25 map wyjaśniających język angielski

angielski jest językiem Szekspira i językiem Chaucera . Jest używany w kilkudziesięciu krajach na całym świecie, od Stanów Zjednoczonych do maleńkiej Wyspy o nazwie Tristan da Cunha. Odzwierciedla wpływy wielowiekowej wymiany międzynarodowej, w tym podbojów i kolonizacji, od wikingów po XXI wiek. Oto 25 map i wykresów, które wyjaśniają, w jaki sposób Angielski zaczął się i ewoluował w inaczej akcentowane języki używane dzisiaj.

początki angielskiego

1) Skąd pochodzi angielski

język angielski, podobnie jak ponad 400 innych języków, jest częścią indoeuropejskiej rodziny językowej, dzieląc wspólne korzenie nie tylko z niemieckim i francuskim, ale także z rosyjskim, Hindi, pendżabskim i perskim. Ten piękny wykres autorstwa Minny Sundberg, fińsko-szwedzkiej artystki komiksowej, pokazuje najbliższych kuzynów angielskiego, takich jak francuski i niemiecki, ale także jego bardziej odległe związki z językami pierwotnie używanymi z dala od Wysp Brytyjskich, takimi jak Farsi i Grecki.

2) Gdzie języki indoeuropejskie są dziś używane w Europie

mówiąc, że angielski jest indoeuropejski, nie zawęża to zbytnio. Ta mapa pokazuje, gdzie języki indoeuropejskie są używane w Europie, na Bliskim Wschodzie iw Azji Południowej, i ułatwia sprawdzenie, które języki nie mają wspólnego korzenia z angielskim: wśród nich fiński i Węgierski.

3) migracja anglosaska

oto jak powstał język angielski: Po wycofaniu się wojsk rzymskich z Wielkiej Brytanii na początku V wieku, trzy ludy germańskie-Kąty, Sasi i Jutowie — wkroczyły i ustanowiły królestwa. Przywieźli ze sobą język anglosaski, który w połączeniu z niektórymi celtyckimi i łacińskimi słowami stworzył staroangielski. Staroangielski został po raz pierwszy użyty w V wieku i wydaje się niezrozumiały dla dzisiejszych anglojęzycznych. Aby dać wam wyobrażenie o tym, jak bardzo różnił się on od siebie, język, który przyniesiono ze sobą, miał trzy rodzaje (męski, żeński i neutralny). Mimo, że rodzaj rzeczowników spadł w języku angielskim, 4500 anglosaskich słów przetrwało do dziś. Stanowią one tylko około 1 procent wszechstronnego słownika Oxford English Dictionary, ale prawie wszystkie najczęściej używane słowa, które są podstawą języka angielskiego. Należą do nich rzeczowniki takie jak” dzień „i” rok”, części ciała takie jak” klatka piersiowa”, „ramię” i „serce” oraz niektóre z najbardziej podstawowych czasowników: „jeść”, „całować”, „kochać”, „myśleć”, ” stać się.”FDR’ s sentence „the only thing we have to fear is fear itself” używa tylko słów pochodzenia anglosaskiego.

4) Danelaw

kolejnym źródłem języka angielskiego był staronordyjski. Wikingowie z dzisiejszej Danii, niektórzy pod wodzą cudownie zwanego Ivara bez kości, najechali Wschodnie Wybrzeże Wysp Brytyjskich w IX wieku. Ostatecznie zdobyli kontrolę nad około połową Wyspy. Ich język był prawdopodobnie zrozumiały dla użytkowników języka angielskiego. Jednak Staronordyckie słowa zostały wchłonięte na język angielski: terminy prawne, takie jak” prawo „i” morderstwo „oraz zaimki” oni”,” oni „i” ich ” są pochodzenia Nordyckiego. „Ręka” jest anglosaska, ale „noga” jest Staronordyjska; „żona” jest anglosaska, ” ale ” mąż ” jest staronordyjski.

