definicja/opis
’szum w uszach’ jest definiowany jako percepcja dźwięku w przypadku braku odpowiednich zewnętrznych bodźców akustycznych.
Istnieje różnica między subiektywnym i obiektywnym szumem w uszach. Subiektywny (somatyczny) szum w uszach jest zjawiskiem fantomowym i jest słyszalny tylko przez pacjenta. Obiektywne szumy uszne można opisać jako stan, w którym dźwięki są generowane w ciele i przekazywane do ucha, np., poprzez skurcze mięśnia tensorowego błony bębenkowej. jest on słyszalny dla innej osoby, jako dźwięk pochodzący z kanału słuchowego.
ciężkie szumy uszne są związane z depresją, lękiem i bezsennością.
klinicznie istotne anatomii
połączenie neuronowe między somatosensorycznych i systemów słuchowych może być ważne w szum w uszach. Anatomiczne i fizjologiczne dowody potwierdzają to stwierdzenie. Zwoje korzeni trójdzielnych i grzbietowych przenoszą afferentną informację somatosensoryczną z peryferii do drugorzędowych neuronów czuciowych w pniu mózgu. Struktury te wysyłają projekcje pobudzające do jądra ślimaka. Ponadto jądro ślimakowe unerwia części jąder trójdzielnych, ocznych i żuchwowych. Sygnały z trójdzielnego dostarczają system słuchowy w jądrze ślimakowym, jądrze oliwkowym górnym i kolikulusie dolnym.
pacjenci z przewlekłym szumem w uszach wykazują zmiany w obszarach mózgu odpowiedzialnych za regulację wpływu (ciało migdałowate, hipokamp itp.) oraz w obszarach frontoparietalnych istotnych dla regulacji uwagi i świadomej percepcji.
Epidemiologia /etiologia
od 5% do 15% ogólnej populacji zgłasza szumy uszne, które mają znaczący negatywny wpływ na jakość życia, w 1% tej specyficznej populacji szumów usznych.
szumy uszne są wieloaspektowe z różnymi przyczynami: otologicznymi, neurologicznymi, metabolicznymi, farmakologicznymi, naczyniowymi, mięśniowo-szkieletowymi i psychologicznymi.
pomimo faktu, że szum w uszach jest często postrzegane w związku z zaburzeniami słuchu, nie wszyscy pacjenci mają zaburzenia słuchu.
subiektywny szum w uszach jest zjawiskiem fantomowym. Przykładem zjawiska fantomowego jest halucynacja akustyczna, która występuje szczególnie u pacjentów ze schizofrenią lub po spożyciu substancji halucynogennych.
somatyczne (subiektywne) szumy uszne są również związane z patologiami mięśni i stawów (na przykład artropatią twarzy) szyi i zaburzeniami stawu skroniowo-żuchwowego. (Link)
w Latifpour Dh et al, 2009 opisano związek między układem somatosensorycznym, zaburzeniami/dysfunkcją głowy i szyi a szumem w uszach. Nasilenie szumu w uszach może być spowodowane zaburzeniami układu somatosensorycznego górnej części szyjki macicy i głowy. Dysfunkcja regionu głowy i górnej części szyi może powodować szum w uszach poprzez aktywację układu somatosensorycznego. Silne skurcze mięśni głowy i szyi może modulować percepcję szumu w uszach 80% pacjentów z szumem w uszach i wywoływać percepcję dźwięku u 50% osób bez szumu w uszach.
te zjawiska somatyczne są równie rozpowszechnione wśród osób z zaburzeniami ślimaka lub bez nich. Wyraźny związek można również zobaczyć między zaburzeniami szczęki, bólem szyi, bólem głowy i szumem w uszach. Może istnieć również połączenie między impulsami nerwowymi z tyłu szyi i głowy poprzez połączenia wielosynaptyczne w pniu mózgu i ślimaku.
dominującym odkryciem w badaniu Reisshauer et al, 2006 jest ogólne upośledzenie ruchomości kręgosłupa szyjnego, do którego przyczyniają się różne czynniki. Należą do nich zaburzenia funkcji stawów segmentowych głowy i szyjki macicy oraz zaburzenia równowagi mięśniowej mięśni barku i szyi (mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy, zstępująca część mięśnia trapezowego, mięsień dźwigacza łopatki i mięsień masażysty)
charakterystyka/Prezentacja kliniczna
pacjenci z szumem w uszach słyszą dźwięki bez odpowiedniego zewnętrznego bodźca akustycznego. Szumy uszne składają się z niezorganizowanych wrażeń akustycznych różnego rodzaju. Hałas ucha może być postrzegany jako jednostronny, obustronny lub powstający w głowie.
w przypadku obiektywnego szumu w uszach dźwięk może być słyszany przez inną osobę.
