sygnalizacja Autokrynna jest rodzajem komunikacji komórkowej, która występuje, gdy komórka wydziela substancję, która jest w stanie wywołać reakcję samą w sobie . Pochodzi od auto -, greckiego przedrostka oznaczającego „ja”.
wydzielane cząsteczki są znane jako lokalne mediatory, ponieważ wpływają tylko na komórki w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Lokalne mediatory są również zaangażowane w komunikację komórek parakryny, gdzie komórka, która wytwarza mediator i komórka docelowa, są zwykle różnymi typami komórek.
przykład sygnalizacji autokrynnej można znaleźć w odpowiedzi immunologicznej człowieka. Limfocyty T mogą stymulować własną proliferację, gdy wykryją obcy antygen, wytwarzając hormon wzrostu, na który reagują. Wynikiem tego jest większa populacja aktywnych limfocytów T, dzięki czemu organizm jest w stanie uzyskać skuteczniejszą odpowiedź immunologiczną przeciwko najeźdźcy.
widzimy również efekty sygnalizacji autokrynnej w raku. Nadprodukcja czynników wzrostu może prowadzić do powstawania nowotworów, kiedy podział komórek staje się niekontrolowany z powodu dysfunkcyjnego autokrynnego szlaku sygnałowego.
- Lackie, J (2010). Oxford Dictionary of Biomedicine. New York: Oxford University Press Inc. . 49.
- Dictionary.com
- Alberts, B., Johnson, A., Lewis, J., Raff, M., Roberts, K., Walter, P. (2008). Biologia Molekularna Komórki. 5.ed. Garland Science 881
- Alberts, B., Johnson, A., Lewis, J., Raff, M., Roberts, K., Walter, P. (2008). Biologia Molekularna Komórki. 5.ed. Garland Science 881
- Cooper GM. Komórka: Podejście Molekularne. Wydanie II. Sunderland (MA): Sinauer Associates; 2000. Cząsteczki sygnalizacyjne i ich receptory.
- Wells, a (2006). Ruchliwość komórek w inwazji nowotworów i przerzutów. Holandia: Springer Science and Business Media.