5)podbój Normanów

prawdziwa transformacja języka angielskiego — która rozpoczęła proces przekształcania go w język, którym mówimy dzisiaj — przyszła wraz z przybyciem Wilhelma Zdobywcy z Normandii, na terenie dzisiejszej Francji. Francuski, którym mówił William i jego szlachta, rozwinął się ostatecznie w osobny dialekt, Anglo-Normański. Anglo-Normański stał się językiem średniowiecznej elity. Wniósł około 10 000 słów, wiele z nich jest używanych do dziś. W niektórych przypadkach słowa normańskie wyparły stare angielskie słowa. Ale u innych żyły obok siebie jako synonimy. Słowa normańskie często brzmią bardziej wyrafinowane: „pot „jest anglosaski, ale” pot ” jest Normański. Terminy wojskowe (Bitwa, marynarka wojenna, Marsz, wróg), rządowe (Parlament, szlachta), prawne (sędzia, sprawiedliwość, powód, ława przysięgłych) i kościelne (cud, kazanie, dziewica, Święty) były prawie wszystkie normańskie. Połączenie Anglo-normańskiego i staroangielskiego doprowadziło do Middle English, języka Chaucer.

6) Wielkie przesunięcie samogłosek

Jeśli uważasz, że pisownia angielska jest myląca — dlaczego „head” nie brzmi jak „heat” lub dlaczego „steak” nie rymuje się ze „streak”, a „some” nie rymuje się ze „home” — możesz winić Wielkie przesunięcie samogłosek. W latach 1400-1700 wymowa długich samogłosek uległa zmianie. „Myszy” przestały być wymawiane ” meese.””House” przestał być wymawiany jak ” hoose.”Niektóre słowa, zwłaszcza słowa z „ea”, zachowały swoją dawną wymowę. (A dialekty Północnoangielskie były mniej dotknięte, co jest jednym z powodów, dla których nadal mają charakterystyczny akcent.) Ta zmiana jest jak Middle English stał się nowoczesny angielski. Nikt nie jest pewien, dlaczego doszło do tej dramatycznej zmiany. Ale to o wiele mniej dramatyczne, jeśli wziąć pod uwagę, że zajęło to 300 lat. Szekspir był tak odległy od Chaucera jak my od Thomasa Jeffersona.

rozprzestrzenianie się języka angielskiego

7) kolonizacja Ameryki

brytyjscy osadnicy przybywający do różnych części Ameryki w XVII i XVIII wieku wywodzili się z różnych środowisk regionalnych, klasowych i religijnych i przynieśli ze sobą charakterystyczne sposoby mówienia. Purytanie ze wschodniej Anglii przyczynili się do klasycznego Bostońskiego akcentu; rojaliści migrujący na południe przynieśli remis, a Szkoci-Irlandczycy przenieśli się do Appalaichanów. Dzisiejszy amerykański angielski jest właściwie bliższy XVIII-wiecznemu brytyjskiemu angielskiemu w wymowie niż obecny Angielski brytyjski. W XIX wieku Brytyjska wymowa znacznie się zmieniła, zwłaszcza czy ” r ” S wymawia się po samogłoskach.

8) wczesna eksploracja Australii

wielu pierwszych Europejczyków, którzy osiedlili się w Australii, począwszy od końca XVII wieku, było skazańcami z Wysp Brytyjskich, a australijski angielski akcent prawdopodobnie zaczął się od ich dzieci w Sydney i okolicach. Australia, W przeciwieństwie do USA, nie ma zbyt wielu regionalnych akcentów. Ale ma wiele słów zapożyczonych z języków Aborygenów: kangur, bumerang i wombat.

