instalacja Hyper-V nie jest trudnym przedsięwzięciem. Zbadanie różnych opcji instalacji z wyprzedzeniem jest warte twojego czasu, ponieważ późniejsze przełączanie nie jest takie proste. Istnieją dwa ogólne tryby pracy dla server edition Hyper-V:
- darmowy serwer Hyper-V
- jako rola w Windows Server
w praktyce główną różnicą między tymi edycjami jest to, że serwer Hyper-V w ogóle nie zawiera standardowego graficznego interfejsu użytkownika (GUI) systemu Windows, podczas gdy Windows Server daje opcję między trybem GUI lub Core w czas instalacji. W przeciwieństwie do Hyper-V Server, możesz później włączyć lub wyłączyć GUI w systemie Windows Server.
ten artykuł jest poświęcony obu niegraficznym opcjom instalacji i rozpocznie się od wyjaśnienia powodów, dla których możesz użyć jednego z tych trybów zamiast instalacji GUI. Jednak najwiÄ ™ kszÄ … decyzjÄ … nie jest dotyczÄ … ca interfejsu graficznego, ale tego, czy korzystaÄ ‡ z darmowej edycji.
przed kontynuowaniem, jeśli zarządzasz ważnymi operacjami biznesowymi, powinieneś upewnić się, że twoje fizyczne serwery są odpowiednio zabezpieczone za pomocą Altaro Physical Server Backup. Pobierz naszą fizyczną kopię zapasową serwera za darmo już dziś!
dlaczego warto wybrać Hyper-V Server lub Hyper-V w trybie Windows Server Core?
wielu długoletnich administratorów Windows decyduje się na użycie Windows Server zamiast darmowego produktu Hyper-V Server po prostu ze względu na znajomość korzystania ze środowiska graficznego. Przed przystąpieniem do tej trasy rozważ następujące zalety trybu wolnego od Grafiki:
1. Zmniejszone zapotrzebowanie na zasoby
jednym z głównych celów Hyper-V jest udostępnianie zasobów fizycznych w wielu wirtualnych instancjach. Im mniej zasobów jest w użyciu, tym więcej zasobów można udostępnić. W niektórych przypadkach różnica nie jest dramatyczna, ale w środowisku o dużej gęstości liczy się każdy bit.
zmniejszone obciążenie łataniem
im więcej komponentów jest włączonych w systemie, tym więcej łatek będzie potrzebnych. Im więcej poprawek jest wymaganych,tym większe szanse na ponowne uruchomienie hosta powodujące przestoje. Podczas gdy klastrowanie może złagodzić problem przestoju, nawet akt łatania zużywa zasoby systemowe. Może to być problematyczne dla organizacji, które prowadzą operacje przez całą dobę na gęsto upakowanych hostach.
zmniejszona Powierzchnia ataku
przy mniejszej liczbie aktywnych komponentów jest mniej punktów wejścia do ataku. Najczęstszym komponentem systemu operacyjnego dla assault jest silnik graficzny Explorer, który nie jest obecny w Hyper-V Server i nie jest włączony w trybie Core Windows Server. Praca bez GUI zapewnia znaczącą poprawę bezpieczeństwa systemu.
zniechęca do majsterkowania i złego zachowania
niektórzy administratorzy są po prostu zbyt ciekawi dla własnego dobra. Czasami nawet dobrzy administratorzy podejmą celowe działania, które spowodują niepotrzebne problemy lub wprowadzą niepotrzebne ryzyko. W obliczu systemu, który nie ma GUI, większość administratorów, którzy po prostu grzebią, zazwyczaj znajdzie coś innego do szturchnięcia. Brak dostępnej przeglądarki internetowej może zapobiec przypadkowemu narażeniu na ataki związane z przypadkowym przeglądaniem. Ponieważ host Hyper-V jest odpowiedzialny za wiele środowisk, obrona przed „przyjaznym ogniem” może być równie owocna, jak ochrona przed złośliwym atakiem.
Zarządzaj Hyper-V bez interfejsu graficznego z poziomu interfejsu graficznego w innym systemie
całym Hyper-V można zarządzać za pomocą zdalnego systemu. Wygodniejsze może być zbudowanie serwera zarządzania lub pulpitu i kontrolowanie wszystkich systemów Hyper-V z jednej konsoli, zamiast łączenia się z każdym z nich osobno. Jeśli nie zamierzasz pracować na serwerze lokalnym, brak GUI prawdopodobnie nie będzie problemem.
