Early work (1986-1999)Edit
w wieku 15 lat Green zaczął występować w lokalnych klubach, w tym w Yuk Yuk ’ s comedy club.
uczęszczając do Algonquin College jako członek Bractwa Sigma Pi, Green poprowadził nocny program call-in w kampusowej stacji radiowej Uniwersytetu Ottawy, CHUO. The 1990 show, pierwotnie rap music show pod tytułem The Rap Show, był następnie pokazem muzyki elektronicznej prowadzonym przez Glenna Humplika. Tom i Glenn zaprzyjaźnili się i połączyli siły, by prowadzić nocny program rozmówcy, który trwał od 1993 do 1996 roku. Podstawowym formatem Midnight Caller było połączenie słuchaczy z Tomem i Glennem, którzy wyśmiewali się z nich (lub „razzing”), a wkrótce po tym rozłączyli się z nimi. Na początku lat 90. Green miał krótkotrwałą karierę jako raper w grupie o nazwie Organized Rhyme pod pseudonimem „MC Bones”. Do jego kolegów z MC dołączył „Pin The Chameleon”. Singel „Check the O. R.” był nominowany do Juno Award w 1993 roku za najlepsze nagranie Rap i zdobył MuchVibe Best Rap Video award w 1992 roku. W 1998 roku wydał Not The Green Tom Show jako MC Face.
the Tom Green ShowEdit
Green wkrótce miał własny, niepłatny program telewizyjny w ogólnodostępnej telewizji kablowej. Pierwsze wcielenie serialu „Tom Green Show” było emitowane od września 1994 do 1996 roku jako godzinny, Niepubliczny program telewizji kablowej w Rogers Television 22 w regionie Ottawa. Miał 50 odcinków w dwóch sezonach. The Tom Green Show był formatem variety show, w którym goście odwiedzali studio, a zespoły grały przed publicznością na żywo. W październiku 1996 roku serial „Tom Green Show” wyemitowano w telewizji CBC jako pilot. Serial został później odebrany w Kanadzie przez Comedy Network w 1997 roku i wyemitowany 26 odcinków w ciągu dwóch sezonów.
Rise to mainstream (1999-2003)Edit
MTV and the Tom Green Showedytuj
the Tom Green Show został następnie odebrany przez MTV w styczniu 1999 roku, gdzie zyskał popularność w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. Format wersji MTV był podobny do oryginalnego programu; był on prowadzony przez Greena i współprowadzony przez dwóch jego długoletnich przyjaciół, Glenna Humplika, który zajmował kanapę, i Phila Giroux, który siedział za oknem z tyłu planu i stał się znany jako „facet w oknie”Zwykle pijący kawę. Derek Harvie, który współtworzył serial z Greenem, sporadycznie pojawiał się w odcinkach. Wiele szkiców było adresowanych do jego rodziców, z których obaj wydają się być niezrażeni i zawstydzeni wybrykami syna.
the Tom Green Show był znany z wersji humoru szokującego Greena. Niektóre z najbardziej znaczących skeczy Greena obejmują udawanie” garb „martwego łosia (co zostało opisane przez rapera Eminema w” The Real Slim Shady”), pokazanie lesbijskiej sceny na samochodzie jego ojca (oznaczonej jako” Slut Mobile”), picie mleka przez ssanie krowiego smoczka i wkładanie krowiej głowy do łóżka rodziców, gdy spali, ponieważ jego ojciec był fanem filmów o Ojcu chrzestnym. Green również powiesił swoje własne dzieło sztuki w National Gallery of Canada (które pozostawało nietknięte przez kilka dni) z dodatkowym akcentem późniejszego powrotu i niszczenia go do horroru obserwujących patronów.
w odcinku Green udał się na konferencję prasową Grey Owl, gdzie serenadował i pocałował Pierce ’ a Brosnana. Brosnan, myśląc, że Green jest dziennikarzem, poradził mu, aby nie rezygnował z codziennej pracy. Green wystąpił również w wielu odcinkach upokarzając swojego współgospodarza i wieloletniego przyjaciela Glenna Humplika; nawet po tym, jak para stała się dobrze znana, Humplik kontynuował pracę w swojej firmie telefonicznej, obawiając się, że jego kariera rozrywkowa może nie trwać długo. Green często dokuczał mu o tym i raz podawał na antenie numer telefonu do biura Humplika.
