Szabat, Żydowski Szabat, to cotygodniowe święto, które celebruje stworzenie i oferuje wytchnienie od gorączkowego tempa reszty tygodnia. Szabat rozpoczyna się o zachodzie słońca w piątek, a kończy się Hawdalą – krótką ceremonią, która oddziela Szabat od reszty tygodnia – w sobotni wieczór.
wiele społeczności żydowskich odprawia Szabat zarówno w piątkowy wieczór, jak i sobotni poranek (a czasami także w piątkowe popołudnie oraz w sobotnie popołudnie i wieczór). Każda Kongregacja jest autonomiczna, choć wiele z nich jest powiązanych ze swoją przynależnością wyznaniową. Kongregacje reformatorskie w Ameryce Północnej są członkami Unii na rzecz judaizmu Reformowanego.
chociaż każde nabożeństwo szabatowe różni się od innych (i każde zgromadzenie robi wszystko po swojemu), istnieją pewne szabatowe zwyczaje, tradycje i praktyki obserwowane w tej czy innej formie w synagogach i społecznościach żydowskich na całym świecie.
niezależnie od tego, czy uczęszczasz na nabożeństwa w piątek wieczorem,czy w sobotę rano (lub w obie strony), rzadko, czasami lub często, są to niektóre z rzeczy, które możesz zobaczyć lub usłyszeć w synagodze i wokół niej (znanej również jako świątynia lub Szul, co jest słowem w jidysz i często jest używane zamiennie z pozostałymi dwoma).
Na zewnątrz budynku
chociaż niektóre zgromadzenia wymagają obecności lokalnych policjantów lub zatrudniają prywatnych pracowników ochrony jako środek ostrożności przy drzwiach, każdy – bez względu na wiarę lub religię jest mile widziany na nabożeństwach. Niektóre zgromadzenia mają przestrzeń kultu na zewnątrz, gdzie nabożeństwa mogą odbywać się w ciepłej pogodzie.
w holu
Woźnicy lub witający mogą powitać Cię wchodząc do budynku, życzyć „Szabat Szalom” (spokojnego szabatu) i ofiarować Ci modlitewnik. (W niektórych zgromadzeniach znajdziesz modlitewniki-i być może Tom komentarza do Tory – w ławkach, kiedy usiądziesz.) Woźnicy mogą Ci pomóc, jeśli potrzebujesz modlitewnika z dużym nadrukiem, pętli słuchowej lub masz inne potrzeby związane z niepełnosprawnością, i będą współpracować z Tobą, aby zapewnić jak najwięcej zakwaterowania.
w holu można zobaczyć różne przedmioty rytualne:
- jarmułki (kippahkippahכִּפָּה nakrycie głowy często noszone podczas kultu i podczas pobytu w Sanktuarium, chociaż niektórzy ludzie wybierają noszenie kippah przez cały czas; liczba mnoga: kippot. W ortodoksyjnych społecznościach tylko mężczyźni i chłopcy noszą kippot, podczas gdy w liberalnych społecznościach żydowskich niektóre kobiety i dziewczęta wybierają kippot. Nazywany również jarmułką (jidysz) lub czaszką. jest liczba pojedyncza, kippot jest liczba mnoga w języku hebrajskim) lub nakrycia głowy. Historycznie kippot były noszone przez żydowskich mężczyzn i chłopców podczas kultu (i w innych czasach) jako znak szacunku dla Boga. W dzisiejszych zborach reformatorskich zarówno mężczyźni, jak i kobiety – niezależnie od tego, czy są Żydami, czy pochodzą z innej wiary czy tradycji kulturowej – noszą kippot, jeśli tak zdecydują, jako znak szacunku, duchowości lub modlitwy. Jeśli ich kippah spadnie na ziemię, niektórzy ludzie pocałują go, kładąc go z powrotem na głowę.
