definitie van Aporia
Aporia is een spraakfiguur waarin een spreker twijfel of verwarring over een (vaak geveinsde) vraag beweert of uitdrukt, en het publiek vraagt hoe hij verder moet gaan. De twijfels kunnen zich voordoen als retorische vragen, vaak in het begin van de tekst.
Aporia is een logische paradox waarin de spreker zaden van twijfel zaait over een onderwerp. Deze retorische strategie kan ervoor zorgen dat het publiek zich sympathiek voelt tegenover de spreker met betrekking tot het dilemma waarin hij zich bevindt.
Kenmerken van Aporia
- Aporia wordt gebruikt als een retorisch apparaat in de literatuur.
- het wordt ook “dubitatie” genoemd, wat betekent dat de onzekerheid altijd onwaarachtig is.
- het kan een vraag of een statement zijn.
- Het wordt vaak gebruikt in de filosofie. Het heeft betrekking op filosofische vragen en onderwerpen die geen duidelijke antwoorden hebben.Plato en Socrates stonden bekend om het gebruik van aporia.
voorbeelden van Aporia in de literatuur
Voorbeeld # 1: Hamlet (door William Shakespeare)
“To be, or not to be: that is the question.of is het nobeler in de geest om te lijden onder de slingers en pijlen van schandalig geluk, of om wapens te nemen tegen een zee van problemen, en ze te beëindigen? Sterven: slapen;
dan vliegen naar anderen die we niet kennen?”
Dit is een prominent voorbeeld van aporia beschikbaar in de Engelse literatuur. Dit is een openingssoliloquy, gesproken door Hamlet in het beroemde toneelstuk. Hier introduceert de uitspraak “zijn of niet zijn” onzekerheid die de paragraaf kenmerkt.
Voorbeeld #2: The Unnamable (door Samuel Beckett)
” Where now? Wie nu? Wanneer nu? Onbetwistbaar. Ik, zeg ik, ongelovig. Vragen, hypothesen, noem ze zo. Ga door, Ga door, roep dat ga door, roep dat aan.”
” … of door affirmaties en negaties ongeldig gemaakt als uitgesproken, of vroeg of laat?”
” … Er moeten andere ploegen zijn. Anders zou het hopeloos zijn. Voordat ik verder ga moet ik vermelden … “
” kan iemand anders apetisch zijn dan onbewust? Geen idee.”
” Wat moet ik doen, wat moet ik doen, wat moet ik doen, in mijn situatie, hoe verder te gaan? Door aporia pure and simple… “
” It will be I? Het zal de stilte zijn, waar ik ben, ik weet het niet, Ik zal het nooit weten, in de stilte Weet je het niet, je moet doorgaan, Ik kan niet doorgaan, Ik zal doorgaan.”
Beckett ‘ s gehele werk wordt gekenmerkt door het gebruik van aporia. Deze passages hebben veel vragen en twijfels, en uitstel van betekenis. Voor Beckett kan aporia nooit worden beschouwd als een onveranderlijke voorwaarde van onwetend.
Voorbeeld # 3: American Buffalo (door David Mamet)
Don: “We have a deal with the man.”
Teach: “With Fletcher.”
Don: “Yes. “we hadden een deal met Bobby.”
Don: “Wat betekent dat?”
Teach: “Nothing.”
Don: “It don’ t?”
Teach: “No. Don: “wat bedoelde je daarmee?”
Teach: “I didn’ t mean a thing.”
Don: “You didn’ t. “
Teach: “No?”
het bovenstaande fragment is een voorbeeld van aporia dat veel twijfel in de toespraak illustreert. Er is onzekerheid, en de nodige vragen, maar het wordt uitgedrukt in een lichtere toon.
Voorbeeld #4: The Road not Taken (By Robert Frost)
” Two roads diverged in a yellow wood,
and sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
to where it bought in the undergrowth;twee wegen divergeerden in een bos, en ik—
Ik nam de minder bereisde door,
en dat heeft het verschil gemaakt.”
in de laatste twee regels van het gegeven gedicht gebruikt de dichter aporia, wat een zichzelf tegensprekende impasse is die niet kan worden opgelost in de tekst. Ook in het gedicht bevinden de lezers zich in een impasse, terwijl het uiteindelijke bewijs in een paradox valt.
functie van Aporia
Aporia is een uitdrukking van twijfel of onzekerheid. Wanneer onzekerheid en twijfel echt zijn, kan het wijzen op een echte impasse, en het publiek stimuleren om verschillende opties voor oplossing te overwegen. Het zou de nederigheid van een spreker kunnen aantonen als de twijfel die hij uitdrukt oprecht is. Echter, het functioneert als leidraad voor het publiek over wat de spreker wil zeggen als de twijfel is onoprecht.
Aporia veroorzaakt onzekerheid, en laat het publiek de zekerheid ontdekken door latere uitspraken van de spreker. Het belangrijkste doel is om het publiek een kans om de situatie te analyseren en te beoordelen.