Act I
Peer Gynt jest synem cenionego niegdyś Jona Gynta. Jon Gynt wydał wszystkie swoje pieniądze na ucztowanie i życie obficie, aż nic nie zostało; tak więc Jon musiał opuścić swoją farmę jako wędrowny sprzedawca, pozostawiając żonę i syna w długach. Åse, matka, chciała wychować syna, aby odzyskać utraconą fortunę ojca, ale Peer wkrótce został uznany za bezużytecznego. Jest poetą i chlubą, podobnie jak najmłodszy z bajek Norweski Syn, „chłopiec z popiołu”, z którym dzieli pewne cechy.
Kiedy zaczyna się sztuka, Peer opowiada o polowaniu na renifery, które poszło nie tak, słynnej scenie teatralnej znanej powszechnie jako „The Buckride.”Jego matka gardzi nim za jego bujną wyobraźnię i drwi z niego, ponieważ zepsuł mu szanse z Ingrid, córką najbogatszego rolnika. Peer idzie prosto na ślub Ingrid, zaplanowany na następny dzień, ponieważ wciąż może mieć szansę z panną młodą. Jego matka szybko podąża za nim, aby powstrzymać go przed całkowitym zawstydzeniem się.
na weselu Peer jest wyśmiewany i wyśmiewany przez innych gości, zwłaszcza miejscowego kowala, Aslaka, który żywi urazę po wcześniejszej bójce. Jednak na tym samym weselu Peer spotyka rodzinę haugean przybyszów z innej doliny. Natychmiast zauważa córkę Solveig i prosi ją do tańca. Odmawia z powodu ojca i reputacji Peera. Wychodzi, a Peer zaczyna pić. Kiedy słyszy, że panna młoda się zamknęła, wykorzystuje okazję i ucieka z panną młodą, a noc spędza z nią w górach…
Akt II
jego działanie ma skutek: Peer zostaje wygnany. Gdy wędruje po górach, jego matka, Solveig, i ojciec Solveig szukają go. Podczas ucieczki poznaje trzy miłosne mleczne pokojówki, które czekają na trolle (motyw folklorystyczny z Gudbrandsdalen). Staje się mocno odurzony nimi i następnego dnia spędza samotnie cierpiąc na kaca. Wbiegł głową w skałę i omdlał, a reszta drugiego aktu rozgrywa się w snach Peera. Natrafia na kobietę odzianą w zieleń, która okazuje się być córką króla gór trolli. Razem jadą do hali górskiej, a król trolli daje Peerowi możliwość zostania trollem, jeśli Peer poślubi jego córkę. Peer zgadza się na kilka warunków, ale w końcu spada. Następnie konfrontuje się z faktem, że odziana na Zielono kobieta jest brzemienna. Peer zaprzecza temu; twierdzi, że nie dotknął jej, ale mądry król trolli odpowiada, że spłodził dziecko w jego głowie. Kluczowe dla fabuły i zrozumienia gry jest pytanie zadane przez króla trolli: Jaka jest różnica między trollem a człowiekiem?
odpowiedź starca z góry brzmi: „tam, gdzie niebo świeci, ludzie mówią:” Bądź sobie prawdziwy.”Tutaj trolle mówią:” Bądź wierny sobie i do diabła ze światem.””Egoizm jest typową cechą trolli w tej sztuce. Od tego czasu Peer używa tego jako swojego Motta, zawsze głosząc, że jest sobą, cokolwiek to jest. Jedną z najciekawszych postaci jest bøyg; stworzenie, które nie ma prawdziwego opisu. Na pytanie ” kim jesteś?”Bøyg odpowiada,” ja.”Z czasem Peer przyjmuje również ważne powiedzenie Bøyg jako motto:” Go around. Do końca życia „bije po krzakach”, zamiast stawiać czoła sobie lub prawdzie.
po przebudzeniu zostaje skonfrontowany z Helgą, siostrą Solveig, która daje mu jedzenie i pozdrowienia od siostry. Peer daje dziewczynie srebrny guzik, który Solveig ma zatrzymać i prosi, aby o nim nie zapomniała.
Akt III
jako banita, Peer walczy o zbudowanie własnego domku na wzgórzach. Pojawia się Solveig i nalega, by z nim zamieszkać. Ona dokonała wyboru, mówi, i nie będzie odwrotu dla niej. Peer jest zachwycony i wita ją, ale gdy wchodzi do chatki, pojawia się starsza kobieta w zielonej sukience z kulejącym chłopcem u boku. To jest odziana na Zielono kobieta z mountain hall. Przeklęła go, zmuszając go, by pamiętał o niej i o wszystkich jego poprzednich grzechach, gdy stanął przed Solveig. Peer słyszy upiorny głos mówiący: „Idź, Peer” i postanawia odejść. Mówi Solveig, że ma coś ciężkiego do zdobycia. Wraca na czas śmierci matki, po czym wyrusza za granicę.
