„The Spook Show”
w 1974 roku Goldberg przeniósł się do Kalifornii, mieszkając w różnych miastach przez następne siedem lat, w tym w Los Angeles, San Diego i San Francisco. W pewnym momencie w tym czasie pracowała jako kosmetyczka pogrzebowa, kontynuując karierę w show-biznesie.
podczas pobytu w San Francisco Goldberg zdobyła nagrodę Bay Area Theatre Award za rolę komediową Moms Mabley w przedstawieniu dla jednej kobiety.
wkrótce po otrzymaniu tego zaszczytu powróciła do Nowego Jorku. W 1983 roku zagrała w niezwykle popularnym serialu The Spook. W Off-broadwayowskiej produkcji jednej kobiety pojawił się jej autorski materiał komediowy, który poruszał problem rasy w Ameryce z wyjątkową głębią, stylem i dowcipem.
wśród jej najbardziej przejmujących i typowo sprzecznych kreacji były „mała dziewczynka”, afroamerykańskie dziecko z obsesją na punkcie blond włosów; i „Fontaine”, ćpun, który również ma doktorat z literatury.
w 1984 roku reżyser Mike Nichols przeniósł Spook Show na scenę Broadwayu, a w 1985 roku Goldberg zdobył Nagrodę Grammy dla Najlepszego Albumu komediowego za nagranie skeczy z serialu.
„the color Purple”
w wyniku tego sukcesu, zaczęła otrzymywać znaczną uwagę od wtajemniczonych w Hollywood. Reżyser Steven Spielberg obsadził Goldberga w głównej roli kobiecej w jego produkcji z 1985 roku Kolor purpury (adaptacja powieści Alice Walker).
film zdobył 10 Oscarów i pięć nominacji do Złotych Globów. Sama Goldberg otrzymała nominację do Oscara i pierwszą nagrodę Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki.
Filmy
sukces Goldberga z Color Purple zapoczątkował bardzo widoczną karierę aktorską. Od 1985 roku wystąpiła w ponad 150 produkcjach filmowych i telewizyjnych.
jej wczesne filmy to szpiegowska komedia Jumpin ’ Jack Flash (1986), w reżyserii Penny Marshall; fatalne piękno (1987), w którym wystąpił Sam Elliott; Serce Clary (1988); Homer& Eddie (1989), w którym wystąpił James Belushi; i dramatu z okresu Praw Obywatelskich, The Long Walk Home (1990), z udziałem Sissy Spacek.
Wygrana Oscara za „ducha”
W rolach głównych obok Patricka Swayze i Demi Moore, występ Goldberga jako medium/duchowego doradcy ody Mae Brown w filmie Duch z 1990 roku doprowadził do wielu przełomowych osiągnięć. W 1991 roku zdobyła Oscara dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej, co czyni ją drugą Afroamerykanką, która zdobyła Oscara.
rola ta przyniosła Goldbergowi drugi Złoty Glob, a także nagrodę Black Entertainer of the Year przyznawaną przez NAACP i nagrodę Excellence Award na Women in Film Festival.
w 1991 roku Goldberg pojawił się w komedii Soapdish z gwiazdorską obsadą, w której wystąpili m.in. Sally Field, Kevin Kline i Elisabeth Shue. Następnie pojawiła się jako detektyw Susan Avery w parodii Roberta Altmana w hollywoodzkim biznesie filmowym, the Player (1992), z Timem Robbinsem.
Whoopi Goldberg otrzymała Oscara dla Najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w ” ghost.”
Photo: Getty Images
„Sister Act”
również w 1992 roku zagrała w niezwykle popularnym Sister Act jako znużona światem piosenkarka przebrana za zakonnicę ukrywającą się przed mafią. Wyreżyserowana przez Emile Ardolino Sister Act przyniosła Goldbergowi nagrodę American Comedy Award dla najzabawniejszej aktorki w filmie, a także kolejną nominację do Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki w komedii.
zaskakujący sukces tego filmu doprowadził do Sister Act 2: Back in the Habit (1993), w którym Maggie Smith wciela się w rolę matki przełożonej, a także Jamesa Coburna i nieznanego wówczas artystki Lauryn Hill R&B.
w listopadzie 2019 roku Goldberg ujawniła, że będzie ponownie wcielać się w rolę Deloris Van Cartier w sześciotygodniowej serii Sister Act: Musical w Londynie w 2020 roku.
