ostatnie badania przeprowadzone na Tokijskim Uniwersytecie Medycznym i dentystycznym wykazały, że ćwiczenia terapeutyczne przynoszą wcześniejszą regenerację funkcji szczęki w porównaniu z szynami!
randomizowane badanie kliniczne leczenia przemieszczenia dysku TMJ
Streszczenie:
spośród różnych metod leczenia zachowawczego dostępnych dla zaburzeń skroniowo-żuchwowych, uważamy, że ćwiczenia terapeutyczne mają dobre rokowanie, szczególnie w przypadku przemieszczenia przedniego dysku bez redukcji. Ponieważ jego skuteczność nie była szeroko oceniana, przeprowadziliśmy badanie porównawcze, aby zweryfikować hipotezę, że skuteczność leczenia nie różni się w przypadku szyn wysiłkowych i okluzyjnych. Pięćdziesiąt dwie osoby z przesunięciem przedniego dysku bez redukcji zostały losowo przydzielone do grupy leczenia szyny lub wspólnej mobilizacji. Oceniano cztery zmienne wyników: (i) maksymalny zakres otwarcia jamy ustnej bez I (ii) z bólem, (iii) aktualna maksymalna dzienna intensywność bólu i (iv) ograniczenie codziennych funkcji. Wszystkie zmienne wyników uległy znaczącej poprawie po 8 tygodniach leczenia w obu grupach. W szczególności zakres otwarcia jamy ustnej zwiększył się bardziej w grupie ćwiczeń niż w grupie szyn. Wynik ten pokazuje, że ćwiczenia terapeutyczne przynoszą wcześniejszą regenerację funkcji szczęki w porównaniu z szynami.
procedury leczenia:
wszyscy uczestnicy otrzymali słowne Wyjaśnienie swoich stanów patologicznych dotyczących funkcji szczęki w oparciu o wyniki badań rentgenowskich i MRI oraz ogólny protokół samoopieki, taki jak dobra postawa, miękka dieta, oddzielenie zębów itp.
uczestnicy grupy szyn nosili aparat do stabilizacji szczęki podczas snu w nocy. Szyna miała twardą, przezroczystą blachę akrylową o grubości 1,5 mm, dostosowaną do odlewu szczękowego. Szyna została dostosowana w celu zapewnienia okluzyjnego kontaktu wszystkich zębów żuchwy w stosunku centrycznym i prowadzenia żuchwy w ruchu mimośrodowym.
w grupie ćwiczeniowej uczestnicy wykonywali samodzielnie ćwiczenia manualne otwierające szczękę, zgodnie z następującym protokołem: jako rozgrzewka, jednostka kilkakrotnie powtarzała małe ruchy otwierające i zamykające usta. Następnie osoba położyła opuszki palców na krawędzi przednich zębów żuchwy i powoli pociągnęła żuchwę w dół, aż do wystąpienia bólu po stronie dotkniętej TMJ. Ta pozycja otwierania ust była utrzymywana przez 30 sek. trzy cykle tego ruchu rozciągającego zostały zdefiniowane jako pojedynczy zestaw. Uczestnik wykonywał 4 zestawy dziennie, jeden po każdym posiłku i jeden podczas kąpieli.
wszystkim uczestnikom obu grup przepisano niesteroidowy lek przeciwzapalny (Amfenac sodiu, Fenazox, Meiji Sika Co., Tokio, Japonia; 150 mg) 3 razy na dobę, a następnie po 4 i 8 tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Nie zgłoszono istotnego działania niepożądanego wynikającego z któregokolwiek z tych leków.