czy należy wykonać biopsję nieregularnego odcinka Z? Wydajność biopsji do diagnozowania przełyku Barretta krótkiego

Tło: rozpoznanie przełyku Barretta (BE) wymaga wykazania specjalistycznej metaplazji jelitowej (SIM) w obrębie rurowego przełyku. Niestety, endoskopowe rozgraniczenie między dystalnym przełykiem a proksymalnym żołądkiem jest często niejasne. Prowadzi to do wspólnej diagnostyki endoskopowej ” nieregularnej linii Z.”Wydajność biopsji tego obszaru w celu określenia obecności wyspecjalizowanej metaplazji jelitowej jest przedmiotem niniejszego raportu. Metody: dokonano przeglądu Wykresów wszystkich pacjentów zgłaszających się do planowej górnej endoskopii w Klinice Mayo w Jacksonville między 7/1/03 a 10/31/03. Wyniki badań endoskopowych i histologicznych zostały zarejestrowane na podstawie tego przeglądu. Biopsje zostały ocenione przez wyspecjalizowanych patologów, którzy postawili diagnozę specjalistycznej metaplazji jelitowej na podstawie obecności typowej komórki kielicha zawierającej błonę śluzową na rutynowym barwieniu. Wyniki: W okresie badań wykonano 1521 górnych endoskopii. 366 (24%) z nich miało „nieregularną linię z” wymienioną jako odkrycie endoskopowe z kolejnymi biopsjami uzyskanymi z błony śluzowej Kolumnowej znajdującej się poniżej złącza squamocolumnar (SCJ). Oprócz nieregularnej linii z, inne wyniki endoskopowe u tych 366 pacjentów obejmowały: przepuklinę rozworu przełykowego, 76 (21%); zapalenie przełyku, 35 (10%); pierścień Schatzkiego, 18 (5%) i plaster wlotowy 6 (2%). W badaniach histologicznych wykazano, że 94/366 (26%) biopsji miało wyspecjalizowaną metaplazję jelitową, a u tych dwóch stwierdzono dysplazję niskiego stopnia. Inne wyniki histologiczne obejmowały „zapalenie” u 158 (43%) i histologiczne zapalenie przełyku u 43 (12%). Wnioski: wydajność biopsji przy „nieregularnej linii z” jest niska. Ponadto ryzyko raka u pacjentów z tym stwierdzeniem endoskopowym i wyspecjalizowaną metaplazją jelit (nawet z dysplazją) jest nieznane. Sugerujemy zatem porzucenie tej terminologii. Zaleca się, aby endoskopiści przyjęli dokładny opis nieprawidłowości w SCJ, który można zdiagnozować dopiero po pobraniu tkanki z rurowego przełyku. Konieczne jest dodatkowe badanie w celu lepszego określenia punktów orientacyjnych w SCJ i określenia ryzyka nowotworu złośliwego u pacjentów z SIM w różnych częściach górnego odcinka przewodu pokarmowego.