biografia
nieślubny syn 25-letniego notariusza Ser Piero i wieśniaczki Cateriny, Leonardo urodził się 15 kwietnia 1452 roku w Vinci we Włoszech, niedaleko Florencji. Jego ojciec objął opiekę nad nim krótko po jego narodzinach.
dorastając w domu Vinci ojca, Leonardo miał dostęp do tekstów naukowych należących do rodziny i przyjaciół. Był również narażony na wieloletnią tradycję malarską Vinci, a gdy miał około 15 lat, jego ojciec przyuczył go do słynnego warsztatu Andrea del Verrochio we Florencji. Nawet jako uczeń, Leonardo pokazał swój wielki talent. Rzeczywiście, jego geniusz wydaje się pojawiać w wielu utworach wyprodukowanych przez warsztat Verrocchio w latach 1470-1475. Na przykład jednym z pierwszych dużych przełomów Leonarda było namalowanie Anioła w „chrzcie Chrystusa” Verrochia, a Leonardo był o wiele lepszy od swojego mistrza, że verrochio rzekomo postanowił nigdy więcej nie malować. Leonardo przebywał w Warsztacie Verrocchio do 1477 roku.
dążąc do utrzymania się i nowych wyzwań, wstąpił do służby księcia Mediolanu w 1482 roku, rezygnując z pierwszego zlecenia we Florencji, „adoracji mędrców”. Spędził 17 lat w Mediolanie, wyjeżdżając dopiero po upadku księcia Ludovico Sforzy w 1499 roku. To właśnie w tych latach Leonardo osiągnął nowy poziom osiągnięć naukowych i artystycznych.
Książę zajmował się malowaniem, rzeźbieniem i projektowaniem skomplikowanych festiwali dworskich, ale także projektował Broń, budynki i maszyny. W latach 1485-1490 Leonardo prowadził badania na wiele tematów, w tym przyrodę, maszyny latające, geometrię, mechanikę, budownictwo miejskie, kanały i architekturę (projektując wszystko, od kościołów po twierdze). Jego studia z tego okresu zawierają projekty zaawansowanej broni, w tym czołgu i innych pojazdów wojennych, różnych urządzeń bojowych, a nawet okrętów podwodnych. Również w tym okresie Leonardo wykonał swoje pierwsze badania anatomiczne. Jego warsztat w Mediolanie obfitował w uczniów i studentów.
Niestety, zainteresowania Leonarda były tak szerokie, że był tak często zauroczony nowymi tematami, że zwykle zostawiał niedokończone projekty. W rezultacie w ciągu tych 17 lat ukończył tylko około sześciu prac, w tym „Ostatnią Wieczerzę” i „Dziewicę na skałach”, pozostawiając dziesiątki obrazów i projektów niedokończonych lub niezrealizowanych (patrz „Wielki koń” w pasku bocznym). Większość czasu spędzał studiując nauki ścisłe, albo wchodząc w naturę i obserwując rzeczy, albo zamykając się w swoim warsztacie, wycinając ciała lub rozważając uniwersalne prawdy.
w latach 1490-1495 rozwinął swój zwyczaj zapisywania swoich studiów w starannie ilustrowanych zeszytach. Jego prace obejmowały cztery główne tematy: Malarstwo, architekturę, elementy mechaniki i anatomię człowieka. Te studia i szkice zostały zebrane w różne kodeksy i rękopisy, które są obecnie gromadzone przez muzea i osoby prywatne (Bill Gates zapłacił kiedyś 30 milionów dolarów za Codex Leicester!).
Powrót Do Mediolanu — po upadku Ludovico Sforzy w 1499 roku — Leonardo szukał nowego patrona. W ciągu następnych 16 lat Leonardo pracował i podróżował po Włoszech dla wielu pracodawców, w tym niesławnego Cesare Borgia. Podróżował przez rok z armią Borgii jako inżynier wojskowy, a nawet spotkał Niccolo Machiavellego, autora „księcia.”Leonardo zaprojektował w tym okresie most na „złotym rogu” w Konstantynopolu i otrzymał zlecenie, z Pomocą Machiavellego, namalowania „Bitwy pod Anghiari.”
około 1503 roku Leonardo podobno rozpoczął prace nad ” Mona Lisą.”W latach 1513-1516 pracował w Rzymie, prowadząc warsztat i podejmując różne projekty dla papieża. Kontynuował studia nad anatomią i fizjologią człowieka, ale papież zabronił mu sekcji zwłok, ograniczając jego postępy.
Po śmierci swojego patrona Giuliano de’ Medici w marcu 1516 r.otrzymał od Franciszka I we Francji tytuł głównego malarza i inżyniera oraz architekta Króla. Jego ostatni i być może najbardziej hojny patron, Franciszek i zapewnił Leonardowi stypendium i Dwór w pobliżu Zamku Królewskiego w Amboise.
chociaż cierpiał na paraliż prawej ręki, Leonardo (który pisał lewą ręką) nadal był w stanie rysować i uczyć. Tworzył opracowania dla Matki Boskiej z „Dziewicy i Dzieciątka ze św. Anną”, studia o kotach, koniach, smokach, św. Jerzym, studia anatomiczne, studia nad naturą wody, rysunki Potopu i różnych maszyn.
Leonardo zmarł 2 maja 1519 roku w Cloux we Francji. Legenda głosi, że król Franciszek był u jego boku, gdy umarł, trzymając głowę Leonarda w ramionach.