Green ostatecznie napisał piosenkę „Lonely Swedish (The Bum Bum Song)”, którą skomponował podczas przerwy wiosennej MTV podczas występu na statku wycieczkowym. Po wyemitowaniu teledysku do jego programu i zaapelowaniu do publiczności o jego prośbę, piosenka stała się hitem numer jeden Na Total Request Live, a także została wymieniona w piosence Eminema „The Real Slim Shady”. Szybko wezwał do wycofania filmu, ponieważ ” to nie fair do 98 stopni.”Później, w swojej autobiografii, ujawnił, że MTV zmusiło go do tego, aby utrzymać wizerunek, że Total Request Live jest w rzeczywistości show NA ŻYWO (odcinki następnego tygodnia zostały nagrane na miejscu, a producenci serialu byli całkowicie nieświadomi „The Bum Bum Song” w tym czasie).
rosnąca sława Greena utrudniała mu zasadzanie się na ludzi podczas odcinków man-on-the-street, co doprowadziło go do zaatakowania głównie Seniorów i osób nie mówiących po angielsku. Po zdiagnozowaniu raka jąder w marcu 2000 roku zaprzestał produkcji nowych odcinków swojego serialu, ale nadal pojawiał się na kanale poprzez powtórki i inne materiały promocyjne. Popularność Greena w tym czasie sprawiła, że znalazł się na okładce 8 czerwca 2000 roku magazynu Rolling Stone.
program MTV Jackass zadebiutował pół roku po przerwie w programie Toma Greena. Wiele segmentów w serialu miało bliskie podobieństwa do segmentów z serialu Greena: Bam Margera niegrzecznie budzi rodziców, Obsada Jackass spada na kulach, pływa z rekinami itp.
rak jąder i przerwa w leczeniu MTVEdit
na początku 2000 roku zdiagnozowano u Toma Greena raka jąder i z powodzeniem go leczono. Green napisał, wyreżyserował i zagrał w jednogodzinnym programie specjalnym MTV zatytułowanym The Tom Green Cancer Special (wyemitowanym 23 maja 2000), który dokumentował czas poprzedzający jego operację i zawierał graficzne materiały z jego własnej operacji. Odcinek otrzymał szerokie uznanie krytyków za ujawnienie wrażliwej, ludzkiej strony młodocianej osobowości telewizyjnej. W tym czasie założył „Tom Green’ s Nuts Cancer Fund”, aby zebrać pieniądze na badania nad rakiem. W połowie 2000 roku Green przemawiał również przed tysiącami studentów na Uniwersytecie Florydy i zaśpiewał piosenkę „Feel Your Balls”, aby pomóc edukować innych na temat raka jąder.
chociaż to rak Greena spowodował zaprzestanie produkcji serialu, często krążą pogłoski, że serial został odwołany z powodu rzekomego odcinka, w którym Green pojawia się na bar micwie lub innym żydowskim wydarzeniu, przebrany za Adolfa Hitlera. Green wielokrotnie zaprzeczał jednak, że taki segment istnieje i nie ma dowodów na to, że takie zdarzenie miało miejsce. Wspomina plotkę w swojej autobiografii z 2004 roku, Hollywood Causes Cancer, stwierdzając, że najwyraźniej zaczęło się, gdy niektórzy nastolatkowie z Bostonu zostali przyłapani na nagrywaniu siebie, wykonując podobny wyczyn i na prośbę ochrony użyli nazwiska „Tom Green.”Green mówi:” nigdy nie zrobiłbym takiego złośliwego, antysemickiego żartu – jest to zarówno odrażające, jak i nie Śmieszne. Do dziś wciąż mnie o to pytają, a to irytujące. Tak dla jasności, to się nie stało. Nikt na tej planecie nie widział tego kawałka na taśmie, ponieważ nie istnieje. Gdyby tak było, z pewnością już by wychował swoją brzydką, nienawistną głowę w Internecie. Ale nie będzie, ponieważ nie istnieje. Nigdy nie założyłem kostiumu Hitlera. Właściwie to nigdy nie byłam na Bar Micwie.”