- Tallitot: noszone tylko przez żydowskich nastolatków (którzy już stali się B ’ nai micwą) i dorosłych; noszone tylko w szabat i świąteczne poranki, z wyjątkiem erev Jom Kippur (początek Jom Kippur, który, jak wszystkie żydowskie święta, rozpoczyna się o zachodzie słońca), ponieważ jest to Najświętszy dzień w kalendarzu żydowskim. Podobnie jak Kippa lub jarmułka, modlitewne szale są opcjonalne. Modlitewnicy / duchowni/rabini/kantorzy mogą w piątkowy wieczór nosić tallit; wyróżnia je jako lidera usług
poza kippot i tallitot, zwyczaje dotyczące stroju różnią się w zależności od zgromadzenia (a standardy ubioru poluzowały się w ostatnich czasach), najlepiej unikać noszenia szortów, koszulek bez rękawów, T-shirtów, bluz, odzieży sportowej lub klapek na nabożeństwo. „Business casual” dla mężczyzn i kobiet jest odpowiednim przewodnikiem dla kultu szabatu. Garnitury dla mężczyzn i sukienki dla kobiet są odpowiednie podczas uczestnictwa w barze lub bat micwie lub innym uroczystym wydarzeniu odbywającym się w sanktuarium w synagodze.
Możesz również zobaczyć Sklep z Judaikami w holu lub w jego pobliżu, ale prawdopodobnie będzie on zamknięty, jeśli odwiedzasz go w szabat. Takie sklepy sprzedają Żydowskie przedmioty rytualne, takie jak świeczniki szabatowe, Pokrowce na chałki i kubki na kiddush, a także książki i upominki.
oprócz tego, że są domami modlitwy, synagogi są również centrami edukacji i społeczności, więc możesz zobaczyć biura, sale lekcyjne dla dzieci i dorosłych, salę socjalną lub inną przestrzeń społeczną.
wreszcie, na drzwiach Sanktuarium może być napis przypominający czcicielom o wyłączeniu wszystkich osobistych urządzeń elektronicznych (nie zapomnij wyłączyć swojej!) i zauważając, że robienie zdjęć jest zabronione podczas kultu.
w Sanktuarium
mogą być woźnicy lub witający przy drzwiach sanktuarium lub przestrzeni kultu, ale o ile nabożeństwo nie jest wyjątkowo zatłoczone, woźnicy zazwyczaj nie siedzą czcicieli. Zamiast tego siedzenia są otwarte, a czciciele mogą siedzieć, gdzie chcą. Ludzie najczęściej siedzą z rodzinami i przyjaciółmi, a na ogół nie ma zarezerwowanych miejsc. Odwiedzający i uczestnicy po raz pierwszy powinni usiąść w dowolnym miejscu lub poprosić o dołączenie do osób, które już siedzą w ławce.
na niektórych ścianach Sanktuarium mogą znajdować się tablice pamiątkowe ku pamięci członków lub krewnych członków. Zazwyczaj tablice te są wpisane z imieniem osoby, datą urodzenia i datą śmierci, wszystko w języku angielskim i hebrajskim. W rocznicę śmierci osoby oświetlona zostanie mała żarówka obok tablicy, a jej imię zostanie odczytane tuż przed recytacją modlitwy Kadysz.
przed sanktuarium znajduje się Bima (podwyższona scena lub platforma, z której odbywa się nabożeństwo), która zazwyczaj obejmuje następujące elementy:
- Ark (Aron HaKodesh): zamknięta przestrzeń, w której znajdują się zwoje Tory, na której ręcznie zapisywane jest pięć pierwszych ksiąg Biblii hebrajskiej, które Żydzi nazywają „Torą.”Zwoje Tory są ubrane w „strój”, który naśladuje strój starożytnych kapłanów; Arka może zawierać Hebrajskie pismo („wiedz, przed kim stoisz” lub inne biblijne zwroty) lub obrazy 10 przykazań
- ner tamid (wieczne światło) znajduje się na ogół nad Arką i pozostaje oświetlony jako znak wiecznej relacji Boga z ludzkością. W innej interpretacji światło jest przedstawieniem ognia używanego podczas ofiar w starożytnej historii naszego ludu
- mównica lub podium, z którego czytana jest Tora i gdzie mogą stać liderzy służby
- wrzeciona do trzymania Koron tory, gdy Tora jest w użyciu
- krzesła dla ludzi, którzy siedzą na bimie, w tym liderzy służby, liderzy świeccy (tj. przewodniczący Kongregacji), student bar Micwy i rodzina; goście, mówcy itp.