z drugiej strony, somatyczny szum w uszach w związku z zaburzeniami głowy i szyi, dźwięk jest specjalnie zlokalizowany do ucha ipsilateralnie do dysfunkcji somatycznej wraz z brak dolegliwości przedsionkowych i żadnych nieprawidłowości na neurologicznym egzaminu.
w przypadku subiektywnego szumu w uszach pacjenci mogą mieć halucynacje akustyczne i mają tendencję do postrzegania dźwięków w zorganizowanej formie, takiej jak muzyka lub mowa.
można również rozróżnić pulsacyjne i nie pulsacyjne szumy uszne. Pulsacyjne szumy uszne jest zsynchronizowany z biciem serca i może być objawem wad naczyniowych.
szum w uszach może również pojawić się jako rozległe wahania szum w uszach. W tym przypadku hałas ucha może być modulowany przez ruchy szczęki lub kręgosłupa szyjnego.
diagnostyka różnicowa
Dodaj tekst tutaj
procedury diagnostyczne
schemat blokowy przewlekły szum uszny
miary wyników
dodaj linki do miar wyników tutaj (patrz również Baza Danych miar wyników)
badanie
w każdym przypadku szumu w uszach należy określić następujące cechy:
- czas trwania szumu w uszach (ostry i przewlekły)
- Pulsacyjność
- Modulacja szumu w uszach
- towarzyszące objawy, takie jak zaburzenia snu i problemy z koncentracją
W przypadku, gdy hałas ucha może być modulowany ruchami szczęki lub kręgosłupa szyjnego, należy rozważyć fizjoterapię lub badanie przez ortopedę/ortodontę. U pacjentów z jednostronnym szumem w uszach i wyraźną rozbieżnością w zakresie ostrości słuchu zaleca się obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego w celu wykluczenia nerwiaka przedsionkowego.
pulsacyjne szumy uszne są zsynchronizowane z biciem serca i mogą być objawem wad naczyniowych. Pacjentów tych należy skierować do lekarza w celu przeprowadzenia badania neuroradiologicznego.
u pacjentów z somatycznie powiązanymi szumami w uszach należy zbadać:
1) ruchliwość zgięcia i wyprostu szyi, zgięcie boczne w prawo i w lewo, obrót w prawo i w lewo za pomocą inklinometru. Pomiar przeprowadza się w pozycji siedzącej i odnotowuje się najlepszą wartość trzech.
2) postawa przy użyciu kifometru. Pomiar wykonywany jest w pozycji stojącej. Kifozę piersiową mierzy się od C7-T12, a lordozę lędźwiową od T12-L5.
w badaniu przeprowadzonym przez Reisshauera i wsp., 2006 protokół badania obejmował globalną i segmentalną ruchomość stawów kręgosłupa szyjnego, złącze szyjno-szyjne, pierwsze żebro, układ czaszkowo-żuchwowy, rozciągliwość mięśni i punkty spustowe mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, zstępującą część mięśnia trapezowego, mięsień dźwigacza łopatki i mięsień masujący.
tabela: standardowy protokół badania w leczeniu pacjentów z szumem w uszach
Postępowanie Medyczne
żadne podejście lecznicze nie może być jeszcze uznane za ustaloną opcję leczenia. W związku z tym, ani w Europie, ani w USA nie ma żadnego leku jeszcze zostały zatwierdzone do leczenia szumów w uszach. Wskazania do farmakoterapii są zatem ograniczone do leczenia chorób współistniejących, takich jak zaburzenia lękowe, zaburzenia snu i depresja.
Gritsenko i in., 2014 opisuje w opisie przypadku 65-letniego mężczyzny, u którego zdiagnozowano artropatię C2-C3, skuteczne leczenie poprzez zastosowanie bloku gałęzi medycznej C2-C3 w połączeniu z ablacją o częstotliwości radiowej gałęzi przyśrodkowych C2-C3.
Zarządzanie fizykoterapia
do tej pory 5 metod okazało się skuteczne w leczeniu szumów usznych.
- ruchy szyjki macicy i skurcze mięśni
wykonywanie serii powtarzających się ruchów szyjki macicy i skurcze mięśni szyi okazało się skuteczne w leczeniu szumu w uszach szyjki macicy. Wybrane ruchy powinny mieć jako cel normalizację ruchomości kręgosłupa szyjnego. Istnieją dowody na to, że wykonywanie ruchów szyjki macicy i skurcze mięśni moduluje szum w uszach częściej niż generuje lub pogarsza szum w uszach.
Cherian K et al. którzy przeprowadzili podobną terapię, znaleźli całkowite odwrócenie szumu w uszach po 2,5 miesiącach ćwiczeń i zauważyli znaczną poprawę ruchu szyjki macicy. Sanchez TG et al. zauważono również, że manewry skurczów mięśni głowy i szyi wywołały modulację szumów usznych w sposób częsty i niezawodny po dwóch miesiącach. Pogorszenie szumów w uszach zmniejszyło się, a poprawa wzrosła, chociaż codzienne postrzeganie pozostało niezmienione.