9) Kanada

brytyjscy Lojaliści zalali Kanadę podczas Rewolucji Amerykańskiej. W rezultacie kanadyjski angielski brzmi bardzo podobnie do amerykańskiego angielskiego, ale zachował wiele słów ” ou ” od swojego brytyjskiego rodzica (Honor, kolor, męstwo). Istnieje również kilka wyjątkowo Kanadyjskich słownictwa, z których wiele jest pokazanych w tej chmurze słów. Kanada przechodzi własną zmianę samogłosek, gdzie „milk „jest wymawiane jak” melk ” przez niektórych mówców. Ale w przeciwieństwie do brytyjskiego i amerykańskiego angielskiego, który ma wiele regionalnych akcentów, kanadyjski angielski jest dość jednorodny.

10) angielski w Indiach

Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska wprowadziła język angielski na subkontynent indyjski w XVII wieku, a okres brytyjskiego kolonializmu ustanowił język angielski jako język rządzący. Nadal tak jest, po części ze względu na niesamowitą różnorodność językową Indii. Ale języki z subkontynentu również przyczyniły się do angielskiego. Słowa „szampon”, „piżama”, „bungalow”, „bangle” i „cash” pochodzą z języków indyjskich. Fraza” I don 't give a damn” była kiedyś spekulowana na temat indyjskiej monety. Prawdopodobnie nie jest to prawda-Oxford English Dictionary nie zgadza się — ale pokazuje, że Wymiana językowa w czasach kolonialnych była dwukierunkowa.

11) Tristan da Cunha

Tristan da Cunha jest najbardziej odległym archipelagiem na świecie: leży na południowym Oceanie Atlantyckim, mniej więcej w połowie drogi między Urugwajem a RPA. Jest to również najdalej wysunięta lokalizacja rodzimych użytkowników języka angielskiego. Tristan da Cunha jest częścią brytyjskiego terytorium zamorskiego, a jego prawie 300 mieszkańców mówi tylko po angielsku. Tristan da Cunha angielski ma kilka niezwykłych cech: podwójne negatywy są powszechne, podobnie jak użycie „done”w czasie przeszłym („he done walked up the road.”)

angielski na całym świecie

12) kraje z angielskim jako językiem urzędowym

pięćdziesiąt osiem krajów ma Angielski jako język urzędowy. Nie obejmuje to większości największych krajów anglojęzycznych-Stany Zjednoczone, Australia i Wielka Brytania nie mają języków urzędowych. Ta mapa pokazuje, gdzie angielski jest językiem urzędowym lub dominującym. Szczególnie w Afryce, podwaja się również jako dość dokładna mapa brytyjskiej historii kolonialnej.

13) Które kraje w Europie mogą mówić po angielsku

angielski jest jednym z trzech oficjalnych „języków proceduralnych” Unii Europejskiej. Prezydent języka niemieckiego zaproponował ostatnio uczynienie go jedynym językiem urzędowym. Ale to, jak dobrze ludzie w poszczególnych krajach Unii Europejskiej mówią po angielsku, różni się znacznie. Ta mapa pokazuje, gdzie większość ludzi może — a nie może-prowadzić rozmowę po angielsku.

14) gdzie ludzie czytają angielską Wikipedię

angielska dominowała w początkach Internetu. Ale języki online stają się coraz bardziej zróżnicowane. W 2010 roku język angielski nie stanowił już większości tekstu pisanego online, ponieważ postęp technologiczny ułatwił wyświetlanie alfabetów innych niż Rzymskie. Mimo to, angielski jest dominującym językiem Wikipedii – zarówno jeśli wziąć pod uwagę język, w którym artykuły są napisane, jak i gdzie ludzie używają wersji anglojęzycznej, jak pokazano na tej mapie.

15) Where new English words come from

Ten fascynujący wykres oparty na danych z Oxford English Dictionary pokazuje, skąd pochodzą słowa, gdy po raz pierwszy zaczęły pojawiać się w języku angielskim. Większość słów pochodzi z języków germańskich, Języków Romańskich lub łaciny, lub są tworzone z angielskich słów już w użyciu. Ale jak pokazuje ten zrzut ekranu z 1950 roku, słowa przychodzą również do angielskiego z całego świata.