- w niektórych zborach mogą być kwiaty na bimie, zwłaszcza jeśli nabożeństwo obejmuje bar lub bat micwę
podczas nabożeństwa
Rabin, kantor (lub w niektórych przypadkach kantor-solista lub lider Pieśni) i / lub świecki przywódca poprowadzi nabożeństwo z bimy. Służba ma ustaloną strukturę, która jest ogólnie spójna wśród zgromadzeń, ale odczyty i zwyczaje mogą się znacznie różnić.
nabożeństwo będzie prowadzone przy użyciu modlitewnika (siddur) w języku hebrajskim i lokalnym. Wiele Kongregacji reformacyjnych używa ostatnio opublikowanego modlitewnika Reform, Mishkan t ’ filah (namiot modlitwy), który zawiera tradycyjne modlitwy w języku hebrajskim, angielskie transliteracje fonetyczne, dosłowne tłumaczenia i interpretacyjne odczyty oparte na tradycyjnych motywach modlitewnych.
modlitewnik może otwierać się od lewej do prawej, ponieważ Hebrajski jest napisany od prawej do lewej. (Angielskie książki otwierają się od prawej do lewej, aby dostosować się do języka angielskiego, który jest pisany od lewej do prawej. Unikaj stawiania modlitewnika na podłodze. Jeśli zostanie przypadkowo upuszczony, niektórzy ludzie pocałują go, gdy wyciągną go z ziemi, a pod koniec służby jako znak oddania i szacunku.
modlitewnik będzie ogłaszał numery stron w regularnych odstępach czasu. Jeśli się zgubisz, możesz zapytać sąsiada o stronę. Niektóre zgromadzenia używają „visual t’ filah ” lub modlitwy wizualnej, w której liturgia jest wyświetlana na dużych ekranach w całym Sanktuarium, więc nie jest konieczne odwoływanie się do modlitewnika. Zamiast tego czciciele mogą patrzeć w górę, śpiewać i uczestniczyć w czytaniu z ekranu. Kiedy modlitewnik jest używany lub nie, niektóre z czytań mogą być responsywne, z modlitewnikiem czytającym jedną sekcję lub linię, a Kongregacja odpowiada następną sekcją lub linią, i tak dalej. Powinieneś czuć się swobodnie uczestniczyć, jak ci wygodnie.
Liturgia Szabatowa
w kongregacjach reformacyjnych nabożeństwa piątkowe często obejmują Szabat Szabat (przyjęcie szabatu), który składa się z wyboru sześciu Psalmów i wiersza L 'Cha Dodi (skupiającego się na spotkaniu Szabatowej oblubienicy), połączonego z nabożeństwem wieczornym (ma’ ariv). Modlitwy, które podkreślają tematy Bożego stworzenia świata i Bożego odkupienia narodu żydowskiego z Egiptu, są przedmiotem liturgii Szabatowej. Ponieważ Szabat jest dniem odpoczynku dla ludzkości i dla Boga, modlitwy na ogół nie obejmują próśb Boga, ale raczej uwielbienia dla Boga.
zarówno w piątkowy wieczór, jak i sobotni poranek w większości zgromadzeń będzie dużo muzyki podczas nabożeństwa. Wiele z nich będzie partycypacyjnych (melodie mogą się znacznie różnić), ale niektóre są przeznaczone do słuchania, lub jako tło do medytacji lub cichej modlitwy. Czasami chór (który może być ukryty za chórem lub wyraźnie widoczny) śpiewa i często muzycy grają na różnych instrumentach – gitarze, pianinie/keyboardzie, flecie lub innych – w celu wzmocnienia usługi. Jeśli czujesz się komfortowo, możesz dołączyć do czytania i śpiewania podczas nabożeństwa.
zazwyczaj Rabin będzie dzielił się kazaniem, d ’ var Tora (wiadomość o tygodniowej części Tory) lub innym, krótkim nauczaniem podczas nabożeństwa.
w piątkowy wieczór lub sobotni poranek nabożeństwo może obejmować jedno lub więcej uroczystości:
- an auf ruf, krótka ceremonia uhonorowania i błogosławienia pary przed ich ślubem
- nadanie dziecku imienia hebrajskiego i powitanie go w społeczności żydowskiej
- nawrócenie, podczas którego osoba, która wybrała Judaizm jako swoją religię, publicznie potwierdza ten wybór społeczności
w piątkowy wieczór: siedzenie, stanie, zginanie, Kłanianie
przez cały okres nabożeństw, modlitewnik pokieruje zgromadzenie o tym, kiedy usiąść, a kiedy stać (jak ludzie są w stanie). Jeśli nie jesteś zaznajomiony z usługą, praktyczne jest śledzenie tego, co robią inni, jeśli jesteś w stanie. Oczywiście, jeśli nie jesteś w stanie wstać lub pozostać w pozycji komfortowej, nie jesteś do tego zobowiązany.
