Jeśli uważasz, że możesz mieć zakażenie dróg moczowych (zum), ważne jest, aby uzyskać kontrolę od swojego pracownika służby zdrowia. Oto, co musisz wiedzieć przed wizytą.
najlepszym sposobem na przygotowanie się do wizyty jest poznanie objawów i historii medycznej, takich jak zum w przeszłości, jakie rodzaje antybiotyków brałeś i wszelkie alergie na leki. Według Stanford primary care lekarz kim Chiang, MD, ” te rozmowy mogą być bardzo osobiste ,ale ważne jest, aby opowiedzieć lekarzowi całą historię.”
wizyty wideo stają się coraz bardziej popularne w przypadku zum, oferując podobną wizytę, ale bez możliwości osobistego badania fizykalnego lub badania moczu. Wiedząc, czego się spodziewać, możesz przygotować się do pomocy lekarzowi w zapewnieniu najlepszej możliwej opieki.
pytania, które może zadać lekarz
Kiedy lekarz wchodzi do pokoju (lub wideo), pierwsze pytanie, które prawdopodobnie zostanie Ci zadane, brzmi: „co cię dziś sprowadza?”
„to pytanie oferuje lekarzom możliwość wysłuchania Twojego punktu widzenia na twoje objawy, dzięki czemu twoje obawy mogą być traktowane priorytetowo”, mówi lekarz ze Stanford Randall Stafford, MD, PhD.
stąd lekarze będą prawdopodobnie zadawać kolejne pytania, aby określić, czy jest to zum i sformułować najlepszy plan leczenia. Pytania:
- kiedy zaczęły się objawy?
- masz cuchnący lub nieregularnie zabarwiony mocz lub wydzielinę z pochwy?
- masz zawroty głowy czy zawroty głowy?
- masz gorączkę lub dreszcze?
- nawilżasz?
- miałeś kiedyś coś takiego? Ile razy?
- byłeś kiedyś w szpitalu z powodu problemów z oddawaniem moczu?
- miałeś kiedyś kamienie nerkowe?
- jesteś aktywna seksualnie?
- czy używasz ochrony podczas seksu? Jeśli tak, to jaki?
- czy istnieje możliwość, że masz chorobę przenoszoną drogą płciową (STI)?
- czy to możliwe, że jesteś w ciąży?
- masz jakieś znane alergie na leki?
- czym leczyłeś się w przeszłości na ZUM?
co się dzieje podczas badania fizykalnego?
na podstawie Twoich odpowiedzi niektórzy pracownicy służby zdrowia mogą wykonać proste badanie lekarskie. Obejmuje to sprawdzanie czułości w środku pleców poniżej żeber poprzez lekkie uderzanie wokół nerek, a także sprawdzanie czułości podczas naciskania na podbrzuszu, gdzie znajduje się pęcherz moczowy.
Jeśli dostawca uważa, że możesz mieć drożdże, mogą zrobić częściowe lub całkowite badanie miednicy/pochwy, aby sprawdzić wyładowanie.
czy jest badanie moczu?
„często, jeśli lekarz podejrzewa, że kobieta ma zum, to jesteśmy w stanie leczyć go bez żadnych badań” – powiedział Chiang . „Jeśli jednak konieczne jest przeprowadzenie badań, pobierana będzie próbka moczu.”
podczas podawania próbki moczu ważne jest, aby wykonać” clean-catch”, aby zapewnić dokładne wyniki testu.
aby to zrobić, najpierw umyj ręce, a następnie usiądź na toalecie z rozłożonymi nogami. Jeśli jesteś kobietą, użyj chusteczki podanej do czyszczenia wokół warg sromowych i gdzie mocz wychodzi z ciała, a następnie trzymaj wargi sromowe otwarte i mocz niewielką ilość do toalety. Zatrzymać przepływ moczu, a następnie wznowić oddawanie moczu do kubka podanego. Napełnij kubek nie więcej niż w połowie. Jeśli potrzebujesz dalszych instrukcji, zapytaj personel.
„bez starannego wykonania tych kroków próbka może być zanieczyszczona przez normalne bakterie ze skóry, dając niejasne lub mylące wyniki”, powiedział Stafford.
mocz będzie prawdopodobnie badany w klinice za pomocą paska do badania moczu lub „dipstick”, który daje natychmiastowe wyniki. Mocz może być również wysłany do laboratorium, gdzie szukają bardziej wiarygodnych informacji, ale może to potrwać kilka dni. W większości laboratoriów, próbka, która wykazuje oznaki infekcji będą hodowane w celu identyfikacji określonego rodzaju bakterii i jego podatność na różne antybiotyki.
o co należy zapytać lekarza?
następnie lekarz omówi z Tobą plan leczenia i przeanalizuje sposoby zapobiegania zum.
pamiętaj, aby zapytać lekarza: „jak szybko powinienem zacząć odczuwać ulgę?”i” co powinienem zrobić, jeśli nie czuję się lepiej?”
Dowiedz się więcej o zostaniu pacjentem.
to już czwarty post z serii Understanding UTIs. Celem tej siedmioczęściowej serii jest dostarczenie łatwych do zrozumienia, naukowo uzasadnionych informacji na temat zum. Pacjenci, o których mowa, są kompozytami, opracowanymi na podstawie rzeczywistych doświadczeń pacjentów.
Joanna Langner jest studentką studiów magisterskich na kierunku Zdrowie i profilaktyka społeczna w Stanford.interesuje się problematyką zdrowia i zdrowia kobiet. Napisała tę serię przy wsparciu Randalla Stafforda, MD, PhD, profesora medycyny i dyrektora Programu na temat wyników i praktyk prewencyjnych oraz Kim Chiang, MD, clinical assistant professor of medicine.
fot. Anna Karakasz