soczewka Fresnela, ciąg koncentrycznych pierścieni, z których każdy składa się z elementu prostego soczewki, ułożonego we właściwej relacji na płaskiej powierzchni w celu zapewnienia krótkiej ogniskowej. Soczewka Fresnela jest używana szczególnie w latarniach i reflektorach poszukiwawczych, aby skoncentrować światło w stosunkowo wąską wiązkę. Prawie niemożliwe byłoby wykonanie dużej soczewki latarni zwykłej z litym dyskiem szklanym, ponieważ grubość i waga byłyby zaporowe; lżejsza soczewka Fresnela jest zbudowana z elementów, które są oddzielnie szlifowane i polerowane z odpowiednich szklanych półfabrykatów i zmontowane w celu utworzenia kompletnej soczewki.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Jednoczęściowa soczewka z formowanego szkła Fresnela jest wygodna do reflektorów, reflektorów, sygnalizacji kolejowej i drogowej oraz oświetlenia dekoracyjnego w budynkach. Cylindryczne soczewki Fresnela są stosowane w latarniach okrętowych w celu zwiększenia widoczności.
szeroka gama cienkich soczewek Fresnela jest formowana z tworzywa sztucznego, szerokość pierścieni wynosi tylko kilka tysięcznych cala, do stosowania jako soczewki polowe z ekranami ze szkła szlifowanego w kamerach i małych projektorach, aby zwiększyć jasność zewnętrznych części ekranu.
Georges-Louis Leclerc de Buffon (1748) zapoczątkował pomysł podzielenia powierzchni soczewki na koncentryczne pierścienie w celu znacznego zmniejszenia masy. W 1821 roku pomysł ten przyjął Augustin-Jean Fresnel przy budowie latarni.