kariera filmowa
sława Greena wkrótce przyniosła mu role w kilku hollywoodzkich filmach, m.in. „Road Trip”, „Aniołki Charliego”, „Freddy Got Fingered” (który również napisał i wyreżyserował) oraz „Stealing Harvard”. Green kontynuował trend swojej marki komedii w Road Trip w godnej uwagi scenie, w której włożył mysz do ust.
Freddy dostał Fingered wygrał w pięciu kategoriach Na Golden Raspberry Awards 2001, przyznawanych najgorszym filmom roku. Green pojawił się na ceremonii, aby odebrać swoje nagrody, co czyni go pierwszym wykonawcą, który zrobił to w dwudziestoletniej historii nagrody, a drugim laureatem, który zrobił to po reżyserze Paulu Verhoevenie za Showgirls w 1995 roku. Green przybył na ceremonię wręczenia nagród w białym Cadillacu, ubrany w Smoking i rozwalił własny czerwony dywan. Po odebraniu nagród, Green stwierdził :” kiedy wyruszyliśmy do realizacji tego filmu chcieliśmy wygrać Razzie, więc jest to spełnienie marzeń dla mnie”. Będąc na scenie, zaczął grać na harmonijce i nie zatrzymał się, dopóki nie został ściągnięty.
małżeństwo z Drew Barrymore i Saturday Night LiveEdit
w lipcu 2000 roku Tom Green zaręczył się z aktorką Drew Barrymore. Green i Barrymore spotkali się po tym, jak Barrymore, który był fanem serialu Greena, poprosił Greena, aby pojawił się w Aniołach Charliego, w których Barrymore zagrała i wyprodukowała. Green i Barrymore pobrali się 7 lipca 2001. W książce „Hollywood Causes Cancer” Greena pisze: „mieszkaliśmy razem przez rok, zanim się zaręczyliśmy, i byliśmy zaręczeni przez rok, zanim się pobraliśmy”. Barrymore pojawiła się również w słynnym filmie Freddy ’ ego Got Fingered z 2001 roku.
podczas przygotowań do ślubu Green i Barrymore często żartowali z mediów o tym, kiedy i gdzie zamierzają się pobrać. Najistotniejszy incydent miał miejsce 18 listopada 2000 roku, kiedy Green był gospodarzem amerykańskiego programu telewizyjnego Saturday Night Live. Podczas monologu Green sprowadził Barrymore ’ a na scenę i dokuczał publiczności, że para bierze ślub pod koniec odcinka. Ostatecznie scena została ustawiona na ślub, zanim Barrymore, w końcu, dostał „zimnych stóp” i zostawił Greena samego, aby zakończyć show. Incydent z SNL początkowo sprawił, że widzowie i media zdezorientowały się, czy para faktycznie planowała ślub w telewizji na żywo, czy też po prostu organizowała chwyt reklamowy. W końcu Green wystąpił również w Tonight Show z Jayem Leno, aby po raz kolejny pobawić się z publicznością, tym razem twierdząc, że jego narzeczona może być w ciąży.