Zgromadzenie zostanie poproszone o powstanie w tych punktach nabożeństwa:
- podczas śpiewania ostatniej zwrotki „l’ Cha Dodi”, która być może ma więcej melodii z nią związanych niż jakikolwiek inny tekst liturgiczny, Cała Kongregacja zwróci się na tyły sanktuarium (lub gdziekolwiek znajdują się drzwi), a gdy woźnicy otworzą drzwi Sanktuarium, ukłonią się, aby powitać Szabatową oblubienicę.
- za Bar ’ czu, czyli wezwanie do modlitwy. Zwyczajowo kłaniamy się, gdy recytujemy pierwsze słowo, Bar ’ czu, i stajemy prosto, gdy recytujemy trzecie słowo modlitwy, Adonai. (W niektórych zgromadzeniach Arka zostanie otwarta na tę modlitwę.)
- podczas Amidah (modlitwy stojącej), która jest centralną częścią Żydowskiego nabożeństwa. Kongregacja może wspólnie recytować początkową część tej modlitwy przed kontynuowaniem i zakończeniem indywidualnie, w takim przypadku każdy Kongregacja siada po zakończeniu. Albo cała modlitwa może być recytowana razem, w takim przypadku modlitewnik zaprosi zgromadzenie, aby wstało na Amidę i zasiadło po jej zakończeniu.
- ilekroć Arka zostanie otwarta. W niektórych zgromadzeniach zwyczajowo czyta się z Tory w piątkowe wieczory, mimo że tradycyjnymi dniami czytania Tory są Poniedziałek, czwartek i sobota. Nabożeństwo do Tory (wyjaśnione dokładniej poniżej) rozpoczyna się, gdy Tora jest wyprowadzana z arki i niesiona w całym zborze, aby czciciele mogli ją dotknąć jako znak miłości i szacunku. Modlitewnik poinstruuje zgromadzenie, aby usadowiło się, gdy okładka tory i inne elementy dekoracyjne zostaną usunięte ze zwoju, a okładka zostanie umieszczona nad zwojem jako znak szacunku. Po przeczytaniu zwoju Zgromadzenie wstanie, gdy Tora zostanie ubrana, i ponownie, gdy zostanie zwrócona do arki.
- na modlitwę Aleinu, która często bezpośrednio następuje po powrocie tory do arki, więc czciciele mogą już stać w tym miejscu w nabożeństwie.
- Kadisz: obejmuje recytację imion tych, którzy są pamiętani, ponieważ zmarli w ciągu ostatniego tygodnia (Śiwy) lub miesiąca (SH ’ loshim), lub dlatego, że jest to roczna rocznica ich śmierci (yahrzeit). W zależności od zwyczaju wspólnoty, zgromadzeni, którzy są w żałobie lub obserwują jahrzeita, mogą zostać poproszeni o powstanie (jeśli im się to podoba), gdy czytane jest imię ich ukochanej osoby. Przywódca może wtedy zaprosić innych do dodawania nazwisk osób, które pamiętają, zanim wszyscy zostaną poproszeni o powstanie dla Kadisz.
chociaż nie wymaga to siedzenia ani stania, w pewnym momencie podczas nabożeństwa (podczas nabożeństwa w torze, jeśli jest w zborze w piątkowe wieczory), lider przeczyta listę imion (głównie w języku angielskim, chociaż mogą być też niektóre imiona w języku hebrajskim) i / lub poprosi ludzi, aby wołali imiona osób chorych i potrzebujących uzdrowienia – fizycznego, duchowego lub emocjonalnego. Po wypowiedzeniu imion Zgromadzenie odmówi lub zaśpiewa modlitwę o uzdrowienie, która jest znana jako Mi Shebeirach.
w sobotę rano: Siedząc, stojąc, pochylając się, kłaniając się
podczas nabożeństwa modlitewnego lider modlitewny pokieruje zgromadzeniem, kiedy ma usiąść, a kiedy stać (w miarę możliwości). Jeśli nie jesteś zaznajomiony z usługą, praktyczne jest śledzenie tego, co robią inni, jeśli jesteś w stanie. Oczywiście, jeśli nie jesteś w stanie wstać lub pozostać w pozycji komfortowej, nie jesteś do tego zobowiązany.