Hyper-V Server czy Windows Server w trybie Core?
po podjęciu decyzji o rezygnacji z GUI możesz zwrócić uwagę na bardziej wpływowy wybór między bezpłatnym serwerem Hyper-V A licencjonowanymi metodami instalacji Windows Server. Ocena potrzeb Twojego otoczenia pozwoli Ci podjąć świadomą decyzję.
Licencjonowanie
licencja na serwer Hyper-V jest bezpłatna i produkt nie musi być aktywowany. To sprawia, że jest idealny dla izolowanych hostów, które nie mogą dotrzeć do Internetu i oszczędza od kłopotów z aktywacją przez telefon. Pomimo pewnych uporczywych mitów, instalacja systemu Windows Server nie przynosi korzyści licencyjnych.
jednak Automatyczna aktywacja maszyny Wirtualnej (AVMA), funkcja wprowadzona w systemie Windows Server 2012 R2, wprowadza znaczną różnicę technologiczną. Dzięki AVMA instalacje gości systemu Windows Server 2012 R2 przy użyciu określonego klucza zostaną automatycznie aktywowane przez system operacyjny zarządzania, jeśli i tylko wtedy, gdy tym systemem operacyjnym zarządzania jest Windows Server 2012 R2 Datacenter Edition. Jednak pomimo innego uporczywego mitu, nie trzeba instalować tego systemu operacyjnego zarządzania, aby mieć dostęp do praw do wirtualizacji. Wystarczy go zainstalować, aby uzyskać dostęp do tej technologii.
jednym z bardzo ładnych aspektów serwera Hyper-V jest to, że zawsze możesz uaktualnić go do bieżącej wersji bez konieczności zabezpieczania nowych licencji. System Windows Server nie zapewnia tej elastyczności.
jeśli używasz środowiska Hyper-V do hostowania wyłącznie gości Linuksowych lub infrastruktury wirtualnego pulpitu (VDI), wybór serwera Hyper-V może zaoszczędzić trochę na licencjonowaniu. Prawa do wirtualizacji gościa przyznane przez licencjonowanie systemu operacyjnego zarządzania Windows Server zostałyby zmarnowane bez żadnych Gości Windows Server, ponieważ nie można ich przypisać do gości pulpitu Linux lub Windows. Systemy operacyjne Linux guest muszą być licencjonowane zgodnie z wymaganiami dystrybucji. Istnieje wiele metod licencjonowania gości pulpitu systemu Windows; skonsultuj się ze sprzedawcą licencji, aby uzyskać szczegółowe informacje.
jeśli chcesz zagłębić się w świat licencjonowania dla wirtualizacji Microsoft, Możesz również pobrać ten eBook Altaro i zapoznać się z tymi artykułami na blogu:
- Licencjonowanie Gości maszyn wirtualnych i Hyper-V (2012& 2012 R2)
- Microsoft Server Licensing in a virtual environment revisited
bezpieczeństwo
Windows Server ma o wiele więcej dostępnych komponentów niż Hyper-V Server. To sprawia, że jest nieznacznie bardziej podatny niż serwer Hyper-V, chociaż najlepszą obroną jest po prostu nie aktywowanie tych funkcji w pierwszej kolejności.
dostępność GUI
podczas gdy wcześniejsza dyskusja dotyczyła korzyści płynących z korzystania z GUI-free, możesz później odkryć przekonujący powód, aby włączyć środowisko graficzne. Windows Server w trybie Core pozwala bardzo łatwo wprowadzić tę zmianę. Dzięki serwerowi Hyper – V zostaniesz na stałe zablokowany w trybie wiersza poleceń.
