Top 10 słynnych francuskich rewolucjonistów

Top 10 słynnych francuskich rewolucjonistów

Rewolucja Francuska zmieniła bieg historii Francji w XVIII wieku. Mieszkańcy Francji mieli dość sposobu, w jaki monarchia rządziła krajem i wydawała pieniądze z podatków. Do rzeczy doszło 14 lipca 1789 roku, gdy tłumy ludzi zaatakowały więzienie w Bastylii, uwalniając więźniów i kradnąc Broń.

stamtąd król i królowa zostali schwytani, miały miejsce kolejne zamieszki, a nowa grupa ludzi przejęła kontrolę: rewolucjoniści.

było kilku obywateli francuskich odpowiedzialnych za rewolucję francuską i rządy terroru, które następnie nastąpiły. Zrobiłem kilka badań, aby przedstawić Wam moją 10 najlepszych francuskich rewolucjonistów!

1. Emmanuel-Joseph Sieyès

Emmanuel-Joseph Sieyès był ważnym francuskim pisarzem i duchownym XVIII wieku. Przed rozpoczęciem rewolucji francuskiej ludność Francuska została podzielona na trzy różne ” posiadłości.”Pierwszym majątkiem byli duchowni, drugim monarchowie i szlachta, a trzecim wszyscy inni. Trzeci majątek stanowił 98% ludności.

w 1789 roku Sieyès opublikował broszurę polityczną, wzywającą do obszernego reprezentowania trzeciego stanu. Podczas gdy sam Sieyès był członkiem pierwszego majątku, dostrzegał rosnącą potrzebę większego zaangażowania trzeciego majątku w politykę i legalnej reprezentacji tak dużej części ludności francuskiej.

broszura Sieyèsa była powszechnie czytana i wywołała we Francji duże poruszenie, pomagając popchnąć ludzi w stronę rewolucji. W 1799 r. został mianowany przez kolegów rewolucjonistów dyrektorem Francji, ale odegrał także ogromną rolę w zakończeniu rewolucji.

wraz z Napoleonem Bonaparte obalił skorumpowany rząd rewolucyjny pod koniec 1799 roku, sygnalizując koniec wojny zamachem stanu 18 Brumaire ’ a. Następnie został mianowany Konsulem Republiki Francuskiej. Sieyès od początku do końca brał udział w rewolucji francuskiej.

2. Markiz de Lafayette

moi amerykańscy miłośnicy historii prawdopodobnie rozpoznają nazwę Lafayette. Zanim zaangażował się w rewolucję w swoim kraju, walczył u boku amerykańskich żołnierzy o niepodległość Stanów Zjednoczonych w 1776 roku.

po jego powrocie do Francji w 1787 roku doszło do wybuchu Rewolucji Francuskiej. Lafayette szybko zaangażował się w ruch i ściśle współpracował z Sieyèsem przy tworzeniu Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela w 1789 roku. Deklaracja odzwierciedlała wartości rewolucji francuskiej i miała wpłynąć na wzrost poczucia demokracji w całej Europie.

Lafayette często spotykał się z bardziej radykalnymi rewolucjonistami i w końcu został uznany za zdrajcę, gdy rodzina królewska prawie uciekła z Francji w 1791 roku. Uciekł z Francji, aby uniknąć aresztowania i został aresztowany w Austrii, gdzie był więziony przez 5 lat. Ostatecznie został przyjęty z powrotem do kraju po zamachu stanu Napoleona.

3. Maximilien Robespierre

nawet jeśli nigdy nie studiowałeś Rewolucji Francuskiej, nie zdziwiłbym się, gdybyś już słyszał Imię Maximilien Robespierre. Uważany jest za jednego z najbardziej znanych i wpływowych ludzi Rewolucji Francuskiej. Spoiler alert: był też jednym z najbardziej brutalnych i radykalnych rewolucjonistów.

wygląda na to, że Robespierre pochodził z dobrego miejsca. Był znany jako orędownik ubogich, chciał kontroli cen na co dzień towarów i zniesienia niewolnictwa w koloniach francuskich.

