w lewym przedsionku otwiera się do lewej komory. Oba zawory są wciskane otwarte w późnych stadiach rozkurczu komór; Patrz diagram Wiggersa w fazie P/QRS (na prawym marginesie). Następnie skurcze skurczu przedsionkowego powodują, że prawa komora wypełnia się krwią zubożoną w tlen przez zastawkę trójdzielną. Gdy prawy przedsionek jest opróżniony – lub przedwcześnie zamknięty-kończy się skurcz przedsionka prawego, a ten etap sygnalizuje koniec rozkurczu komorowego i początek skurczu komorowego (Patrz diagram Wiggersa). Zmienną czasową dla właściwego cyklu skurczowego mierzy się od (trójdzielnego) zaworu-otwartego do zaworu-zamkniętego.
skurcze skurczu przedsionkowego wypełnić lewą komorę z krwi wzbogaconej tlenem przez zastawkę mitralną; gdy lewy przedsionek jest opróżniony lub zamknięty, lewy przedsionek jest zakończony i skurcz komorowy ma się rozpocząć. Zmienną czasową dla lewego cyklu skurczowego mierzy się od zastawki (mitralnej)-otwartej do zastawki-zamkniętej.
migotanie Przedsionkówedytuj
migotanie przedsionków reprezentuje powszechną chorobę elektryczną serca, która pojawia się w przedziale czasowym skurczu przedsionków (patrz rysunek na prawym marginesie). Teoria sugeruje, że ektopowe ognisko, zwykle znajduje się w pniach płucnych, konkuruje z węzłem zatokowo-przedsionkowym o elektryczną kontrolę komór przedsionkowych, a tym samym zmniejsza wydajność przedsionkowego mięśnia sercowego lub przedsionkowego mięśnia sercowego. Uporządkowana, sinoatrialna Kontrola atrialnej aktywności elektrycznej jest zaburzona, powodując utratę skoordynowanego wytwarzania ciśnienia w obu komorach przedsionkowych. Migotanie przedsionków reprezentuje elektrycznie nieuporządkowane, ale dobrze perfuzowane masy przedsionkowej pracy (w nieskoordynowany sposób) z (stosunkowo) elektrycznie zdrowe skurczu komorowego.
upośledzone obciążenie spowodowane migotaniem przedsionków umniejsza ogólną wydajność serca, ale Komory nadal działają jako skuteczna pompa. Biorąc pod uwagę tę patologię, frakcja wyrzutowa może ulec pogorszeniu o dziesięć do trzydziestu procent. Niewyrównane migotanie przedsionków może prowadzić do Tętna zbliżającego się do 200 uderzeń na minutę (bpm). Jeśli tempo to można spowolnić do normalnego zakresu, powiedzmy około 80 uderzeń na minutę, wynikający dłuższy czas napełniania w cyklu sercowym przywraca lub poprawia zdolność pompowania serca. Utrudnione oddychanie, na przykład osób z niekontrolowanym migotaniem przedsionków, może być często przywrócone do normy przez kardiowersję (elektryczną lub medyczną).
diagram skurczu komorowego i Wiggersa
schemat skurczu komorowego graficznie przedstawia kolejność skurczów mięśnia sercowego dwóch komór. Skurcz komorowy indukuje samookracanie się tak, że ciśnienie w lewej i prawej komorze wzrasta do poziomu wyższego niż w dwóch komorach przedsionkowych, zamykając tym samym zastawki trójdzielne i mitralne – które są zapobiegane odwróceniu przez akordae tendineae i mięśnie brodawkowe. Teraz ciśnienie komór nadal rośnie w fazie izowolumetrycznej lub stałej objętości, skurczu, aż do maksymalnego ciśnienia (dP / dt = 0) występuje, powodując płucne i zastawki aorty otworzyć w fazie wyrzutowej. W fazie wyrzutowej krew przepływa z dwóch komór w dół gradientu ciśnienia – to jest „w dół”z wyższego ciśnienia do niższego ciśnienia-do (i przez) aorty i pnia płucnego odpowiednio. W szczególności, perfuzja mięśnia sercowego przez naczynia wieńcowe serca nie dzieje się podczas skurczu komorowego; raczej występuje podczas rozkurczu komorowego.
skurcz komorowy jest źródłem pulsu.