jeśli wolisz iść w dół GUI-route w pierwszej kolejności, spójrz na inny artykuł z tej serii: Jak zainstalować Hyper-V 2012 R2 W Windows Server
deduplikacja dysku lokalnego
jeśli będziesz przechowywać swoje maszyny wirtualne w lokalnej pamięci masowej i chcesz skorzystać z wbudowanej pamięci masowej w deduplikacji potrzebny jest Windows Server, ponieważ Hyper-V Server nie zawiera tej funkcji. Jeśli maszyny wirtualne są w pamięci zdalnej, ta funkcja nie ma znaczenia. Należy pamiętać, że Microsoft obsługuje tę funkcję tylko do przechowywania maszyn wirtualnych z systemami operacyjnymi pulpitu, a nie systemów operacyjnych serwerów.
wsparcie
oczywiście Microsoft obsługuje Hyper-V Server i Windows Server w równym stopniu. Dostawcy aplikacji, które będą uruchamiane, mogą nie być. Prawdopodobnie nie uznają żadnej różnicy z perspektywy hipernadzorcy. Ale może być konieczne zainstalowanie czegoś bezpośrednio w systemie operacyjnym zarządzania, na przykład agenta kopii zapasowych. Mogą one nie obsługiwać serwera Hyper-V.
Dokonywanie wyboru pomiędzy Hyper-V Server a Windows Server Core
niestety, nie ma jednej właściwej odpowiedzi. Wybór między Hyper-V Server a Windows Server nie ma na celu pozostawienia cię w impasie; ma dać ci opcje. Poświęć trochę czasu na zapoznanie się z powyższymi informacjami i podjęcie decyzji, która najlepiej pasuje do Twojej organizacji. Jeśli później zdecydujesz, że podjąłeś złą decyzję, maszyny wirtualne będą swobodnie migrować między Hyper-V Server i Windows Server, które są tej samej wersji. Maszyny wirtualne na hostach w wersji 2012 mogą być migrowane w trybie online do hosta, na którym działa nowsza wersja serwera Hyper – V lub Windows Server (ale nie mogą one migrować z powrotem).
Jak zainstalować Hyper-V Server lub Windows Server 2012 R2 w trybie Core z Hyper-V
instalacja Hyper-V Server jest prawie identyczna z instalacją Windows Server w trybie Core. Te kroki przeplatają się oba, zwracając uwagę na wszelkie kroki, które są unikalne dla obu produktów.
1. Pobierz oprogramowanie
Hyper-V Server 2012 R2 można bezpłatnie pobrać z TechNet POD TYM adresem URL: http://www.microsoft.com/en-us/evalcenter/evaluate-hyper-v-server-2012-r2
Windows Server 2012 R2 jest zakupionym produktem, ale jest dostępny jako ocena 180 dni:
http://www.microsoft.com/en-us/evalcenter/evaluate-windows-server-2012-r2
ustaw opcje sprzętowe tak, aby obsługiwały Hyper-V
jak wyjaśniono w artykule wprowadzającym na temat Hyper-V, istnieje kilka elementów, które należy skonfigurować w ustawieniach BIOS lub UEFI systemu, aby Hyper-V mógł działać. Są to:
- Zapobieganie wykonywaniu danych
- wirtualizacja wspomagana sprzętowo
- Wyłącz Stany C
istnieje kilka opcjonalnych ustawień sprzętowych, które możesz ustawić.
- NUMA
- Hyperthreading.
aby uzyskać więcej informacji na temat tego, jak i dlaczego tych ustawień, możesz uzyskać więcej informacji tutaj: Co To Jest Hyper-V
jeśli to konieczne, przekonwertuj oprogramowanie na obraz rozruchowy
jeśli pobrałeś kopię Hyper-V Server lub Windows Server, musisz go uruchomić. Opcje różnią się w zależności od możliwości sprzętu. Niektóre mogą bezpośrednio montować obrazy ISO za pomocą tak zwanych „wirtualnych mediów”. W przypadku innych może być konieczne „wypalenie” obrazu na zapisywalny nośnik DVD. Jednym z darmowych narzędzi, które na to pozwala, Jest ImgBurn.
