zespół uderzenia łokciowego, znany również jako zaczep łokciowy lub udar łokciowy lub obciążenie, jest bolesnym zwyrodnieniowym stanem nadgarstka spowodowanym przez głowę łokciową uderzającą w nadgarstek łokciowy z urazem trójkątnego kompleksu fibrocartilage (TFCC).
rozróżnienie od zespołu uderzenia łokciowego jest krytyczne, co wynika ze skróconej kości łokciowej, która przylega i powoduje radialną przebudowę.
Epidemiologia
zespół uderzenia łokciowego najczęściej występuje u pacjentów w średnim wieku. Większość przypadków występuje w związku z dodatnią wariancją łokciową lub zwiększonym nachyleniem grzbietowym dystalnego promienia. Można to zaobserwować u pacjentów z:
- dystalne złamanie promieniowe malunion
- złamanie styloidu łokciowego nonunion
- radialna resekcja głowy (taka jak po złamaniu Essex-Lopresti-zwichnięciu)
- przedwczesne radialne zamknięcie physeal
- wrodzone nieprawidłowości nadgarstka
zespół uderzenia łokciowego jest rzadki w przypadku braku takich predyspozycji anatomicznych, ale może wystąpić, jeśli występuje nadmierna powtarzalność obciążenie kości łokciowo-nadgarstkowej w codziennej aktywności 5.
Prezentacja kliniczna
pacjenci z przewlekłym lub podostrym bólem łokciowym nadgarstka zaostrzonym przez aktywność. Często wiąże się z obrzękiem i ograniczeniem ruchu przedramienia i nadgarstka. Wszystko, co powoduje względny wzrost wariancji łokciowej, takie jak pewny chwyt, pronacja i odchylenie łokciowe nadgarstka, może zaostrzyć objawy.
patologia
jak sama nazwa wskazuje, zespół uderzeniowy łokciowy polega na uderzeniu dystalnej kości łokciowej na kości łokciowo-boczne nadgarstka, w szczególności na łopatce. Skutkuje to kontinuum zmian patologicznych, które są reprezentowane w podrozdziale II klasy klasyfikacji zmian TFCC 2.
- IIA TFC complex wear
- IIB TFC complex wear, lunate or ulnar chondromalacia
- IIC TFC complex perforation, lunate or ulnar chondromalacia
- IID TFC complex perforation, lunate or ulnar chondromalacia, lunotriquetral ligament perforation
- IIE TFC complex perforation, lunate or ulnar chondromalacia, lunotriquetral ligament perforation, ulnocarpal osteoarthritis
Chronic abutment leads to tears and osteoarthritis of the TFCC.
Radiographic features
Imaging findings of ulnar impaction may precede the onset of symptoms. Rozpoznanie wzorca dystrybucji (łokciowy, księżycowy, triquetral) jest kluczem do postawienia diagnozy.
zwykłe zdjęcia rentgenowskie
zwykłe zdjęcia rentgenowskie mogą wyglądać normalnie we wczesnym stadium choroby. Ogólne funkcje obejmują:
- obecność czynnika predysponującego
- dodatnia wariancja łokciowa
- poprzednie dystalne złamanie promieniowe ze skróceniem lub pochyleniem grzbietowym
- dystalna resekcja promieniowa
- deformacja Madelunga
- stwardnienie podchrzęstne i torbiele w specyficznym rozkładzie uderzeń łokciowych
- dystalna kość łokciowa
- bliższy aspekt łokciowy
- promieniowy aspekt triquetrum
- choroba zwyrodnieniowa kości łokciowej w bardziej zaawansowanej chorobie
aby uzyskać dokładny dostęp do wariancji łokciowej, nadgarstek musi być prawidłowo umieszczony Neutralnie z ramieniem uprowadzony pod kątem 90°, a łokieć zgięty pod kątem 90°. Wariancja może być fałszywie zmniejszona w supinacji i przesadzona w pronacji lub przy zaciskaniu pięści.
MRI
obrazowanie MR jest badaniem z wyboru zarówno w wykrywaniu wczesnej choroby, jak i charakteryzacji bardziej zaawansowanej choroby. Może wykazać kości, chrząstki i więzadła cechy zespołu 3.
lokalizacja zmian sygnału kostnego 4:
- łokciowa strona proksymalnego łona ~ 90%
- promieniowa strona proksymalnego triquetrum ~40%
- dystalna kość łokciowa ~10%
rodzaje zmian sygnału kostnego:
- stwardnienie podchrzęstne (niski T1 i T2) najczęściej występujące w jajnikach
- obrzęk kości (wysoki T2, niski-pośredni T1)
- torbiele podchrzęstne (okrągłe T2)
zmiany chrząstki i więzadła:
- chondromalacja dystalnej chrząstki łokciowej (zmieniony sygnał)
- wzrost sygnału centralnego TFCC często z rozdarciem (płyn hiperintensywny T2)
- łzawienie więzadła łzowego (płyn hiperintensywny T2) z przesunięciem łuku proksymalnego
leczenie i rokowanie
leczenie różni się w zależności od wielkości wariancji łokciowej, klasy zmiany Palmer, konturu dystalnej kości łokciowej i obecności niestabilności lunotriquetralnej.
zmiany Palmer klasy IIA i IIB (bez perforacji TFC) są leczone metodą otwartego wafla (chirurgiczna resekcja dystalnej 2-3 mm kopuły głowy łokciowej) lub formalnego skrócenia łokciowego (wycięcie 2-3 mm kawałka trzonu łokciowego, a następnie utrwalenie).
Po perforowaniu TFC (zmiany IIC i IID) głowa kości łokciowej może zostać zadziorana za pomocą oprzyrządowania artroskopowego (procedura artroskopowa). Procedura ta jest małoinwazyjna, wysoce skuteczna i umożliwia szybki powrót do normalnej aktywności.
zmiany w klasie IIE są leczone za pomocą zabiegów ratowniczych, takich jak całkowita lub częściowa resekcja głowy łokciowej (procedura Darrach) lub artrodeza dystalnego stawu promieniowo-łokciowego z dystalnym rzekomym stawem łokciowym (procedura Sauve-Kapandji).
diagnostyka różnicowa
- choroba Kienböcka
- zmiana sygnału w Księżycu jest zwykle bardziej rozproszona i promieniowa
- brak nieprawidłowości łokciowej lub trójpierścieniowej
- częściej z ujemną wariancją łokciową
- urazy traumatyczne TFCC
- zwyrodnieniowe zapalenie stawów nadgarstka (nadgarstka SLAC)
- radiocarpal
- zwoje śródkostne
- zwykle promieniowa strona kończyny lub dystalna
Zobacz też
- zespół uderzeń i uderzeń nadgarstka po stronie łokciowej