Akt IV
Peer wyjechał na wiele lat, biorąc udział w różnych zawodach i odgrywając różne role, w tym biznesmena zaangażowanego w przedsiębiorstwa na wybrzeżu Maroka. Tutaj wyjaśnia swój pogląd na życie, a my dowiadujemy się, że jest biznesmenem z brudnymi pieniędzmi na rękach. Był misjonarzem, handlarzem niewolników i wieloma innymi rzeczami. Jego przyjaciele okradają go i zostawiają na brzegu. Następnie znajduje skradziony sprzęt beduiński, a w tych ubraniach jest okrzyknięty prorokiem przez lokalne plemię. Próbuje uwieść Anitrę, córkę wodza, ale ona ucieka i zostawia go. Następnie postanawia zostać historykiem i udaje się do Egiptu. Wędruje przez pustynię, mija Memnona i Sfinksa. Kiedy zwraca się do Sfinksa, wierząc, że jest Bøyg, spotyka opiekuna lokalnego domu wariatów, sam szalony, który uważa Peera za zwiastuna najwyższej mądrości. Peer przychodzi do domu wariatów i rozumie, że wszyscy pacjenci żyją we własnych światach, będąc sobą w takim stopniu, że nikt nie dba o nikogo innego. W młodości Peer marzył o zostaniu cesarzem. W tym miejscu ostatecznie okrzyknięto go jednym — cesarzem „jaźni”.”Peer rozpacza i wzywa do „opiekuna wszystkich głupców”, czyli Boga.
Akt V
W końcu, w drodze do domu jako staruszek, zostaje rozbity. Wśród osób na pokładzie spotyka dziwnego pasażera, który chce wykorzystać zwłoki Peera, aby dowiedzieć się, skąd pochodzą sny. Ten pasażer przeraża Peera. Ląduje na brzegu pozbawiony wszystkich swoich dóbr, żałosny i zrzędliwy staruszek. Po powrocie do domu w Norwegii Peer Gynt bierze udział w chłopskim pogrzebie i aukcji, gdzie oferuje Na sprzedaż wszystko ze swojego wcześniejszego życia. Aukcja odbywa się w samym gospodarstwie, w którym kiedyś odbył się ślub. Peer potyka się i konfrontuje się ze wszystkim, czego nie zrobił, ze swoimi niedocenianymi piosenkami, jego niezakłóconymi utworami, jego niechętnymi łzami i pytaniami, które nigdy nie zostały zadane. Jego matka wraca i twierdzi, że jej łoże śmierci się zepsuło. Nie poprowadził jej do nieba swoimi bełkotami. Peer ucieka i zostaje skonfrontowany z Button-molderem, który utrzymuje, że dusza Peera musi zostać stopiona z innymi wadliwymi dobrami, chyba że sam wyjaśni, kiedy i gdzie w życiu był.”Protesty rówieśników. Był tylko tym i niczym więcej. Następnie spotyka króla trolli, który stwierdza, że przez większość życia był trollem, a nie człowiekiem. Przychodzi formier i mówi, że musi coś wymyślić, jeśli nie ma być stopiony. Peer szuka księdza, aby wyznał swoje grzechy, a pojawia się postać o imieniu chudy (który jest diabłem). Uważa, że Peer nie może być uznany za prawdziwego grzesznika, który może zostać zesłany do piekła. Nie zrobił nic poważnego. Peer rozpacza w końcu, rozumiejąc, że jego życie jest stracone. Rozumie, że jest nikim. Ale w tym samym momencie Solveig zaczyna śpiewać-kabina, którą sam zbudował, jest blisko, ale nie ośmiela się wejść. Bøyg w nim mówi mu ” wokół.”Molder pojawia się i żąda listy grzechów, ale Peer nie ma nic do oddania, chyba że Solveig może za niego poręczyć. Potem przebija się do niej, prosząc ją o swoje grzechy. Ale ona odpowiada: „wcale nie zgrzeszyłeś, mój najdroższy chłopcze.”Peer nie rozumie — uważa się za zagubionego. Następnie pyta ją: „gdzie był Peer Gynt od naszego ostatniego spotkania? Gdzie byłem, jako ten, którym powinienem być, cały i prawdziwy,ze znakiem Boga na czole?”Ona odpowiada:” w mojej wierze, w mojej nadziei, w mojej miłości.”Peer krzyczy i wzywa matkę, i ukrywa się na jej kolanach. Solveig śpiewa dla niego kołysankę i możemy przypuszczać, że umiera w tej ostatniej scenie sztuki, chociaż nie ma wskazówek scenicznych ani dialogów, które wskazywałyby, że rzeczywiście tak jest.
za rogiem, guzik-molder, który jest wysłany przez Boga, wciąż czeka, ze słowami: „Peer, spotkamy się na ostatnim skrzyżowaniu, a potem zobaczymy, czy … nie powiem więcej.”