Uruchom na nośniku instalacyjnym i zainstaluj system operacyjny zarządzania
Ostrzeżenie: Ta operacja zastąpi każdy istniejący system operacyjny.
każdy system fizyczny ma swój własny proces uruchamiania na nośnikach wymiennych. Większość zapyta, czy odkryje rozruchowy napęd DVD lub inny typ obrazu. Jeśli potrzebujesz pomocy, skonsultuj się z dokumentacją producenta sprzętu lub zespołem pomocy technicznej.
ponieważ procedury instalacyjne dla Hyper-V Server i Windows Server są tak podobne, oba systemy są pokazane w tych samych krokach poniżej, z wszelkimi różnicami zauważonymi po drodze.
pierwszy ekran, który zobaczysz, poprosi Cię o wybranie kraju i języka systemu operacyjnego. Następnie zostaniesz przeniesiony do podstawowego ekranu powitalnego z nazwą produktu:
kliknięcie zainstaluj teraz przeniesie Cię na jeden z dwóch ekranów. Jeśli dysk instalacyjny jest przeznaczony dla w pełni licencjonowanej kopii systemu Windows Server, zostaniesz poproszony o wprowadzenie klucza licencyjnego:
dla wszystkich innych nośników instalacyjnych (Windows Server lub Hyper-V Server) powyższy ekran nie zostanie wyświetlony. W przypadku wszystkich nośników Windows Server następnym ekranem jest wybór systemu operacyjnego do zainstalowania. Jeśli używasz w pełni licencjonowanych nośników, Twoje opcje będą ograniczone do tych dostępnych dla wprowadzonego klucza licencyjnego. W przypadku mediów ewaluacyjnych możesz wybrać jedną ze wszystkich wersji na obrazie, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu:
na potrzeby tego artykułu zostanie wybrana górna wersja. Ten wybór to standardowa edycja systemu Windows Server w trybie Core. Możesz również zdecydować się na edycję Centrum Danych. Jedyną różnicą byłoby przyznanie dostępu do funkcji automatycznej aktywacji maszyny Wirtualnej. Jeśli używasz serwera Hyper-V, Ten ekran nie pojawi się, ponieważ nie ma możliwości wyboru środowiska operacyjnego.
niezależnie od tego, który produkt instalujesz, następnym ekranem jest umowa licencyjna:
następnie musisz wybrać, czy chcesz uaktualnić, czy zainstalować nowy. Instalacja uaktualnienia nie jest tutaj objęta, ale można uaktualnić z wersji bezpośrednio poprzedzającej (w tym przypadku 2012), o ile jest to ten sam produkt i edycja. Nie można uaktualnić z 2008 R2 do 2012 R2 i nie można uaktualnić Hyper-V Server 2012 do Windows Server 2012 R2. Aby zainstalować nową kopię, wybierz opcję „Custom”:
następnie wybieramy miejsce, w którym chcemy zainstalować system operacyjny zarządzania. Mamy nadzieję, że masz tu co najmniej jedno miejsce docelowe, jak pokazano na poniższym obrazku:
jeśli nie, możesz kliknąć link tekstowy „załaduj sterownik”. Spowoduje to wyświetlenie następującego ekranu:
jak wskazuje okno dialogowe, sterownik można załadować z większości nośników dowolnego typu. Jeśli trafiłeś tu przez przypadek, możesz kliknąć Anuluj w tym oknie dialogowym, a następnie białą strzałkę w niebieskim kółku w lewym górnym rogu głównego okna, aby powrócić do poprzedniego ekranu.
system użyty w tej demonstracji ma bardzo mały obszar dysku skonfigurowany tylko do uruchamiania Hyper-V. Jeśli masz większy obszar pamięci, który chcesz podzielić na kawałki, użyj przycisku Nowy tekst, aby utworzyć przynajmniej lokalizację instalacji. Partycja systemu operacyjnego zarządzania musi mieć co najmniej 32 GB, aby spełnić minimalne zalecenia Microsoftu, ale w praktyce jest to zwykle zbyt małe z powodu łatania i innych działań. Bezpieczniejszy minimalny rozmiar to 60 GB.
po tym, jedynym pozostałym ekranem jest kopiowanie pliku, rozszerzenie i mierniki instalacji:
po zakończeniu wszystkich tych procesów system uruchomi się ponownie. Gratulacje! Pomyślnie zainstalowałeś Windows lub Hyper-V Server!
wykonaj wstępną konfigurację
po uruchomieniu systemu najlepiej wykonać podstawowe zadania porządkowe, aby przyspieszyć jego działanie jako pełnoprawnego systemu operacyjnego.
zaczniemy od samych podstaw. Zanim zaczniesz, musisz zmienić hasło. Będzie to hasło do lokalnego konta administratora:
wymusi zestaw reguł minimalnej złożoności.