16) Jak zmienia się słownictwo w oparciu o to, co piszesz

zapożyczanie słów z innego języka nie skończyło się, gdy stary angielski ewoluował w średnioangielski. Oświecenie przyniosło napływ greckich i łacińskich słów do angielskiego-słów dla pojęć naukowych, które weszły do szerszego użytku w miarę rozwoju nauki. Słownictwo naukowe jest nadal zwykle oparte na korzeniach greckich lub łacińskich, które nie są używane w zwykłej rozmowie. Z drugiej strony, Mark Twain, mistrz amerykańskiego dialektu, w swojej pracy w dużej mierze opierał się na starych, dobrych anglosaskich słowach, będących odzwierciedleniem wytrzymałości tych bardzo starych słów dla najbardziej zwykłych pojęć w życiu codziennym.

17) Vocabulary of Shakespeare vs.rapers

projektant Matt Daniels spojrzał na pierwsze 35 000 słów tekstów rapu artystów — i pierwsze 35 000 słów Moby-Dicka, wraz z 35 000 słów ze sztuk Szekspira — aby porównać rozmiar ich słownictwa. Odkrył, że niektórzy mają większe słownictwo niż Szekspir czy Melville. Oczywiście wielkość słownictwa nie jest jedyną miarą artyzmu. Ale to ciekawe spojrzenie na to, jak zmienił się Angielski.

18) gdzie uczący się języka angielskiego mówią biegle

angielski jest drugim najczęściej używanym językiem na świecie. Ale jest jeszcze więcej osób uczących się angielskiego (wtórni użytkownicy) niż ludzie, którzy twierdzą, że angielski jest ich pierwszym językiem. Tutaj ludzie mają tendencję do punktowania dobrze i słabo na testach języka angielskiego z edukacji pierwszy. Kraje zielone i niebieskie mają wyższy poziom biegłości niż te czerwone, żółte i pomarańczowe. Najlepiej radzą sobie kraje skandynawskie, Finlandia, Polska i Austria. Na Bliskim Wschodzie brakuje biegłych mówców po angielsku.

19) wyniki testu z angielskiego jako języka obcego

Test z angielskiego jako języka obcego (TOEFL) jest wymagany dla studentów zagranicznych z krajów nieanglojęzycznych, aby zapisać się na amerykańskie uniwersytety, między innymi. Oto, gdzie uczniowie mają tendencję do wykonywania dobrze. (Kraje anglojęzyczne są uwzględnione na mapie, ale test jest wymagany tylko dla osób, dla których angielski nie jest językiem ojczystym.) Holandia otrzymuje najlepszy wynik: średnio 100 punktów na 120 możliwych.

20) imigranci do USA uczą się angielskiego szybciej niż poprzednie pokolenia

obawy dotyczące tego, czy imigranci asymilują się w USA, często koncentrują się na krytyce, że nie uczą się wystarczająco szybko angielskiego (pomyśl o oburzeniu przez systemy telefoniczne, które proszą o wybranie angielskiego lub hiszpańskiego). Ale w rzeczywistości imigranci do USA uczą się i używają języka angielskiego znacznie szybciej niż imigranci na przełomie XX i XXI wieku. Ponad 75 procent wszystkich imigrantów, a tylko mniej niż 75 procent hiszpańskojęzycznych imigrantów, mówi po angielsku w ciągu pierwszych pięciu lat, w porównaniu do mniej niż 50 procent imigrantów między 1900 a 1920.

dialekty i Regionalizmy

21) skąd pochodzą Cockneyowie

tradycyjną definicją Cockneya w Londynie jest ktoś urodzony w zasięgu słuchu dzwonów St.- Kościół Mary-le-Bow-obszar zaznaczony tan na tej mapie. (Mniejsze kręgi w nim są, gdzie dzwony można usłyszeć głośniej w hałaśliwym współczesnym świecie.) Charakterystyczny akcent Cockney lub dialekt jest najbardziej znany ze swojego rymowanego slangu, który pochodzi co najmniej z XIX wieku. Slang zaczyna się jako rymy, ale często rymowane słowo jest odrzucane- „mieć rzeźnika”, co oznacza” spojrzeć”, pochodzi z rymu” hak rzeźnika „z” wygląd.”Fraza” blow a raspberry „— która rozprzestrzeniła się daleko poza Londyn-pochodzi pierwotnie z rymu” raspberry tart „z” fart.”)

