siedem na dziesięć zgonów każdego roku wiąże się z chorobą przewlekłą, co czyni ją jednym z największych wyzwań w zakresie zdrowia publicznego XXI wieku. Wiele najczęstszych chorób przewlekłych, takich jak choroby serca, nadciśnienie i cukrzyca, jest często związanych ze starzeniem się społeczeństwa i niezdrowym stylem życia, przy czym 59% Amerykanów ma co najmniej jedną chorobę, a inni do czterech. Istnieje jednak kilka przewlekłych chorób, takich jak choroby autoimmunologiczne i neurologiczne, które stają się coraz bardziej powszechne, z których wiele jest zwyrodnieniowych i/lub bardzo wyniszczające. Ten artykuł ma na celu omówienie listy chorób przewlekłych, które najbardziej wpływają na codzienne życie pacjentów.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) definiuje „zdrowie” jako stan pełnego dobrostanu fizycznego, psychicznego i społecznego, a nie tylko brak choroby lub ułomności. Wiele chorób przewlekłych nie stanowi natychmiastowego zagrożenia dla życia, ale może mieć poważny wpływ na zdolność fizyczną, stan emocjonalny i aktywność społeczną pacjentów na co dzień.
to jednak nie wszystkie złe wieści! Wiele wiodących i najbardziej innowacyjnych firm farmaceutycznych, biotechnologicznych i medtech opracowuje leki, zabiegi i urządzenia, które przybliżają nas do lepszych metod leczenia i potencjalnych lekarstw na choroby przewlekłe, poprawiając jakość życia pacjentów każdego dnia.
stwardnienie zanikowe boczne (ALS)
stwardnienie zanikowe boczne (ALS) jest niszczącym rodzajem choroby neuronów ruchowych (MND), która wpływa na nerwy, które kontrolują dobrowolny ruch mięśni. Stan jest postępujący i ostatecznie prowadzi do całkowitego paraliżu. Od wystąpienia objawów średnia długość życia ALS wynosi zwykle od 2-4 lat, chociaż w 10% przypadków może to wydłużyć się do 10 lat lub więcej.
z czasem stan pacjenta stopniowo się pogorszy i będzie miał znaczący wpływ na jakość jego życia. W zależności od stadium choroby, będą doświadczać łagodnych do ciężkich trudności fizycznych, takich jak drganie, niewyraźna mowa i sztywność mięśni, ostatecznie tracąc zdolność do jedzenia, chodzenia, mówienia, a nawet oddychania. Nasilające się objawy zaczną wpływać na nie społecznie, ponieważ interakcja ruchowa i werbalna staje się trudniejsza.
poziom bólu ciała prawdopodobnie wzrośnie wraz z postępem choroby, chociaż można przyjmować leki, aby pomóc w zarządzaniu ich objawami. Pacjenci z ALS często zgłaszają, że czują się „uwięzieni w swoich ciałach”, ponieważ ich mózgi pozostają aktywne i czujne, podczas gdy ciało zostaje sparaliżowane. Niestety, w wielu przypadkach mózg zostanie ostatecznie dotknięty, co prowadzi do depresji klinicznej i często do wystąpienia demencji.
Przemysł biotechnologiczny nieustannie pracuje nad lepszym zrozumieniem choroby. Trwające badaniapostaje na drodze do przedłużenia średniej długości życia i spowolnienia postępu. Na przykład pod koniec 2016 r. FDA zatwierdziła badania kliniczne nad komórkami macierzystymi i terapią genową, które mogłyby potencjalnie zahamować postęp ALS. Ponadto IBM wykorzystuje swoje możliwości technologiczne i współpracuje z instytucjami badawczymi, aby odkryć rodzaje genów ALS i przyspieszyć rozwój lepszych metod leczenia.
choroba zapalna jelit (IBD)
IBD to termin parasolowy używany do opisania stanów, które powodują zapalenie jelita grubego i jelita cienkiego, głównie wrzodziejące zapalenie jelita grubego i chorobę Leśniowskiego-Crohna. Choroba Leśniowskiego-Crohna może również wpływać na inne części układu pokarmowego, w tym jamy ustnej, przełyku i żołądka. Uważa się, że te warunki są spowodowane przez mieszankę bakterii jelitowych, genetyki i problemów z odpowiedziami immunologicznymi. Chociaż istnieją okresy remisji, oba warunki są długoterminowe, a pacjenci będą mieli do czynienia z sporadycznymi nawrotami przez całe życie. Około 25% osób z IBD ma przewlekle aktywną chorobę.