Uzyskaj dostęp do menu konfiguracji serwera
jeśli zainstalowałeś Windows Server w trybie Core, zostaniesz po prostu zrzucony na czarny ekran z wierszem polecenia i migającym kursorem. Powitanie serwera Hyper-V jest nieco bardziej przyjazne, ponieważ ma również domyślnie widoczne okno z narzędziem konfiguracji serwera. Nie martw się, jeśli używasz Windows Server; po prostu wpisz następujące polecenie w wierszu polecenia:
|
1
|
sconfig.cmd
|
zobaczysz coś podobnego:
organizacja tego ekranu pozostawia coś do życzenia, ponieważ prawdopodobnie nie chcesz iść w kolejności. Zacznij od naprawy zegara. Wpisz 9 i naciśnij, aby powitać tradycyjnym interfejsem ustawień zegara i strefy czasowej:
najlepszym następnym krokiem jest skonfigurowanie sieci.
7. Początkowa konfiguracja sieci
konfiguracja sieci może być wyzwaniem dla Systemów Hyper-V, ponieważ mają one zwykle wiele fizycznych kart sieciowych. Najprostszą rzeczą do zrobienia w tym czasie jest podłączenie tylko głównego adaptera do fizycznego przełącznika. Spowoduje to, że pozostałe będą niewidoczne wewnątrz konfiguratora serwera, co znacznie ułatwi wstępną konfigurację. W tej chwili Twoim głównym celem jest wprowadzenie systemu operacyjnego zarządzania do sieci, niekoniecznie w pełni go skonfigurować. Jeśli planujesz później połączyć ten adapter w adapter zespołowy, ustawienia zostaną przeniesione, więc korzystanie z nich nie zaszkodzi..
na razie użyj opcji 8 W narzędziu konfiguracyjnym serwera, aby rozpocząć konfigurację sieci. Poniżej znajduje się lista wszystkich podłączonych i włączonych adapterów:
na powyższym zrzucie ekranu wszystkie adaptery zostały już skonfigurowane. W Nowym Systemie jedynym wyróżnikiem będzie Pole opisu, które zwykle nie jest zbyt pomocne. Dlatego najłatwiej jest fizycznie odłączyć karty, których nie chcesz skonfigurować.
po ustaleniu adaptera wpisz jego indeks i naciśnij . Zostaną wyświetlone bieżące ustawienia i opcje karty, aby je dostosować:
wprowadź najpierw informacje o IP. Wpisz numer 1 i naciśnij . Następnie zostaniesz poproszony o „Select (D)HCP, (S)tatic IP (Blank=Cancel):”. Hyper-V działa najlepiej ze statycznymi adresami IP, więc mam nadzieję, że masz je na uwadze. Naciśnij S i . Następnie zostanie wyświetlony monit o adres IP, maskę podsieci i bramę do użycia dla tego połączenia. Po ich wprowadzeniu nastąpi powrót do ekranu ustawień karty sieciowej:
następnie wprowadź serwery DNS. Naciśnij 2 i . Pojawi się monit o podstawowe i dodatkowe serwery DNS z oknem potwierdzenia po każdym:
to tyle dla sieci (przynajmniej dla adaptera zarządzania). Naciśnij 4, aby powrócić do ekranu konfiguracji serwera.
Dołącz do domeny i zmień nazwę komputera
jeśli chcesz wstępnie skonfigurować konto komputera w usłudze Active Directory, uzyskaj dostęp do systemu zarządzania reklamami i zrób to przed kontynuowaniem.
w konfiguracji serwera wpisz 1 i naciśnij . Zostaniesz poproszony o wybranie trybu grupy roboczej lub domeny. Jesteś już w trybie grupy roboczej, więc wpisz D i naciśnij . Najpierw zostaniesz poproszony o podanie nazwy domeny. Po dostarczeniu tego, otrzymasz monit o nazwę użytkownika; zaleca się, aby wprowadzić go w formacie DOMAIN\User. Następnie pojawi się nowe okno, w którym możesz wprowadzić hasło bez echa znaków na ekranie.
