het somatosensorische systeem of het tactiele systeem omvat meerdere soorten gevoel van het lichaam-lichte aanraking, pijn, druk, temperatuur en gewrichts-en spierpositie (ook proprioceptie genoemd). Nochtans, worden deze modaliteiten in drie verschillende wegen in het ruggenmerg op één hoop gegooid en hebben verschillende doelstellingen in de hersenen. De eerste modaliteit heet discriminative touch, die aanraking, druk en vibratie perceptie omvat, en stelt ons in staat om verhoogde letters te “lezen” met onze vingertoppen, of de vorm en textuur van een object te beschrijven zonder het te zien. De tweede groep is pijn en temperatuur, wat precies is hoe het klinkt, en omvat ook de sensaties van jeuk en kietelen. De derde modaliteit wordt proprioceptie genoemd en omvat receptoren voor wat er onder het lichaamsoppervlak gebeurt: spierstrek, gezamenlijke positie, peesspanning, enz. Deze modaliteit richt zich voornamelijk op het cerebellum, dat van minuut tot minuut feedback nodig heeft over wat de spieren doen.
het vermogen van het centrale zenuwstelsel om tactiele zintuiglijke input te verwerken is verstoord bij het kind met SPD en veroorzaakt het kind veel ongemak. Hun hersenen kunnen zelfs de meest subtiele sensaties registreren als extreme irritatie of zelfs pijnlijk en hij kan reageren op een abnormaal reactieve manier, zoals grimassen of weg te trekken van de stimulus.
het centrale zenuwstelsel moet vertrouwen op vijf sensorische zenuwreceptoren in de huid om het op de hoogte te houden van zijn omgeving. Deze receptoren zijn: lichte aanraking (oppervlak), druk (diep), temperatuur (warm & koud) en pijn. Het is heel goed mogelijk dat het ene type receptor gevoelig is en het andere genormaliseerd. Dit verklaart waarom hij lichte aanrakingen kan tolereren, maar een hekel aan stevige knuffels; of haat tags en haarknipsels.
het tactiele defensieve individu dat deze extreme sensorische registratie ervaart, kan grote problemen hebben in het dagelijks leven. Dit ongemak kan worden vergeleken met de ervaring van het trimmen van uw nagels te dicht.De rauwe sensatie ervaren door zenuwen die niet langer worden beschermd door de vingernagel kan zeer irriterend zijn. Dit is vergelijkbaar met de manier waarop een persoon met extreme aanraakgevoeligheid sensaties kan ervaren, behalve twee belangrijke verschillen. Ten eerste, in het geval van de persoon die net hun nagels heeft geknipt, komt het ongemak omdat de zenuwen die zijn beschut nu worden blootgesteld waardoor de persoon zich scherp bewust is van sensaties die hij normaal niet voelt. De zenuwfunctie is normaal, maar de ervaring is abnormaal. Voor een persoon die te gevoelig is om aan te raken zijn de ervaringen normaal en de zenuwfunctie is abnormaal. Ten tweede zal de persoon die zijn nagels heeft geknipt snel wennen aan de sensatie, terwijl de persoon met het overgevoelige systeem niet geschikt is voor de sensaties, ongeacht hoeveel blootstelling hij heeft. Hierdoor kan hij zich dagelijks gebombardeerd voelen door tientallen onaangename zintuiglijke ervaringen.
dit kind kan zich voortdurend bewust zijn van de kleding op zijn lichaam tot het punt van afleiding. Misschien kan hij zich niet concentreren op schoolwerk omdat zijn filtersysteem het gevoel van de harde stoel, de hobbels op het potlood, de scherpe randen van het papier, de luchtstroom die door de kamer waait, enz.niet afschermt.Dit kind kan kunstprojecten vrezen die vingerverf, lijm en klei omvatten.
dit kind zou zich van top tot teen willen kleden in zachte sweatkleding, zelfs bij warm weer, omdat dit voorkomt dat zijn huid wordt blootgesteld aan tactiele stimulatie en de sensorische invasie van zijn zenuwstelsel vermindert. De kleinste toevallige hobbel van een andere persoon kan voelen als een bedreiging en hij kan uithalen in de verdediging. Het kan lijken dat hij impulsief is, anderen slaat, maar niemand begrijpt dat hij vecht tegen de waargenomen inval van zijn ruimte zoals geïnterpreteerd door zijn hersenen.
hij kan een hekel hebben aan groepsspelen zoals tag of dodge ball, of handjes vasthouden met een partner kan pijnlijk zijn.Hij kan bang zijn voor de mogelijkheid om aangeraakt te worden door een ander kind. Misschien wil hij zich van anderen onderscheiden om te voorkomen dat hij wordt gestoten en dit voorkomt dat hij op een normale manier met vrienden kan communiceren.
volwassenen die dit type overgevoeligheid ervaren, kunnen problemen hebben in hun relaties. Zelfs als het gepast is, willen ze misschien nog steeds niet knuffelen of hand in hand gaan met hun partners. Normaal dagelijks fysiek contact kan ergernis en afkeer veroorzaken. Willen alleen praten en niet fysiek aanraken kan een negatieve invloed hebben op volwassen relaties. Verrassingsaanslagen, vooral wanneer ze van achteren worden benaderd, kunnen leed veroorzaken en de persoon kan reageren met een klap. De VOLWASSENE die deze problemen heeft is waarschijnlijk niet van plan om te worden onthouden of teruggetrokken, maar dit is de enige manier waarop zijn zenuwstelsel kan omgaan met persoonlijke interacties.