- Rozciąganie, trening postawy i akupunktura
Rozciąganie, trening postawy i akupunktura uszna również znacznie zmniejsza szum w uszach do 3 miesięcy po zabiegu. Zaleca się rozciąganie napiętych mięśni szyi i ramion, takich jak M. mostkowo-obojczykowy, m. trapezowy, m. łopatkowy, m.suboccipitalis … metoda ta opiera się na stymulacji somatosensorycznej i może być przydatna jako alternatywne leczenie.
- TENS
TENS może być również skuteczny w przypadku stosowania na obszary skóry w pobliżu ucha lub na górny nerw szyjny C2, ale zależy to od pacjentów.Vanneste S.et al. stwierdzono poprawę o 42,92% i pełną redukcję objawów w 6 przypadkach, ale tylko 17,9% z 42 przypadków odpowiedziało na TENS C2
- Qigong
wreszcie, Qigong okazał się skutecznym sposobem leczenia szumów usznych. Nie wykazano żadnych skutków ubocznych, istnieje znaczna poprawa nasilenia somatycznego szumu w uszach, a efekty pozostają stabilne przez co najmniej 3 miesiące po ostatniej sesji.
- terapia poznawczo-behawioralna
terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest najlepiej ocenianym leczeniem przewlekłego szumu w uszach. Ogólnym celem CBT u pacjentów z szumem w uszach jest poprawa świadomości i ułatwienie modyfikacji wzorców nieprzystosowania na poziomie poznawczym, emocjonalnym i behawioralnym.
kluczowe badania
dodaj tutaj linki i recenzje wysokiej jakości dowodów (case studies powinny być dodawane na nowych stronach za pomocą szablonu case study)
- 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 Kreuzer PM, Vielsmeier V, Langguth B. Chronic tinnitus: an interdisciplinary challenge. Dtsch Arztebl Int. 2013 Apr; 110 (16): 278-84 (poziom dowodów 2A)
- 2.0 2.1 2.2 2.3 Gritsenko K, Caldwell W, Shaparin N, Vydyanathan a, Kosharskyy B. Ustąpienie długotrwałego szumu w uszach po ablacji C2 – C3 gałęzi przyśrodkowych — opis przypadku. Lekarz Bólu. 2014 Styczeń-Luty; 17 (1): E95-8 (poziom dowodów 3b)
- 3.0 3.1 3.2 Biesinger e, Kipman U, Schätz S, Langguth B. Qigong w leczeniu szumów usznych: prospektywne randomizowane badanie kontrolowane. J Psychosom Res. 2010 Sep;69(3):299-304 (poziom dowodów 1B)
- 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 Latifpour DH, Grenner J, Sjödahl C. efekt nowego leczenia opartego na stymulacji somatosensorycznej w grupie pacjentów z somatycznie powiązanymi szumami w uszach. Int Tinnitus J. 2009;15(1):94-9 (poziom dowodów 1B)
- 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 Cherian K, Cherian N, Cook C, Kaltenbach JA. Poprawa szumy uszne z mechanicznego leczenia kręgosłupa szyjnego i szczęki, J Am Acad Audiol, 2013 Jul-Aug;24(7):544-55, (poziom dowodów 3b)
- 6.0 6.1 6.2 Reisshauer a, Mathiske-Schmidt K, Küchler I, Umland G, Klapp BF, Mazurek B. zaburzenia czynnościowe kręgosłupa szyjnego w szumie usznym]. HNO. 2006 Feb;54(2):125-31 (level of evidence 2C)
- 7.0 7.1 Sanchez TG, da Silva Lima a, Brandão AL, Lorenzi MC, Bento RF. Modulacja somatyczna szumów usznych: test niezawodności i wyniki po powtarzalnych skurczów mięśni szkolenia, Ann Otol Rhinol Laryngol, 2007 Jan;116(1):30-5, (poziom dowodów 1B)
- Sanchez TG, Guerra GC, Lorenzi MC, Brandão AL, Bento RF , wpływ dobrowolnych skurczów mięśni na początku i modulacji szumu w uszach, Audiol Neurootol, 2002 Listopad-Grudzień;7(6):370-5, (poziom dowodów 2B)
- herraiz C, Toledano a, Diges I. Trans-Electrical nerve stimulation (tens) for somatic tinnitus. Prog Brain Res. 2007;166: 389-94. (Poziom dowodów 1B)
- 10, 0 10.1 Vanneste s, Plazier m, Van de Heyning P, De Ridder D. przezskórna elektryczna stymulacja nerwów (TENS) górnego nerwu szyjnego (C2) do leczenia somatycznego szumu w uszach. Exp Brain Res. 2010 Jul;204(2):283-7. (Poziom dowodów 1B)