by Rachel Zoffness, author of the Chronic Pain and Illness Workbook for Teens
Everyone knows what it ’ s like to be in pain.
około 100 milionów Amerykanów wie, jak to jest radzić sobie z nieustającym przewlekłym bólem: bólem trwającym trzy miesiące lub dłużej bez wytchnienia.
Jeśli jesteś terapeutą lub pracownikiem służby zdrowia, szanse są wysokie, że pracowałeś z klientem w bólu. Powodem, dla którego jest to zaskakujące, a nawet oczekiwane, jest to, że „ból fizyczny” nigdy nie jest tylko fizyczny: jest również emocjonalny. Badania pokazują, że wiele części mózgu przetwarza ból, w tym korę przedczołową (procesy uważne i wykonawcze), korę mózgową (myśli, przekonania) i układ limbiczny—centrum emocji mózgu. W rzeczywistości neurobiologia pokazuje, że negatywne emocje, takie jak lęk, stres, depresja i gniew, rzeczywiście wzmacniają ból, podczas gdy relaks, szczęście, radość i wdzięczność mogą go zmniejszyć.
oznacza to, że ból nigdy nie jest tylko fizyczny; to również emocjonalne. W rzeczy samej, to jest pytanie, które zadaje mi się najczęściej: „czy leczycie ból fizyczny, czy emocjonalny?”Moja odpowiedź zawsze brzmi:” tak.”Podział mózg-ciało stworzony przez zachodnią medycynę jest właśnie tym: stworzeniem. Fizjologicznie podział ten nie istnieje. Mózg i ciało są połączone przez 100% czasu.
terapeuci muszą więc koniecznie leczyć „ból fizyczny”, ponieważ leczymy ból emocjonalny. Pacjenci z depresją, lękiem, stresem i złością regularnie prezentują fizyczne ekspresje tych trudnych emocji, ponieważ emocje manifestują się w ciele. Większość z nas zna doświadczenie „motyli” w żołądku, straszny ból napięciowego bólu głowy, siwe włosy, które kiełkują w czasach stresu, „czując coś w jelitach” i podstępny ból barków i pleców spowodowany zbyt dużą pracą i zbyt małą zabawą.
ale choć poznanie tego zjawiska to jedno, to drugie leczenie. Dobra wiadomość jest taka: badania pokazują, że terapie psychospołeczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT) i redukcja stresu oparta na uważności (MBSR) mogą skutecznie złagodzić przewlekły ból. Jeśli ból jest stanem „medycznym”, jak to możliwe? Dziesięciolecia badań neuronaukowych wskazują, że ból nie jest czysto Biomedyczny, wytwarzany wyłącznie przez dysfunkcję anatomiczną lub uszkodzenia mechaniczne. Raczej przewlekły ból jest biopsychospołeczny-produkt czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych wszystkich interakcji do generowania tego stanu. Dlatego skuteczne leczenie musi być biopsychospołeczne, zbyt. Ofiary epidemii opiatów doskonale wiedzą, że pigułka na ból po prostu nie wystarczy.
ból to system ostrzegania organizmu, adaptacyjna reakcja na postrzegane zagrożenie. Jeśli uważasz, że jesteś w niebezpieczeństwie, twój mózg sprawi ból. Słowa „postrzegane” i „wierzyć” nie są tu używane przypadkowo. Podczas gdy ostry ból sygnalizuje niebezpieczeństwo uszkodzenia-złamaną kość wymagającą naprawy, niebezpieczny wstrząs mózgu wymagający odpoczynku, zainfekowane cięcie wymagające uwagi—przewlekły ból jest wynikiem czułego fałszywego alarmu, nadpobudliwego alarmu samochodowego dzwoniącego w przypadku braku włamywacza. Po tygodniach i miesiącach bólu układ nerwowy może stać się tak wrażliwy, że uczucie bólu, choć bardzo realne, nie jest już wiarygodnym wskaźnikiem uszkodzenia tkanek. Oznacza to, że „ból”, który czujesz, nie jest już oznaką niebezpieczeństwa lub „krzywdy.”
CBT i MBSR oferują umiejętności, które mogą nauczyć osoby cierpiące na przewlekły ból wyciszyć nadmierną reakcję walki lub lotu wzmacniając ból, odczulać system bólu i wyłączyć ten fałszywy alarm. Osiąga się to za pomocą technik takich jak stymulacja, strategie relaksacyjne, restrukturyzacja poznawcza, biofeedback i uważność, aby zmniejszyć głośność bólu, aby klienci mogli wznowić funkcjonowanie i powrócić do życia. Jeśli jesteś terapeutą lub dostawcą opieki zdrowotnej, możesz być częścią rozwiązania amerykańskiej epidemii bólu, ucząc się więcej o psychospołecznych technikach przewlekłego bólu.
aby uzyskać dodatkowe zasoby, sprawdź skoroszyt do przewlekłego bólu i choroby Dla Nastolatków.
dr Rachel Zoffness jest psychologiem klinicznym, konsultantem medycznym, pedagogiem i autorką specjalizującą się w przewlekłym bólu, chorobach medycznych i urazach. Prowadzi terapię poznawczo-behawioralną (CBT) dla nastolatków i dorosłych, prowadzi wykłady i szkolenia oraz służy jako konsultant dla szpitali i pracowników służby zdrowia. Zoffness—znany również jako „Dr. Z” – uczy na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco (UCSF) School Of Medicine, zapewniając edukację w zakresie neuronauki bólu rezydentom medycznym i stażystom. Kształciła się w Brown; Columbia; University of California, San Diego; San Diego State University; New York University Child Study Center; Mount Sinai West; i Mindful Center.