leczenie rozpoczyna się od Psychoedukacji dotyczącej PTSD, myśli i emocji. Pacjent staje się bardziej świadomy relacji między myślami a emocjami i zaczyna identyfikować „automatyczne myśli”, które mogą utrzymywać objawy PTSD. Pacjent pisze oświadczenie o wpływie, że szczegóły obecnego zrozumienia, dlaczego traumatyczne zdarzenie miało miejsce i wpływ miał na przekonania o siebie, innych i świata.
następnie pacjent rozpoczyna bardziej formalne przetwarzanie urazu(urazów). Pacjent pisze szczegółowy opis najgorszego traumatycznego doświadczenia, które pacjent czyta w następnej sesji, aby spróbować złamać schemat unikania myśli i uczuć związanych z traumą. Terapeuta wykorzystuje Sokratyczne pytania i inne strategie, aby pomóc pacjentowi w kwestionowaniu jego nieprzydatnych myśli na temat traumy (np. myśli obwiniające siebie) w celu modyfikacji niewłaściwego myślenia.
wreszcie, gdy pacjent ma rozwinięte umiejętności identyfikowania i rozwiązywania nieprzydatnego myślenia, ona lub on wykorzystuje te umiejętności do dalszej oceny i modyfikowania przekonań związanych z traumatycznymi wydarzeniami. W tym momencie terapeuta pomaga pacjentowi rozwinąć zdolność do korzystania z tych strategii adaptacyjnych poza leczeniem w celu poprawy ogólnego funkcjonowania i jakości życia. Terapeuci mogą szczególnie skupić się na bezpieczeństwie, zaufaniu, władzy, kontroli, szacunku i intymności, ponieważ są to wszystkie obszary, na które mogą mieć wpływ traumatyczne doświadczenia.
CPT mogą być dostarczane zarówno indywidualnie, jak i w zorganizowanych sesjach grupowych. Niezależnie od modalności, pacjenci będą mieli zadania poza sesją. CPT został pierwotnie opracowany z pisemnym kontem traumy jako jeden z elementów leczenia, ale czasami jest dostarczany bez tego i większy nacisk kładzie się na techniki poznawcze.