1. Epidemiologia, etiologia i diagnostyka
wyprysk atopowy jest głównie zaburzeniem genetycznym i jest klasyfikowany jako jeden z egzem endogennych. Chociaż nie jest spowodowany przez zewnętrzne czynniki kontaktowe, mogą one odgrywać rolę w jego zaostrzeniu; na przykład ubrania zawierające wełnę, mydła, detergenty lub ekstremalne temperatury.
częstość występowania i częstość występowania
wyprysk atopowy jest najczęstszą konsultacją dermatologiczną, którą pacjenci przeprowadzają w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Zwykle dotyka 5-15% dzieci w wieku szkolnym i 2-10% dorosłych.
częstość występowania egzemy u dzieci wzrasta w krajach zachodnich i dorosłych jest oczywiście związane z rozpowszechnienia dzieciństwa dwa lub trzy dekady wcześniej. Częstość występowania wyprysku u dzieci w wieku do czterech lat wynosi obecnie około 20-25 procent w Wielkiej Brytanii. Szacuje się, że około 30-40 procent dzieci, które mają egzema będzie mieć egzema w dorosłym życiu.
rozpoznanie wyprysku atopowego
kluczowe cechy diagnostyczne wyprysku atopowego to swędząca skóra (lub drapanie lub tarcie u dziecka); typowy wzór kliniczny wyprysku. Obejmuje to historię swędzenia w fałdach skórnych, na przykład fałdy łokci, za kolanami, fronty kostek lub wokół szyi. U dzieci poniżej czterech lat może dotyczyć twarzy (zwłaszcza policzków).
mogą istnieć powiązania z rodzinną lub osobistą historią innych chorób atopowych, takich jak astma i katar sienny.
cała skóra jest szorstka i sucha, często występuje miejscowe pogrubienie (porost), szczególnie w miejscach narażonych na wielokrotne drapanie, zazwyczaj nadgarstki, dłonie i stopy.
diagnoza zakażonej egzemy
wyprysk skóry jest nienormalnie podatna na zakażenie. Najczęstszym organizmem kolonizującym i zakażającym jest Staphylococcus aureus. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że gronkowcowe superantygeny odgrywają rolę w patologicznym procesie wyprysku atopowego.
Superantygeny wydają się utrwalać proces zapalny już obecny w wyprysku atopowym, a nawet mogą inicjować pojawienie się zmian.
chociaż zakażenie bakteryjne jest najczęstszą infekcją, może również wystąpić zakażenie wirusowe. Dwa powszechne wirusy są szczególnie kłopotliwe: opryszczka zwykła, w której infekcje mogą być powszechne i ciężkie, i mięczak zakaźny.
nie ma jasnej ilościowej metody laboratoryjnej oceny infekcji w egzemie. Rozpoznanie aktywnego zakażenia gronkowcem złocistym polega głównie na ocenie klinicznej wyglądu zmian. Excoriations i szczeliny są wspólne cechy atopowego egzema i może działać jako portale do wejścia gronkowca aureus pod skórą.
zakażenie bakteryjne sugeruje się złocistymi skórkami, sączącymi się, krostkami i / lub otaczającym cellulitis z rumieniem normalnie wyglądającej skóry (na zdjęciu po lewej).
w wyprysku zakażonym herpes simplex mogą występować pęcherzyki i/lub nadżerki, które mogą być, ale nie zawsze, zgrupowane.
wymazy bakteryjne nie są bezwzględnie konieczne, ale są pomocne w identyfikacji szczepów odpornych na antybiotyki, jeśli pacjent nie reaguje na leczenie. W przypadku podejrzenia zakażenia wirusem opryszczki zwyczajnej należy pobrać wymazy i przebadać je pod kątem obecności wirusa.
zapobieganie infekcji zależy od dźwięku i szybkiego zarządzania egzema. Kluczowe znaczenie dla zapobiegania infekcji jest zachęcenie pacjenta do wykonywania prostych zadań zarządzania prawidłowo, aby utrzymać wyprysk pod kontrolą firmy.
2. Leczenie wyprysku atopowego
łagodny do umiarkowanego wyprysk atopowy może być zarządzany z emolientów i interweniując z miejscowo sterydów, gdy istnieje zaostrzenie stanu.
należy unikać oczywistych czynników obciążających. Na przykład woda do kąpieli powinna być stosunkowo chłodna i należy unikać czynników drażniących w miarę możliwości.
zwierzęta mogą pogorszyć skórę. Jeśli dziecko ma silną historię alergii pokarmowej, wykluczenie pokarmowe można rozważyć pod nadzorem dermatologa dziecięcego lub alergologa dziecięcego we współpracy z dietetykiem.
skóra powinna być zawsze nawilżona. Używaj emolientów obficie, szczególnie w okolicach kąpieli.
stosowanie sterydów
stosuj miejscowe sterydy w celu stłumienia swędzenia i zapalenia. Użyj najsłabszej ilości najsłabszego środka, który jest skuteczny w kontrolowaniu stanu.