prawe i lewe skurcze komoroweedytuj
zastawka płucna (lub pulmoniczna) w prawej komorze otwiera się do pnia płucnego, znanego również jako tętnica płucna, która dzieli się dwukrotnie, aby połączyć się z każdym z lewego i prawego płuca. W lewej komorze, zastawka aorty otwiera się do aorty, która dzieli i ponownie dzieli się na kilka tętnic gałęziowych, które łączą się ze wszystkimi organami i układami ciała z wyjątkiem płuc.
poprzez skurcze, skurcze prawej komory (RV) pulsuje krew zubożoną w tlen przez zastawkę płucną przez tętnice płucne do płuc, zapewniając krążenie płucne; jednocześnie, skurcze lewej komory (LV) pompują krew przez zastawkę aortalną, aortę i wszystkie tętnice, aby zapewnić krążenie ogólnoustrojowe natlenionej krwi do wszystkich systemów ciała. Sytole lewej komory umożliwia rutynowy pomiar ciśnienia krwi w większych tętnicach lewej komory serca.
skurcz LV jest objętościowo zdefiniowany jako frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF). Podobnie, skurcz RV jest zdefiniowany jako frakcja wyrzutowa prawej komory (rvef). Wyższa niż normalna wartość RVEF wskazuje na nadciśnienie płucne. Zmienne czasowe skurczów komorowych to: prawa komora, zastawka płucna-otwarta do zastawki-zamknięta; lewa komora, zastawka aortalna-otwarta do zastawki-zamknięta.
układ elektryczny
węzeł zatokowo-przedsionkowy (węzeł s-a) to naturalny rozrusznik serca, wydający sygnał elektryczny, który przemieszcza się przez mięsień sercowy, powodując jego wielokrotne kurczenie się w cyklu. Znajduje się w górnej części prawego przedsionka przylegającego do skrzyżowania z Wyżnią żyłą główną. Węzeł S-A ma strukturę bladożółtą. U ludzi ma około 25 mm długości, 3-4 mm szerokości i 2 mm grubości. Zawiera dwa rodzaje komórek: a) małe, okrągłe komórki P, które mają bardzo niewiele organelli i miofibryli, oraz b) smukłe wydłużone komórki przejściowe, które są pośrednie w wyglądzie między P a zwykłymi komórkami mięśnia sercowego. Nienaruszony, węzeł SA zapewnia ciągłe wyładowanie elektryczne znane jako rytm zatokowy przez masę przedsionkową, sygnały, które następnie łączą się w węźle przedsionkowo-komorowym, tam być zorganizowane w celu zapewnienia rytmicznego impulsu elektrycznego do i przez komory przez kanały jonowe bramkowane sodem, potasem lub wapniem.
ciągłe rytmiczne rozładowanie generuje falopodobny ruch elektrycznych zmarszczek, które stymulują mięśnie gładkie mięśnia sercowego i powodują rytmiczne skurcze do postępu od góry do dołu serca. Ponieważ impuls porusza się z (górnej) przedsionków do (dolnej) komór, jest rozprowadzany w sieci mięśniowej, aby spowodować skurcz skurczowy obu komór komorowych jednocześnie. Rzeczywiste tempo cyklu-jak szybko lub powoli bije serce-jest sygnalizowane przez wiadomości z mózgu, odzwierciedlające reakcje mózgu na warunki ciała, takie jak ból, stres emocjonalny, poziom aktywności i warunki otoczenia, w tym temperaturę zewnętrzną, porę dnia itp.
układ Mechanicznyedytuj
układ elektryczny otwiera ogrodzone napięciem kanały sodowe, potasowe i wapniowe w komórkach tkanki mięśnia sercowego. Następnie wzrost wewnątrzkomórkowego wapnia wyzwala interakcję aktyny i miozyny w obecności ATP, który generuje siłę mechaniczną w komórkach w postaci skurczu mięśni lub mechanicznego skurczu. Skurcze generują ciśnienie wewnątrzkomórkowe, które zwiększa się, aż przekroczy zewnętrzne, Ciśnienie resztkowe w sąsiednich pniach zarówno tętnicy płucnej i aorty; ten etap z kolei powoduje otwarcie zastawek płucnych i aorty. Krew jest następnie wyrzucany z dwóch komór, pulsując zarówno pulmonic i aorty systemów krążenia.
skurcz mechaniczny powoduje puls, który sam jest łatwo palpowany (odczuwany) lub widoczny w kilku punktach ciała, umożliwiając powszechnie przyjęte metody—dotykiem lub okiem—obserwacji skurczowego ciśnienia krwi.Mechaniczne siły skurczowe powodują rotację masy mięśniowej wokół długich i krótkich osi, proces, który można zaobserwować jako „wringing”komór.