chociaż nie jest to choroba śmiertelna, pacjenci z IBD często doświadczają bardzo ciężkich objawów, które poważnie wpływają na ich codzienne życie. 1 na 5 pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego będzie miał objawy, które nie reagują na leki i wymagają operacji usunięcia zapalnych części jelita grubego. Około 60-75% pacjentów Leśniowskiego-Crohna będzie potrzebować operacji naprawy uszkodzenia układu pokarmowego. Podczas zaostrzeń pacjenci odczuwają wiele bólu ciała, głównie w okolicy brzucha, a także skrajne zmęczenie, niektóre krwawienia i uczucie pilności. Może to wywołać lęk i depresję, ponieważ walczą, aby poradzić sobie z ich wyniszczający stan. Wielu pacjentów przekonuje się, że wpływa to również na ich życie społeczne i zdolność do dobrego wykonywania pracy.
istnieje kilka opcji leczenia dostępnych dla osób żyjących z IBD, w tym leki przeciwzapalne, restrykcyjne plany żywieniowe i immunologiczne supresanty. Są to skuteczne metody leczenia dla niektórych pacjentów, chociaż trwają badania w celu zidentyfikowania lepszych metod leczenia, ponieważ 30-40% nie reaguje na obecne terapie. W przygotowaniu jest kilka leków o małych cząsteczkach, takich jak Celgene Mongersen i Ozanimod, oraz leków biologicznych, takich jak MEDI2070 AstraZeneca, które zwalczają odpowiedź immuno-zapalną lub pomagają w uszkodzeniu tkanek.
depresja
skutki przewlekłych chorób psychicznych, takich jak depresja kliniczna, lęk i choroba afektywna dwubiegunowa są znacznie bardziej emocjonalne niż fizyczne, w przeciwieństwie do wielu innych chorób omawianych tutaj. Uważana za pandemię XXI wieku, choroba jest trudna do zdefiniowania, biorąc pod uwagę, że ludzie doświadczają wielu różnych objawów. Jest powszechnie identyfikowany przez objawy psychologiczne, takie jak uporczywie niski nastrój, brak zainteresowania lub motywacji rzeczami i uczucie niepokoju, rozdrażnienia lub w skrajnych przypadkach samobójstwa. Objawy fizyczne to brak apetytu, zmęczenie, utrata masy ciała i trudności ze snem. Brak „oczywistych” lub zagrażających życiu objawów fizycznych może spowodować, że choroba psychiczna zostanie pominięta przez społeczeństwo jako poważna choroba, wywołując szereg ostatnich kampanii uświadamiających o chorobach psychicznych.
depresja może wpływać na każdy aspekt życia pacjenta, szczególnie w umiarkowanych i ciężkich przypadkach. Osoba z depresją może mieć trudności z radzeniem sobie w sytuacjach społecznych i dalej izolować się, aktywnie unikając kontaktu z przyjaciółmi, rodziną i kolegami z pracy. Mogą również walczyć o dobre wyniki w pracy i mieć trudności z ich życia domowego i rodzinnego. Nieleczone osoby żyjące z ciężką depresją mogą znaleźć codzienne życie nie do zniesienia, co wskazuje na bardzo niską jakość życia w wielu przypadkach.
konwencjonalne metody leczenia depresji obejmują leki przeciwdepresyjne i psychoterapię, chociaż skuteczność tych metod może się różnić w zależności od pacjenta. Naukowcy badają obecnie więcej „out-of-the-box” alternatyw, w tym przy użyciu leków rekreacyjnych, takich jak ketamina i MDMA, które okazały się mieć szybkie właściwości przeciwdepresyjne. Ultradźwięki wykazały również zdolność do modulowania i stymulowania aktywności nerwowej, która może być wykorzystana do zmiany nastroju pacjenta.
