definicja
strach przed upadkiem (FOF) lub zespół po upadku to lęk osoby przed zwykłym lub normalnym chodzeniem lub mobilizacją, z przekonaniem, że nastąpi upadek. Występuje często po upadku, chociaż może wystąpić w przypadku braku upadku.
FOF został opisany jako objaw, a nie sama diagnoza. FOF jest powszechne u osób starszych i doświadczane przez kobiety bardziej niż mężczyzn. Powoduje pogorszenie funkcjonalne, ograniczenie ruchomości i dalsze upadki. Upadki są istotną przyczyną zachorowalności i śmiertelności. Więcej szczegółów można znaleźć na stronie Falls.
Prezentacja kliniczna
spadek czynnościowy
osoba mogła mieć upadek lub znała kogoś, kto miał upadek i odniósł poważne obrażenia. W rezultacie osoba staje się przerażona poruszaniem się w przypadku upadku i zranienia się. W rezultacie zmniejszą swoje zwykłe działania, które mogą pojawić się w subiektywnym ujęciu ostatnich działań lub ADLs danej osoby w porównaniu z tym,co oni lub opiekun zgłaszali. Dłuższa ekspozycja na FOF wiązała się ze zwiększonym ryzykiem pogorszenia czynnościowego.
zmniejszona ruchliwość
wynik zmniejszonego ADLs prowadzi do osłabienia mięśni i utraty równowagi, co zwiększa rzeczywistą szansę upadku. Dlatego FOF może stać się” samospełniającą się przepowiednią ” i cyklem strachu, zmniejszonej aktywności, zmniejszonej sprawności fizycznej, upadków, urazów i tak dalej.
lęk i depresja
w odniesieniu do lęku, Harding et al rozróżnić lęk towarzyszący działalności np nerwowy podczas spaceru Na zewnątrz w dół stromą ścieżką, w porównaniu do lęku, który zapobiega aktywności np. „jestem niespokojny na myśl o wyjściu na zewnątrz i upadku w ogrodzie i złamania kości, więc nie mam zamiaru robić ogrodnictwa już.”
jednostka może wykazywać depresję i niski nastrój i nie jest w stanie uczestniczyć w swoich zwykłych ADLs i ról społecznych w wyniku ich FOF.
czynniki ryzyka dla FOF
są takie same jak w przypadku upadków. Stwierdzono, że zmiany chodu, słabe postrzeganie siebie w zdrowiu fizycznym, obniżone funkcje poznawcze i zasoby ekonomiczne wiążą się ze strachem przed upadkiem.
procedury diagnostyczne
subiektywna ocena
powinno to obejmować:
- ostatni wzór aktywności – w ciągu dni, miesięcy, roku
- historia upadków, w tym incydent, jakiekolwiek późniejsze leczenie i rehabilitacja, zmiany w życiu (lub nie) po upadku/s
- Aktualna sytuacja życiowa
- aktualna mobilność zarówno w domu, jak iw społeczności
- opisy działań, które powodują niepokój osoby
- leki osoba obecnie przyjmująca
- wcześniejsze leczenie lęku w ogóle i czy/jak FOF zostało
obiektywna ocena
to powinno obejmować:
- mobilność w zadaniach funkcjonalnych np.
- równowaga (patrz poniżej)
- Siła tułowia i kończyn
- poziom lęku (patrz poniżej)
- poznanie – chociaż może to wykraczać poza zakres praktyki fizjoterapeuty
miary wyników
FOF
- skala skuteczności tinetta fallsa
- skala skuteczności fallsa International (Fes-i)
- kwestionariusz zachowania unikającego upadku*
mobilność
- Timed Up and Go*
- Skala mobilności osób starszych
równowaga
- Skala równowagi Berg
- zasięg funkcjonalny
Siła
- ręczne badanie mięśni
ADLs
- indeks Barthela
- Katz
- miara niezależności funkcjonalnej
- skala aktywności fizycznej dla osób starszych
- skala zaufania do równowagi specyficznej dla aktywności*
lęk
- Szpitalna skala lęku i depresji
- SF-36
poznanie
- mini stan psychiczny Badanie
Zarządzanie/interwencje
podejmij podejście „lecz to, co widzisz”, zajmij się podstawowymi modyfikowalnymi czynnikami ryzyka, np. zmniejsz leki za pomocą wkładu lekarza, i użyj ćwiczeń, aby skupić się na treningu równowagi, aby zapobiec upadkom i zwiększyć skuteczność w mobilizowaniu.
w badaniu Cochrane z 2016 r.stwierdzono, że interwencja wysiłkowa miała niewielki do umiarkowanego efekt FOF natychmiast po interwencji. Efekt ten był niewielki i statystycznie nieistotny w dłuższym okresie, np. do i powyżej sześciu miesięcy. Badanie Cochrane było ograniczone przez odchylenia stwierdzone w badaniach, które grupowało, i potrzebne są dalsze badania w celu wzmocnienia dostępnych dowodów dotyczących ćwiczeń fizycznych i FOF.
