choroba Dupuytrena jest zaburzeniem ogólnoustrojowym, które najbardziej wyraźnie wpływa na dłonie. Obecnie istnieją metody leczenia deformacji dłoni wywołanych chorobą Dupuytrena („przykurcz Dupuytrena”), ale nie ma metody leczenia leżącego u podstaw choroby Dupuytrena. Celem Grupy Badawczej Dupuytren jest opracowanie leczenia choroby Dupuytrena.
leczenie przykurczu Dupuytrena dzieli się na dwie kategorie: chirurgiczne i małoinwazyjne. Zabiegi poprawiają niektóre lub wszystkie deformacje. Te ulepszenia zwykle trwają lata, ale mogą nie być trwałe. Przykurcze rozwijające się po leczeniu nazywa się nawrotem (powrót pierwotnego przykurczu) lub przedłużeniem (przykurcze dotykające nowych obszarów). Zarówno nawrót, jak i przedłużenie są częste po leczeniu.
zabiegi chirurgiczne polegają na wykonaniu cięcia lub cięcia skóry w dotkniętych obszarach dłoni i palców. Ciasne, chore tkanki pod skórą są uwalniane za pomocą cięcia (fasciotomia) lub usuwane (fasciektomia). W ciężkich przypadkach części skóry dłoni są również usuwane i zastępowane przeszczepem skóry (dermofasciektomia). Cięcia mogą być szyte zamknięte lub pozostawione otwarte do gojenia się na własną rękę. Wszystkie te zmiany są planowane z wyprzedzeniem przez chirurga. Fasciektomia jest obecnie najczęściej wykonywanym leczeniem przykurczu Dupuytrena.
minimalnie inwazyjne zabiegi polegają na uwolnieniu napiętej tkanki pod skórą bez cięcia nożem. Tkanka może być przecięta pod skórą za pomocą końcówki małej igły podskórnej (aponeurotomia igłowa) lub osłabiona przez wstrzyknięcie enzymu kolagenazy (Xiaflex®, Xiapex®) do przewodu pod skórą. Po każdym podejściu chirurg pociąga za palec (y), aby zerwać przewód i wyprostować palec. Minimalnie inwazyjne zabiegi są najczęściej wykonywane w gabinecie chirurga w znieczuleniu miejscowym. Wstrzyknięcie kolagenazy jest drugim najczęściej wykonywanym leczeniem przykurczu Dupuytrena w Stanach Zjednoczonych.
wybór zabiegu jest osobisty. Zabiegi chirurgiczne trwają przeciętnie ponad dwa razy dłużej niż zabiegi małoinwazyjne przed powrotem przykurczu. Jednak zabiegi chirurgiczne mają wyższy stopień komplikacji i dłuższy czas regeneracji niż zabiegi minimalnie inwazyjne. Nie ma idealnego wyboru. Od początku 2000 roku istnieje rosnąca tendencja do wyboru minimalnie inwazyjnego leczenia jako pierwszego leczenia. Zabiegi chirurgiczne są zalecane dla osób, które mają cięższe przykurcze, którzy mają predyktory agresywnej choroby (początek młodszy niż 50, poduszki golonka, choroba Ledderhose, wywiad rodzinny z chorobą Dupuytrena), lub tych z wczesnym/wielokrotnym nawrotem po minimalnie inwazyjnym leczeniu.
dalsza dyskusja:
Catch-22s leczenia przykurczu Dupuytrena
procedury
radioterapia w chorobie Dupuytrena
Splinting and Hand Therapy
niesprawdzone leki