de persoon die tactiel defensief is, kan ook andere problemen ondervinden, zoals coördinatieproblemen, in bed nat maken, spraak-en taalvertragingen, duizelig worden, gemakkelijk in de war raken, overweldigd worden, hand-oogcoördinatieproblemen ervaren en motorische planningsproblemen.
tekenen van tactiele dysfunctie:
1. Overgevoeligheid voor aanraking (tactiele defensiviteit):
- wordt angstig, angstig of agressief met lichte of onverwachte aanraking
- als kind, houdt/houdt er niet van om vastgehouden of geknuffeld te worden; kan de boog terug, huilen, en trek weg
- bedroefd wanneer de luier wordt, of moet worden, is gewijzigd
- wordt weergegeven, bang, of vermijdt staan in de nabijheid van andere mensen of collega ‘ s (vooral in lijnen)
- wordt bang als ze van achteren of door iemand/iets ze niet kunnen zien (zoals onder een deken)
- klaagt over het hebben van haar geborsteld; kunnen erg kieskeurig over het gebruik van een bepaalde borstel
- gehinderd door de ruwe lakens (i.e., als oud en “hobbelig”)
- vermijdt groepssituaties uit angst voor de onverwachte aanraking
- weerstaat vriendschappelijke of aanhankelijke aanraking van iedereen behalve ouders of broers en zussen (en soms ook van hen!)
- een hekel kusjes, zal “veeg” plaats waar kuste
- geeft de voorkeur aan knuffels
- een regendruppel, water uit de douche, of in de wind te blazen op de huid kan voelen als een foltering en produceren negatieve en het vermijden reacties
- kan overreageren kleine snijwonden, schaafwonden, en of bug bites
- vermijdt het aanraken van bepaalde structuren van het materiaal (dekens, tapijten, opgezette dieren)
- weigert te dragen nieuwe of stijve kleren, kleding met ruwe texturen, turtlenecks, jeans, hoeden, of riemen, etc.
- vermijdt het gebruik van handen voor het spelen
- vermijdt / haat / aversief voor “rommelig spelen”, d.w.z., zand, modder, water, lijm, glitter, playdoh, slijm, scheercrème/funny foam etc.
- zal last hebben van vuile handen en deze vaak willen afvegen of wassen
- overmatig kietelen
- verstoord door naden in sokken en kan weigeren ze te dragen
- verstoord door kleding die op de huid wrijft; het hele jaar door shorts en korte mouwen willen dragen, kunnen kleuters er de voorkeur aan geven naakt te zijn en voortdurend luiers en kleren uit te trekken, of het hele jaar door overhemden met lange mouwen en lange broeken te dragen om te voorkomen dat de huid bloot komt te staan, verdrietig omdat het gezicht is gewassen, verdrietig omdat haar, teennagels of vingernagels zijn geknipt, bestand zijn tegen tandenpoetsen en extreem bang zijn voor de tandarts, is een kieskeurige eter, die alleen bepaalde smaken en texturen eet; gemengde texturen hebben de neiging om te worden vermeden, evenals warm of koud voedsel; bestand tegen het proberen van nieuwe voedingsmiddelen
- kan weigeren blootsvoets op gras of zand te lopen
- kan alleen op tenen lopen
2. HYPOSENSIBILITEIT voor aanraking (onder-responsief):
- kan naar aanraking verlangen, moet alles aanraken en iedereen
- is zich er niet van bewust aangeraakt/gestoten te worden, tenzij gedaan met extreme kracht of intensiteit
- wordt niet gehinderd door verwondingen, zoals snijwonden en blauwe plekken, en vertoont geen ongemak met schoten (kan zelfs zeggen dat ze graag shots krijgen!)
- niet op de hoogte zijn dat handen of gezicht vuil zijn of zijn/haar neus voelen lopen
- kan zelfmisbruik veroorzaken; knijpen, bijten of slaan op zijn eigen hoofd
- monden voorwerpen overmatig
- vaak doet pijn aan andere kinderen of huisdieren tijdens het spelen
- herhaaldelijk raakt oppervlakken of voorwerpen die rustgevend zijn (d.w.z., blanket)
- zoekt oppervlakken en texturen die sterke tactiele feedback geven
- geniet en zoekt rommelig spel
- hunkert naar vibrerende of sterke zintuiglijke input
- heeft een voorkeur en hunkert naar buitensporig kruidige, zoete, zure of zoute voedingsmiddelen
3. SLECHTE TACTIELE PERCEPTIE EN DISCRIMINATIE:
- heeft moeite met fijne motorische taken zoals het knopen, ritsen en vastmaken van kleding
- kan mogelijk niet identificeren welk deel van hun lichaam werd aangeraakt als ze niet keken
- kan bang zijn in het donker
- kan een rommelig dressoir zijn; ziet er slordig uit, merkt niet dat de broek gedraaid is, het overhemd is half ontnuchterd, schoenen zijn losgemaakt, één broekspijp is omhoog en één is omlaag, enz.
- heeft moeite met het gebruik van scharen, kleurpotloden of zilverwerk
- gaat door met de mond van objecten om ze te onderzoeken, zelfs na de leeftijd van twee jaar
- heeft moeite met het achterhalen van fysieke kenmerken van objecten; vorm, grootte, textuur, temperatuur, gewicht, enz.
- is mogelijk niet in staat om objecten te identificeren door te voelen, gebruikt visie om te helpen; zoals het bereiken van een rugzak of bureau om een item op te halen