Kiedy rozpoczęła się rewolucja francuska, składała się z dwóch różnych grup w ramach rewolucjonistów: Girondinów i Montagnardów, lub jakobinów. W 1791 roku Girondinsowie wzywali do wojny z Austrią i Prusami, a Montagnardowie byli przeciwko niej. Robespierre był przywódcą Montagnardów.

obie grupy starły się aż do 1793 roku, kiedy Girondins zostali odsunięci od władzy, a Robespierre przejął władzę wraz z Montagnardami. Ta zmiana oznaczała również początek panowania Terroru, z Robespierre na czele. W tym momencie rewolucji francuskiej, rzeczy zaczęły się naprawdę gwałtowne i wiele osób zostało wysłanych na śmierć za pomocą gilotyny. Z rozkazu Robespierre ’ a zginęło ponad 40 000 osób.

sprawy wymknęły się spod kontroli. Ludzie żyli w strachu przed Robespierre ’ em i gilotyną i zaczęli spiskować przeciwko niemu. Sam został zesłany na gilotynę w 1794 roku, co położyło kres panowaniu terroru.

4. Louis-Antoine de Saint-Just

Louis-Antoine de Saint-Just jest kolejnym rewolucjonistą, którego dobre intencje poszły w złym kierunku i ostatecznie spotkał swój los za pomocą gilotyny.

Saint-Just miał zaledwie 25 lat, kiedy zaangażował się w rewolucję francuską. Jest najbardziej znany z tego, że przewodził ruchowi, który doprowadził do śmierci króla. Wezwał, aby król był sądzony jako zdrajca pod nazwiskiem Louis Capet.

Po śmierci króla Saint-Just napisał francuską konstytucję z 1793 roku. Nawiązał bliskie relacje z Robespierre ’ em i pomógł mu przeprowadzić rządy terroru. Był nawet znany wielu jako „Anioł Śmierci”, ponieważ nie miał skrupułów w wysyłaniu rzekomych zdrajców na ich śmierć.

Saint-just fell with Robespierre i obaj zostali zgilotynowani tego samego dnia.

5. Claire Lacombe

Claire Lacombe jest najbardziej znana ze swojej roli w założeniu rewolucyjnej grupy kobiet, Stowarzyszenia rewolucyjnych kobiet republikańskich. Grupę założyła w 1793 roku wraz z inną Rewolucjonistką z listy, Pauline Léon.

wcześniej, 10 sierpnia 1792 roku, Pałac Tuileries (który znajdował się obok Luwru i został zniszczony w pożarze w XIX wieku i nigdy nie został odbudowany) został zaatakowany przez grupę rewolucjonistów. Lacombe była obecna i nawet po tym, jak została postrzelona w ramię, nadal walczyła. Dzięki swojej odwadze stała się znana jako ” bohaterka Dziesiątego sierpnia.”

szybko zaangażowała się w rewolucję, gdzie poznała Léona i założyła Stowarzyszenie rewolucyjnych kobiet republikańskich. Grupa składała się głównie z kobiet klasy robotniczej, które pracowały na rynkach Paryża i były związane z innymi radykalnymi grupami w tym czasie, jak sans-culottes an enragés.

na początku rządów terroru Robespierre i jego zwolennicy pracowali nad likwidacją radykalnych ugrupowań rewolucyjnych, w tym Lacombe. Rewolucja stała się bardziej skoncentrowana na prawach mężczyzn, a nie kobiet,a społeczeństwo rewolucyjnej Republiki kobiet walczyło o przetrwanie.

W końcu mężczyźni rewolucjoniści wyszli na przeciw, podobnie jak ich potrzeby. Lacombe została aresztowana, a następnie zwolniona, ale w październiku 1793 Wszystkie grupy kobiece zostały zakazane. Lacombe nie została skazana na śmierć, ale po wyjściu z więzienia w 1795 roku nie została ponownie wymieniona w żadnych historycznych relacjach.

6. Jacques – Pierre Brissot

już przedstawiłem wam przywódcę Montagnardów, Robespierre ’ a. Jacques-Pierre Brissot był uważany za jednego z najważniejszych przywódców opozycyjnej grupy Girondinów.

zanim przejdę do szczegółów Brissota, chcę wam opowiedzieć nieco więcej o tych dwóch rewolucyjnych grupach. Montagnardowie byli bardziej radykalni z tych dwóch i prowadzili kampanię na rzecz potrzeb klas pracujących i ubogich. Girondinowie byli znacznie bardziej konserwatywni, a grupa składała się z kupców, biznesmenów i finansistów.

Brissot był ważnym członkiem nowego Konwentu Narodowego, który był pierwszym rządem Rewolucji Francuskiej. Kiedy jednak Montagnardowie doszli do władzy, został oskarżony o zdradę i zgilotynowany w 1793 roku.