choroby ośrodkowego układu nerwowego (SM i choroba Parkinsona)
stwardnienie rozsiane (SM) i choroba Parkinsona są postępującymi zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego (OUN). W SM wpływa na komunikację elektryczną między neuronami, która stopniowo zanika włókna nerwowe i powoduje zniekształcenie lub zablokowanie sygnałów nerwowych. Objawy SM zależy w dużej mierze od tego, która część OUN jest dotknięta, ale często obejmują mrowienie i drętwienie, osłabienie i zmęczenie, problemy z równowagą i trudności w chodzeniu. Choroba Parkinsona jest spowodowana stopniową utratą komórek nerwowych w mózgu, z powszechnymi objawami choroby Parkinsona, w tym charakterystycznym drżeniem dłoni i drżeniem, nieelastycznymi mięśniami i wolnymi, sztywnymi ruchami.
ponieważ SM i choroba Parkinsona są chorobami zwyrodnieniowymi, objawy pacjentów pogarszają się w miarę upływu czasu i często kończą się niepełnosprawnością. W późniejszych stadiach poważne trudności fizyczne i psychiczne poważnie wpływają na jakość ich życia. Na przykład ich zdolność do wykonywania prostych codziennych zadań, takich jak żucie, połykanie, mówienie i chodzenie, zostanie znacznie naruszona. Osoby z zaawansowanym SM mogą odczuwać wiele bólu w mięśniach, nerwach i stawach oraz mieć problemy z widzeniem. Podobnie osoby z chorobą Parkinsona będą cierpieć z niekontrolowanym drżeniem i drżeniem, sztywnością kończyn i mają trudności z równowagą i chodzeniem. Te zmiany w życiu mogą powodować uczucie depresji i lęku i prowadzić do izolacji społecznej.
chociaż zaburzenia OUN nie są dobrze poznane, przemysł farmaceutyczny dokonał ostatnio obiecujących odkryć. Na przykład pod koniec 2017 r. ogłoszono, że leki na alergię dostępne bez recepty fumaran clemastyny znajduje się w fazie II badań klinicznych po tym, jak wykazano, że poprawiają funkcje układu nerwowego u pacjentów z SM. W przypadku choroby Parkinsona testowana jest eksperymentalna terapia o nazwie Anavex 2-73, która może być w stanie przywrócić funkcję uszkodzonych komórek nerwowych.
zapalenie stawów
zapalenie stawów jest główną przyczyną niepełnosprawności, z ponad 54 milionów dorosłych zdiagnozowano warunek w USA. Istnieją dwa główne rodzaje zapalenia stawów: choroba zwyrodnieniowa stawów i reumatoidalne zapalenie stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest znacznie częstsza, dotyczy około 21 milionów i może być wynikiem urazu lub innego stanu związanego ze stawami. Reumatoidalne zapalenie stawów różni się tym, że jest to choroba autoimmunologiczna, w którym indywidualny układ odpornościowy atakuje ukierunkowane stawy, powodując ból i obrzęk. Stopniowe zużywanie się może spowodować, że stan rozprzestrzeni się na staw, a nawet zmienić jego kształt. Pacjenci odkryją, że narządy takie jak serce i płuca mogą być również dotknięte, a także chrząstki i kości.
ze względu na stopniowe pogarszanie się ich stawów oraz stan zapalny i obrzęk, który powoduje, stan ten może poważnie wpłynąć na jakość życia pacjentów. Reumatoidalne zapalenie stawów powoduje, że odczuwają wysoki poziom bólu, a wiele osób zgłasza uczucie lęku i depresji w wyniku ich niepełnosprawności.
jednak w ciągu ostatniej dekady, leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów poprawiło się, stopniowo poprawiając jakość życia pacjentów. Ostatnio przemysł farmaceutyczny bada nielekową terapię reumatoidalnego zapalenia stawów, która polega na stymulowaniu określonego nerwu (vagus) impulsem elektrycznym, aby zatrzymać stan zapalny. Inne badania sugerują, że wykorzystanie profilowania molekularnego do przewidywania odpowiedzi na leczenie może otworzyć jeszcze więcej możliwości leczenia pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów w przyszłości.
aby zwalczyć szybko rosnącą liczbę osób, u których zdiagnozowano choroby przewlekłe, rozważ pracę w badaniach klinicznych, gdzie możesz być w czołówce opracowujących najnowocześniejsze i innowacyjne terapie. Po prostu prześlij swoje CV na naszą stronę internetową lub aplikuj bezpośrednio na którąkolwiek z naszych ról w badaniach klinicznych.