Barrymore i Green złożyli pozew o rozwód 17 grudnia 2001, powołując się na nie do pogodzenia różnice. Ich rozwód stał się oficjalny 15 października 2002.
powrót do MTV i Nowy Tom Green ShowEdit
w 2002 roku Green wystąpił i wyreżyserował jednogodzinny odcinek specjalny MTV o nazwie The Tom Green Subway Monkey Hour, gdzie dręczył obcych w Japonii. W 2002 roku Green założył własną firmę produkcyjną o nazwie Bob Green Films; wystąpił i był producentem wykonawczym półgodzinnego programu specjalnego zatytułowanego The Skateboard Show on the WB.
W połowie 2003 roku, po tym jak Green gościł w programie Late Show z Davidem Lettermanem, MTV dało mu swój własny, nocny talk show o nazwie The New Tom Green Show. Okrzyknięty przez krytyków spektakl trwał niecałe trzy miesiące i składał się z tradycyjnego monologu, odcinków, a następnie wywiadów z Gośćmi. Green w licznych wywiadach stwierdził, że David Letterman był jednym z jego wczesnych wpływów.
we wrześniu 2003 roku serial został anulowany przez MTV jedenaście tygodni po premierze z powodu niskiej oglądalności. Raporty wskazują, że oglądalność i oglądalność serialu wynosiła średnio 889 000 widzów w pierwszym tygodniu, a następnie średnio 255 000 widzów w ostatnim tygodniu dla powtórek. W książce „Hollywood Causes Cancer” Greena stwierdził, że serial „był bardzo drogi w produkcji i nie był tak naprawdę typem serialu, z którego MTV jest tradycyjnie znane.”
Post-MTV (2004-obecnie)Edit
Autobiografiaedit
12 października 2004 roku Green wydał swoją autobiografię Hollywood Causes Cancer: the Tom Green Story, w której szczegółowo omówił swoją hollywoodzką karierę, krótkotrwałe małżeństwo z Drew Barrymore i jego doświadczenie w radzeniu sobie z rakiem jąder.
zauważalny incydent omawiany w książce dotyczył Greena w talk-show Primetime Glick z Jiminym Glickiem (granym przez Martina Shorta). Green napisał, że ten nie wyemitowany wywiad był pierwszym, kiedy odszedł z jakiegokolwiek programu, a było to po części spowodowane tym, że Short był „złośliwy” i nabijał się ze swojego jądra. Kiedy Short wspomniał o tym incydencie w wywiadzie z 2005 roku, Green bronił swojego stanowiska na swoim blogu online.
RAP careerEdit
Michael Thomas Green
Mc Face
MC Bones
Pembroke, Ontario, Kanada
hip-hop
aktor, komik, raper, prowadzący talk show
1992–obecnie
płyty wentylatorów sufitowych
Vik. Recordings
Organized Rhyme
w 2005 roku Green powrócił do rapu i założył grupę The Keepin’ It Real Crew z DJ EZ Mike z The Dust Brothers, gdzie odbyli dwie kanadyjskie trasy koncertowe (czerwiec 2005 i styczeń 2006). 6 grudnia 2005 roku Green wydał swój drugi solowy album w Kanadzie zatytułowany Prepare For Impact, który zawierał bonusowe DVD z nagraniami z jego trasy koncertowej. Album został również wyprodukowany przez Mike ’ a Simpsona z Dust Brothers. Album zawierał utwory Komediowe (takie jak” My Bum Is On ya Lips „I” I 'm an Idiot”), a także poważne utwory, w których rapował o swojej Hollywoodzkiej karierze.
występował z Too Short, Flavor Flav, Grand Buffet, Mickey Avalon, People Under the Stairs, Xzibit i innymi popularnymi artystami rapowymi w jego programie Tom Green Live show. W styczniu 2008 roku na jego stronie ukazał się drugi solowy album rapowy zatytułowany Basement Jams w formacie download-only.
