The Man

„mój portret Winstona Churchilla zmienił moje życie. Po zrobieniu wiedziałem, że to ważne zdjęcie, ale nie mogłem sobie nawet wyobrazić, że stanie się jednym z najszerzej reprodukowanych obrazów w historii fotografii. W 1941 Churchill odwiedził najpierw Waszyngton, a następnie Ottawę. Premier, Mackenzie King, zaprosił mnie na spotkanie. Po elektryzującej przemowie czekałem w sali mówcy, gdzie poprzedniego wieczoru ustawiłem światła i kamerę. Premier, ramię w ramię z Churchillem, a następnie jego świta, zaczął prowadzić go do pokoju. Włączyłem reflektory. zdziwiony Churchill warknął: Nikt nie miał odwagi wyjaśnić. Stanowczo podszedłem do przodu i powiedziałem: „Proszę pana, mam nadzieję, że będę miał szczęście zrobić portret godny tej historycznej okazji.”Spojrzał na mnie i zażądał,” Dlaczego mi nie powiedziano?”Kiedy jego świta zaczęła się śmiać, to mało mi pomogło. Churchill zapalił świeże cygaro, dmuchał na nie złośliwym powietrzem, a następnie wielkodusznie ustąpił. Możesz wziąć jedną.’Cygaro Churchilla było zawsze obecne. Wyciągnąłem popielniczkę, ale nie chciał się jej pozbyć. Wróciłem do aparatu i upewniłem się, że technicznie wszystko jest w porządku. Czekałem; on nadal energicznie chomp na swoje cygaro. Czekałem. Wtedy podszedłem do niego i, bez premedytacji, ale z całym szacunkiem, powiedziałem: „Proszę mi wybaczyć, panie” i wyrwałem mu cygaro z ust. Zanim wróciłem do aparatu, wyglądał tak agresywnie, że mógł mnie pożreć. W tym momencie zrobiłem zdjęcie.”