„zespoły rdzenia kręgowego? Uwielbiam je i nigdy o nich nie zapominam!”- Powiedział nikt, nigdy. Pomimo faktu, że zespoły rdzenia kręgowego mogą być trudne do zapamiętania, są one Ważne do rozpoznania i może przynieść znaczną ilość informacji klinicznych. Staramy się przełamać zespoły rdzenia kręgowego w łatwą do strawienia i zrozumienia dyskusję.
podstawą tej dyskusji jest znaczenie zapamiętywania anatomii, a po przypomnieniu tego prostego diagramu zespoły stają się znacznie łatwiejsze do przypomnienia:
przewód spinothalamiczny jest celowo narysowany po przeciwnej stronie rdzenia, aby reprezentować, że włókna nerwowe krzyżują się w przewodzie, zapewniając kontralateralny ból i uczucie temperatury.
po przeciwnej stronie przewodu, kolumna grzbietowa przenosi propriocepcję/drgania po stronie ipsilateralnej, podczas gdy przewód korowo-rdzeniowy zawiera funkcję motoryczną po stronie ipsilateralnej.
zespoły rdzenia kręgowego: Zespół rdzenia przedniego
zespół rdzenia przedniego często występuje w wyniku urazu zgięcia lub z powodu uszkodzenia przedniej tętnicy kręgowej. Może to wystąpić w wyniku choroby naczyń lub miażdżycy u osób starszych, lub jatrogenne wtórne do krzyżowego zacisku aorty. Ci pacjenci mają zachowaną funkcję tylnej kolumny, a więc ich propriocepcja i zmysł wibracji są nienaruszone. Jednak przednia część przewodu jest dotknięta, a zatem mają tendencję do obustronnej utraty funkcji motorycznych, lekkiego dotyku, bólu i temperatury poniżej poziomu zmiany.
zespoły rdzenia kręgowego: zespół rdzenia Centralnego
pamiętaj o MUD-E!
motoryczne > czuciowe
kończyna górna > Kończyna dolna
dystalne > proksymalne
uraz rozszerzenia
klasycznym mechanizmem jest starszy pacjent, który upada i uderza w podbródek – powodując uraz szyi. Funkcja motoryczna dystalnej kończyny górnej jest najbardziej przyśrodkowa w rdzeniu kręgowym, są to obszary, które są zazwyczaj najbardziej wpływające z niejednorodną utratą sensoryczną.
zespół rdzenia Centralnego często można pominąć w ED, ponieważ obrazowanie u tych pacjentów jest często nijakie, a ich deficyty sensoryczne mogą być niejednolite. Ponieważ jest to diagnoza kliniczna, ważne jest, aby lekarz doraźny rozważał tę jednostkę podczas swojej oceny, szczególnie u pacjentów z urazem, gdzie można to przeoczyć.
zespoły rdzenia kręgowego: Zespół Browna-Sequarda
Brown-Sequard to uraz rdzenia kręgowego, zwykle odnotowany w przypadku urazu penetrującego.
u pacjenta dojdzie do uszkodzenia kręgosłupa, korowo – rdzeniowego i spinothalamicznego-co powoduje ipsilateralną utratę funkcji motorycznych oraz propriocepcję/drgania. Ponieważ przewód spinothalamiczny krzyżuje się, będą mieli kontralateralną utratę bólu i temperatury.
wstrząs rdzeniowy vs wstrząs neurogenny
te dwa terminy są często błędnie używane zamiennie, jednak odnoszą się do dwóch różnych pojęć.
wstrząs kręgosłupa nie jest prawdziwym „wstrząsem fizjologicznym” i powinien być uważany za „wstrząs kręgosłupa”. Objawia się zwiotczałą arefleksją po urazie rdzenia kręgowego. Gdy obrzęk wokół rdzenia ustępuje, objawy ulegną poprawie w ciągu kilku dni do miesięcy, zauważone przez powrót odruchu bulbocavernosus (skurcz zwieracza odbytu w odpowiedzi na Szarpanie cewnika Foleya).
wstrząs neurogenny jest prawdziwym wstrząsem dystrybucyjnym, w którym pacjent staje się hipotensyjny i bradykardia, Zwykle odnotowywany ze zmianami powyżej T6. Jest to zwykle przejaw zmniejszonego oporu naczyniowego i zwiększonego napięcia błędnego wtórnego do zaburzeń autonomicznych.