istnieją stopnie miejscowych sterydów odpowiednich dla dzieci w różnym wieku, ciężkości choroby i dla różnych części ciała. Często warto używać silniejszych środków w krótkich seriach, a nie ciągłego stosowania słabszych sterydów, które są nieskuteczne. Badania wykazały, że za pomocą emolientów i silnym miejscowym steroidem przez dwa tygodnie można osiągnąć kontrolę i zachować tę kontrolę, gdy miejscowy steroid jest zredukowany do dwa razy w tygodniu.
edukacja pacjenta
głównym problemem miejscowych sterydów było ich niedostateczne stosowanie, a nie ich nadmierne stosowanie. Edukacja pacjentów, aby mieć pewność co do stosowania przerywanych sterydów jest cenną częścią kontrolowania choroby. Instrukcje dotyczące stosowania sterydów mogą wydawać się niejasne dla rodziców i pacjentów. Urządzenie finger tip jest użytecznym środkiem wizualnym, aby pokazać pacjentom odpowiednią ilość kremu dla różnych części ciała i daje im pewność stosowania kremu.
techniki
istnieją trzy specyficzne techniki, które należy stosować u młodszych dzieci. Najpierw użyj letniej wody do kąpieli, z dużą ilością oleju do kąpieli w wodzie. Osusz skórę i nałóż dużo zmiękczacza zarówno przed, jak i po kąpieli. Następnie użyj mokrego owijania za pomocą emolientów i łagodnych miejscowych sterydów-bandaże są nasączone płynem, solą fizjologiczną lub kremem. Pomaga to nawilżyć i nawilżyć skórę. Opatrunki lecznicze zawierające kalaminę lub smołę mogą zmniejszyć puritus.
gdy sama terapia steroidowa nie jest skuteczna w długotrwałych alternatywach utrzymania mogą być stosowane. Miejscowe inhibitory kalcyneuryny takrolimus i pimekrolimus, w odpowiednich sytuacjach, są skuteczne w zastępowaniu lub nasilaniu leczenia steroidami. Są one coraz częściej stosowane w opiece wtórnej i, w pewnym stopniu, w opiece podstawowej.
u starszych dzieci z cięższymi chorobami może być również zalecany kurs terapii UV i leków immunosupresyjnych w krótkich kursach.
3. Leczenie infekcji
bakteryjne zakażenie skóry jest częstym zaostrzeniem wyprysku atopowego. Wczesne stosowanie antybiotyków miejscowych lub ogólnoustrojowych może zapobiec poważnemu zaostrzeniu. Związane egzema traktuje się w tym samym czasie, zwykle z miejscowym sterydem o umiarkowanej lub wysokiej mocy.
dostępne są szampony antyseptyczne i produkty, które łączą środek antyseptyczny z środkiem zmiękczającym lub z środkiem zmiękczającym do kąpieli. Mogą one zmniejszać populację bakterii kolonizujących skórę uszkodzoną i nieuszkodzoną.
w przypadku stosunkowo ograniczonych zakażeń klinicznych skuteczne są miejscowe antybiotyki, takie jak kwas fusydowy lub krem mupirocyny (patrz ramka). Kwas fusydowy należy stosować w krótkich cyklach nie dłuższych niż jeden do dwóch tygodni. Ma to na celu zmniejszenie ryzyka lekooporności lub uczulenia skóry.
jednak małe badanie nie wykazało dowodów na poparcie hipotezy, że krótkotrwałe leczenie wyprysku atopowego za pomocą kombinacji kwasu fusydowego / steroidu zwiększa odporność na kwas fusydowy gronkowiec złocisty w okresie dwóch tygodni.
kwas fusydowy jest dostępny w połączeniu z miejscowym steroidem o niskiej mocy i silnym steroidem. Są one odpowiednie do leczenia zakażonych lub potencjalnie zakażonych zmian wyprysku.
jeśli infekcja wykracza poza Umiarkowany poziom i nasilenie, należy połączyć antybiotyk miejscowo z krótkim cyklem (14 dni) antybiotyku ogólnoustrojowego, w szczególności erytromycyny lub flukloksacyliny. Flukloksacylina doustnie jest zwykle najbardziej odpowiednia dla gronkowca złocistego. Ertyromycyna lub jeden z nowych makrolidów może być stosowany w przypadku alergii lub oporności na penicylinę. Penicylinę należy podawać w przypadku wyizolowania paciorkowców beta-hemolitycznych.
w nawracających zakażonych egzemach, gronkowcowe miejsca nośne — pachowe, nos i krocze — można leczyć profilaktycznie miejscowo antybiotykami. Powszechne zakażenia opryszczką pospolitą należy leczyć ogólnoustrojowym środkiem przeciwwirusowym, takim jak acyklowir, na wczesnym etapie zakażenia.
wersja tego artykułu ukazała się w czerwcowym numerze Mims Dermatology. Jeśli interesujesz się dermatologią, możesz zarejestrować się, aby otrzymać bezpłatne kopie Mims Dermatology na stronie www.hayreg.com/specials