W marcu 2009 roku, na Last Call with Carson Daly, Tom zagrał sampel swojej nowej piosenki „It’ s Been a Long Time Coming.”Na swojej stronie internetowej Green oświadczył, że zamierza wydać nowy album rapowy w 2010 roku i mówi o współpracy z producentem muzycznym. W wywiadzie z lutego 2010 roku Green wspomniał o nadchodzącej piosence zatytułowanej „Other Side of the World” i stwierdził, że rozwija program telewizyjny w następstwie postępów w jego pierwszym dużym amerykańskim albumie rapowym. W listopadzie 2010 odpowiedź na pytanie fana w dziale Forum tomgreen.com Green powiedział: „spodziewaj się singli w przyszłości. Album niestety nie żyje.”
w lipcu 2011 roku Green nagrał i opublikował remiks „Check the O. R.”i re-united zorganizowali Rhyme na Festiwalu Just For Laughs w Montrealu. W październiku 2011 roku na stronie internetowej Comedy Network pojawił się nowy teledysk grupy: „Check the O. R. Redux”.
17 maja 2019 roku Green wydał swój nowy album zatytułowany The Tom Green Show LP, na którym znalazł się jego nowy utwór „I Wanna Be Friends With Drake”.
More mainstreamEdit
w 2000 roku Green próbował zostawić za sobą niektóre ze swoich bardziej kontrowersyjnych materiałów i stać się bardziej mainstreamowym artystą. Green był stałym współpracownikiem The Tonight Show with Jay Leno; robi wiele segmentów, podczas których podróżuje po Ameryce w poszukiwaniu „ciekawych ludzi”, zazwyczaj zabierając ze sobą najbardziej kolorową osobę do studia. W tych segmentach nacisk kładzie się bardziej na dziwne zachowanie rozmówców, a Green zazwyczaj gra Hetero.
w 2003 roku Green odwiedził wojska w Kosowie na trasie USO. W 2004 roku odwiedził wojska w Zatoce Perskiej. Na początku 2006 roku Green pojawił się w kilku reklamach kanadyjskiego kanału Cable Public Affairs, promując zarówno Kanał, jak i zachęcając wyborców do udziału w zbliżających się wyborach federalnych, które odbyły się 23 stycznia 2006 roku.
podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2006 w Turynie, Green był korespondentem komediowym dla The Tonight Show with Jay Leno, gdzie przeczesywał wioskę olimpijską wraz z konkretnymi olimpijskimi sportowcami dla „darmowych rzeczy”, nazywając siebie „Swag Pack”.
3 sierpnia 2006 roku Green pojawił się w programie America ’ s Got Talent. Jechał na deskorolce przez płonącą obręcz, wydawał się płonąć przez kilka sekund i został ugaszony gaśnicami. 3 sierpnia w odcinku „Tom Green Live” zostało potwierdzone, że to kaskader, a nie Green, wykonał prawdziwy wyczyn.
Green był gospodarzem wielu wydarzeń specjalnych, w tym ceremonii otwarcia Canada ’ s Walk of Fame w 2005 roku, koncertu Canadian Live 8 oraz nagrody CASBY Awards w 2005 roku. W listopadzie 2008 roku Green był gospodarzem ekologicznego teleturnieju w sieci telewizyjnej Discovery Planet Green zatytułowanego Go For The Green!.
Green wystąpił kilka razy jako celebrytka w serialu ABC reality show Wanna Bet?, w tym premierowy odcinek serialu w lipcu 2008 roku. Był także uczestnikiem sezonu 2009 programu Celebrity Apprentice. Przez cały sezon każda z gwiazd zbierała pieniądze na wybraną przez siebie organizację charytatywną; Green wybrał ” Butch Walts and Donald Skinner Urologic Cancer Research Foundation.”Został zwolniony przez Donalda Trumpa w trzecim odcinku, pełniąc jednocześnie funkcję kierownika projektu, głównie z powodu późnego wstawania w dniu zadania-był Na Zewnątrz pijąc z Dennisem Rodmanem noc wcześniej. 4 sierpnia 2009 roku Green pojawił się w amerykańskiej wersji Hell ’ S Kitchen jako gość-celebrytka. Pod koniec 2009 i na początku 2010 roku pojawił się w dwóch pierwszych sezonach For the Love of Ray J, aby oceniać uczestników serialu. W tym serialu, Green został przypisany do ukucia popularnego sloganu, ” ona rozbiła homie.”