po dostarczeniu danych uwierzytelniających do przyłączenia się do domeny, otrzymasz możliwość zmiany nazwy komputera. Jeśli z tego skorzystasz, będziesz musiał przejść przez ten sam proces dostarczania poświadczeń na poziomie domeny.
po tym wszystkim, co jest zakończone, pojawi się wyskakujące okno z pytaniem, czy można ponownie uruchomić system:
zaleca się, aby to zrobić przed kontynuowaniem.
po ponownym uruchomieniu systemu będzie on członkiem domeny. Jeśli chcesz zalogować się jako administrator domeny (najlepszą praktyką dla administratorów jest posiadanie kont osobistych z prawami administratora domeny), musisz użyć formatu domena\Administrator. Wystarczy wpisać Administrator dla konta użytkownika, aby zawsze korzystać z lokalnego konta administratora.
Zainstaluj aktualizacje systemu Windows
Otwórz menu konfiguracji serwera, jeśli nie jest jeszcze otwarte. Typ 5 i . Ponieważ możesz mieć swój własny proces aktualizacji, postępuj zgodnie z opcjami, aby ustawić automatyczny lub Ręczny, jak chcesz. Po powrocie do menu głównego wybierz opcję 6, aby zainstalować aktualizacje. Jedyną opcją jest wybór pomiędzy wszystkimi aktualizacjami lub tylko zalecanymi aktualizacjami. Ponownie postępuj zgodnie z praktykami swojej organizacji.
Włącz Zdalne zarządzanie i pulpit
Hyper-V Server i Windows Server w trybie Core są przeznaczone do uruchamiania „headless”, co oznacza, że oczekuje się, że będziesz używać ich konsol tylko do minimalnej ilości pracy – takiej jak ta początkowa konfiguracja. Aby to działało łatwo, musisz włączyć kilka opcji.
zaczniemy od opcji konfiguracji serwera 4, „Konfiguruj Zdalne zarządzanie”. Domyślnie zostanie wyświetlona opcja „Włączone”. Opcja zezwalania na żądania Ping nie jest domyślnie włączona. Jeśli chcesz go włączyć, przejdź do tego menu i naciśnij 3 i . Wybierz, aby zezwolić lub wyłączyć go z okna dialogowego:
przychodzące połączenia pulpitu zdalnego są domyślnie blokowane. Wybierz numer 7 z menu głównego, aby uzyskać dostęp do opcji jego zmiany. Wpisz E i aby włączyć Pulpit zdalny. Zostaniesz zapytany, czy chcesz zezwolić tylko klientom korzystającym z technologii uwierzytelniania na poziomie sieci lub dowolnego klienta RDP. Nowoczesne klienty systemu Windows używają NLA, ale niektóre organizacje umożliwiają dostęp z urządzeń z innymi implementacjami klientów pulpitu zdalnego. Wybierz opcję według swoich potrzeb:
Aktywacja (tylko Windows Server)
ostatnią czynnością w konfiguracji serwera jest aktywacja systemu Windows za pomocą opcji 11. Ta opcja nie pojawia się w serwerze Hyper-V; to menu zawiera tylko 14 pozycji.
menu aktywacji konfiguracji serwera jest interfejsem dla slmgr.vbs, który jest wbudowanym skryptem do zarządzania licencjami na Windows Server. Na marginesie, jest on również obecny na serwerze Hyper-V. Proszę nie próbować używać go na serwerze Hyper-V; nie jest możliwe aktywowanie tego produktu, ale niektórzy ludzie znaleźli sposób, aby przekonać moduł licencjonowania, że aktywacja jest wymagana. Spowoduje to trwałe przerwanie instalacji serwera Hyper-V i będzie wymagało całkowitego przeładowania systemu operacyjnego zarządzania.
poniżej znajduje się zrzut ekranu z menu aktywacji w konfiguracji serwera:
szczegółowe omówienie procesu licencjonowania nie jest tutaj. Powinno być łatwo postępować zgodnie z podpowiedziami. Jeśli napotkasz problemy, skontaktuj się ze sprzedawcą licencji lub Microsoft clearinghouse. Numery telefonów dla Twojego regionu znajdziesz pod adresem: http://www.microsoft.com/licensing. Numer ten można również uzyskać z systemu graficznego wpisując „slui 4” i naciskając (pamiętaj tylko, aby anulować z tego monitu po zapisaniu numeru telefonu).