Zgromadzenie zostanie poproszone o powstanie w tych punktach nabożeństwa:
- Na Bar ’ czu, czyli wezwanie do modlitwy. Zwyczajowo kłaniamy się, gdy recytujemy pierwsze słowo, Bar ’ czu, i stajemy prosto, gdy recytujemy trzecie słowo modlitwy, Adonai. (W niektórych zgromadzeniach Arka zostanie otwarta na tę modlitwę.)
- podczas Amidah (modlitwy stojącej), która jest centralną częścią Żydowskiego nabożeństwa. Kongregacja może wspólnie recytować początkową część tej modlitwy przed kontynuowaniem i zakończeniem indywidualnie, w takim przypadku każdy Kongregacja siada po zakończeniu. Albo cała modlitwa może być recytowana razem, w takim przypadku modlitewnik zaprosi zgromadzenie, aby wstało na Amidę i zasiadło po jej zakończeniu.
- na modlitwę Aleinu, która często bezpośrednio następuje po powrocie tory do arki po nabożeństwie Tory, więc czciciele mogą już stać w tym miejscu nabożeństwa.
- Kadisz: obejmuje recytację imion tych, którzy są pamiętani, ponieważ zmarli w ciągu ostatniego tygodnia (Śiwy) lub miesiąca (shloshim), lub dlatego, że jest to roczna rocznica ich śmierci (yahrzeit). W zależności od zwyczaju wspólnoty, zgromadzeni, którzy są w żałobie lub obserwują jahrzeita, mogą zostać poproszeni o powstanie (jeśli im się to podoba), gdy czytane jest imię ich ukochanej osoby. Przywódca może wtedy zaprosić innych do dodawania nazwisk osób, które pamiętają, zanim wszyscy zostaną poproszeni o powstanie dla Kadisz.
Nabożeństwo do Tory
centralną częścią porannego nabożeństwa Szabatowego jest Seder K ’ RIAT HaTorah (Nabożeństwo do czytania Tory), które zawiera specjalne modlitwy i pieśni podkreślające znaczenie Tory. Każdego tygodnia Żydzi na całym świecie czytają z tej samej paraszy (części) Tory, co czyni czytanie Tory jednym z kluczowych unifikatorów czasu i przesłania w świecie żydowskim. (Ponieważ Izraelscy Żydzi i wiele społeczności reformowanych obchodzą niektóre święta zgodnie z liczbą dni określoną w Torze, która różni się od praw późniejszych komentarzy, są chwile w ciągu roku, kiedy zbory reformowane i izraelskie czytają inną paraszę niż inne wspólnoty.)
Kiedy Tora zostanie wyprowadzona z arki, Zgromadzenie wstaje, podczas gdy zwoje są przenoszone do Sanktuarium. Ten rytuał jest znany jako hakafah, co oznacza krąg lub proces, jak w procesji. Podczas gdy Tora jest przenoszona przez nawy, czciciele mogą dotknąć modlitewnika (lub ręki lub końca tallitu) do zwoju, a następnie pocałować rękę lub przedmiot w geście miłości i szacunku. Często Zgromadzenie śpiewa, gdy Tora jest paradowana przez Sanktuarium. Jest zwyczajem, aby nigdy nie odwracać się plecami do zwoju tory, gdy paraduje on po całym zgromadzeniu. Po zakończeniu procesu Tora jest zwracana do bimy, gdzie jest rozebrana, otwarta i przewrócona do tekstu, który ma być odczytany. Dopiero po zakończeniu tego procesu i nałożeniu przykrycia na rozebraną Torę (ponownie, jako znak szacunku) modlitewnik poleci zgromadzeniu usiąść.
w zależności od zgromadzenia może być wielu czytelników Tory, zazwyczaj od jednej do ośmiu osób. Zanim rozpocznie się pierwszy czytelnik Tory, ktoś inny jest wzywany z Kongregacji ds. Aliji (co oznacza, że jest wzywany do bimy, aby śpiewał błogosławieństwa przed i po przeczytaniu Tory). Na bar micwie, aliyot (liczba mnoga aliyah) często są nadawane członkom rodziny, ale mogą być również śpiewane przez członków Zgromadzenia.