w lipcu 2011 roku Green zwrócił uwagę głównego nurtu CNN i różnych źródeł za swoje twierdzenia, że wynalazł deskowanie w 1994 roku. Green pisze również felietony dla Huffington Post.
w 2013 roku Green wypuścił piwo milk stout firmy Beau ’ s All Natural Brewing Company o nazwie Tom Green Beer.
powrót do filmu i telewizjiedit
w 2005 roku zagrał w filmie telewizyjnym dla dzieci, Bob The Butler, i wystąpił gościnnie w różnych programach dla dzieci. Od tego czasu Green występował w niskoprofilowych filmach niezależnych, takich jak filmy Shred i Freezer Burn z 2008 roku: Inwazja na Laxdale i film „Zemsta porzuconych w szkole z internatem” z 2009 roku.
w lutym 2010 roku Green ogłosił, że skończył montaż niezależnego filmu Prankstar, w którym również zagrał, napisał i wyreżyserował. Green pojawił się 21 marca 2013 w odcinku Workaholics oraz 25 marca 2013 w kanadyjskim serialu Seed. W 2014 roku wystąpił w filmie Trailer Park Boys 3: Don ’ t Legalize It. Green pojawił się również wielokrotnie w Canadian revival of the game show Match Game.
13 stycznia 2019 roku ogłoszono, że Tom będzie gospodarzem drugiego amerykańskiego sezonu reality show Celebrity Big Brother. 8 lutego 2019 został wyeliminowany w głosowaniu 4-0. Został wybrany jako ulubiony gospodarz Ameryki i wygrał $25,000.
Interviewer (2006–obecnie)Edit
od czasu uruchomienia swojego programu internetowego w 2006 roku, Green przeprowadził długie wywiady z setkami gości; od tego czasu podjął różne projekty podcastów i ponownie uruchomił swój program na żywo w telewizji w 2013 roku przy użyciu tego samego formatu wywiadu. W wywiadzie z października 2013 roku Green stwierdził, że wolał „świetnych ankieterów, którzy wiedzą, kiedy usiąść i słuchać”, niż bycie ankieterem, który ” chciał być tak zabawny jak gość i…wejść z nimi w coś w rodzaju współzawodnictwa”.
Tomgreen.com: the Channel (2006-2011, 2015)Edycja
5 czerwca 2006, maniatv.com ogłosił, że nawiązali współpracę z Greenem, aby prowadzić talk show na żywo z jego własnego salonu na wzgórzach Hollywood z widokiem na dolinę San Fernando. Pierwszy program wyemitowany na żywo 15 czerwca 2006 o 23: 00 EST, pierwotnie nazywał się Tom Green Live!, i był emitowany od poniedziałku do czwartku. W styczniu 2008, krótko po rozstaniu Greena z ManiaTV, serial został przemianowany na Tom Green ’ S House Tonight. Pokazy są transmitowane na żywo w TomGreen.com. Skrócona wersja została później wyemitowana w Comedy Network i różnych lokalnych kanałach w Stanach Zjednoczonych, dopóki Green nie przestał syndykować serialu do telewizji. Na blogu z 2009 roku, Green zauważył, że wstrzymał swój program z syndykacji w telewizji z powodu niezadowolenia z braku kreatywnej kontroli. Kontynuuje emisję serialu ze swojej strony internetowej. Green później rozpoczął miesięczną usługę subskrypcji, która umożliwiała subskrybentom pełny dostęp do wszystkich filmów na swojej stronie internetowej.
