cel: zbadanie częstości występowania przeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (Gad) i przeciwciałom z komórek wysp (ICAs) oraz ich wartości prognostycznej w odniesieniu do rozwoju niedoboru insuliny u 133 nowo zdiagnozowanych pacjentów w średnim wieku z cukrzycą insulinozależną (NIDDM) i u 126 osób z grupy kontrolnej oraz badanie utrzymywania się przeciwciał GAD u pacjentów z cukrzycą podczas obserwacji.
projektowanie i metody badań: Uczestnicy badania stanowili dobrze scharakteryzowaną grupę 133 nowo zdiagnozowanych pacjentów w średnim wieku z NIDDM i 126 osób z grupy kontrolnej. Badania kontrolne przeprowadzono 5 i 10 lat po rozpoczęciu badania. Rozwój bezwzględnego i względnego niedoboru insuliny opierał się na stymulowanym poziomie peptydu C, który był niewykrywalny lub < odpowiednio 0,70 nmol/l. Przeciwciała GAD mierzono retrospektywnie z przechowywanych próbek.
wyniki: ogólna częstość występowania przeciwciał GAD i dodatniego wyniku ICA w momencie rozpoznania wynosiła 9,0 i 3.8% u pacjentów z cukrzycą i 1, 6 i 0% w populacji kontrolnej. Podczas 10-letniej obserwacji u 3 (2, 3%) i 10 (7, 5%) pacjentów z cukrzycą wystąpił bezwzględny i względny niedobór insuliny. Spośród nich, dwa (67%) i sześć (60%) było przeciwciałami dodatnimi GAD w momencie rozpoznania. Czułość i swoistość przeciwciała GAD do przewidywania bezwzględnego lub względnego niedoboru insuliny wynosiła 67 vs. 94% i 60 vs. 95%, podczas gdy odpowiednie wartości dla ICA wynosiły odpowiednio 33 vs.97% i 20 vs. 98%. Ujemna wartość prognostyczna testów na obecność przeciwciał GAD była wyższa niż dodatnia wartość prognostyczna (97 vs. 50%). Podczas obserwacji, dodatni wynik przeciwciała gad niskiego stopnia wykazywał przemijający charakter, podczas gdy wysokie poziomy były dość trwałe.
wnioski: w niezbadanej populacji nowo zdiagnozowanych pacjentów z NIDDM częstość występowania utajonej cukrzycy autoimmunologicznej u dorosłych wynosiła < 10%. Podczas gdy przeciwciało GAD i ICA mierzone w momencie rozpoznania NIDDM są równie specyficznymi predyktorami późniejszej zależności od insuliny, przeciwciało gad może mieć wyższą czułość. Dlatego pomiary przeciwciał GAD mogą pomóc lekarzowi w wyborze leczenia tych pacjentów.