Jeśli usługa obejmuje bar lub bat micwę, młody człowiek będzie ostatnim, który czyta z Tory, po czym w niektórych zgromadzeniach zwyczajowo rzuca się cukierki i słodycze z ławek na bimę, oblewając bar lub bat micwę „słodyczą.”On lub ona najprawdopodobniej będzie również oferować krótkie d’ var Tory (orędzie, nauczanie, lub interpretacja na temat tego tygodnia część Tory) podczas nabożeństwa.
ludzie, którzy czytają z Tory, używają yad, (dosłownie, ręka; srebrny wskaźnik) w kształcie dłoni, z palcem wskazującym skierowanym do przodu, aby zachować swoje miejsce w tekście. Yadim (liczba mnoga od yad) są używane, ponieważ zwoje Tory mogą być dość stare, a pergamin może być łatwo uszkodzony przez oleje na rękach czytelników. Używanie Yad zapewnia, że ich ręce nie dotykają pergaminu i że mogą zaznaczyć swoje miejsce podczas czytania hebrajskiego tekstu. Czciciele mogą podążać za nimi, gdy Tora jest czytana w Chumash (drukowanej formie Tory). W wielu zgromadzeniach kopie komentarzy do Tory ruchu reformatorskiego można często znaleźć w ławce, a lider służby ogłosi stronę, na której można znaleźć czytanie.
w wielu zgromadzeniach modlitwy te są recytowane, gdy Tora jest poza Arką:
- Mi Shebeirach, modlitwa o uzdrowienie dla ludzi, których imiona są wywoływane przez zgromadzonych i/lub czytane przez lidera służby
- Modlitwa za nasz kraj
- Modlitwa za państwo Izrael
Po przeczytaniu Tory zwój Tory jest przygotowany do powrotu do arki. Po pierwsze, kierownik służby lub członek Zgromadzenia podnosi nad głową otwarty zwój Tory i obraca się, aby cała Kongregacja mogła zobaczyć wersety, które właśnie zostały przeczytane. Zwyczaj ten-znany jako hagbahah (podnosić) – wywodzi się z wersetu w Księdze Nehemiasza, który mówi: „i Ezdrasz otworzył księgę w oczach całego ludu.”G’ Lilah (zwijanie razem) następuje, co obejmuje wiązanie dwóch zwojów razem z wimpelem (szarfą lnianą lub innym materiałem używanym do łączenia dwóch drewnianych wrzecion Tory), zastąpienie okładki, koron i yad przed wyświetlaniem zwoju na specjalnym stojaku, wyraźnie w tym celu, na bimie
po odczytaniu Tory czyta się Haftarę. Cotygodniowe Czytanie Haftara (z proroków) (również w komentarzu do Tory), odpowiada tematycznie czytaniu Tory na dany tydzień. Po odczytaniu Haftara, Tora zostaje zwrócona do arki.
nawet jeśli usługa cieszy się ogromnie, istnieje silne tabu przeciwko oklaskiwaniu podczas nabożeństwa, ponieważ doświadczenie nie jest występem. Należy również pamiętać, że w wielu sanktuariach korzystanie z osobistej elektroniki jest zabronione, chociaż w niektórych można robić zdjęcia bez lampy błyskowej.
po nabożeństwie
pod koniec nabożeństwa ludzie często witają się nieformalnie, przenosząc się do innej przestrzeni, często sali towarzyskiej przylegającej do sanktuarium, na poczęstunek i spotkania towarzyskie. W piątkowe wieczory ten okres jest znany jako Oneg Szabat (radość szabatu) i zwykle zaczyna się od Szabatowego Kiddush (błogosławieństwo nad winem) i HaMotzi (błogosławieństwo nad chlebem lub chała), chociaż w niektórych zborach błogosławieństwa te są odmawiane z bimy pod koniec nabożeństwa. W soboty i święta, przyjęcie po nabożeństwie jest znane jako Kiddush, nazwane od modlitwy odmawianej przy winie lub soku winogronowym.
wszyscy, którzy uczestniczyli w nabożeństwach, są zapraszani i zachęcani do pozostania w towarzystwie, nawet jeśli tylko na krótko. Chociaż może wydawać się onieśmielające, aby przedstawić się komuś nowemu w takim otoczeniu, spróbuj podzielić się swoim imieniem i prostym stwierdzeniem, że jest to twój pierwszy raz – lub jeden z pierwszych kilku razy – odwiedzając zgromadzenie i zobacz, dokąd cię to zaprowadzi. Pamiętaj, że inni w pokoju mogą być również gośćmi lub rzadkimi uczestnikami.