ze względu na brak ustalonego terminu, Green często odnosi się do swojej transmisji na żywo jako „Web-O-Vision.”Żartobliwie mówi również, że nadaje do „Narodowego Internetu”, mimo że serial ma światową publiczność. Green często określa swój program jako ” najwyżej oceniany, najdłużej działający i jedyny talk show w Internecie.”
ze strony internetowej Greena, Tom Green ’ S House tonight zazwyczaj emitowany na żywo w weeknights o 22: 00 EST, chociaż pokazy mogą się rozpocząć o każdej porze dnia i nocy. Pokazy zostały następnie zarchiwizowane na jego stronie internetowej. Format pokazu często obejmuje zielony podejmowania rozmów telefonicznych na żywo i Skype połączeń wideo, gdzie widzowie na całym świecie są w stanie rozmawiać z Greenem i jego Gości. Green często był ofiarą żartów ze względu na żywą naturę serialu i czasami wyrażał swoją frustrację z rozmówcami. Oprócz pokazu internetowego na żywo, Green dodał wiele segmentów wideo ze swojej przeszłości, a także teraźniejszości.
w 2007 roku „Tom Green Live” zdobył 2007 TV Guide „Online Video Award” dla najlepszego internetowego Talk Show. W 2008 roku Tom Green 'S House Tonight zdobył nagrodę Webby Award 2007 w kategorii „Best Variety Show”.
jako gospodarz programu, Green często gra Hetero podczas wywiadów z Gośćmi. Odbyły się setki koncertów z wieloma wybitnymi Gośćmi, w tym takimi gwiazdami jak Adam Carolla, Val Kilmer, Thora Birch, Pamela Anderson, artyści hip-hopowi Blackalicious i Xzibit, skateboarder Tony Hawk, były gospodarz TRL i gospodarz talk show Carson Daly, gitarzysta Dave Navarro, aktor Crispin Glover, Digg.twórca komedii Kevin Rose, muzyk komediowy „Weird Al” Yankovic, a także KOMICY Neil Hamburger, Andrew Dice Clay, Joe Rogan i Andy Dick. The longest standard format show, w którym Green przeprowadził wywiad ze Steve-O, trwał przez 3,5 godziny i zakończył się pijaństwem Greena, a Steve-O był mocno odurzony.
Kiedy Green nie ma Gości, wykonał wiele niekonwencjonalnych programów, takich jak gra na saksofonie przez godzinę, tydzień poświęcony na wykonanie karaoke, czy informowanie widzów o kanale podczas odbierania połączeń telefonicznych i Skype.
na swojej stronie internetowej Green mówił o znacznych kosztach kontynuacji programu online i o tym, że kanał może zniknąć w połowie 2011 roku, jeśli do tego czasu nie będzie opłacalny. W 2011 roku Green zakończył subskrypcję na swojej stronie internetowej i stwierdził, że jego program na żywo jest przerwany. Green zlikwidował także studio telewizyjne, które znajdowało się w jego salonie.
latem 2015 roku Green powrócił do swojego programu web-o-vision i codziennie go prowadzi ze swojego studia w Burbank.
Tom Green Live at the SModcastle (2010)Edit
od października do grudnia 2010 roku Green prowadził siedem cotygodniowych podcastów z Gośćmi w Smodcastle Kevina Smitha. Zostało to zrobione w długim formacie stylu wywiad w teatrze, który posiadał publiczność 50 osób.
Tom Green Radio (2013-obecnie)Edycja
od stycznia 2013 do połowy 2013 roku Green zaczął robić podcast audio zatytułowany Tom Green Radio na swojej stronie internetowej i do pobrania na iTunes i tomgreen.com. gośćmi byli m.in. Bryan Callen, Steve-O, Kat Von D, Neil Hamburger i deadmau5. W sierpniu 2015 roku Green ponownie uruchomił swój podcast na Play.it.