„The Whoopi Goldberg Show”
w 1992 roku Goldberg uruchomił własny telewizyjny talk show, the Whoopi Goldberg Show. Z Goldbergiem w wywiadach jeden na jeden z wybitnymi gwiazdami politycznymi i hollywoodzkimi, program trwał 200 odcinków do 1993 roku, kiedy to został anulowany z powodu niskiej oglądalności. W tym samym roku Goldberg wystąpiła również w filmie fabularnym Made in America, w którym zagrała swojego ówczesnego chłopaka, Teda Dansona.
w 1994, 1996 i 1999 roku Goldberg gościła Nagrody Akademii, co czyni ją pierwszą kobietą, która to zrobiła. Od 1986 roku współprowadziła Comic Relief, pokaz komików z dużymi biletami, którzy zbierali pieniądze dla bezdomnych. W 1997 roku otrzymała specjalną Emmy za udział w seven live showcases.
w 1998 roku Goldberg zaczęła pojawiać się w celebrity game show Hollywood Squares, za który została nominowana do dwóch nagród daytime Emmy. Do jej filmów zaliczanych w tym czasie należą the Deep End Of The Ocean (1999) z Michelle Pfeiffer oraz Girl, Interrupted (1999) z udziałem Winony Ryder i Angeliny Jolie.
w 2002 roku wyprodukowała broadwayowski serial „through modern Millie”, za który otrzymała Nagrodę Tony, a w tym samym roku zdobyła nagrodę Emmy za główną rolę w filmie dokumentalnym Beyond Tara: the Extraordinary Life of Hattie McDaniel. W 2004 roku Goldberg wróciła na Broadway, aby zagrać w autorskim serialu one-woman, a w 2006 roku zadebiutowała w konsorcjalnym programie radiowym, Wake Up With Whoopi.
„The View”
Goldberg został moderatorem dziennego talk show The View 4 września 2007 roku. Pierwszego dnia broniła gwiazdy futbolu Michaela Vicka w sprawie walki psów, zauważając, że spektakl nie jest niczym niezwykłym dla Vicka z południa. „To jak walka kogutów w Puerto Rico” „Są pewne rzeczy, które są orientacyjne dla niektórych części kraju.”
na antenie następnego dnia Goldberg nalegała, że powtórzyła kilka razy, że nie zaakceptowała tego, co zrobił Vick. Dwa lata później, w 2009 roku, podzieliła się wygraną Emmy ze swoją obsadą w kategorii Outstanding Talk Show Host.
z dyskursem politycznym często w menu, Goldberg od czasu do czasu znalazła się w środku najbardziej gorących momentów widoku. W 2010 roku wraz z Joy Behar zeszła ze sceny po tym, jak konserwatywny pundit news Bill O ’ Reilly sprzeciwił się budowie Muzułmańskiego Centrum Kultury w pobliżu miejsca ground zero na Manhattanie. W 2018 roku Goldberg sparował z innym analitykiem Fox News, Jeanine Pirro, gdy Pirro oskarżył ją o ” syndrom Trumpa Derangement.”
we wrześniu 2019 roku Goldberg ogłosiła, że dołączyła do adaptacji The Stand Stephena Kinga jako 108-letnia matka Abigail, co skłoniło ją do zgłoszenia się do The View kilka dni później z białymi włosami.
reżyser i autor
w czasie pracy w The View Goldberg poszukiwała innych możliwości twórczych. Za kulisami wyreżyserowała film dokumentalny Whoopi Goldberg Presents Moms Mabley z 2013 roku, który bada życie i karierę jednej z pierwszych Afroamerykanek odnoszących sukcesy w stand-up comedy.
Goldberg pojawił się również w kilku odcinkach telewizyjnego musicalu Glee, a także znalazł się wśród znanych twarzy w obsadzie zespołu Big Stone Gap (2015). Autorka książek zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. jeśli ktoś powie „Dopełniasz mnie”, uciekaj!
biznes z medyczną marihuaną
W marcu 2016 roku Goldberg ogłosiła, że uruchamia startup z medyczną marihuaną, którego celem jest pomoc kobietom z problemami menstruacyjnymi. Marka „Whoopi and Maya” jest we współpracy ze współzałożycielką Mayą Elisabeth, która jest również założycielką innej marki medycznej konopi, Om Edibles, założonej w 2008 roku.
pragnienie Goldberga, aby umieścić jej roszczenia w rozwijającym się przemyśle marihuany było spowodowane jej wieloletnim doświadczeniem z bolesnymi cyklami miesiączkowymi. Wyznała, że marihuana była jedynym sposobem, by znaleźć ulgę.