achtergrond: de diagnose van Barrett’ s slokdarm (BE) vereist het aantonen van gespecialiseerde intestinale metaplasie (SIM) in de tubulaire slokdarm. Helaas is de endoscopische afbakening tussen de distale slokdarm en de proximale maag vaak onduidelijk. Dit resulteert in de gemeenschappelijke endoscopische diagnose van “onregelmatige Z-lijn.”De opbrengst van biopsie van dit gebied om de aanwezigheid van gespecialiseerde intestinale metaplasie te bepalen is het onderwerp van dit rapport. Methoden: de grafieken van alle patiënten die zich presenteren voor electieve bovenste endoscopie in de Mayo Clinic Jacksonville tussen 7/1/03 en 10/31/03 werden beoordeeld. De endoscopische en histologische bevindingen werden uit dat overzicht opgetekend. Biopten werden geëvalueerd door toegewijde pathologen die de diagnose van gespecialiseerde intestinale metaplasie op basis van de aanwezigheid van typische kelk cel met mucosa op routine kleuring. Resultaat: Tijdens de studieperiode werden 1521 bovenste endoscopieën uitgevoerd. 366 (24%) van deze had “onregelmatige Z-lijn” vermeld als een endoscopische bevinding met daaropvolgende biopten verkregen van de zuilvormige verschijnende mucosa onder de squamocolumnaire junctie (SCJ). Naast een onregelmatige Z-lijn omvatten andere endoscopische bevindingen bij deze 366 patiënten: hiatale hernia, 76 (21%); oesofagitis, 35 (10%); Schatzki ‘ s ring, 18 (5%), en; inlaatpleister 6 (2%). Op histologie bleken 94/366 (26%) biopten gespecialiseerde intestinale metaplasie te hebben en van deze twee hadden ze laaggradige dysplasie. Andere histologische bevindingen omvatten “ontsteking” bij 158 (43%) en histologische oesofagitis bij 43 (12%). Conclusies: de opbrengst van biopsie op een “onregelmatige Z-lijn” is laag. Bovendien is het risico op kanker bij patiënten met deze endoscopische bevinding en gespecialiseerde intestinale metaplasie (zelfs bij dysplasie) onbekend. Wij stellen daarom voor deze terminologie te laten varen. Wij adviseren endoscopisten nemen een nauwkeurige beschrijving van onregelmatigheid op de SCJ en die alleen worden gediagnosticeerd wanneer weefsel wordt verkregen uit de tubulaire slokdarm. Aanvullend onderzoek is nodig om de oriëntatiepunten op de SCJ beter te definiëren en om het risico op maligniteit te bepalen bij patiënten met SIM in verschillende delen van het bovenste maagdarmkanaal.
Maybaygiare.org
Blog Network
Maybaygiare.org
Blog Network