Tom Green Live w AXS TV (2013-2014)Edit
25 września 2013 roku ogłoszono, że Green będzie gospodarzem nowego cotygodniowego talk-show zatytułowanego „Tom Green Live” w AXS TV od 3 października 2013 roku. Green stwierdził w wywiadach, że zestaw był wzorowany na Late Late Show z Tomem Snyderem. Program był podobny do jego internetowego show, w którym występuje gość i długa, godzinna dyskusja. Dodatkowo fani mogą dzwonić przez Skype ’ a. Gośćmi byli m.in. Richard Belzer, Howie Mandel i Tony Hawk. Sezon 2 zadebiutował 9 stycznia 2014 roku, a finał 3 kwietnia 2014 roku. Serial został wznowiony wraz z debiutem 3 sezonu 12 czerwca 2014 roku i zakończył emisję z AXS TV 20 listopada 2014 roku.
stand-up comedy (2010–obecnie)Edit
w swojej twórczości komediowej skupia się na tradycyjnej komedii stand-upowej, która zawiera występy rapowe. Wyraża swoje przemyślenia na temat mediów społecznościowych, technologii, kariery w show-biznesie, opresji i społecznego komentarza politycznego na temat społeczeństwa. Często poświęca czas na spotkanie z ludźmi na widowni.
w licznych wywiadach Green stwierdził, że zaczął robić stand-up comedy w wieku 15 lat, ale przestał po rozpoczęciu publicznego programu telewizyjnego. Green powiedział, że powrót do stand-up comedy był czymś, co zawsze chciał robić.
we wrześniu 2009 roku Green wystąpił w kilku programach stand-up comedy w Los Angeles, a później pojawił się na MySpace secret stand-up event w Nowym Jorku. 10 listopada 2009 roku ogłosił swoją pierwszą w historii światową trasę stand-up comedy, a od stycznia 2010 roku koncertuje po świecie w takich krajach jak Kanada, Stany Zjednoczone, Anglia, Szkocja i Australia.
w październiku 2010 roku wystąpił w Belleville w Ontario w Empire Theatre z udziałem rodziców i brata. Green ubrany w koszulkę Belleville Bulls podarowaną przez lokalne studio Filmowe, które odwiedził wcześniej tego dnia. Omówił ostatnią gehennę miasta związaną z skazaniem skompromitowanego dowódcy bazy CFB Trenton Russella Williamsa, stwierdzając, że ma nadzieję, że Williams „miał niesamowity weekend”.
13 sierpnia 2010 roku, po zaproszeniu, Green wystąpił w stand-up comedy na The Gathering of the Juggalos. Był później zaangażowany w próbę uspokojenia publiczności po tym, jak Tila Tequila rzuciła w nią kamienie, odchody i mocz podczas jej występu na tym samym wydarzeniu. W kolejnych wywiadach Green powiedział, że skutecznie uspokoił publiczność na 10 minut, ale sprawy pogorszyły się, gdy opuścił scenę. Tequila kontynuowała występy przez dodatkowe 20 minut i ostatecznie doznała obrażeń twarzy po uderzeniu w twarz kamieniem.
występ Greena we wrześniu 2011 w Bostonie został wyemitowany w Showtime w sierpniu 2012; zatytułowany „Tom Green Live” został wydany w iTunes, na Netflix i na DVD W marcu 2013. Green wystąpił w The Tonight Show with Jay Leno 17 sierpnia 2012 roku.
Webovision (2010–obecnie)Edit
w 2015 roku Tom Green rozpoczął nadawanie ze studia w Los Angeles za pośrednictwem usługi transmisji na żywo na swoim kanale YouTube.
Washington Capitals „Unleash the Fury” video (2007–obecnie)Edit
montaż wideo z Zielonym krzykiem „Unleash the Fury” jest używany na Washington Capitals hockey games od 2007 roku. Klipy z Road Trip są przeplatane różnymi „elementami pompowania” w późnym filmie rajdowym, który stał się ulubionym fanem. W 2010 roku do filmu zaczęto używać nowych materiałów wideo, w których Green nosił koszulkę i wykonywał sceny z filmu.