22) dialekty i akcenty w Wielkiej Brytanii

istnieją trzy ogólne typy akcentów brytyjskich w Anglii: północny angielski, Południowy angielski i akcent Midlands. Jedną z najbardziej oczywistych cech jest to, czy „bath” jest wymawiane jak a w „cat” (tak jak to jest w USA i w północnych dialektach angielskich) lub jak a w „father” (tak jak to jest w południowych dialektach angielskich). Tymczasem ogólny akcent Brytyjski jest znany jako” Received Pronunciation”, który jest w zasadzie południowym akcentem angielskim używanym wśród elit, które usuwają różnice regionalne. Oto film z jedną kobietą wykonującą 17 brytyjskich akcentów, z których większość jest pokazana na mapie.

23) północnoamerykańskie przesunięcie samogłosek

w amerykańskim języku angielskim trwa kolejna zmiana samogłosek. W regionie Wielkich Jezior zmieniają się krótkie samogłoski. Jest to niezwykłe, ponieważ krótkie samogłoski (pomyśl o krótkim „a” w „cat”, a nie długim a w „Kate”) przetrwały Wielkie przesunięcie samogłosek w XVII wieku. Krótkie samogłoski nie zmieniły się od setek lat — ale teraz są w Milwaukee, Chicago, Cleveland i innych miastach, a nawet małych miasteczkach wokół wielkich jezior, przynajmniej wśród białych głośników. „Autobusy” wymawia się jak ” szefowie.””Block” wychodzi jak ” black.”Nikt nie wie dlaczego, ale wydaje się, że zaczęło się już w latach 30. Mapa pokazuje, które obszary przyjęły różne etapy przesunięcia samogłoski.

24) dialekty Amerykańskie

oto szczegółowa mapa tego, jak mówią Amerykanie. Jaskrawozielone dialekty są podzbiorami „general Northern” – ogólnego amerykańskiego akcentu używanego przez około dwie trzecie USA, według językoznawcy Roberta Delaneya, który zbudował tę mapę. Ale zawiera wiele podzbiorów. Akcentem Wschodniej Nowej Anglii jest akcent „pahk the Cah in Hahvahd Yahd”. Na południu widać, jak angielski zmieniał się i nie zmieniał przez pokolenia. Akcent South Midland zachowuje kilka słów z elżbietańskiego angielskiego. A nadbrzeżny południowy akcent zachowuje trochę kolonialnego słownictwa, jak ” catty-corner.”

25) you guys vs.y ’ all

jedną z rzeczy, które angielski stracił z czasem, jest przydatna druga osoba liczby mnogiej. „Ty” stał się standardem kiedyś w 1500 roku, a w przeciwieństwie do francuskiego (który odróżnia rozmowę z jedną osobą i rozmowy z kilkoma, a między rozmową z kimś, z kim jesteś intymny, a kimś, z kim nie jesteś), jest to dość chwytliwe. Ale Amerykański Angielski znalazł wiele sposobów, aby wypełnić lukę. Jest Południowe ” y 'all”, Pittsburghiańskie” yinz „i Bostońskie „youse”.”Oto, jak ludzie w USA zwracają się do więcej niż jednej osoby, z bezcennych map dialektów ze stanu Karolina Północna Joshua Katz.

dowiedz się więcej

• 40 map wyjaśniających pierwszą wojnę światową
• niesamowita mapa ostatniego okupowania każdego kraju europejskiego
• 40 map wyjaśniających Bliski Wschód

napisy

pisarz Libby Nelson

redaktorzy Sarah Kliff, Max Fisher

deweloper Yuri Victor

edytor kopii Ann Espuelas