zarządzanie koncentruje się na optymalizacji perfuzji do rdzenia kręgowego, zapobiegając w ten sposób wtórnego uszkodzenia rdzenia i niedokrwienia. Nie ma tu żadnych dowodów, ale opinia eksperta sugeruje celowanie w mapę 85-90.
bradykardię można leczyć atropiną lub stymulacją, podczas gdy terapia hemodynamiczna jest wspomagająca płynami i środkami wazopresującymi, aby zwiększyć perfuzję. Istnieje potencjalne ryzyko odruchowej bradykardii przy stosowaniu fenylepipryny, ale jest to uważane za teoretyczne, a ostatnie oświadczenie o pozycji CAEP sugeruje, że każdy wazopresor powinien być stosowany tylko w celu optymalizacji perfuzji do przewodu. Jeśli jest dostępny, norepinefryna jest prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem.
Sterydy w urazie rdzenia kręgowego pozostają kontrowersyjne, ze sprzecznymi dowodami. Kongres neurologicznych chirurgów zasugerował, że terapia steroidowa „powinna być podejmowana tylko ze świadomością, że dowody sugerujące szkodliwe skutki uboczne są bardziej spójne niż jakakolwiek sugestia korzyści klinicznych”. Canadian Association of Emergency Physicians zaleca obecnie stosowanie sterydów w wysokich dawkach jako standard opieki. Dlatego podawanie sterydów powinno być podejmowane w porozumieniu z lokalnymi neurochirurgami/ustalonymi protokołami.
- Bracken MB, Shepard MJ, Hellenbrand KG, et al. Metyloprednizolon i funkcja neurologiczna 1 rok po urazie rdzenia kręgowego. Wyniki Ogólnopolskiego Badania ostrych uszkodzeń rdzenia kręgowego. J Neurochirurg. 1985 listopad 63(5):704-13.
- Bracken MB, Shepard MJ, Holford TR, et al. Podawanie metyloprednizolonu przez 24 lub 48 godzin lub mesylanu tirilazadu przez 48 godzin w leczeniu ostrego uszkodzenia rdzenia kręgowego. Wyniki trzeciego krajowego badania kontrolowanego z randomizacją ostrego uszkodzenia rdzenia kręgowego. National Acute Spinal Cord Injury Study. JAMA. 28 maja 1997 277(20):1597-604.
- Bracken MB. Sterydy na ostry uraz rdzenia kręgowego. Cochrane Database Syst Rev. 2002. CD001046
- Djogvic D, MacDonald S, Wensel a, Green R, Loubani O, Archambault P, Bordeleau s, Messenger d, Szulewski a, Davidow J, Kircher J, Gray s, Smith K, Lee J, Benoit JM, Howes D. Vasopressor and inotrope use in Canadian Emergency Departments: Evidence Based Consensus Guidelines. Canadian Journal of Emergency Medicine. 2015; 17 (S1)1-16.
- Hadley MN, Walters BC, Grabb PA, et al. Leczenie farmakologiczne po ostrym urazie rdzenia kręgowego.Neurochirurgia. 2002. 50 Suppl: 63-72.
- Hurlbert RJ, Hamilton MG. Metyloprednizolon w ostrym urazie rdzenia kręgowego: 5-letnie odwrócenie praktyki. Can J Neurol Sci. 2008 Mar. 35(1):41-5.
- Jia X, Kowalski RG, Scuibba DM, Geocadin RG. J Intensive Care Med. 2013 Jan;28(1)12-23.
- Levi L, Wolf a, Belzberg H. Neurochirurgia. 1993; 33(6)1007.
- Nesathurai S. Steroids and spinal cord injury: revisiting the NASCIS 2 and NASCIS 3 trials. J Trauma. / Align = „left” / 1998 Dec 45(6):1088-93.
- Vale FL, Burns J, Jackson AB, Hadley MN. J Neurochirurg. 1997;87(2)239
- Bio
- najnowsze posty
Shahbaz Syed
ostatnie posty Shahbaz Syed (Zobacz wszystkie)
- list do mojego młodszego „ja” – 4 lipca 2018 r.
- doktor Google nie jest kolegą, którym chciałbyś być – Kwiecień 18, 2018
- Lekcja o krwi i kulach dla Ricka Santorum – kwiecień 4, 2018
- Bio
- najnowsze posty
Latest posts by BoringEM (see all)
- Pre-Game: CaRMS Interview Preparation – December 20, 2017
- Tiny Tips: SALTR for Pediatric Growth-plate Fractures – May 20, 2016
- Does that condition require investigation? – May 10, 2016