oddzielne, nowsze badanie Cochrane dotyczące osób dorosłych mieszkających w społeczności powyżej 65 roku życia wykazało, że w odniesieniu do upadków ćwiczenia fizyczne „zmniejszają częstość upadków i liczbę osób doświadczających upadków u osób starszych żyjących w społeczności”. W szczególności programy uwzględniające rodzaje ćwiczeń, takie jak ćwiczenia równowagi i funkcjonalne, ćwiczenia oporowe. Stwierdzono również, że Tai Chi prawdopodobnie zmniejsza upadki.
wzmocnienie mięśni
osoby w podeszłym wieku są narażone na ryzyko zmniejszenia masy mięśniowej i funkcji, ale można to odwrócić w pewnym stopniu, dlatego należy rozpocząć program progresywnego wzmacniania.
trening równowagi
może to rozpocząć się od zadań lub czynności, które jednostka uzna za stresujące lub wywołujące niepokój. Jeśli jest to zbyt trudne, aktywność może być najpierw podzielona na mniejsze części, a następnie rozwijana stamtąd.
Tai Chi i program ćwiczeń Otago to sprawdzone interwencje mające na celu poprawę równowagi, które w idealnym przypadku zwiększą pewność siebie w mobilizacji.
budowanie własnej skuteczności
najnowsze badania sugerują, że gdy FOF jest postrzegany w kontekście zespołu stresu pourazowego, FOF jest nie tylko negatywny, ale może być albo niewłaściwy (jak opisano powyżej) lub adaptacyjny, np. Jednostka dba o nawigację w trudnych sytuacjach równowagi, ale nie unika ich całkowicie. W rezultacie autorzy sugerują, że budowanie własnej skuteczności jednostki jest cennym narzędziem do rozwiązywania problemów z nieprzystosowanym FOF.
budowanie własnej skuteczności może obejmować techniki psychologiczne, np. terapię poznawczo-behawioralną, wykonywanie zadań lub czynności powodujących lęk, pracę z osobą w celu znalezienia strategii, uczenie osoby do refleksji nad swoimi zdolnościami i sukcesami, zwiększenie wydolności fizycznej, np. wzmocnienie mięśni, trening równowagi.
wyznaczanie celów może pomóc w prowadzeniu leczenia i pomóc zaangażować niespokojną osobę w leczenie, zapewniając znaczący wynik do pracy.
angażowanie i opiekunów i znaczących innych
ponieważ osoby starsze często mają wsparcie, niezależnie od tego, czy mieszkają w społeczności, czy w placówkach opiekuńczych, cenne jest zaangażowanie ich opiekunów lub rodziny w przeprowadzanie ćwiczeń, modyfikacje domu i nadzorowanie starszej osoby dorosłej w trudnych sytuacjach mobilnych.
zasoby
Physiopedia ’ s Falls category
NeuRa
Skala skuteczności Falls – International (Fes-I)
- Murphy J, Isaacs B. The post-fall syndrome. Badanie z udziałem 36 pacjentów w podeszłym wieku. Gerontologia. 1982. 28;4:265-70.
- 2.0 2.1 2.2 Vellas BJ, Wayne SJ, Romero LJ, Baumgartner RN, Garry PJ. Strach przed upadkiem i ograniczenie mobilności u osób starszych upadających. Starzenie Się. 1997 maj. 26;3:189-93. [Dostęp 25 Września 2019]
- 3.0 3.1 3.2 3.3 Harding S, Gardner A. strach przed upadkiem. Aust J Adv Nurs. 2009. 27;1: 94-100. [Dostęp 25 Września 2019]
- 4.0 4.1 Landers MR, Oscar S, Sasaoka J, Vaughn K. równowaga pewność siebie i strach przed upadkiem zachowanie unikania są najbardziej predykcyjne upadku u osób starszych: Analiza prospektywna. Phys Ther. 2016. 96;4:433–442. [Dostęp 25 Września 2019]
- Choi K, Jeon G, Cho S. prospektywne badanie wpływu lęku przed upadkiem na spadek funkcjonalny wśród starszych kobiet mieszkających w społeczności. Int J Environ Res Zdrowie Publiczne. 2017. 14;5: 469. [Dostęp 25 Września 2019]
- Kumar a, Delbaere K, Zijlstra GAR, Carpenter H, Iliffe S, Masud T, Skelton D, Morris R, Kendrick D. Ćwiczenia zmniejszające strach przed upadkiem u osób starszych żyjących w społeczności: przegląd systematyczny i metaanaliza Cochrane. Wiek i starzenie się. 2016. 45; 3:345–352. [Dostęp 26 Września 2019].
- Sherrington C, Fairhall NJ, Wallbank GK, Tiedemann a, Michaleff ZA, Howard K, Clemson L, Hopewell S, Lamb SE. Ćwiczenia zapobiegające upadkom u osób starszych żyjących we Wspólnocie. Cochrane Database of Systematic Reviews 2019, Issue 1. Art. Nie.: CD012424 DOI: 10.1002 / 14651858. CD012424. pub2.dostęp 26 września 2019.
- Adamczewska a, Nyman SR. Nowe podejście do lęku przed upadkiem wynikające z powiązań z literaturą zespołu stresu pourazowego. Gerontol Geriatr Med. 2018 Styczeń-Grudzień; 4: 2333721418796238. Opublikowano w Internecie 2018 sie 27. doi: 10.1177/2333721418796238 [Dostęp 25 Września 2019]