7. Jean Paul Marat

Jean Paul Marat był ważnym dziennikarzem podczas Rewolucji Francuskiej. Kierował radykalnym periodykiem ” L 'Ami du peuple” (przyjaciel ludu). Często publikował artykuły, które opowiadały się za ubogą klasą we Francji.

oprócz dziennikarstwa Marat był głęboko zaangażowany w wiele wydarzeń rewolucyjnych. Obejmowały one Marsz Kobiet na Wersal i Masakry wrześniowe. Marat postawił sobie również za cel walkę z Girondynami.

opublikował kilka artykułów krytykujących bardziej konserwatywnych rewolucjonistów i nie bał się mówić o swoim umyśle. Niektórzy uczeni twierdzą, że rewolucja obrała bardziej radykalny kierunek ze względu na jego pisma i wpływy. W 1793 roku został zabity przez zwolennika Girondina, Charlotte Corday. Corday została zgilotynowana cztery dni później.

8. Charlotte Corday

już pokrótce wspomniałem, z czego Charlotte Corday jest najbardziej znana: z zabójstwa Jean Paul Marat. Chcę ci powiedzieć trochę więcej o tym, jak Corday tam wylądowała.

Corday była zwolenniczką rewolucji, ale czuła się bliżej związana z konserwatywnymi Girodynami. Była przerażona gwałtownym i radykalnym zwrotem rewolucji i jak wiele innych, zrzuciła winę na Marata. W swoim wyznaniu mówi nawet, że zabiła Marata „aby uratować sto tysięcy.”W jej umyśle przemoc skończyłaby się śmiercią Marata.

Marat był znany z choroby skóry, z którą musiał brać kąpiele lecznicze. Corday udała się do rezydencji Marata i została przyjęta pod pretekstem, że miała informacje o powstaniu Żyrondyńskim. Marat przyjął ją, gdy był w wannie, a po tym, jak Corday skończyła podawać mu fałszywe informacje, dźgnęła go nożem. Zmarł wkrótce potem.

Corday został szybko aresztowany, sądzony i zesłany na gilotynę. Zmarła cztery dni po zabójstwie Marata.

9. Georges Danton

kilka popularnych klubów powstało podczas Rewolucji Francuskiej, w celu Zrzeszenia innych rewolucjonistów. Georges Danton był liderem Klubu Cordeliers, a pod jego kierownictwem klub stał się potężną siłą polityczną.

Danton odegrał dużą rolę w 10 sierpnia szturmie na Pałac Tuileries, który doprowadził do aresztowania i pojmania króla i rodziny królewskiej. Przynajmniej zasłużył sobie na szturm. Historycy nie są pewni jego rzeczywistej roli w planowaniu ataku.

po szturmie na Pałac Tuileries, Danton został mianowany pierwszym przewodniczącym Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego, który był rządem powołanym w czasie rządów terroru. Jednak, jak wielu, Montagnardowie ostatecznie odwrócili się od Dantona i został wysłany na gilotynę w 1794 roku.

10. Pauline Léon

wspomniałem już krótko o Pauline Léon: wraz z Claire Lacombe założyła Stowarzyszenie rewolucyjnych kobiet republikańskich. Léon dorastała w Paryżu i uważa się, że zaangażowała się w rewolucję po obejrzeniu egzekucji przywódców buntu chlebowego.

Léon stanęła przed Zgromadzeniem ustawodawczym w 1792 roku w imieniu paryżanek. Wezwała do utworzenia kobiecej milicji, aby kobiety z Francji mogły również walczyć o rewolucję. W 1793 wraz z Claire Lacombe założyła Towarzystwo rewolucyjnych kobiet republikańskich.

ponadto Léon była liderką femmes Sans-Culotte (żeńskiej wersji radykalnej grupy sans-culottes), a także często uczęszczała do Klubu Cordeliers. Była również żoną przywódcy enragés, Théophile ’ a Leclerca.

Léon i Leclerc zostali aresztowani w 1794 roku, a po jej uwolnieniu nic więcej nie wiadomo o jej życiu.

podsumowanie

rewolucja francuska była burzliwym okresem w historii Francji i zaangażowano w nią niezliczoną ilość osób. Cieszę się, że dowiedzieliście się czegoś więcej o mojej ulubionej top 10!

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o rewolucji francuskiej, kiedy jesteś w Paryżu (gdzie tak wiele akcji się wydarzyło!), Zachęcam do zapoznania się z oferowanymi przez nas wycieczkami. Nasi doświadczeni przewodnicy z pewnością dowiedzą się jeszcze więcej o Rewolucjonistach, o których wspomniałem! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej i dokonać rezerwacji.