12. Zainstaluj sterowniki sprzętowe
pomimo braku GUI, Hyper-V Server i Windows Server w trybie Core zawierają wszystkie niezbędne komponenty do obsługi aplikacji Windows Forms i modułów Instalatora Windows (.msi,msp itp.). Wszelkie pakiety sterowników wykorzystujące te frameworki będą działać bez problemu, chyba że ich autorzy mają określone bloki kodowania.
dla pakietów sterowników, które zawierają tylko podstawowe pliki, możesz użyć wbudowanego narzędzia pnputil. Skopiuj pliki do tymczasowej lokalizacji na dysku lokalnym i w wierszu polecenia uruchom następujące polecenie:
otrzymasz potwierdzenie, czy instalacja sterownika przebiegła pomyślnie.
Włącz Komponenty Hyper-V
wszystko, co teraz pozostało, to włączyć komponenty potrzebne do działania Hyper-V. chociaż wcześniejsze narzędzie DISM jest nadal dostępne i funkcjonalne, preferowane jest użycie PowerShell do tego zadania. Uruchom PowerShell, wpisując powershell i naciskając klawisz .
Hyper-V Server ma już włączony hipernadzorca, ale musisz go włączyć Dla Windows Server. Żaden z nich nie jest wyposażony w moduł PowerShell dla Hyper-V włączony. Niezależnie od systemu operacyjnego zarządzania można użyć następującego polecenia:
|
1
|
Add-WindowsFeature –Name Hyper-V -IncludeAllSubFeature -IncludeManagementTools
|
This is the equivalent of enabling the following named features:
- Hyper-V
- RSAT-Hyper-V-Tools
- Hyper-V-Tools
- Hyper-V-PowerShell
w przypadku serwera Hyper-V naciśnięcie spowoduje zainstalowanie brakujących komponentów bez wymaganego restartu. W przypadku systemu Windows Server hipernadzorca będzie włączony. Spowoduje to, że system będzie wymagał ponownego uruchomienia, które musisz zainicjować ręcznie (wskazówki są w następnej sekcji). Należy pamiętać, że system uruchomi się ponownie dwa razy podczas włączania funkcji Hyper-V.
końcówka zamykająca
brak menu Start lub jakiegokolwiek ekranu może być mylący przez pewien czas. Często nowi użytkownicy tego interfejsu będą, z siły przyzwyczajenia, próbowali zakończyć swoją sesję, zamykając okno(y) poleceń. Oczywiście pozostawia to całą sesję aktywną z niczym innym jak pustym ekranem.
aby poprawnie zakończyć sesję wpisz następujący:
|
1
|
logoff
|
To shut down the system:
|
1
|
shutdown /s /t 0
|
The „0” tells the system how many seconds to wait before shutting down.
To restart the system:
|
1
|
shutdown /r /t 0
|
There are also the Stop-Computer and Restart-Computer PowerShell cmdlets. The Server Configuration menu has matching options.
I jeśli zamknąłeś wszystkie okna poleceń, łatwo je odzyskać. Jeśli jesteś zalogowany na konsoli fizycznej, naciśnij CTRL + ALT + DEL. Jeśli jesteś zalogowany przez Pulpit zdalny, naciśnij CTRL + ALT + END. Wybierz Menedżera zadań z menu. Gdy pojawi się Menedżer zadań, kliknij Więcej szczegółów, jeśli pasek menu się nie pojawi. W menu Plik kliknij Uruchom nowe zadanie. W wyświetlonym oknie dialogowym wpisz cmd
i kliknij, aby uruchomić standardowy wiersz polecenia lub wpisz powershell i kliknij, aby uzyskać dostęp do wiersza polecenia PowerShell.
wniosek
to wszystko dla wstępnej instalacji i konfiguracji systemu operacyjnego zarządzania. Jesteś w większości gotowy do uruchomienia Hyper-V. wciąż pozostaje kwestia Wirtualnego przełącznika. Wkrótce do tego dojdziemy. Wcześniej musimy porozmawiać o tym, jak zarządzać Hyper-V.